863RD POV “Fvck! Ano ‘yon?” Mabilis na yumuko si Dylan at Recca ng makarinig sila ng putok ng baril. Agad naman silang pinapa-libutan ng kanilang mga bodyguard. “Sh!t! Nasa'n sila?” Sigaw ni Dylan dahil hindi na nito makita si Anna at ang bata kanina.“Dude! Nakita mo ba sila?” Tanong niya kay Recca, habang mabilis silang hinila ng kanilang mga tauhan, dahil sa narinig nilang sunod-sunod na putok ng baril. “Hindi ko sila nakita Dude!” “Sh!t! Balikan niyo sila! Baka anong mangyari sa kanila!” Sigaw ni Dylan habang nasa loob na sila ng kotse. Hindi siya mapakali habang iniisip pa rin ang dalawang babae kanina. Hindi niya malaman kung sino ro’n si Anna at Aira. “Hindi talaga ako makapaniwala na buhay nga siya Dude.” “Sinabi ko na sa ‘yo, magaling siya sa lahat, kaya alam ko na buhay pa siya.” “Pero nakita ng dalawang mga mata natin ‘di ba? Wala na talaga siyang buhay nun, kaya nakapagtataka talaga Dude.” Wika ni Recca, habang natigilan siya at mabilis na pinigilan si Dylan sa ta
873RD POV “Sino kayo?” Galit na sigaw ni Dylan, habang hawak ng mga lalaki si Recca. “Kami dapat ang magtanong sa inyo niyan?” Galit na wika ng isang lalaki hawak hindi pa rin nito binitawan si Recca. “May hinahanap kami.” “Hinahanap? Bakit sa gubat kayo naghahanap?” Napakunot ang noo ni Dylan dahil sa sinabi ng lalaki sa kanya. Alam niya na hindi gubat ang nakita niya kanina, at parang ginamit lang nila na pan-linlang ang mga naglalakihang mga puno. “‘Wag kayong mag-alala aalis na kami sa lugar na ‘to, kaya pakawalan niyo na ang kasama ko.” Napakunot ang noo ni Dylan ng marinig ang malakas na halakhak ng isang lalaki. “Ano kami tanga? Bakit namin kayo papakasalan? Eh kung magsumbong kayo sa mga police?” “Hindi kami ganun isa pa, kaya ko kayong bayaran pakawalan niyo lang ang kasama ko.” Nag-titinginan ang mga lalaki dahil sa narinig nila mula kay Dylan. “M-magkano naman ang ibabayad niyo?” “Kahit magkano pa ang gusto niyo.” Sagot ni Dylan kaya nagkatinginan sila. “Baka hi
883RD POV “M-Mia..” Sambit ni Dylan kaya nilingon siya ni Recca. “Fvck!” Malakas na sigaw ni Recca ng makita ang mga lalaki kanina na isa-isang bumagsak. “Lumabas na kayo.” Muling narinig nila, kaya sa takot na naramdaman ni Recca ay hinila niya si Dylan palabas sa tinataguan nila, dahil alam niya na mamatay sila kung hindi sila lalabas. “‘W-wag niyo kaming saktan! Sumama lang naman kami sa kanila! Pero hindi nila kami kasamahan!” “Shut up!” Inis na nilingon ni Recca si Dylan, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Ikaw ang manahimik Dude, hindi ka ba natatakot sa kanil-.” “Ilabas mo si Aira Mia!” Malakas na sigaw ni Dylan kaya namilog ang mga mata ni Recca. “Dude! Ano ba ‘yang pinagsasabi mo?” “Alam kung nandito lang sila, kaya ilabas mo sila!” Muling wika niya habang wala na silang narinig. “K-kilala mo talaga ‘yon Dude?” “Oo, boses ‘yon ni Mia.” Galit na wika ni Dylan. “Sadyang matapang ka talaga.” Napatingin sila sa babaeng lumabas habang nailing ito sa kanila. “Anna!” Mabi
893RD POV WARNING MATURED CONTEXT!!“Bakit hindi mo sinabi sa akin na buhay ang kakambal mo?” Wika ni Recca matapos silang makapasok sa isang kwarto. “Bakit ko naman sasabihin sa ‘yo?” “Tsk, akala ko ba isa ako sa mga taong pinagkatiwalaan mo?” “Isa nga sana, pero tingnan mo nga ‘yong ginagawa mo?” “Bakit? Ano bang ginagawa ko sa ‘yo?” “Bakit mo ako sinusundan?” “Si Dylan ang may gusto nun.” “Tapos sumunod ka naman?” “Alam mong wala akong magawa!” “Manahimik ka nga!” “Alam mo, napapansin ko, nahawa ka na talaga sa ugali ng kambal mo.” “Anong nahawa?” “Bakit kasi kapag kaharap mo ang ibang tao lalo na si Dylan ang bait mo? Pero pag sa akin nagbago ka? Hindi na Ikaw ‘yong dati na laging nakangiti sa akin? Dahil lagi ka nang galit?” “Sino ba kasi sa palagay mo ang matutuwa sa ginawa niyo? Alam mo bang muntik na kaming mapasok dito ng mga masasamang tao, dahil sa kagagawan niyo” “Sa tingin mo papayag ako na may gagawin sila sa inyo? Lalo na sa ‘yo?” “Alam mo, puro ka nama
903RD POV Taka na napangin si Dylan kay Recca, habang may malawak itong ngiti. “Anong meron?” Tanong sa kanya ni Dylan habang hindi naiwasan na magulat ni Dylan dahil sa pagyakap ni Recca sa kanya. “Bitawan mo nga ako! Nababakla ka na ba?” Inis na tanong niya rito matapos niya itong itulak. “Magsalita ka nga? Bakit ba, ngiti ka lang d’yan ng ngiti?” “Wala Dude, sobrang saya ko lang ngayon.” Kunot noo siyang tinitigan ni Dylan, dahil sa kanyang sinabi. “Teka lang, aalis ka ba?” “Ipasyal ko ang mga bata.” Sagot ni Dylan sa kanya. “Mabuti at nagkaayos na kayo ni Aira.” “Ayaw niya pa rin na sumama sa akin pabalik.” “Bakit daw?” “Hindi ko alam.” “Anong balak mo?” “Balak kung tumira na rin dito kasama sila.” “Paano naman ang negosyo ng pamilya mo?” “Nando’n naman si Daddy at ikaw, alam ko naman na maasahan kita.” “Iba pa rin kapag ikaw ang nando'n, at sa tingin mo ba papayag ang mga magulang mo, na basta ka nalang mawala sa paningin nila?” “Hayaan mong ako na ang magsasabi
913RD POV “Anong nakakatawa?” Taka na tanong ni Dylan sa kanya. “Hindi mo pa nga talaga sila kilala Dylan.” Iling na wika ni Aira at inutusan ang driver na patakbuhin na ang kotse. “Mommy! Ito gusto namin ‘to lahat!” Tuwang wika ng dalawa Kay Anna, kaya nailing si Aira, lahat kasi ng gusto nila ay binibili ni Anna, kaya sa kanya sila nagsasabi. “Lahat ng gusto niyo mga anak, bibilhin natin, kung gusto niyo pa, pati itong mall.” Wika ni Dylan kaya malakas na napasigaw ang dalawa. “Sira ka talaga.” Ngiting wika ni Aira sa kanya. “Bakit? Nakalimutan mo na ba, na lahat ng gusto mo rati binili ko?” Napangiti si Aira dahil sa sinabi ni Dylan. Habang napatingin si Dylan sa mga anak niya na kasama ni Anna at Recca. “Alam mo, ganun talaga ako minsan Dylan, gusto kung bilhin lahat ng mga gusto ko. Pero ang nakakalungkot, dahil minsan ayaw nila akong pagbigyan, lalo na kapag ayaw nila sa gusto ko.” Malungkot na wika ni Aira. “Alam mo bang binibilhan ako ng mga anak natin ng laruan?” Nap
923RD POV WARNING MATURED CONTEXT!!Malawak na napangiti si Dylan habang nakatingin sa mga anak niya, na masayang naglalaro. Si Evo ay gustong umakyat sa robot na binili niya, habang si Aaron ay sa laruan nitong sasakyan. “Tuwang-tuwa ka pa?” Nailing na wika ni Recca sa kanya. “Wala akong magawa, ganun na talaga sila.” “Iba rin ‘ang trip mo.” “Bakit?” “Anong bakit? Alam mo naman na sobrang natakaot ang may-ari ng robot na ‘yan kanina, dahil sa sinabi mong ipapasara mo ang tindahan nila.” “Talaga naman, gagawin ko ‘yon.” Muling nailing si Recca sa kanya. “Babalik na pala kami ni Anna sa Manila.” Napatingin si Dylan sa kanya, dahil sa kanyang sinabi. “Bakit ang bilis? Akala ko ba, rito muna kayo?” “Tinawagan na siya ng mommy nila, nagtataka na rin siguro.” “Siya lang Pala 'yong tinawagan, bakit ka pa sasama?” “Dude naman, alam mo naman na tapos na ang misyon ko sa ‘yo.” Si Dylan naman ang nailing dahil sa kanyang sinabi. “Dylan!” Malakas na sigaw ni Aira, kaya mabilis siya
933RD POV “Ate kailan ka ulit babalik?” Tanong ni Aira kay Anna habang hinatid nila ito sa airport. Hindi na rin niya pinasama ang mga bata dahil alam niya na iiyak ang mga ito, sa tuwing aalis si Anna. “Kapag hindi na ako busy Aira, at alam mo naman na kailangan natin mag-ingat.” Napangiti si Aira dahil sa sinabi ni Anna sa kanya. “Kahit sobrang ingat pa nga natin nahuli pa rin nila tayo.” Natatawa na wika ni Aira. “Kaya nga eh! Kaya tanggapin mo na na mas matalino sila kaysa sa ‘yo.” Natatawa na wika ni Anna, habang sumama namam ang mukha ni Aira. Ayaw na ayaw niya kasi na may lalamang sa kanya. “‘Wag ka na magalit, jowa mo naman siya.” Tinapik ni Anna ang balikat niya habang hiyakap niya ito. “Ingat ka ro’n Ate ha, ‘wag ka nang pumayag na may mang-aapi pa sa ‘yo.” Tumango si Anna sa kanya habang malawak ito napangiti. “Ikaw!” Gulat na napatingin si Recca sa kanya, dahil sa lakas ng kanyang boses. “Ingatan mo si Ate ha? ‘Wag mo siyang pabayaan. Kapag may mang-aapi sa kanya,
1613RD POV Napahawak si Hanma, sa pisngi niya. Habang niyakap siya ni Elijah at Ellie. “Daddy, bakit mo siya sinaktan?” Sigaw ni Ellie sa kanya. “Dahil tanga siya!”“Daddy, ‘wag mo na siyang sigawan.” Iyak na wika ni Elijah. Napahinga ng malalim si Aaron, at pilit na ngumiti sa mga bata. “Sorry, masyado lang talagang mainit ang ulo ni Daddy.” Ngiting wika niya sa mga bata at tinawag ang kanyang mga tauhan. “Mauna na kayo sa kotse.” Utos niya sa kanila. Nang makalabas na ang kanyang mga tauhan at ang mga bata, ay mahigpit niyang hinawakan ang braso ni Hanma. “Bakit ba ang b*bo mo?” Galit na tanong niya rito. “Hindi mo ba nakikita na aalis ako?” “Nakikita po…” Umiiyak na sagot ni Hanma sa kanya. “‘Yon naman pala? Tapos, bakit ang mga bata lang ang binihisan mo? Sino ba ang gusto mong magbantay sa kanila?” “A-akala ko po.. Hindi niyo ako isasam-.” Muling napahawak si Hanma, sa pisngi niya ng sampalin siya muli ni Aaron. Pinunasan niya ang kanyang mga luha at nag-angat ng muk
1603RD POV Ilang linggo na na hindi pa rin bumalik si Hanma, sa condo ni Aaron, hindi niya maiwasan na magtaka. Aaminin niya, na na-miss na rin niya ang mga luto nito. Kinuha ni Aaron, ang kanyang phone, at tinawagan ang number ni Hanma. Pero katulad noong una, ay hindi pa rin ito matawagan. “Puntahan mo si Hanma, sa bahay nila.” Utos niya sa kanyang tauhan. “Sabihin mo, sa kanya na kailangan na niyang bumalik.” Muling wika ni Aaron, at agad na tumango ang kanyang tauhan. Matapos maka-alis ang tauhan niya, ay naisipan niya na pumasok muna sa kanyang silid, para tingnan ang kanyang email. Pero natigilan siya ng biglang bumukas ang pinto. “Bakit ngayon ka lan-.” Hindi niya natapos ang kanyang sasabihin, nang makita si Evo, Kai at ang tatlo nilang anak.“Daddy!” Malakas na sigaw ng tatlo, habang yumakap sa kanya. Isa-isa niya naman silang hinalikan, at pagkatapos ay binuhat si Ellie. “Bakit kayo nandito?” Tanong sa kapatid niyang si Evo. “Na-miss ka raw ng mga bata.” Ngiting wi
1593RD POV “Akala ko pa naman, ang asawa mo ‘yon.” Natatawang wika ni Evo, sa kanya. Hindi sumagot si Aaron, habang ininom niya ang alak na nasa kanyang baso. Panay din ang tingin niya kay Hailey, habang kasama nito ang kanyang nobyo. “Bakit ba, hindi mo alam. Kung ilan silang magkakapatid Bro?” Muling tanong ni Evo. “Wala akong pakialam, kung ilan sila. Isa pa, hiwalayan ko rin naman ang kapatid nila.” Sagot ni Aaron sa kanya. “Talaga? Pero bakit? Sayang naman.” Masamang tiningnan ni Aaron, si Evo, dahil sa kanyang sinabi. “‘Wag mong sabihin, pinagnanasahan mo si Hanma?” Kunot-noo na tanong niya sa kanyang kapatid. “Hindi siya, hindi naman ‘yon maganda. Namimili pa nga ako sa dalawa niyang kamba-.” “Gusto mo bang tamaan?” Galit na wika ni Aaron, habang tinaas nito ang kamao niya. Hindi napigilan ni Evo, na matawa dahil sa ginawa ng kambal niya. “Hindi ka takot? Sabihin ko nalang sa asaw-.” “‘Wag! Hindi ka naman mabiro!” Inis na wika ni Evo, habang muli siyang pina-upo nito.
1583RD POV “Good morning.” Napakunot ang noo ni Aaron, nang makita niya si Helena, na nakaupo sa gilid ng kanyang opisina. “Anong ginagawa mo rito?” Tanong niya, habang tumayo ito at malawak na ngumiti sa kanya. “Pinalitan ko ang kapatid ko.” Balewala na wika nito, habang inabot sa kanya ang isang tablet.“Nand’yan na lahat ng schedule mo Sir.” “Bilib din ako sa kapal ng pagmumukha mo.” Insulto na wika ni Aaron, sa kanya.“Mas mabuti ng makapal ang mukha, kaysa walang mukha ‘diba?” Ngiting wika nito, kaya inis niya itong tiningnan. “Lumayas kana, kung ayaw mong masaktan.” “Nakikita mo ba ‘to?” Wika niya, habang itinaas ang isang papel. Napakunot naman ang noo ni Aaron, habang nakatingin dito. “Baka lang kasi nakalimutan mo. Five years pa ang contract ko, bilang secretary mo.” Ngising wika ni Helena, sa kanya. “Kaya, wala kang karapatan na palayasin ako, aalis ako kung kailan ko gusto.” Wika nito at tinalikuran siya. Inis niya itong tiningnan, habang binuksan nito ang pinto ng
1573RD POV Agad na nag-bawi ng tingin si Hanma, sa kanya at muli itong kumain. “Para ‘yon, sa kaligtasan nila.” Wika ni Hanma, at itinuon na nito ang atensyon niya, sa kanyang pagkain. Gustong iwasan ni Aaron, ang pamilya niya, dahil kinakahiya niya si Hanma. Gusto niya rin sana na iwanan na ito, pero naisip niya, ang pakiusap ng daddy Recca niya sa kanya. “Magbihis ka.” Wika niya rito, habang naka-upo ito sa sahig. “Bakit po Sir?” Tanong ni Hanma, habang tumayo ito. “‘Wag kana ngang magtanong! Isa pa, bakit ba r'yan ka naka-upo? Gusto mo bang pagalitan na naman ako nila Daddy?” “S-sorry po Sir.. Baka po kasi magalit kayo, kapag sa sofa ako uupo.” Inis niya itong tiningnan at iniwan. “Bilisan mo!” Malakas na sigaw ni Aaron, sa kanya. “Ang Dami pang palusot, akala mo naman maawa ako sa kanya.” Inis na wika niya, habang kinuha ang kanyang bag. “Tapos kana ba?” Tanong niya rito, at agad naman na tumango si Hanma, sa kanya. “Wala kabang ibang damit?” Tanong niya rito, habang u
1563RD POV Lumipas ang isang linggo, na hindi nagpakita si Hanma, kay Aaron. Labis naman ang tuwa na nararamdaman ni Aaron, dahil sa hindi pagpapakita nito. Naiirita kasi siya, sa tuwing nakikita ito. Lalo na ngayon. Hindi pa rin niya naiisip kung paano niya na-pakasalan si Hanma. Sa tuwing iniisip niya ang itsura nito ay nandidiri siya. “Dad.” Wika niya, nang masagot niya ang tawag sa kanyang phone. “Aaron, bakit wala sa condo niyo ang asawa mo?” Napakunot ang noo niya, dahil sa tanong ng kanyang ama. “Anong ginagawa niyo, r’yan Dad?” “Hindi ako ang pumunta ro'n, ang daddy Recca mo. Ang sabi niya, wala raw doon ang asawa mo.” “Matagal na siyang hindi bumalik sa condo, Dad. Hindi ko alam kung nasa'n siya.”“Anong ibig mong sabihin? Ni hindi mo man lang siya hinanap?” Galit na tanong ni Dylan, sa kanya. “Dad, hindi ko naman kagustuhan na maikasal sa kanya, kaya wala akong pakialam kung sa’n, man siya magpunta, dahil hindi ko siya responsibilidad.” “Aaron!” Sigaw ni Dylan, sa k
1553RD POV “S-Sir.. Nasasaktan po ako…” Napahawak si Hanma, sa kamay ni Aaron. Habang sinakal siya nito. “Paano mo nagawa ‘yon?!” Galit na sigaw ni Aaron, sa kanya. “H-hindi ko po kayo maintindihan…” Iyak na wika niya, kaya mabilis siyang sinampal ni Aaron. “Palampa-lampa ka lang pala! Tapos niloloko mo ako!” “A-ano pong sinasab-.” Nahihirapan na tanong ni Hanma, sa kanya. “Bro! Bitawan mo siya, baka mapatay mo ‘yan!” Awat ni Evo, sa kanya. “Talagang mapapatay ko ang pangit na ‘yan!!” Galit na sigaw ni Aaron, at hindi pa rin, binitawan ang leeg ni Hanma. “Tama na ‘yan Aaron!” Sigaw ni Dylan. Habang galit na nilapitan nito si Aaron. Tinulak ni Dylan, ang anak niyang si Aaron, nang hindi ito nakinig sa kanya. Napahawak naman si Hanma, sa leeg niya habang tinulungan siya ni Dylan, na tumayo. “Bakit mo siya sinaktan?!” Galit na sigaw ng kanyang ama sa kanya. “Dahil manloloko siya Dad!” Malakas na sigaw ni Aaron, sa kanya. “Wala akong ginawang masama sa ‘yo Sir Aaron…” “Man
154 3RD POV “Aaron.” Agad na napatayo si Aaron, habang papalapit sa kanya ang kanyang ina. “Mom.” Lumapit siya kay Aira, at humalik dito.“Bakit, wala na naman ang secretary mo? Pinalayas mo na naman ba?” Galit na tanong ni Aira sa kanya. “Hindi ko siya pinalayas Mom,” “Kung ganun, nasa'n siya? Bakit wala akong makita sa labas?” “Wala, dahil ginawa ko siyang katulong.” Napakunot ang noo ni Aira, dahil sa sinabi ng anak niyang si Aaron, sa kanya. “Bakit mo naman siya, ginawang katulong? Hindi mo ba alam na matalino ang batang ‘yon? Isa pa, graduate rin siya sa paaralan na pinasukan niyo noon.” Napatingin si Aaron, sa kanyang ina, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Hindi naman, kasi siya ang na-hire niyo. ‘Yong mayabang niyang kambal.” “Kahit na, mabait naman si Hanma.” “Ano bang gagawin ko sa mabait Mom? Kung tatanga-tanga naman ito?” “Aaron,” “Mom, don't worry, kaya ko naman kahit wala akong secretary. Isa pa, mas magaling naman ‘yon sa bahay, kaya ro'n ko nalang siya nilagay
153 3RD POV “Daddy!!” Malakas na sigaw ng mga bata, habang papalapit ito sa kanya.Isa-isa niyang hinalikan ang mga bata, habang malawak na ngumiti si Evo, sa kanya. “Akala ko hindi ka pupunta rito Bro.” Wika nito, habang hinawakan siya sa balikat. Winaksi naman ni Aaron, ang kamay ni Evo. “Wala ka pa rin talagang pagbabago.” Iling na wika ni Evo sa kanya. “Ikaw ba meron?” “Naman! alam mong may asawa at mga anak na ako, kaya balewala na sa akin, ‘yang mga babae na ‘yan.” “Ikaw nga ang walang pagbabago. Puro babae pa rin talaga ‘yang nasa isip mo.” “Shhh! Manahimik ka nga Bro, baka marinig tayo ni Kai, gusto mo bang malagot ako sa kanya?” “Tinatanong mo pa talaga.” Ngiting wika ni Aaron, sa kanya, kaya masama siyang tiningnan ni Evo. “Kuya!” Mahigpit na yumakap si Dell kay Evo. “Hi my Princess.” Ngiting wika ni Evo. “Ang tagal niyo naman bumalik dito.” Himig nagtatampo na wika ni Dell, kaya napakunot ang noo ni Aaron. “Umuwi kaba rito?” Tanong niya habang mabilis na tumang