813RD POV “Hi!” Malawak na napangiti si Anna habang papalapit si Recca sa kanya. “Hi!” Ngiting sagot niya rito habang tumayo at kinuha ang binigay sa kanya ni Recca. “Ang bango naman nito.” Ngiting wika nito sa kanya.“Mabango ka pa riyan.” Nailing si Anna habang napangiti sa kanya. “Napaka-bolero mo talaga.” “Totoo kaya ‘yong sinabi ko.” “Alam mo, gutom lang ‘yan.” “Gutom na gutom talaga ako sa pagmamahal mo.” Hindi napigilan ni Anna ang mapahaklak dahil sa sinabi sa kanya ni Recca. “Hindi mo ba ako na-miss?” Tanong nito habang ngumuso. “N-na-miss.” Nahihiya na sagot ni Anna, habang namumula ang pisngi nito. “Pa-kiss naman.” Lalong namula ang pisngi ni Anna dahil sa kanyang narinig. “Sira ka talaga, baka may makakarinig sa ‘yo.” Wika nito habang lumingon sa paligid. “Kailan mo ba ako sasagutin Anna?” Muling tumingin si Anna kay Recca dahil sa sinabi nito sa kanya. “H-hindi pa ako handa Recca…” “Dahil ba sa kanya?” “Hindi, matagal ko na siyang nakalimutan Recca… At tam
823RD POV “Hi! Ano ang ginagawa mo r’yan hmm?” Tanong ni Anna habang matamis na lumingon ang dalawang maliit na bata sa kanya. “Mommy!” Tuwang sigaw nila habang mabilis na yumakap sa kanya. “Ano ang pasalubong mo Mommy?” Tanong ng isa sa kanya. “Walang pasalubong si Mommy eh..” Agad na nalungko ang dalawa dahil sa kanilang narinig mula kay Anna. “Biru lang!” Malakas nanagsigawan ang dalawa dahil sa tuwa. “Minsan mo na nga lang silang dalawin, ganyan ka pa.” Nakanguso na wika nito sa kanya. “Itigil mo nga ‘yan. Para ka talagang bata.” Saway niya rito, habang mahigpit siya nitong niyakap. “Na-miss ka namin Ate..” Wika sa kanya ni Aira. “Ang hirap kasing makatakas sa kanila.” Bumitaw si Aira sa pagkakayap kay Anna, at napatingin sa mga anak niya na tuwang-tuwa sa dala na mga laruan ni Anna. “Kumusta na si Mommy?” Malungkot na tanong sa kanya ni Aira. “Hindi pa rin siya ayos. Ayaw mo pa rin bang ipaalam sa kanya na buhay ka?” Mabilis na umiling si Aira. “Maganda na ang buhay
833RD POV “Miss Anna, Dito Po.” Wika ng secretary ni Anna, habang tumango si Aira sa kanya. Kailangan niyang panindigan ang pagpapanggap ulit bilang si Anna, noon pa man ay ayaw na niya sa mga sinusuot ni Anna, ayaw rin niya sa ugali ni Anna, kaya nahihirapan siyang gayahin ang kakambal niya. Mas pinapairal din niya noon ang totoong ugali niya. “Narito po ang mga files na kailangan niyong makita.” Wika nito matapos niyang umupo sa swivel chair.“Ako ng bahala rito, lumabas ka na.” Wika ni Aira, habang gulat na napatingin ang secretary sa kanya, kaya pilit na ngumiti sa kanya si Aira. “I mean, kaya ko na ‘to salamat.” Ngiti niyang wika habang mabilis na tumango ito sa kanya. “Nakalimutan ko rin po pa lang sabihin, na kinuha po ni Ma’am Fely ang bagong design na inilabas mo, Miss. Anna.” “What?” Inis na sigaw ni Aira. “Fine, Sige lumabas ka na.” Wika niya habang napapikit siya sa kanyang mga mata. Kinuha niya agad ang kanyang phone at tinawagan si Anna. “Ate, ano na naman ba it
843RD POV “Itaas mo ang iyong mga kamay!” Napakunot ang noo ni Dylan dahil sa maliit na boses na kanyang narinig. Nang lingunin niya ito ay isang maliit na bata ang nasa likuran niya. “Matigas talaga ang ulo mo ha!” Galit na wika nito habang binaril si Dylan sa water gun na kanyang dala. “Damn it! Ibaba mo ‘yan!” Sigaw ni Dylan habang kinuha ang laruan na baril ng bata. Malakas na umiyak ang bata, kaya mabilis na tinakpan niya ang bibig nito. “Fvck! Sigaw niya ng mawala sa paningin niya si Anna. “Saan ka ba galing ha?” Tanong niya sa Bata ng tumahan na ito sa pag-iyak. Hindi niya rin napigilan ang sarili niya na titigan ito, dahil para siyang may kakaibang nararamdaman sa bata. “Bakit ayaw mo akong sagutin? At bakit nakakunot lang ‘yang noo mo?” Tanong niyang muli habang tahimik pa rin itong nakatitig sa kanya. “Paano kita ma-ihahatid sa inyo kung ayaw mong magsalita?”“Gusto ko laruan.” Napakunot ang noo ni Dylan dahil sa narinig niya, dahil iba ang sagot ng bata sa kanya.
853RD POV “Fine, hindi ka muna namin i-uuwi.” Napalingon si Dylan kay Recca, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Hindi pwede, kailangan kung masundan si Anna. Siya lang ang susi para makita ko si Aira!” Galit na wika ni Dylan sa kanya, dahil habang pinagmasdan niya ang bata kanina ay malakas ang pakiramdam niya na makita niya si Aira. “Pero Dude, hindi naman natin siya pwedeng dalhin pabalik sa Manila.” “Alam ko, kaya kailangan natin pumunta sa isang police station para roon natin siya iwan.” “Iwan? Bakit niyo ko iwan? Gusto niyo sombong kayo guard namin? Lagot kayo.. Marami sila baril.” Napapikit si Dylan sa mga mata niya dahil sa sinabi ng bata sa kanya. Nang makalabas sila sa coffee shop ay agad na ibinaba ni Dylan ang bata. Pero hindi niya inaasahan na bigla itong tatakbo. “Fvck!” Sigaw niya habang nakita itong sumakay sa elevator paakyat muli sa mall. Mabilis na sinundan nila ang bata, habang tuwang-tuwa ito sa pagtakbo na ginawa ni Dylan. Mabilis na tumakbo ulit ang bata at
863RD POV “Fvck! Ano ‘yon?” Mabilis na yumuko si Dylan at Recca ng makarinig sila ng putok ng baril. Agad naman silang pinapa-libutan ng kanilang mga bodyguard. “Sh!t! Nasa'n sila?” Sigaw ni Dylan dahil hindi na nito makita si Anna at ang bata kanina.“Dude! Nakita mo ba sila?” Tanong niya kay Recca, habang mabilis silang hinila ng kanilang mga tauhan, dahil sa narinig nilang sunod-sunod na putok ng baril. “Hindi ko sila nakita Dude!” “Sh!t! Balikan niyo sila! Baka anong mangyari sa kanila!” Sigaw ni Dylan habang nasa loob na sila ng kotse. Hindi siya mapakali habang iniisip pa rin ang dalawang babae kanina. Hindi niya malaman kung sino ro’n si Anna at Aira. “Hindi talaga ako makapaniwala na buhay nga siya Dude.” “Sinabi ko na sa ‘yo, magaling siya sa lahat, kaya alam ko na buhay pa siya.” “Pero nakita ng dalawang mga mata natin ‘di ba? Wala na talaga siyang buhay nun, kaya nakapagtataka talaga Dude.” Wika ni Recca, habang natigilan siya at mabilis na pinigilan si Dylan sa ta
873RD POV “Sino kayo?” Galit na sigaw ni Dylan, habang hawak ng mga lalaki si Recca. “Kami dapat ang magtanong sa inyo niyan?” Galit na wika ng isang lalaki hawak hindi pa rin nito binitawan si Recca. “May hinahanap kami.” “Hinahanap? Bakit sa gubat kayo naghahanap?” Napakunot ang noo ni Dylan dahil sa sinabi ng lalaki sa kanya. Alam niya na hindi gubat ang nakita niya kanina, at parang ginamit lang nila na pan-linlang ang mga naglalakihang mga puno. “‘Wag kayong mag-alala aalis na kami sa lugar na ‘to, kaya pakawalan niyo na ang kasama ko.” Napakunot ang noo ni Dylan ng marinig ang malakas na halakhak ng isang lalaki. “Ano kami tanga? Bakit namin kayo papakasalan? Eh kung magsumbong kayo sa mga police?” “Hindi kami ganun isa pa, kaya ko kayong bayaran pakawalan niyo lang ang kasama ko.” Nag-titinginan ang mga lalaki dahil sa narinig nila mula kay Dylan. “M-magkano naman ang ibabayad niyo?” “Kahit magkano pa ang gusto niyo.” Sagot ni Dylan kaya nagkatinginan sila. “Baka hi
883RD POV “M-Mia..” Sambit ni Dylan kaya nilingon siya ni Recca. “Fvck!” Malakas na sigaw ni Recca ng makita ang mga lalaki kanina na isa-isang bumagsak. “Lumabas na kayo.” Muling narinig nila, kaya sa takot na naramdaman ni Recca ay hinila niya si Dylan palabas sa tinataguan nila, dahil alam niya na mamatay sila kung hindi sila lalabas. “‘W-wag niyo kaming saktan! Sumama lang naman kami sa kanila! Pero hindi nila kami kasamahan!” “Shut up!” Inis na nilingon ni Recca si Dylan, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Ikaw ang manahimik Dude, hindi ka ba natatakot sa kanil-.” “Ilabas mo si Aira Mia!” Malakas na sigaw ni Dylan kaya namilog ang mga mata ni Recca. “Dude! Ano ba ‘yang pinagsasabi mo?” “Alam kung nandito lang sila, kaya ilabas mo sila!” Muling wika niya habang wala na silang narinig. “K-kilala mo talaga ‘yon Dude?” “Oo, boses ‘yon ni Mia.” Galit na wika ni Dylan. “Sadyang matapang ka talaga.” Napatingin sila sa babaeng lumabas habang nailing ito sa kanila. “Anna!” Mabi
2813RD POV Nang magising si Dell, ay hindi niya pa rin maidilat ang mga mata niya. Kinakapa niya ang paligid habang nagtataka. Kanina lang ay nasa likuran sila ng pabrika, pero ngayon ay nasa ibabaw na siya ng malambot na kama. Gulat niyang kinapa ang kanyang sarili, ng napagtanto ang lugar na kinalalagyan niya. Wala naman siyang napansin na kakaiba sa sarili niya, kaya nakahinga siya ng maluwag. “Walang hiya ang lalaki na ‘yon!” Inis na wika niya, habang napakuyom siya sa kamao niya. “Alam mo bang mas walang hiya pa kayo sa akin?” Narinig niyang wika ni Noah. “Hindi ko maintindihan kung bakit mo ginawa sa akin ‘to?” Naguguluhan wika niya, pero hindi na niya ito narinig pa na nagsalitang muli. Ngayon niya lang din naisip ang sinabi ni Kyla, sa kanya. ‘Hindi kaya siya ang dahilan kung bakit nagka-ganun si Kyla? At hindi kaya totoo ang sinabi niya tungkol sa kanya? Nakakainis! Bakit ba kasi ang tigas ng ulo ko? Bakit ba hindi ako nakinig sa kanya! Kaya pala lagi ko siyang nakiki
2803RD POV “Kyla…” Sambit niya, habang tulala itong nakatingin sa kisame. “Hindi ko alam paano, tawagan ang mga magulang o pamilya mo, kaya ako nalang ang nandito.” Wika niyang muli, habang nakikita niya na naglalandas ang mga luha sa mata ni Kyla.“Bakit hindi mo sinabi sa akin, na buntis ka?” Tanong niya pero wala pa rin siyang nakuhang sagot, mula kay Kyla. “H-hay*p siya…” Mahina na wika nito, kaya napakunot ang noo niya. “S-sino?” Tanong niya rito. Napatingin naman siya sa kamay nito, matapos hawakan ni Kyla, ang kanyang braso. “‘Wag kang lumapit sa kanya, layuan mo siya!” Iyak na sigaw nito. “Sino ba ang ibig mong sabihin?” Taka na tanong niya, habang patuloy na itong umiiyak. “Kyla!!” Napalingon siya sa isang ginang na pumasok. Mabilis nitong niyakap si Kyla, habang humagulgol ng iyak. Tumayo naman si Dell, at iniwan sila sa kwarto. Hindi niya rin maiwasan na napa-isip dahil sa sinabi ni Kyla. KINABUKASAN ay maaga na pumunta si Dell, sa pabrika nila. Patuloy siyang nag
2793RD POV “Kuya naman eh! Bakit kaba nanggugulat?” Inis na wika niya, kay Evo. “Bakit ba?” Natatawa na tanong nito sa kanya. “Anong bakit? Baka may makakita sa atin?”“Ano naman?”“Ayoko kasi na malaman nila na magkapatid tayo.” Napakunot ang noo ni Evo, dahil sa sinabi ni Dell. “Bakit hindi pwede?” “Kuya, gusto ko pang mag-stay rito, kaya ayokong malaman nila. Baka kasi mailang sila sa akin.” “Kung gusto mo tanggalin ko silang lahat dito.” “Kuya, ‘wag mo ngang gawin ‘yan. Mas gusto ko pa silang makilala.” Ngiting wika ni Dell. “Sige, basta kung may problema ka, tawagan mo lang ako.” Ngiting wika ni Evo, kaya agad niya itong niyakap. “Salamat Kuya.” Ngiting wika niya, habang nag-angat siya ng kanyang mukha.“Basta ikaw Princess.” Ngiting wika niya. “Paano, uuwi na ako.” Napakunot ang noo niya, habang bumitaw dito. “Bakit?” “Alam mo naman ang Ate mo.” “Sos! Ang bilis mo naman siyang ma-miss.” “Ganun talaga.” Ngiting wika ni Evo, sa kanya. Matapos silang mag-usap ay umu
278 3RD POV “Sagutin mo nga ako!” Hinihingal na tanong ni Dell, sa kanya. “Nilalayo lang kita sa kanila.” “Nilalayo? Pero bakit? Wala naman tayong masamang ginawa? Isa pa kakain lang naman tayo?” “Sinasagot mo kasi sila. Alam mo bang pwede nila tayong tanggalin sa trabaho natin, dahil sa ginawa mo?” Nailing si Dell, habang napangiti. “Wala kabang tiwala sa akin?” “Wala sa tiwala ‘yan. Halika na, maghahanap nalang tayo ng iba.” “‘Wag na, nawalan na ako ng gana.” Wika ni Dell. “Uuwi nalang ako. Pagod na rin kasi ako.” Muling wika niya rito. “Paano, mauna na ako sa 'yo. Magkita nalang tayo bukas.” Wika ni Dell, habang tinalikuran siya at kinawayan. Napatitig naman ito sa likuran niya habang napangisi. ****“Ma'am Dell, kumain na po kayo.” Wika ng katulong niya. “Sige po, ako na po ang bahala. Magpahinga nalang po kayo.” Wika niya rito. Habang nakaupo si Dell, sa harapan ng mesa ay napatingin siya sa kanyang phone. Balak niya sana na ipatanggal ang mag-asawa na ‘yon, sa kump
2773RD POV “Pasensya kana.” Yukong wika nito, kaya nilapitan ito ni Dell. “Bakit ka humihingi ng tawad? Wala ka namang ginagawang masama?” Nag-angat ito ng mukha niya, at napatitig sa kanya. “H-hindi ka galit?” Wika nito, habang bakas sa mukha nito ang saya. “Hindi, bakit naman ako magagalit. Upo ka.” Yaya ni Dell, sa kanya. Mabilis naman itong umupo sa kanyang tabi. “Gusto mo?” Alok ni Dell, sa kanya. Hindi niya naman maiwasan na mapatitig dito, dahil sa nakatingin lang ito sa hawak niya. “Sige lang sa 'yo nalang ‘yan.” Ngiting wika nito sa kanya. “Nakakapunta kana pala sa hotel dito?” Tanong niya, at kita niya sa mukha nito ang gulat. “O-oo..” “Kung ganun, pwede mo ba akong ipasyal do’n?” Ngiting wika niya, habang hindi naman ito makapaniwala na tumingin sa kanya. “I-ibig mong sabihin, sasama ka sa akin?” “Oo naman, bakit hindi? Maganda nga ‘yon, may tour guide ako.” “Dell!” Malakas na sigaw ni Kyla, hindi niya ito napansin na nasa likuran na nila ito. “Halika! At ‘wag
2763RD POV “Bakit kaba nakikipag-usap sa kanya?” Tanong ni Kyla. “Anong masama?” Balewala na tanong niya rito. “Alam mo bang ang weird ng taong ‘yan, kaya hindi namin siya pinapansin. Ang sabi-sabi pa nga ng iba, ay bal*w siya.” Napatingin si Dell, sa lalaki na busy sa trabaho nito. “Normal naman siya.” Sagot niya kay Kyla. “Anong normal? Hindi siya normal. Sa mga naririnig ko, ay isa siyang killer.” Hindi napigilan ni Dell, na matawa, dahil sa sinabi ni Kyla, kaya napatingin sa kanila ang lahat ng kasamahan nila. Sinaway naman siya ni Kyla, kaya siya tumigil. “Anong nakakatawa?” Tanong ni Kyla, sa kanya. “Paano mo kasi na isip na isa siyang mamamatay tao?” Natatawa pa rin na wika ni Dell. “‘Yon kasi ang sabi nila, isa pa. Mukha naman na totoo, kasi tingnan mo naman ang kanyang itsura.” “‘Wag mo siyang husgahan, dahil lang sa itsura niya, malay mo. Kapag inayos na niya ang sarili niya, baka ma-inlove ka sa kanya.” Si Kyla, naman ang natawa dahil sa kanyang sinabi. “Malabo
My Mysterious Wife Book VIII Chapter 2753RD POV “Nasa’n kana naman?” Wika ng kanyang ina, matapos niyang sagutin ang phone niya. “Mommy, nasa probinsya ako.” Sagot niya rito. “Probinsya? Bakit nand’yan kana naman? Nakalimutan mo ba ang nangyari sa ‘yo noon?” Wika ni Aira sa kanya. “Mommy, kalimutan niyo na po ‘yon, Isa pa. Wala naman nakakakilala sa akin dito.” “'Yon nga ang inaalala ko. Lalo na at wala ka pang dalang bodyguard.” Napangiti si Dell, dahil sa narinig niya, mula sa kanyang ina. Hindi pa kasi ito nasanay sa kanya. “Mom, ako na po ang bahala sa sarili ko, Isa pa wala naman pong nakakakilala sa akin dito.”“Kaya nga, bakit ba kasi ang hilig mo sa lugar na ganyan? Pwede ka naman sana rito?” “Mom, hayaan niyo na po muna ako, I love you Mommy..” Malambing na wika ni Dell, kaya napahinga ng malalim si Aira, bago nito pinutol ang tawag niya. Noon paman ay ito na talaga ang hilig ni Dellemarre. Ang pumunta sa mga probinsya, at magmasid sa mga tauhan nila. “Napa-angat s
274WARNING MATURED CONTEXT!!!SPG3RD POV Napahigpit ang pag-kapit ni Hanma, sa kanyang unan, nang umpisan ni Aaron, na sips*pin ang isang ut*ng niya. Habang ang isang kamay nito ay minamasahe ang kabila.“Ohhh..” Malakas siyang napa-ungol ng ilabas ni Aaron, ang dila niya, at dinila*n ang kanyang dibdib at ang ut*ng niya. Napahawak naman siya sa ulo ni Aaron, at mas diniin niya pa ito sa kanyang dibdib. Nang mag-sawa sa Aaron, ay ang kabila naman ang kanyang sinips*p at dinilaan. Unti-unti na bumaba ang kanyang labi, patungo sa t'yan ni Hanma, at puson. Habang nasa puson nito ang kanyang labi, ay dinidila*n niya ang ilalim ng pusod nito at dahan-dahan na sinips*p. Parang mababaliw si Hanma, dahil sa sarap na nararamdaman niya, na pinapalasap sa kanya ni Aaron. Nang muling bumaba ang labi nito, papunta sa kanyang p********e, ay bigla siyang napasinghap, kaya natigilan si Aaron, at napatingin ito sa kanya. “Pwede ba?” Parang bata na tanong niya rito. Namula naman ang pisngi ni H
273 WARNING MATURED CONTEXT!!!SPG3RD POV “Aaron, saan ba tayo pupunta? Bakit tayo umalis do’n? Baka magalit si Mommy Aira, kapag nalaman niya na umalis tayo at hindi man lang nagpaalam sa kanya.” Wika ni Hanma, matapos silang sumakay sa kotse ni Aaron. “Pupuntahan tayo sa lugar na tayo lang. ‘Yong walang istorbo.” Ngiting wika nito sa kanya. Napakunot naman ang noo ni Hanma, habang tinitigan siya. “Alam mo ikaw, ang laki talaga ng pagbabago mo. Mas pilyo kapa yata ngayon kay Evo.” “Ganito naman ako, lalo na kapag kasama ko ang pinakamahal kung babae.” Hindi maiwasan ni Hanma, ang mapangiti, dahil sa sinabi ni Aaron. “Isa pa ‘yan, naging bolero kana rin katulad ni Rey, ang akala ko noon, naiiba ka sa kanila.” “Malabong mangyari ‘yon, dahil iisa lang ang mga dugo namin.” Kindat na wika niya habang nailing sa kanya si Hanma. “Paano naman ako? Baka nakalimutan mo na kadugo ko rin sila.” “Malayo naman kayo.” Hinampas niya si Aaron, dahil sa sinabi nito sa kanya. Napalingon nama