823RD POV “Hi! Ano ang ginagawa mo r’yan hmm?” Tanong ni Anna habang matamis na lumingon ang dalawang maliit na bata sa kanya. “Mommy!” Tuwang sigaw nila habang mabilis na yumakap sa kanya. “Ano ang pasalubong mo Mommy?” Tanong ng isa sa kanya. “Walang pasalubong si Mommy eh..” Agad na nalungko ang dalawa dahil sa kanilang narinig mula kay Anna. “Biru lang!” Malakas nanagsigawan ang dalawa dahil sa tuwa. “Minsan mo na nga lang silang dalawin, ganyan ka pa.” Nakanguso na wika nito sa kanya. “Itigil mo nga ‘yan. Para ka talagang bata.” Saway niya rito, habang mahigpit siya nitong niyakap. “Na-miss ka namin Ate..” Wika sa kanya ni Aira. “Ang hirap kasing makatakas sa kanila.” Bumitaw si Aira sa pagkakayap kay Anna, at napatingin sa mga anak niya na tuwang-tuwa sa dala na mga laruan ni Anna. “Kumusta na si Mommy?” Malungkot na tanong sa kanya ni Aira. “Hindi pa rin siya ayos. Ayaw mo pa rin bang ipaalam sa kanya na buhay ka?” Mabilis na umiling si Aira. “Maganda na ang buhay
833RD POV “Miss Anna, Dito Po.” Wika ng secretary ni Anna, habang tumango si Aira sa kanya. Kailangan niyang panindigan ang pagpapanggap ulit bilang si Anna, noon pa man ay ayaw na niya sa mga sinusuot ni Anna, ayaw rin niya sa ugali ni Anna, kaya nahihirapan siyang gayahin ang kakambal niya. Mas pinapairal din niya noon ang totoong ugali niya. “Narito po ang mga files na kailangan niyong makita.” Wika nito matapos niyang umupo sa swivel chair.“Ako ng bahala rito, lumabas ka na.” Wika ni Aira, habang gulat na napatingin ang secretary sa kanya, kaya pilit na ngumiti sa kanya si Aira. “I mean, kaya ko na ‘to salamat.” Ngiti niyang wika habang mabilis na tumango ito sa kanya. “Nakalimutan ko rin po pa lang sabihin, na kinuha po ni Ma’am Fely ang bagong design na inilabas mo, Miss. Anna.” “What?” Inis na sigaw ni Aira. “Fine, Sige lumabas ka na.” Wika niya habang napapikit siya sa kanyang mga mata. Kinuha niya agad ang kanyang phone at tinawagan si Anna. “Ate, ano na naman ba it
843RD POV “Itaas mo ang iyong mga kamay!” Napakunot ang noo ni Dylan dahil sa maliit na boses na kanyang narinig. Nang lingunin niya ito ay isang maliit na bata ang nasa likuran niya. “Matigas talaga ang ulo mo ha!” Galit na wika nito habang binaril si Dylan sa water gun na kanyang dala. “Damn it! Ibaba mo ‘yan!” Sigaw ni Dylan habang kinuha ang laruan na baril ng bata. Malakas na umiyak ang bata, kaya mabilis na tinakpan niya ang bibig nito. “Fvck! Sigaw niya ng mawala sa paningin niya si Anna. “Saan ka ba galing ha?” Tanong niya sa Bata ng tumahan na ito sa pag-iyak. Hindi niya rin napigilan ang sarili niya na titigan ito, dahil para siyang may kakaibang nararamdaman sa bata. “Bakit ayaw mo akong sagutin? At bakit nakakunot lang ‘yang noo mo?” Tanong niyang muli habang tahimik pa rin itong nakatitig sa kanya. “Paano kita ma-ihahatid sa inyo kung ayaw mong magsalita?”“Gusto ko laruan.” Napakunot ang noo ni Dylan dahil sa narinig niya, dahil iba ang sagot ng bata sa kanya.
853RD POV “Fine, hindi ka muna namin i-uuwi.” Napalingon si Dylan kay Recca, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Hindi pwede, kailangan kung masundan si Anna. Siya lang ang susi para makita ko si Aira!” Galit na wika ni Dylan sa kanya, dahil habang pinagmasdan niya ang bata kanina ay malakas ang pakiramdam niya na makita niya si Aira. “Pero Dude, hindi naman natin siya pwedeng dalhin pabalik sa Manila.” “Alam ko, kaya kailangan natin pumunta sa isang police station para roon natin siya iwan.” “Iwan? Bakit niyo ko iwan? Gusto niyo sombong kayo guard namin? Lagot kayo.. Marami sila baril.” Napapikit si Dylan sa mga mata niya dahil sa sinabi ng bata sa kanya. Nang makalabas sila sa coffee shop ay agad na ibinaba ni Dylan ang bata. Pero hindi niya inaasahan na bigla itong tatakbo. “Fvck!” Sigaw niya habang nakita itong sumakay sa elevator paakyat muli sa mall. Mabilis na sinundan nila ang bata, habang tuwang-tuwa ito sa pagtakbo na ginawa ni Dylan. Mabilis na tumakbo ulit ang bata at
863RD POV “Fvck! Ano ‘yon?” Mabilis na yumuko si Dylan at Recca ng makarinig sila ng putok ng baril. Agad naman silang pinapa-libutan ng kanilang mga bodyguard. “Sh!t! Nasa'n sila?” Sigaw ni Dylan dahil hindi na nito makita si Anna at ang bata kanina.“Dude! Nakita mo ba sila?” Tanong niya kay Recca, habang mabilis silang hinila ng kanilang mga tauhan, dahil sa narinig nilang sunod-sunod na putok ng baril. “Hindi ko sila nakita Dude!” “Sh!t! Balikan niyo sila! Baka anong mangyari sa kanila!” Sigaw ni Dylan habang nasa loob na sila ng kotse. Hindi siya mapakali habang iniisip pa rin ang dalawang babae kanina. Hindi niya malaman kung sino ro’n si Anna at Aira. “Hindi talaga ako makapaniwala na buhay nga siya Dude.” “Sinabi ko na sa ‘yo, magaling siya sa lahat, kaya alam ko na buhay pa siya.” “Pero nakita ng dalawang mga mata natin ‘di ba? Wala na talaga siyang buhay nun, kaya nakapagtataka talaga Dude.” Wika ni Recca, habang natigilan siya at mabilis na pinigilan si Dylan sa ta
873RD POV “Sino kayo?” Galit na sigaw ni Dylan, habang hawak ng mga lalaki si Recca. “Kami dapat ang magtanong sa inyo niyan?” Galit na wika ng isang lalaki hawak hindi pa rin nito binitawan si Recca. “May hinahanap kami.” “Hinahanap? Bakit sa gubat kayo naghahanap?” Napakunot ang noo ni Dylan dahil sa sinabi ng lalaki sa kanya. Alam niya na hindi gubat ang nakita niya kanina, at parang ginamit lang nila na pan-linlang ang mga naglalakihang mga puno. “‘Wag kayong mag-alala aalis na kami sa lugar na ‘to, kaya pakawalan niyo na ang kasama ko.” Napakunot ang noo ni Dylan ng marinig ang malakas na halakhak ng isang lalaki. “Ano kami tanga? Bakit namin kayo papakasalan? Eh kung magsumbong kayo sa mga police?” “Hindi kami ganun isa pa, kaya ko kayong bayaran pakawalan niyo lang ang kasama ko.” Nag-titinginan ang mga lalaki dahil sa narinig nila mula kay Dylan. “M-magkano naman ang ibabayad niyo?” “Kahit magkano pa ang gusto niyo.” Sagot ni Dylan kaya nagkatinginan sila. “Baka hi
883RD POV “M-Mia..” Sambit ni Dylan kaya nilingon siya ni Recca. “Fvck!” Malakas na sigaw ni Recca ng makita ang mga lalaki kanina na isa-isang bumagsak. “Lumabas na kayo.” Muling narinig nila, kaya sa takot na naramdaman ni Recca ay hinila niya si Dylan palabas sa tinataguan nila, dahil alam niya na mamatay sila kung hindi sila lalabas. “‘W-wag niyo kaming saktan! Sumama lang naman kami sa kanila! Pero hindi nila kami kasamahan!” “Shut up!” Inis na nilingon ni Recca si Dylan, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Ikaw ang manahimik Dude, hindi ka ba natatakot sa kanil-.” “Ilabas mo si Aira Mia!” Malakas na sigaw ni Dylan kaya namilog ang mga mata ni Recca. “Dude! Ano ba ‘yang pinagsasabi mo?” “Alam kung nandito lang sila, kaya ilabas mo sila!” Muling wika niya habang wala na silang narinig. “K-kilala mo talaga ‘yon Dude?” “Oo, boses ‘yon ni Mia.” Galit na wika ni Dylan. “Sadyang matapang ka talaga.” Napatingin sila sa babaeng lumabas habang nailing ito sa kanila. “Anna!” Mabi
893RD POV WARNING MATURED CONTEXT!!“Bakit hindi mo sinabi sa akin na buhay ang kakambal mo?” Wika ni Recca matapos silang makapasok sa isang kwarto. “Bakit ko naman sasabihin sa ‘yo?” “Tsk, akala ko ba isa ako sa mga taong pinagkatiwalaan mo?” “Isa nga sana, pero tingnan mo nga ‘yong ginagawa mo?” “Bakit? Ano bang ginagawa ko sa ‘yo?” “Bakit mo ako sinusundan?” “Si Dylan ang may gusto nun.” “Tapos sumunod ka naman?” “Alam mong wala akong magawa!” “Manahimik ka nga!” “Alam mo, napapansin ko, nahawa ka na talaga sa ugali ng kambal mo.” “Anong nahawa?” “Bakit kasi kapag kaharap mo ang ibang tao lalo na si Dylan ang bait mo? Pero pag sa akin nagbago ka? Hindi na Ikaw ‘yong dati na laging nakangiti sa akin? Dahil lagi ka nang galit?” “Sino ba kasi sa palagay mo ang matutuwa sa ginawa niyo? Alam mo bang muntik na kaming mapasok dito ng mga masasamang tao, dahil sa kagagawan niyo” “Sa tingin mo papayag ako na may gagawin sila sa inyo? Lalo na sa ‘yo?” “Alam mo, puro ka nama
1613RD POV Napahawak si Hanma, sa pisngi niya. Habang niyakap siya ni Elijah at Ellie. “Daddy, bakit mo siya sinaktan?” Sigaw ni Ellie sa kanya. “Dahil tanga siya!”“Daddy, ‘wag mo na siyang sigawan.” Iyak na wika ni Elijah. Napahinga ng malalim si Aaron, at pilit na ngumiti sa mga bata. “Sorry, masyado lang talagang mainit ang ulo ni Daddy.” Ngiting wika niya sa mga bata at tinawag ang kanyang mga tauhan. “Mauna na kayo sa kotse.” Utos niya sa kanila. Nang makalabas na ang kanyang mga tauhan at ang mga bata, ay mahigpit niyang hinawakan ang braso ni Hanma. “Bakit ba ang b*bo mo?” Galit na tanong niya rito. “Hindi mo ba nakikita na aalis ako?” “Nakikita po…” Umiiyak na sagot ni Hanma sa kanya. “‘Yon naman pala? Tapos, bakit ang mga bata lang ang binihisan mo? Sino ba ang gusto mong magbantay sa kanila?” “A-akala ko po.. Hindi niyo ako isasam-.” Muling napahawak si Hanma, sa pisngi niya ng sampalin siya muli ni Aaron. Pinunasan niya ang kanyang mga luha at nag-angat ng muk
1603RD POV Ilang linggo na na hindi pa rin bumalik si Hanma, sa condo ni Aaron, hindi niya maiwasan na magtaka. Aaminin niya, na na-miss na rin niya ang mga luto nito. Kinuha ni Aaron, ang kanyang phone, at tinawagan ang number ni Hanma. Pero katulad noong una, ay hindi pa rin ito matawagan. “Puntahan mo si Hanma, sa bahay nila.” Utos niya sa kanyang tauhan. “Sabihin mo, sa kanya na kailangan na niyang bumalik.” Muling wika ni Aaron, at agad na tumango ang kanyang tauhan. Matapos maka-alis ang tauhan niya, ay naisipan niya na pumasok muna sa kanyang silid, para tingnan ang kanyang email. Pero natigilan siya ng biglang bumukas ang pinto. “Bakit ngayon ka lan-.” Hindi niya natapos ang kanyang sasabihin, nang makita si Evo, Kai at ang tatlo nilang anak.“Daddy!” Malakas na sigaw ng tatlo, habang yumakap sa kanya. Isa-isa niya naman silang hinalikan, at pagkatapos ay binuhat si Ellie. “Bakit kayo nandito?” Tanong sa kapatid niyang si Evo. “Na-miss ka raw ng mga bata.” Ngiting wi
1593RD POV “Akala ko pa naman, ang asawa mo ‘yon.” Natatawang wika ni Evo, sa kanya. Hindi sumagot si Aaron, habang ininom niya ang alak na nasa kanyang baso. Panay din ang tingin niya kay Hailey, habang kasama nito ang kanyang nobyo. “Bakit ba, hindi mo alam. Kung ilan silang magkakapatid Bro?” Muling tanong ni Evo. “Wala akong pakialam, kung ilan sila. Isa pa, hiwalayan ko rin naman ang kapatid nila.” Sagot ni Aaron sa kanya. “Talaga? Pero bakit? Sayang naman.” Masamang tiningnan ni Aaron, si Evo, dahil sa kanyang sinabi. “‘Wag mong sabihin, pinagnanasahan mo si Hanma?” Kunot-noo na tanong niya sa kanyang kapatid. “Hindi siya, hindi naman ‘yon maganda. Namimili pa nga ako sa dalawa niyang kamba-.” “Gusto mo bang tamaan?” Galit na wika ni Aaron, habang tinaas nito ang kamao niya. Hindi napigilan ni Evo, na matawa dahil sa ginawa ng kambal niya. “Hindi ka takot? Sabihin ko nalang sa asaw-.” “‘Wag! Hindi ka naman mabiro!” Inis na wika ni Evo, habang muli siyang pina-upo nito.
1583RD POV “Good morning.” Napakunot ang noo ni Aaron, nang makita niya si Helena, na nakaupo sa gilid ng kanyang opisina. “Anong ginagawa mo rito?” Tanong niya, habang tumayo ito at malawak na ngumiti sa kanya. “Pinalitan ko ang kapatid ko.” Balewala na wika nito, habang inabot sa kanya ang isang tablet.“Nand’yan na lahat ng schedule mo Sir.” “Bilib din ako sa kapal ng pagmumukha mo.” Insulto na wika ni Aaron, sa kanya.“Mas mabuti ng makapal ang mukha, kaysa walang mukha ‘diba?” Ngiting wika nito, kaya inis niya itong tiningnan. “Lumayas kana, kung ayaw mong masaktan.” “Nakikita mo ba ‘to?” Wika niya, habang itinaas ang isang papel. Napakunot naman ang noo ni Aaron, habang nakatingin dito. “Baka lang kasi nakalimutan mo. Five years pa ang contract ko, bilang secretary mo.” Ngising wika ni Helena, sa kanya. “Kaya, wala kang karapatan na palayasin ako, aalis ako kung kailan ko gusto.” Wika nito at tinalikuran siya. Inis niya itong tiningnan, habang binuksan nito ang pinto ng
1573RD POV Agad na nag-bawi ng tingin si Hanma, sa kanya at muli itong kumain. “Para ‘yon, sa kaligtasan nila.” Wika ni Hanma, at itinuon na nito ang atensyon niya, sa kanyang pagkain. Gustong iwasan ni Aaron, ang pamilya niya, dahil kinakahiya niya si Hanma. Gusto niya rin sana na iwanan na ito, pero naisip niya, ang pakiusap ng daddy Recca niya sa kanya. “Magbihis ka.” Wika niya rito, habang naka-upo ito sa sahig. “Bakit po Sir?” Tanong ni Hanma, habang tumayo ito. “‘Wag kana ngang magtanong! Isa pa, bakit ba r'yan ka naka-upo? Gusto mo bang pagalitan na naman ako nila Daddy?” “S-sorry po Sir.. Baka po kasi magalit kayo, kapag sa sofa ako uupo.” Inis niya itong tiningnan at iniwan. “Bilisan mo!” Malakas na sigaw ni Aaron, sa kanya. “Ang Dami pang palusot, akala mo naman maawa ako sa kanya.” Inis na wika niya, habang kinuha ang kanyang bag. “Tapos kana ba?” Tanong niya rito, at agad naman na tumango si Hanma, sa kanya. “Wala kabang ibang damit?” Tanong niya rito, habang u
1563RD POV Lumipas ang isang linggo, na hindi nagpakita si Hanma, kay Aaron. Labis naman ang tuwa na nararamdaman ni Aaron, dahil sa hindi pagpapakita nito. Naiirita kasi siya, sa tuwing nakikita ito. Lalo na ngayon. Hindi pa rin niya naiisip kung paano niya na-pakasalan si Hanma. Sa tuwing iniisip niya ang itsura nito ay nandidiri siya. “Dad.” Wika niya, nang masagot niya ang tawag sa kanyang phone. “Aaron, bakit wala sa condo niyo ang asawa mo?” Napakunot ang noo niya, dahil sa tanong ng kanyang ama. “Anong ginagawa niyo, r’yan Dad?” “Hindi ako ang pumunta ro'n, ang daddy Recca mo. Ang sabi niya, wala raw doon ang asawa mo.” “Matagal na siyang hindi bumalik sa condo, Dad. Hindi ko alam kung nasa'n siya.”“Anong ibig mong sabihin? Ni hindi mo man lang siya hinanap?” Galit na tanong ni Dylan, sa kanya. “Dad, hindi ko naman kagustuhan na maikasal sa kanya, kaya wala akong pakialam kung sa’n, man siya magpunta, dahil hindi ko siya responsibilidad.” “Aaron!” Sigaw ni Dylan, sa k
1553RD POV “S-Sir.. Nasasaktan po ako…” Napahawak si Hanma, sa kamay ni Aaron. Habang sinakal siya nito. “Paano mo nagawa ‘yon?!” Galit na sigaw ni Aaron, sa kanya. “H-hindi ko po kayo maintindihan…” Iyak na wika niya, kaya mabilis siyang sinampal ni Aaron. “Palampa-lampa ka lang pala! Tapos niloloko mo ako!” “A-ano pong sinasab-.” Nahihirapan na tanong ni Hanma, sa kanya. “Bro! Bitawan mo siya, baka mapatay mo ‘yan!” Awat ni Evo, sa kanya. “Talagang mapapatay ko ang pangit na ‘yan!!” Galit na sigaw ni Aaron, at hindi pa rin, binitawan ang leeg ni Hanma. “Tama na ‘yan Aaron!” Sigaw ni Dylan. Habang galit na nilapitan nito si Aaron. Tinulak ni Dylan, ang anak niyang si Aaron, nang hindi ito nakinig sa kanya. Napahawak naman si Hanma, sa leeg niya habang tinulungan siya ni Dylan, na tumayo. “Bakit mo siya sinaktan?!” Galit na sigaw ng kanyang ama sa kanya. “Dahil manloloko siya Dad!” Malakas na sigaw ni Aaron, sa kanya. “Wala akong ginawang masama sa ‘yo Sir Aaron…” “Man
154 3RD POV “Aaron.” Agad na napatayo si Aaron, habang papalapit sa kanya ang kanyang ina. “Mom.” Lumapit siya kay Aira, at humalik dito.“Bakit, wala na naman ang secretary mo? Pinalayas mo na naman ba?” Galit na tanong ni Aira sa kanya. “Hindi ko siya pinalayas Mom,” “Kung ganun, nasa'n siya? Bakit wala akong makita sa labas?” “Wala, dahil ginawa ko siyang katulong.” Napakunot ang noo ni Aira, dahil sa sinabi ng anak niyang si Aaron, sa kanya. “Bakit mo naman siya, ginawang katulong? Hindi mo ba alam na matalino ang batang ‘yon? Isa pa, graduate rin siya sa paaralan na pinasukan niyo noon.” Napatingin si Aaron, sa kanyang ina, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Hindi naman, kasi siya ang na-hire niyo. ‘Yong mayabang niyang kambal.” “Kahit na, mabait naman si Hanma.” “Ano bang gagawin ko sa mabait Mom? Kung tatanga-tanga naman ito?” “Aaron,” “Mom, don't worry, kaya ko naman kahit wala akong secretary. Isa pa, mas magaling naman ‘yon sa bahay, kaya ro'n ko nalang siya nilagay
153 3RD POV “Daddy!!” Malakas na sigaw ng mga bata, habang papalapit ito sa kanya.Isa-isa niyang hinalikan ang mga bata, habang malawak na ngumiti si Evo, sa kanya. “Akala ko hindi ka pupunta rito Bro.” Wika nito, habang hinawakan siya sa balikat. Winaksi naman ni Aaron, ang kamay ni Evo. “Wala ka pa rin talagang pagbabago.” Iling na wika ni Evo sa kanya. “Ikaw ba meron?” “Naman! alam mong may asawa at mga anak na ako, kaya balewala na sa akin, ‘yang mga babae na ‘yan.” “Ikaw nga ang walang pagbabago. Puro babae pa rin talaga ‘yang nasa isip mo.” “Shhh! Manahimik ka nga Bro, baka marinig tayo ni Kai, gusto mo bang malagot ako sa kanya?” “Tinatanong mo pa talaga.” Ngiting wika ni Aaron, sa kanya, kaya masama siyang tiningnan ni Evo. “Kuya!” Mahigpit na yumakap si Dell kay Evo. “Hi my Princess.” Ngiting wika ni Evo. “Ang tagal niyo naman bumalik dito.” Himig nagtatampo na wika ni Dell, kaya napakunot ang noo ni Aaron. “Umuwi kaba rito?” Tanong niya habang mabilis na tumang