913RD POV “Anong nakakatawa?” Taka na tanong ni Dylan sa kanya. “Hindi mo pa nga talaga sila kilala Dylan.” Iling na wika ni Aira at inutusan ang driver na patakbuhin na ang kotse. “Mommy! Ito gusto namin ‘to lahat!” Tuwang wika ng dalawa Kay Anna, kaya nailing si Aira, lahat kasi ng gusto nila ay binibili ni Anna, kaya sa kanya sila nagsasabi. “Lahat ng gusto niyo mga anak, bibilhin natin, kung gusto niyo pa, pati itong mall.” Wika ni Dylan kaya malakas na napasigaw ang dalawa. “Sira ka talaga.” Ngiting wika ni Aira sa kanya. “Bakit? Nakalimutan mo na ba, na lahat ng gusto mo rati binili ko?” Napangiti si Aira dahil sa sinabi ni Dylan. Habang napatingin si Dylan sa mga anak niya na kasama ni Anna at Recca. “Alam mo, ganun talaga ako minsan Dylan, gusto kung bilhin lahat ng mga gusto ko. Pero ang nakakalungkot, dahil minsan ayaw nila akong pagbigyan, lalo na kapag ayaw nila sa gusto ko.” Malungkot na wika ni Aira. “Alam mo bang binibilhan ako ng mga anak natin ng laruan?” Nap
923RD POV WARNING MATURED CONTEXT!!Malawak na napangiti si Dylan habang nakatingin sa mga anak niya, na masayang naglalaro. Si Evo ay gustong umakyat sa robot na binili niya, habang si Aaron ay sa laruan nitong sasakyan. “Tuwang-tuwa ka pa?” Nailing na wika ni Recca sa kanya. “Wala akong magawa, ganun na talaga sila.” “Iba rin ‘ang trip mo.” “Bakit?” “Anong bakit? Alam mo naman na sobrang natakaot ang may-ari ng robot na ‘yan kanina, dahil sa sinabi mong ipapasara mo ang tindahan nila.” “Talaga naman, gagawin ko ‘yon.” Muling nailing si Recca sa kanya. “Babalik na pala kami ni Anna sa Manila.” Napatingin si Dylan sa kanya, dahil sa kanyang sinabi. “Bakit ang bilis? Akala ko ba, rito muna kayo?” “Tinawagan na siya ng mommy nila, nagtataka na rin siguro.” “Siya lang Pala 'yong tinawagan, bakit ka pa sasama?” “Dude naman, alam mo naman na tapos na ang misyon ko sa ‘yo.” Si Dylan naman ang nailing dahil sa kanyang sinabi. “Dylan!” Malakas na sigaw ni Aira, kaya mabilis siya
933RD POV “Ate kailan ka ulit babalik?” Tanong ni Aira kay Anna habang hinatid nila ito sa airport. Hindi na rin niya pinasama ang mga bata dahil alam niya na iiyak ang mga ito, sa tuwing aalis si Anna. “Kapag hindi na ako busy Aira, at alam mo naman na kailangan natin mag-ingat.” Napangiti si Aira dahil sa sinabi ni Anna sa kanya. “Kahit sobrang ingat pa nga natin nahuli pa rin nila tayo.” Natatawa na wika ni Aira. “Kaya nga eh! Kaya tanggapin mo na na mas matalino sila kaysa sa ‘yo.” Natatawa na wika ni Anna, habang sumama namam ang mukha ni Aira. Ayaw na ayaw niya kasi na may lalamang sa kanya. “‘Wag ka na magalit, jowa mo naman siya.” Tinapik ni Anna ang balikat niya habang hiyakap niya ito. “Ingat ka ro’n Ate ha, ‘wag ka nang pumayag na may mang-aapi pa sa ‘yo.” Tumango si Anna sa kanya habang malawak ito napangiti. “Ikaw!” Gulat na napatingin si Recca sa kanya, dahil sa lakas ng kanyang boses. “Ingatan mo si Ate ha? ‘Wag mo siyang pabayaan. Kapag may mang-aapi sa kanya,
943RD POV Napabalikwas si Dylan ng makarinig ito ng ilang putok ng baril. Agad din na tumayo si Aira, habang mabilis na tumakbo patungo sa kwarto ng mga anak nila. “Anong nangyari?” Tanong niya habang papalapit sa kanila ang isa niyang tauhan. “Ma'am may nakapasok po, at kasama nila si Ma'am Mia.” Gulat na napatingin si Aira kay Dylan dahil sa narinig niya. “Dylan, tumakas na kayo! Dalhin mo ang mga bata, magtago kayo Dylan!” Takot na wika ni Aira sa kanya. Habang naguguluhan pa rin si Dylan na nakatingin sa kanya. “Dylan! Naririnig mo ba ako?! Lumayo na kayo rito at dalhin mo ang mga bata!” “No! Hindi ko gagawin ‘yon! At hinding-hindi kita iiwan Aira! Ayaw ko na maranasan ulit ang naranasan ko noon dahil sa pagkawala mo!” Galit na sigaw sa kanya ni Dylan habang hinawakan niya ito sa braso. Nag-iyakan naman ang kanilang mga anak, dahil sa narinig na malakas na putok ng baril. “Dylan, makinig ka naman sa akin oh! Parang awa mo na.. Umalis na kayo ay dalhin mo sila. Ito lang an
95 3RD POV “Mommy!” Masayang wika ni Anna nang makita niya si Helen. “May problema ba?” Kunot-noo na wika niya matapos niya itong lapitan. “Anna, anak.. Sabihin mo sa akin ang totoo, buhay pa ba ang kapatid mo?” Tanong nito sa kanya habang hinawakan ang kanyang mga kamay. “Anak sabihin mo sa akin ang totoo!” Iyak na sigaw nito sa kanya, habang hindi napigilan ni Anna na mapa-iyak habang tumango ito sa kanya. “Totoong buhay ang kapatid mo?” Muling tumango sa kanya si Anna, kaya lalong napa-iyak si Helen. “K-kailangan natin magmadali Anak…” Taka na napatingin si Anna sa kanyang ina dahil sa sinabi nito sa kanya. “Magmadali? Pero bakit Mommy?” “Anna, nanganganib ang kapatid mo ngayon at baka mapahamak ang mga taong nakapaligid sa kanya, dahil alam ko na hindi siya mapapatawad ni Mommy dahil sa pagpapanggap na ginawa niya.” “Ano po bang ibig niyong sabihin Mom?” “Basta bilisan mo na! Sino ang kasama niya?” “S-si Dylan Mommy..” Napasinghap si Helen, dahil sa sinabi ni Anna. “K
96 3RD POV “Dylan Anak!” Malakas na sigaw ni Sandro, kaya mabilis na napalingon ang mga tao sa loob sa kanya. “Pakawalan niyo ang anak ko!” Muling sigaw ni Sandro, kaya malakas na napa-halakhak ang matanda. “Sino ka para utusan ako?” Natingin si Sandro Kay Dylan, habang hindi niya maiwasan na makaramdam ng awa sa kanyang anak, dahil bugbog sarado ang mukha nito. “Hindi mo pa ako lubusang kilala! Kaya bitawan niyo ang anak ko!” Malakas na sigaw niya at akmang susungurin sila. Pero mabilis siyang pinigilan ni Max. “‘Wag kang padalos-dalos Pare, masyadong mapanganib ang matandang ‘yan at alam mo ‘yan!” Wika ni Max sa kanya. “Ang kapal din ng mukha mo para magpakita rito?!” Galit na wika niya habang tiningnan niya si Max. “Hindi ka pa rin ba nadala sa ginawa ko sa ‘yo noon?” Napakuyom ang kamao ni Max dahil sa sinabi ng matanda sa kanya.“Sobra na talaga ang kasamaan mo Mrs. Bernadith Wang!” Malakas na sigaw ni Max sa kanya. “Ikaw ang dahilan kung bakit ako naging masama! Kung hi
973RD POV “Kumusta sila?” Tanong ni Recca kay Anna, habang napatingin si Anna sa mga bata na nakatulog na. “Ayos naman sila at tulog na.” “Magpahinga ka muna.” Wika ni Recca habang umiling si Anna sa kanya. “Bakit ayaw mong magpahinga? Kailangan mo ng pahinga Anna.” “Paano ako makapag-pahinga Recca? Kung ang isip ko ay nando'n kay Ate Dylan at Mommy?” Iyak na wika ni Anna sa kanya. “Wala tayong magagawa? Paano kung magkasakit ka? Sino ang mag-aalaga sa kanila?” Napahinga ng malalim si Anna dahil sa sinabi ni Recca sa kanya. “Hayaan mong ako muna ang pupunta sa kanila. Dito ka muna at magpahinga kasama ang mga bata.” Wika ni Recca habang hinaplos ang braso ni Anna. Tumango naman si Anna kaya napangiti si Recca sa kanya. Alam niya kasi na sobrang pagod na si Anna, dahil kung wala ito sa hospital ay sa mga bata naman ito nag-aalaga. Nang makita ni Recca na mahimbing na natutulog si Anna, ay agad niya itong binilin sa katulong, dahil kailangan niya na pumunta sa hospital. “Tita
983RD POV “Mom! Ilang ulit ko bang sabihin sa inyo na ayokong magpakasal sa Anna na ‘yan!” Malakas na sigaw ni Dylan kaya nang pumasok muli si Kim sa kwarto niya. Galit naman na tiningnan ni Aira si Dylan at pinunasan nito ang kanyang luha. “Hindi ako si Anna! At sa ayaw at gusto mo ikakasal ka sa akin!” Malakas na sigaw ni Aira sa kanya habang napa-awang ang kanyang labi matapos nitong ibagsak ang pinto. “Nakita mo ba ‘yon Mom? Ganun klase bang babae ang ipapakasal mo sa akin?” Kunot-noo na tanong ni Dylan habang nailing si Kim sa kanya. Nang makalabas si Dylan sa hospital ay agad na siyang pumasok sa kanyang opisina. Panay rin ang pangungulit niya kay Recca, para hanapin si Britney, dahil simula ng magkamalay siya ay hindi niya maiwasan na magtaka, kung bakit hindi man lang siya nagawang dalawin ni Britney. “Bakit ka nandito?” Galit na wika niya ng makita si Aira sa harapan niya. “Ako ‘yong bago mong secretary.” Taas kilay na wika ni Aira sa kanya. “Secretary?” Natatawa na
2833RD POV Napaatras si Dell, matapos niyang marinig ang tawa nito. “I-ikaw…” Utal na wika niya, habang muling napasigaw. Akmang tatakbo na sana siyang muli, pero mabilis siyang hinawakan nito.Tangka na naman sana na tuhudin ni Dell, ang kanyang gitna, pero mabilis na nahawakan ni Noah, ang tuhod niya. “Ibaba mo ako hay*p ka!!” Malakas na sigaw niya, habang pinag-susuntok ang dibdib nito. “Ummm…” Unti-unti na nakaramdam ng panghihina si Dell, nang maamoy niya ang itinakip ni Noah, sa kanyang ilong. ****“Daddy…” Mahina na sambit ni Dell, habang pilit na minulat ang kanyang mga mata. Dahil hindi pa rin niya mai-mulat ang mga mata niya, ay kinapa niya ang harapan niya. Nang mawala siyang makapa rito, ay sunod niyang kinapa ang tagiliran niya. Napakunot naman ang noo ni Dell, nang may nahawakan siya sa kanyang tabi. Nang napagtanto niya na isa katawan ito ng isang lalaki, ay agad niyang hinawakan ang buong katawan niya. Pinapakiramdaman din ni Dell, ang kanyang gitnang bahagi, k
2823RD POV Matapos maligo ni Dell, ay kinapa niya ang kanyang mga damit. Matapos niya itong nahawakan ay mabilis niya itong sinuot. “Noah!!” Sigaw niya, habang kinakapa nito ang gilid. “Bakit? Tapos kana ba?” Narinig niyang wika nito. “Tatawagin ba kita kung hindi pa! Tulungan mo ako!” Muling sigaw niya rito. Hindi naman ito sumagot at narinig lang ang tunog ng pinto. Napapitlag siya ng may mga kamay na humawak sa kanya. “Bakit kaba nanggugulat?” Tanong niya rito. “Bakit ka naman magugulat? Alam mo naman na tayo lang dito.” Natigilan si Dell, at hindi umimik. ‘Kung ganun, kami lang pala rito?’ Lihim na napangiti si Dell, dahil sa kanyang nalalaman. “Hindi kana ba pumapasok?” Tanong niya, habang inalalayan siya nito. Hindi naman ito sumagot sa tanong niya. “Bakit nandito ako? Bakit wala ako sa kama?” Kunot noo na tanong niya rito. “Magpahangin ka muna.” Narinig niyang wika nito. “Umalis kana sa pabrika?” Muling tanong niya rito. “Bakit mo tinatanong?” “Dahil lagi kang n
2813RD POV Nang magising si Dell, ay hindi niya pa rin maidilat ang mga mata niya. Kinakapa niya ang paligid habang nagtataka. Kanina lang ay nasa likuran sila ng pabrika, pero ngayon ay nasa ibabaw na siya ng malambot na kama. Gulat niyang kinapa ang kanyang sarili, ng napagtanto ang lugar na kinalalagyan niya. Wala naman siyang napansin na kakaiba sa sarili niya, kaya nakahinga siya ng maluwag. “Walang hiya ang lalaki na ‘yon!” Inis na wika niya, habang napakuyom siya sa kamao niya. “Alam mo bang mas walang hiya pa kayo sa akin?” Narinig niyang wika ni Noah. “Hindi ko maintindihan kung bakit mo ginawa sa akin ‘to?” Naguguluhan wika niya, pero hindi na niya ito narinig pa na nagsalitang muli. Ngayon niya lang din naisip ang sinabi ni Kyla, sa kanya. ‘Hindi kaya siya ang dahilan kung bakit nagka-ganun si Kyla? At hindi kaya totoo ang sinabi niya tungkol sa kanya? Nakakainis! Bakit ba kasi ang tigas ng ulo ko? Bakit ba hindi ako nakinig sa kanya! Kaya pala lagi ko siyang nakiki
2803RD POV “Kyla…” Sambit niya, habang tulala itong nakatingin sa kisame. “Hindi ko alam paano, tawagan ang mga magulang o pamilya mo, kaya ako nalang ang nandito.” Wika niyang muli, habang nakikita niya na naglalandas ang mga luha sa mata ni Kyla.“Bakit hindi mo sinabi sa akin, na buntis ka?” Tanong niya pero wala pa rin siyang nakuhang sagot, mula kay Kyla. “H-hay*p siya…” Mahina na wika nito, kaya napakunot ang noo niya. “S-sino?” Tanong niya rito. Napatingin naman siya sa kamay nito, matapos hawakan ni Kyla, ang kanyang braso. “‘Wag kang lumapit sa kanya, layuan mo siya!” Iyak na sigaw nito. “Sino ba ang ibig mong sabihin?” Taka na tanong niya, habang patuloy na itong umiiyak. “Kyla!!” Napalingon siya sa isang ginang na pumasok. Mabilis nitong niyakap si Kyla, habang humagulgol ng iyak. Tumayo naman si Dell, at iniwan sila sa kwarto. Hindi niya rin maiwasan na napa-isip dahil sa sinabi ni Kyla. KINABUKASAN ay maaga na pumunta si Dell, sa pabrika nila. Patuloy siyang nag
2793RD POV “Kuya naman eh! Bakit kaba nanggugulat?” Inis na wika niya, kay Evo. “Bakit ba?” Natatawa na tanong nito sa kanya. “Anong bakit? Baka may makakita sa atin?”“Ano naman?”“Ayoko kasi na malaman nila na magkapatid tayo.” Napakunot ang noo ni Evo, dahil sa sinabi ni Dell. “Bakit hindi pwede?” “Kuya, gusto ko pang mag-stay rito, kaya ayokong malaman nila. Baka kasi mailang sila sa akin.” “Kung gusto mo tanggalin ko silang lahat dito.” “Kuya, ‘wag mo ngang gawin ‘yan. Mas gusto ko pa silang makilala.” Ngiting wika ni Dell. “Sige, basta kung may problema ka, tawagan mo lang ako.” Ngiting wika ni Evo, kaya agad niya itong niyakap. “Salamat Kuya.” Ngiting wika niya, habang nag-angat siya ng kanyang mukha.“Basta ikaw Princess.” Ngiting wika niya. “Paano, uuwi na ako.” Napakunot ang noo niya, habang bumitaw dito. “Bakit?” “Alam mo naman ang Ate mo.” “Sos! Ang bilis mo naman siyang ma-miss.” “Ganun talaga.” Ngiting wika ni Evo, sa kanya. Matapos silang mag-usap ay umu
278 3RD POV “Sagutin mo nga ako!” Hinihingal na tanong ni Dell, sa kanya. “Nilalayo lang kita sa kanila.” “Nilalayo? Pero bakit? Wala naman tayong masamang ginawa? Isa pa kakain lang naman tayo?” “Sinasagot mo kasi sila. Alam mo bang pwede nila tayong tanggalin sa trabaho natin, dahil sa ginawa mo?” Nailing si Dell, habang napangiti. “Wala kabang tiwala sa akin?” “Wala sa tiwala ‘yan. Halika na, maghahanap nalang tayo ng iba.” “‘Wag na, nawalan na ako ng gana.” Wika ni Dell. “Uuwi nalang ako. Pagod na rin kasi ako.” Muling wika niya rito. “Paano, mauna na ako sa 'yo. Magkita nalang tayo bukas.” Wika ni Dell, habang tinalikuran siya at kinawayan. Napatitig naman ito sa likuran niya habang napangisi. ****“Ma'am Dell, kumain na po kayo.” Wika ng katulong niya. “Sige po, ako na po ang bahala. Magpahinga nalang po kayo.” Wika niya rito. Habang nakaupo si Dell, sa harapan ng mesa ay napatingin siya sa kanyang phone. Balak niya sana na ipatanggal ang mag-asawa na ‘yon, sa kump
2773RD POV “Pasensya kana.” Yukong wika nito, kaya nilapitan ito ni Dell. “Bakit ka humihingi ng tawad? Wala ka namang ginagawang masama?” Nag-angat ito ng mukha niya, at napatitig sa kanya. “H-hindi ka galit?” Wika nito, habang bakas sa mukha nito ang saya. “Hindi, bakit naman ako magagalit. Upo ka.” Yaya ni Dell, sa kanya. Mabilis naman itong umupo sa kanyang tabi. “Gusto mo?” Alok ni Dell, sa kanya. Hindi niya naman maiwasan na mapatitig dito, dahil sa nakatingin lang ito sa hawak niya. “Sige lang sa 'yo nalang ‘yan.” Ngiting wika nito sa kanya. “Nakakapunta kana pala sa hotel dito?” Tanong niya, at kita niya sa mukha nito ang gulat. “O-oo..” “Kung ganun, pwede mo ba akong ipasyal do’n?” Ngiting wika niya, habang hindi naman ito makapaniwala na tumingin sa kanya. “I-ibig mong sabihin, sasama ka sa akin?” “Oo naman, bakit hindi? Maganda nga ‘yon, may tour guide ako.” “Dell!” Malakas na sigaw ni Kyla, hindi niya ito napansin na nasa likuran na nila ito. “Halika! At ‘wag
2763RD POV “Bakit kaba nakikipag-usap sa kanya?” Tanong ni Kyla. “Anong masama?” Balewala na tanong niya rito. “Alam mo bang ang weird ng taong ‘yan, kaya hindi namin siya pinapansin. Ang sabi-sabi pa nga ng iba, ay bal*w siya.” Napatingin si Dell, sa lalaki na busy sa trabaho nito. “Normal naman siya.” Sagot niya kay Kyla. “Anong normal? Hindi siya normal. Sa mga naririnig ko, ay isa siyang killer.” Hindi napigilan ni Dell, na matawa, dahil sa sinabi ni Kyla, kaya napatingin sa kanila ang lahat ng kasamahan nila. Sinaway naman siya ni Kyla, kaya siya tumigil. “Anong nakakatawa?” Tanong ni Kyla, sa kanya. “Paano mo kasi na isip na isa siyang mamamatay tao?” Natatawa pa rin na wika ni Dell. “‘Yon kasi ang sabi nila, isa pa. Mukha naman na totoo, kasi tingnan mo naman ang kanyang itsura.” “‘Wag mo siyang husgahan, dahil lang sa itsura niya, malay mo. Kapag inayos na niya ang sarili niya, baka ma-inlove ka sa kanya.” Si Kyla, naman ang natawa dahil sa kanyang sinabi. “Malabo
My Mysterious Wife Book VIII Chapter 2753RD POV “Nasa’n kana naman?” Wika ng kanyang ina, matapos niyang sagutin ang phone niya. “Mommy, nasa probinsya ako.” Sagot niya rito. “Probinsya? Bakit nand’yan kana naman? Nakalimutan mo ba ang nangyari sa ‘yo noon?” Wika ni Aira sa kanya. “Mommy, kalimutan niyo na po ‘yon, Isa pa. Wala naman nakakakilala sa akin dito.” “'Yon nga ang inaalala ko. Lalo na at wala ka pang dalang bodyguard.” Napangiti si Dell, dahil sa narinig niya, mula sa kanyang ina. Hindi pa kasi ito nasanay sa kanya. “Mom, ako na po ang bahala sa sarili ko, Isa pa wala naman pong nakakakilala sa akin dito.”“Kaya nga, bakit ba kasi ang hilig mo sa lugar na ganyan? Pwede ka naman sana rito?” “Mom, hayaan niyo na po muna ako, I love you Mommy..” Malambing na wika ni Dell, kaya napahinga ng malalim si Aira, bago nito pinutol ang tawag niya. Noon paman ay ito na talaga ang hilig ni Dellemarre. Ang pumunta sa mga probinsya, at magmasid sa mga tauhan nila. “Napa-angat s