933RD POV “Ate kailan ka ulit babalik?” Tanong ni Aira kay Anna habang hinatid nila ito sa airport. Hindi na rin niya pinasama ang mga bata dahil alam niya na iiyak ang mga ito, sa tuwing aalis si Anna. “Kapag hindi na ako busy Aira, at alam mo naman na kailangan natin mag-ingat.” Napangiti si Aira dahil sa sinabi ni Anna sa kanya. “Kahit sobrang ingat pa nga natin nahuli pa rin nila tayo.” Natatawa na wika ni Aira. “Kaya nga eh! Kaya tanggapin mo na na mas matalino sila kaysa sa ‘yo.” Natatawa na wika ni Anna, habang sumama namam ang mukha ni Aira. Ayaw na ayaw niya kasi na may lalamang sa kanya. “‘Wag ka na magalit, jowa mo naman siya.” Tinapik ni Anna ang balikat niya habang hiyakap niya ito. “Ingat ka ro’n Ate ha, ‘wag ka nang pumayag na may mang-aapi pa sa ‘yo.” Tumango si Anna sa kanya habang malawak ito napangiti. “Ikaw!” Gulat na napatingin si Recca sa kanya, dahil sa lakas ng kanyang boses. “Ingatan mo si Ate ha? ‘Wag mo siyang pabayaan. Kapag may mang-aapi sa kanya,
943RD POV Napabalikwas si Dylan ng makarinig ito ng ilang putok ng baril. Agad din na tumayo si Aira, habang mabilis na tumakbo patungo sa kwarto ng mga anak nila. “Anong nangyari?” Tanong niya habang papalapit sa kanila ang isa niyang tauhan. “Ma'am may nakapasok po, at kasama nila si Ma'am Mia.” Gulat na napatingin si Aira kay Dylan dahil sa narinig niya. “Dylan, tumakas na kayo! Dalhin mo ang mga bata, magtago kayo Dylan!” Takot na wika ni Aira sa kanya. Habang naguguluhan pa rin si Dylan na nakatingin sa kanya. “Dylan! Naririnig mo ba ako?! Lumayo na kayo rito at dalhin mo ang mga bata!” “No! Hindi ko gagawin ‘yon! At hinding-hindi kita iiwan Aira! Ayaw ko na maranasan ulit ang naranasan ko noon dahil sa pagkawala mo!” Galit na sigaw sa kanya ni Dylan habang hinawakan niya ito sa braso. Nag-iyakan naman ang kanilang mga anak, dahil sa narinig na malakas na putok ng baril. “Dylan, makinig ka naman sa akin oh! Parang awa mo na.. Umalis na kayo ay dalhin mo sila. Ito lang an
95 3RD POV “Mommy!” Masayang wika ni Anna nang makita niya si Helen. “May problema ba?” Kunot-noo na wika niya matapos niya itong lapitan. “Anna, anak.. Sabihin mo sa akin ang totoo, buhay pa ba ang kapatid mo?” Tanong nito sa kanya habang hinawakan ang kanyang mga kamay. “Anak sabihin mo sa akin ang totoo!” Iyak na sigaw nito sa kanya, habang hindi napigilan ni Anna na mapa-iyak habang tumango ito sa kanya. “Totoong buhay ang kapatid mo?” Muling tumango sa kanya si Anna, kaya lalong napa-iyak si Helen. “K-kailangan natin magmadali Anak…” Taka na napatingin si Anna sa kanyang ina dahil sa sinabi nito sa kanya. “Magmadali? Pero bakit Mommy?” “Anna, nanganganib ang kapatid mo ngayon at baka mapahamak ang mga taong nakapaligid sa kanya, dahil alam ko na hindi siya mapapatawad ni Mommy dahil sa pagpapanggap na ginawa niya.” “Ano po bang ibig niyong sabihin Mom?” “Basta bilisan mo na! Sino ang kasama niya?” “S-si Dylan Mommy..” Napasinghap si Helen, dahil sa sinabi ni Anna. “K
96 3RD POV “Dylan Anak!” Malakas na sigaw ni Sandro, kaya mabilis na napalingon ang mga tao sa loob sa kanya. “Pakawalan niyo ang anak ko!” Muling sigaw ni Sandro, kaya malakas na napa-halakhak ang matanda. “Sino ka para utusan ako?” Natingin si Sandro Kay Dylan, habang hindi niya maiwasan na makaramdam ng awa sa kanyang anak, dahil bugbog sarado ang mukha nito. “Hindi mo pa ako lubusang kilala! Kaya bitawan niyo ang anak ko!” Malakas na sigaw niya at akmang susungurin sila. Pero mabilis siyang pinigilan ni Max. “‘Wag kang padalos-dalos Pare, masyadong mapanganib ang matandang ‘yan at alam mo ‘yan!” Wika ni Max sa kanya. “Ang kapal din ng mukha mo para magpakita rito?!” Galit na wika niya habang tiningnan niya si Max. “Hindi ka pa rin ba nadala sa ginawa ko sa ‘yo noon?” Napakuyom ang kamao ni Max dahil sa sinabi ng matanda sa kanya.“Sobra na talaga ang kasamaan mo Mrs. Bernadith Wang!” Malakas na sigaw ni Max sa kanya. “Ikaw ang dahilan kung bakit ako naging masama! Kung hi
973RD POV “Kumusta sila?” Tanong ni Recca kay Anna, habang napatingin si Anna sa mga bata na nakatulog na. “Ayos naman sila at tulog na.” “Magpahinga ka muna.” Wika ni Recca habang umiling si Anna sa kanya. “Bakit ayaw mong magpahinga? Kailangan mo ng pahinga Anna.” “Paano ako makapag-pahinga Recca? Kung ang isip ko ay nando'n kay Ate Dylan at Mommy?” Iyak na wika ni Anna sa kanya. “Wala tayong magagawa? Paano kung magkasakit ka? Sino ang mag-aalaga sa kanila?” Napahinga ng malalim si Anna dahil sa sinabi ni Recca sa kanya. “Hayaan mong ako muna ang pupunta sa kanila. Dito ka muna at magpahinga kasama ang mga bata.” Wika ni Recca habang hinaplos ang braso ni Anna. Tumango naman si Anna kaya napangiti si Recca sa kanya. Alam niya kasi na sobrang pagod na si Anna, dahil kung wala ito sa hospital ay sa mga bata naman ito nag-aalaga. Nang makita ni Recca na mahimbing na natutulog si Anna, ay agad niya itong binilin sa katulong, dahil kailangan niya na pumunta sa hospital. “Tita
983RD POV “Mom! Ilang ulit ko bang sabihin sa inyo na ayokong magpakasal sa Anna na ‘yan!” Malakas na sigaw ni Dylan kaya nang pumasok muli si Kim sa kwarto niya. Galit naman na tiningnan ni Aira si Dylan at pinunasan nito ang kanyang luha. “Hindi ako si Anna! At sa ayaw at gusto mo ikakasal ka sa akin!” Malakas na sigaw ni Aira sa kanya habang napa-awang ang kanyang labi matapos nitong ibagsak ang pinto. “Nakita mo ba ‘yon Mom? Ganun klase bang babae ang ipapakasal mo sa akin?” Kunot-noo na tanong ni Dylan habang nailing si Kim sa kanya. Nang makalabas si Dylan sa hospital ay agad na siyang pumasok sa kanyang opisina. Panay rin ang pangungulit niya kay Recca, para hanapin si Britney, dahil simula ng magkamalay siya ay hindi niya maiwasan na magtaka, kung bakit hindi man lang siya nagawang dalawin ni Britney. “Bakit ka nandito?” Galit na wika niya ng makita si Aira sa harapan niya. “Ako ‘yong bago mong secretary.” Taas kilay na wika ni Aira sa kanya. “Secretary?” Natatawa na
993RD POV “Bakit ba ang tagal mo? Saan ka ba galing? At bakit ako tinatawag ng mga bata na ‘yon na daddy?” Tanong sa kanya ni Dylan ng makapasok siya sa loob ng opisina nito.“‘Wag mo nalang silang pansinin.” “At bakit hindi? Alam mo bang lalong sumasakit ang ulo ko sa kaiisip?” “Bakit mo ba kasi iisipin? Bakit hindi ka nalang manahimik?” Inis na wika ni Aira habang umupo sa kanyang mesa. Pero natigilan siya ng makita niya ang mga pagkain na nasa harapan niya. “Ano ‘to?” Tanong niya kay Dylan habang tiningnan niya ito. “Wala akong magawa kanina. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko, kung bakit ako nagluluto.” Sagot ni Dylan sa kanya, habang malawak na napangiti si Aira. Hindi rin nito pinansin ang mga luha niya na nag-uunahan sa pagbagsak habang sinubo isa-isa ang mga pagkain na niluto ni Dylan. Namimis na niya ang mga luto nito.“Pangit ba ang lasa?” Kunot-noo na tanong nito sa kanya, habang umiling si Aira. Nang sumapit ang hapon ay nauna na lumabas si Dylan sa kanya. Hind
1003RD POV WARNING MATURED CONTEXT!!! SPG “Sorry.” Mabilis na kinuha ni Aira ang kanyang kamay at akmang talikuran na sana si Dylan, pero mabilis na hinawakan ni Dylan ang kanyang kamay, kaya nilingon niya ito. “Baki-.” Namilog ang kanyang mga mata ng sunggaban ni Dylan ng halik ang kanyang labi. Gusto niyang mag-pumiglas pero wala siyang lakas para gawin ito, dahil nangingibabaw pa rin ang sinisigaw ng kanyang puso, kahit pa sinasabi ng utak niya na mali, dahil hindi pa bumalik ang alaala ni Dylan. Pero hindi niya mapigilan ang sarili niya. Kusang gumalaw ang labi ni Aira at gumanti ito ng halik kay Dylan. Napahawak si Dylan sa bewang niya, habang nagpapalitan sila ng halik. Agad na bumaba ang labi ni Dylan sa leeg ni Aira, habang napapatingala si Aira. Ramdam niya ang libu-libong boltahe ng kuryente sa katawan niya. “Ohh…” Parang mababali na ang bewang ni Aira habang mahigpit siyang napapakapit sa leeg ni Dylan. Patuloy naman ang ginawang pagsips*p ni Dylan sa itaas ng kanyan
CHAPTER 9 3RD POV “Halika na,Baby.” Wika nito at nauna na muling naglakad. Habang nagluluto ito ay nakatingin lamang si Daisy, sa kanya. pinapanood niya ang bawat galaw ng matanda. “Ilang taon kana?” Tanong niya, habang napansin na natigilan ito at nilingon siya. “Bakit?” Sagot nito at muling tinuloy ang ginagawa. “Pansin ko kasi na malakas ka pa.” Wika niya, kaya nilingon siya nitong muli. “Sinabi ko naman sa ‘yo, na kaya ko pang gumawa ng bata, kahit isang dosena pa.” Inis niya itong tiningnan, dahil sa sagot nito sa kanya. “Bakit ba ayaw mo akong kausapin ng maayos?” Wika niya habang tumayo at lumapit dito. “Wala talaga akong tanong na sinasagot mo ng maayos. Puro ka nalang talaga kalokohan.” Galit na wika niya.“Gusto mo ba talagang iwanan kita rito?” Wika niyang muli, habang ngumiti ito. “Bakit? Alam mo ba ‘yong daan palabas ng bahay ko?” Sagot nito habang nailing.“Pwede bang pauwiin mo na ako.” Wika niya, habang napansin na natigilan ito. “Ito naman ang gusto mo ‘di
CHAPTER 83RD POV “Bakit mo ba kasi siya pinakawalan?” Inis na wika ni Daisy, habang bumalik at umupo sa tabi ng matanda. “Ayaw ko na silang dagdagan pa sa loob.” Balewala na wika nito at tumayo. Napatayo naman si Daisy, at inalalayan ito nang muntik na itong matumba. “Ayos ka lang?” Tanong niya, habang tinitigan ang matanda. Umiling ito sa kanya, habang napahawak sa tagiliran nito. “Samahan mo nalang ako sa taas. Gusto kung magpahinga.” Wika nito, habang bakas sa mukha nito ang sakit. “S-sige.” Utal na sagot niya, habang hindi maiwasan na makaramdam ng kaba. Iniisip niya na baka may masamang mangyari sa matanda. Paano nalang siya makalabas. Isa pa, ayaw niyang mag-isa dahil natatakot siya sa mga bangkay na nasa loob ng silid. ‘Ito ba ang silid niya?’ Napatingin si Daisy, sa malawak na silid at tangging sofa lang ang nakikita niya. ‘Paano niya ako nakikita kung nandito siya?’ Nang mapatingala siya, ay napakunot ang kanyang noo, matapos niyang makita ang mga cctv. Na nasa taas.
CHAPTER 7 3RD POVGulat na napatingin si Daisy, sa matanda. Nang bigla nalang nitong iwaksi ang tatlong lalaki na may hawak sa kanya. Diritso nitong nilapitan ang lalaking may hawak sa kanya at malakas itong binalibag. Akmang bubunot sana ng baril ang mga lalaking nasa likuran niya. Pero nauna siyang nagpaputok rito. “’Wag! M-maawa ka B-Boss..” Nagmamakaawang wika nito, habang lumuhod. “Awa? Bakit? Dapat kabang kaawaan?” Narinif niyang wika ng matanda sa lalaki. “Pero sige, pagbibigyan pa rin kita. Tumakas ka, hanggang kaya mo, dahil kapag nahuli kita. Patay ka sa akin.” Ngising wika nito, kaya dali-dali itong tumayo at mabilis na tinakbo ang pinto. Tulala naman na napatingin si Daisy, sa matanda. Habang kinalagan siya nito. “Lumipat ka muna ng ibang silid.” Wika nito, habang inalalayan siyang tumayo. “Talagang lilipat ako, dahil nakakatakot dito!” Galit na sigaw niya rito, habang humawak sa braso. “Bakit ba wala kang ibang kasama rito? Nasa’n ba ‘yong mga taong pumasok noon?
CHAPTER 6 3RD POV Lalo pang namilog ang mga mata ni Daisy, habang tinakpan pa rin ng matanda ang kanyang bibig. Mas lumakas pa kasi ang kalabog na narinig niya mula sa labas. Naisipan ni Daisy, naapakan ang para ng matanda. Para makasigaw siya at mabitawan nito, napatitig lang ito sa kanya at wala rin siyang makitang reaksyon, mula rito. “Fcvk!” Narinig niyang wika nito, habang hinila siya nito pabalik sa kama. Mabilis din ang galaw nito, na kinuha ang isang panyo at nilagay ito sa kanyang bibig. “Umm..” Ungol niya, matapos nitong matali ang panyo, sa bibig niya. Mahigpit naman nitong hinawakan ang kanyang mga kamay, para matali ito sa kama. “Ummm!!!” Ungol muli ni Daisy, habang napatingin ito sa matanda na palabas. ‘Tulong!!’ Gusto niya itong isigaw, pero walang lumalabas na boses sa kanyang bibig kun’di puro ungol, dahil sa panyo. ‘Kailangan kung makawala rito. Alam kung ito na ang pagkakataon, para mailigtas ako rito, nang taong nasa labas.’ Napapitlag siya, matapos niyang m
CHAPTER 5 3RD POV Halos malula si Daisy, nang makita ang nag-tataasan na pader. Kanina pa siya paikot-ikot sa bakuran, pero wala siyang makitang gate. Mas lalo pa siyang nakaramdam ng kaba, matapos makita ang lalaking nakasuot ng mascara. Muli siyang tumakbo, at naghahanap muli ng daan, na pwede niyang labasan. “Mapapagod ka lang!!” Napatingala siya, at doon niya nakita ang mga naglalakihang speaker na nasa taas. “Kung ako sa ‘yo, bumalik kana.” Muling wika nito, pero hindi pa rin siya tumigil sa kata-takbo. ‘Anong klaseng lugar ba ‘to? Bakit walang daan palabas?’ Hindi niya maiwasan na maiyak, habang nakaramdam na nang pagod. Gusto na niyang sumuko, pero nasa isip niya pa rin ang tumakas. Kailangan niyang makawala sa lalaki. “Hindi kaba talaga hihinto?” Natigilan siya matapos makita itong nakatayo sa harapan niya. Namilog din ang kanyang mga mata, matapos niyang makita ang dala nito. Itinaas ni Daisy, ang kanyang mga kamay. Habang tinutok ng lalaki ang baril na hawak niya sa
CHAPTER 4 3RD POV Napabalikwas si Daisy, sa kama at napatingin sa paligid. Ang akala niya, ay nanaginip lang siya. Pero nang magising siya, na nag-uunahan na naman sa paglandas ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata. Nang makita niya ang mga paper bag, na nasa sofa ay tumayo siya at nilapitan ito. Isa-isa niya itong binuksan at tiningnan, ang laman. Napakunot ang kanyang noo, matapos niyang makita ang mga damit, na nasa loob ng paper bag. Puro kasi ito mga sexy na damit at kadalasan ay night dress. “Ano ba ang akala mo sa akin? Sumasayaw sa night club?” Galit na wika niya, habang nakatingin sa cctv camera. Kinuha ni Daisy, ang isang damit at akmang pupunitin ito. Pero narinig niya ang malakas na sigaw mula sa speaker. “Subukan mong punitin ‘yan. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa ‘yo.” Galit na wika nito, kaya napalunok siya at binaba ito. Iniisip niya naman na mukhang wala itong trabaho at wala itong ibang ginagawa kun’di ang tingnan siya. “Maligo kana.” Wika nito, kaya
CHAPTER 33RD POV Buong lakas na tinumba ni Daisy, ang taong nasa loob ng kurtina. Matapos niya itong maitumba, ay dali-dali niyang kinuha ang kurtina, para makita ang mukha nito. “S-sino ka?” Utal na tanong niya, nang makita ang mukha nito, na nakabalot ng isang silicone mask. Napangiti ito, at hinawakan nang mahigpit ang kanyang mga kamay. “Bitawan mo ako!!” Malakas na sigaw niya. Habang binuhat siya at muling binalik sa kama. “A-anong gagawin mo?” Takot na wika niya rito, habang nakita ang hawak nitong tali. “Ano ba! Bitawan mo ako!!” Patuloy na nanlaban si Daisy, sa lalaki. Pero matagumpay pa rin siyang naitali nito. “Bakit mo ba ginagawa sa ‘kin ‘to? Sino kaba talaga?” Iyak na tanong niya, habang tinali nito ang kanyang mga paa. Nang matapos siyang itali nito, ay agad itong lumabas. Ni hindi man lang niya narinig ang boses ng lalaki. “Pakawalan mo ako rito! Hay*p ka!!” Iyak na sigaw niya. Napalingon ulit si Daisy, sa pinto nang makitang bumukas ito. “Sino kayo?” Tanong n
CHAPTER 23RD POV Nang magising si Daisy, ay napatingin siya sa paligid. Wala siyang ibang nakita kun’di puro maitim na kurtina. Mabilis siyang napa-bangon at lumapit sa pinto. Sinubukan niya itong buksan pero hindi niya ito mabuksan. “Buksan niyo ang pinto!!” Malakas na sigaw niya, habang hinampas ang pinto. “May tao ba r’yan?!” Muling sigaw ni Daisy. “Mapapagod ka lang.” Napatingala siya matapos marinig ang isang boses. Doon niya nakita ang mga cctv camera na nakapaligid sa kanya. Kasama ng isang malaki na speaker. “Sino ka?” Galit na wika niya, habang masama na tiningnan ang cctv camera. “Sumagot ka!!” Malakas na sigaw niya. “Pakawalan mo ako rito!!” Muling sigaw niya, pero hindi na niya ulit ito narinig. Mabilis naman ang kilos niya, at isa-isa na binuksan ang mga kurtina. Pero wala siyang ibang nakikita kun’di puro pader. “Sino kaba talaga? Bakit mo ba ‘to, ginagawa? Ano bang naging kasalanan ko sa ‘yo?!” Hindi na niya napigilan pa na mapa-iyak, dahil sa galit na kanyang
MY MYSTERIOUS WIFE BOOK X CHAPTER 1 3RD POV Kahit pinipigilan ni Daisy, ang kanyang mga luha ay kusa pa rin itong bumagsak. “Ayos lang po ba kayo Ma’am?” Nag-alala na tanong ng kanyang driver sa kanya. Kahit hindi siya okay, ay pilit siyang tumango at ngumiti rito. “’Wag mo akong intindihin Manong, ayos lang ako.” Ngiting wika niya, habang pinunasan ang kanyang mga luha. Sa tuwing iniisip niya kasi si Johnson, ay bumabalik ang sakit na nararamdaman niya. Hindi niya akalain na-mamahalin niya ito ng husto, kahit pa alam niya na hindi siya ang mahal nito. Sinubukan niyang gawin ang lahat para mahalin siya nito, pero bigo pa rin siya, dahil ang kanyang ate Ellie, ang mahal nito. “Wala naman talaga akong laban kay Ate..” Iyak na wika niya, kaya muling napatingin sa kanya ang kanyang driver. “’Wag mo na akong pansinin pa.” Wika niya at pilit na kinalma ang sarili. Nang tumunog ang phone niya, ay agad niya itong tiningnan. Nakita niya naman ang pangalan ng kakambal niya sa screen n