Pagod na sa kabubuhat ng banye-banyerang isda si Fiero. Nangangapal na ang balikat niya sa kalyo. Gusto na niyang tumigil, nakakaramdam na kasi siya nang panghihina dahil sa gutom, kaya lang ay hindi pa niya maaring gawin iyon. Hindi sila pwedeng tumigil hangga't hindi nila natatapos na isakay sa truck ang apat na banyera pang isda na natitira. Nagmamadali ang truck dahil may oras itong sinusunod."Hah! Kung alam ko lang na mapapasubo tayo ng ganito dinamihan ko na sana ang kain ng almusal kanina. Ang mali ko ay isang order na tapsilog lang ang binili ko, dapat pala ay nagpadagdag pa ako ng isang order pa na kanin," sabi ni Inggo, ang kasamahang kargador ni Fiero. Tatlong truck kasi ang nakapila kanina, natapos na nilang hakutan ang dalawa at ang panghuling truck na ngayon ang pinupuno nila."Tsh! Buti ka pa nga nalamnan ang sikmura, ako kape lang ang ininom ko kanina," reklamo ni Fiero."Di bale, apat na banyera na lang, tig-dalawa tayo, tapos puwede na tayong kumain," pakunswelong
Nakailang balik na sa ospital si Blaine para sa panibagong test na isasagawa ni Dra. Garces sa kaniya. Ang lahat ng bagay na may kinalaman sa pagpapagamot niya ay inilhim niyang lahat kay Mikaela. Kahit kanino ay wala siyang pinagsabihan tungkol dito. Siya at si Dra. Garces lang ang bukod tanging nakakaalam. Sa bawat araw na lumilipas, sa bawat test at gamutan ay walang nakikitang magandang pagbabago sa kalagayan niya. Gusto nang mawalan ng pag-asa ni Blaine, ngunit sa tuwing nakikita niya ang masayahing mukha ng kaniyang asawa ay nabubuhayan siya ng loob para magpatuloy. Ayaw niyang makitang malungkot si Mikaela.Nagulat siya ng biglang sumulpot sa kaniyang opisina ang kaniyang asawa. Nakangiti ito ng pumasok sa loob, may dala itong pagkain na pinamili sa isang sikat na fast food chain."Oh, what a surprise?!" bulalas niya, talagang nagulat siya sa walang pasabing pagbisita ni Mikaela sa kaniya. Agad siyang tumayo sa kaniyang swivel chair at sinalubong ng yakap ang asawa."May pinun
"Hindi mo nai-kuwento sa akin na may kakambal ka pala, ngayon ko lang nalaman ang tungkol doon," bungad na sabi ni Mikaela kay Blaine.Nang matapos silang kumain ng hapunan ay naglakad-lakad muna sila sa bakuran, hanggang sa makarating sila sa gazebo. Umupo siya sa upuang gawa sa narra na naroon at tumabi naman sa kaniya si Blaine."Yeah, sabi nga nila may kakambal daw ako, kaya lang ilang araw pa lang after kaming ipanganak ay namatay siya because of complications. ""Ah ganu'n pala. I'm sorry about your brother."Ngumiti si Blaine at kinuha ang kanang kamay niya na nakapatong sa kaniyang kandungan. Pinagsalikop nito ang kanilang mga kamay. Napangiti na rin siya inilapit niya ang mukha niya kay Blaine at pinagdikit nila ang kanilang mga noo. Saglit lang iyon at naghiwalay rin agad."Sorry dahil wala na akong iba pang maikukuwento sa'yo tungkol sa kaniya, because I don't have any memory of him at ayaw na ring pag-usapan ni Mama ang tungkol doon dahil nalulungkot lang siya kapag inaala
Sa isang okasyon na pinuntahan ni Mikaela ay nagkataong naroon din at special guest ang asawa ni Emily na si Senator Dave Morales. Ang nasabing okasyon ay graduation day ng mga kababaihan nang Yakap at Kalinga Foundation. Isa itong non-governmental organization na pinapatakbo ng isang mayaman at mabait na philanthropist na si Dra. Anastacia Ramos.Karamihan sa mga kababaihan na naroon ay iyong mga wala ng mapuntahan, inabuso at inabandona ng kanilang mga asawa. Mga dalagang ina at mga kabataang babae na itinakwil ng kanilang pamilya at iba pang mga suliranin na nagdala sa mga ito para takasan ang buhay na kinagisnan nila. Iba-iba ang kuwento ng bawat isa sa kanila at bawat kuwento ay kumukurot sa puso ng bawat taong naroroon.Si Mikaela, sampu ng mga kasapi ng Montreal Foundation ay sumusuporta rin sa mga kababaihan ng Yakap at Kalinga Foundation. Bilang isa sa mga founder ng Montreal Foundation ay kasama rin si Dave sa mga taong inimbitahan ng philanthropist na si Dra. Anastacia Ram
"Kuya, ano kaya kung ahitin mo 'yang balabas at bigote mo? Pagupitan mo na rin sana 'yang buhok mo, ang haba-haba na kasi.""Alam mo Kuya, kung mag-aayos ka siguradong maraming magkakagustong babae sa'yo. Bakit kasi gan'yan ang pormahan mo? Gusto mo bang i-make over kita, para magkaroon ka na ng girlfriend?" tanong ni Isabel, habang nakapangalumbaba na nakatanghod sa kaniyang kuya.Iiling-iling na napangiti si Fiero. Kasalukuyan niyang inaayos ang bike ng kaniyang kapatid na naputulan ng kadena, habang ginagawa niya iyon ay pinanonood naman siya nito."Tsh! Hindi ko kailangan ng girlfriend, dagdag lang sa isipin ko 'yan. Tama nang nasa inyo lang ni Inay ang atensiyon ko. Isa pa ang mga nagi-girlfriend lang ay 'yung mga lalaki na may maganda at maayos na trabaho. Hindi ako magi-girlfriend hangga't hindi ako umaasenso sa buhay.""Huh! Paano kung hindi ka umasenso, Kuya, hindi ka na mag-aasawa ganu'n ba?"Itinulak ng hintuturo ni Fiero ang noo ng kapatid, dahilan para malagyan ito ng gra
Isang maaliwalas na Lunes ng umaga. Mula Maynila ay bumiyahe ang mga piling grupo mula sa Montreal Foundation, kasama si Mikaela, patungo ang mga ito sa malayong probinsya ng San Marcelino. Ang kanilang misyon na magbigay ng tulong sa lugar, kung saan inihanda ni Mikaela at ng kaniyang grupo ang mga ipamimigay na relief goods. Bukod doon ay may libreng check-up at gamot din silang ibibigay para sa mga taga San Marcelino. Kasama nila ang mga volunteer doctors na siyang masusing titingin sa kalusugan ng mga mamamayan doon. Bago pa man simulan ang pamimigay, ay inayos na ng grupo ni Mikaela ang mga grocery bags at bigas."Ready na po ba ang lahat? Puwede na po ba tayong magsimula?" tanong niya sa kaniyang mga kasamahan."Yes, Ma'am Mikaela, handa na kami!" sabay-sabay na sagot naman ng mga volunteer."Okay, simulan na po natin," nakangiti at excited na sabi niya.Nagkani-kaniyang puwesto na ang lahat at inihanda ang mga sarili sa pamimigay ng mga relief goods, sinamahan na rin nila ng g
Pagdating ng magkaibigang Fiero at Inggo sa court ay hindi nila inaasahan na dadagsain ng tao ang lugar. Nag-dalawang isip tuloy sila kung itutuloy pa ba o hindi na lang ang pagpila dahil sa haba nito, ngunit sa huli ay mas pinili ni Inggo na magtiyagang pumila. Hindi puwedeng umuwi siya nang walang dala dahil paniguradong yari siya sa kaniyang asawa.Sa sobrang haba ng pila ay halos hindi na nila matanaw ang mga volunteer na namimigay."Ayos lang makakarating din tayo sa unahan, mabilis lang naman ang abutan," sabi ni Inggo na pinakakalma ang sarili para hindi makaramdam ng pagka-bagot."Dapat pala alas sais pa lang ng umaga ay nakapila na tayo," ani Fiero. Mabilis naman ang usad ng pila ngunit sa tingin niya ay aabutin pa rin ng kulang dalawang oras bago sila makarating sa pinaka unahan."Oo nga, ito naman kasing si Imang ang sabi sa akin ay siya ang pupunta, tapos ang siste ay ako pa rin pala ang uutusan. Dinadala lang kasi ako sa tapang ng babaeng 'yon, eh. Napakagaling manakot,"
"I regret to inform you, Congressman Montreal, that even after trying different treatments, the tests we did show no improvement. It's still unlikely for you and your wife to have a baby. I know you might not like other ways of having a child, but right now, it's the only option I can suggest. I think you should think about them because it's uncertain if you'll be able to have a baby with your current situation."Iyon ang mga salitang hindi mawala-wala sa isip ni Blaine nang mag-usap sila kanina lang ni Dra.Garces. Simula nang malaman niya ang tunay niyang kalagayan ay ginawa niya ang lahat, nakipag-cooperate siya sa mga doctor para sa ikakabuti ng kaniyang sitwayon. Ang mga kailangang test at gamutan ay palihim lamang niyang ginagawa. Nakuha pa nga niyang pumunta ng ibang bansa para sa ilang mga treatment ng hindi nalalaman ni Mikaela ang totoong dahilan ng pag-alis niya. Mahigpit na itinago niya ang lahat ng iyon sa kaniyang asawa.Nasa kanilang family rest house siya ngayon, hindi
"Are you ready?" Tumango si Mikaela at pagkatapos ay nakangiting tinapunan ng tingin ang asawa.Magkahawak kamay silang sumakay sa speed boat na maghahatid sa kanila sa Isla Amelia.Habang nasa bangka ay nakayakap si Mikaela sa bewang ng kaniyang asawa at nakahilig ang ulo sa balikat nito. Hindi nawawala ang ngiti niya sa labi. Ito ang unang pagkakataon na makakasama niya ng matagal ang asawa, walong araw sila sa isla kaya naman hindi na siya makapaghintay sa mga maari pa nilang gawin sa kanilang bakasyon.Halos isang oras ang kanilang biniyahe bago dumaong ang speed boat sa gilid ng dagat. Bumaba ang kaniyang asawa at agad din siyang inalalayan nito na makababa.Ngumiti si Mikaela. "Thank you, honey," malambing na sabi niya.Gumanti ng ngiti ang kaniyang asawa. Hinawakan nito ang isang kamay niya at bahagyang pinisil. Magkahawak kamay silang naglakad, tanaw nila ang mataas na gate ng villa. Nakasunod sa kanila ang mga tauhan sa isla, bitbit ang kanilang mga bagahe."Ang dami na palan
"Lately napapansin ko na masyadong kang pagod sa trabaho. It's about time na mag-relax ka naman. How about a vacation sa Isla Amelia?" Mabilis na nabaling ang tingin ni Mikaela sa asawang si Blaine. Bukod sa Isla De Montreal, ang Isla Amelia ay pag-aari rin ng kanilang pamilya, ipinangalan ang islang iyon sa kanilang Lola Amelia. Mala-paraiso ang lugar na iyon at kung papipiliin siya ay mas gugustuhin niya na manirahan na lamang sa isla na iyon habang buhay. Bukod kasi sa tahimik at malayo sa polusyon, ay sagana pa ang lugar sa masusustansiyang pagkain. Simpleng pamumuhay, ngunit masaya at mapayapa."Ha! Talaga? Kailan tayo pupunta sa isla?" excited na tanong niya."Ikaw kung kailan mo gusto. Ako nakahanda na, nakapag-file na ako ng leave. Ikaw baka may mga trabaho ka pang gagawin.""Pwede ko naman ibilin kay Menchie ang mga trabaho ko. Gusto kong magbakasyon na kasama ka." Halata ang labis na saya sa kaniyang mga mata.Napangiti si Blaine. "Ayusin mo muna ang mga dapat mong ayusin sa
Napapansin ni Mikaela na ilang araw nang tahimik ang kaniyang asawa at para bang may malalim itong iniisip. Araw nang Linggo noon, pareho silang nasa bahay lang at walang commitment sa labas. Nasa tabi lang naman niya si Blaine, pero pakiramdam niya ay ang layo-layo nito sa kaniya."Hon, parang malalim ang iniisip mo, may problema ba?" tanong niya nang makalapit dito. Bahagyang napakislot si Blaine, hindi niya inaasahan ang biglang pagsulpot na iyon ni Mikaela sa kaniyang harapan. Inangat niya ang ulo at nilingon ito. "Wa-wala naman akong problema. Why are you asking?" balik tanong niya rito.Umiling si Mikaela. "Wala, napapansin ko lang ilang araw ka nang parang may malalim na iniisip."Pilit na ngumiti si Blaine, niyakap niya sa bewang si Mikaela, nakatayo kasi ito at siya naman ay nakaupo sa gilid ng kama. Inihilig niya ang ulo sa tiyan nito.Napangiti naman si Mikaela sa ginawing iyon ng kaniyang asawa. Inimagine niya na buntis siya, malaki na ang tiyan niya at pinakikinggan ni B
Napakahirap para kay Blaine ang desisyon na iyon, ang kausapin ang kaniyang kakambal at kumbinsihin ito na pumayag sa gusto niya. Desperado na siya, dumating na siya sa punto na kailangan na niyang gawin ang lahat kahit na hindi nararapat, ito lang ang tanging naisip niya na sasagot sa problema niya. Hindi siya sigurado, hindi pa niya naikunsulta ito sa doktor at hindi kasama sa plano niya na gawin iyon. Naisip niyang kung ang kakambal niya ang makakabuntis sa kaniyang asawa, dahil sa iisa lang ang dugong nanalantay sa kanila at halos wala silang pinagkaiba sa itsura, ay hindi mag-iisip ng kung ano si Mikaela. Walang magiging pagdududa itong mararamdaman, at kung sakaling makabuo sila, kahit ipa-DNA test pa ang bata ay malaki pa rin ang probabilidad at mataas ang porsiyento na lalabas na kadugo niya ito. Kailangan lang ay ibayong pag-iingat na walang makakaalam na buhay pa ang kakambal niya. Isa ito sa maraming sikretong kaniyang itinatago sa asawa niya at sa pamilya."Sir, tama po ba
Gabi na nang makarating si Fiero sa dati niyang tinitirahan, matapos ang ilang oras na biyahe sa himpapawid. Hindi pa naman ganuon katagal siyang nawala sa bansa ngunit nanibago na siya sa oras.Dahil gabi na ay hindi na umuwi sa kaniyang tirahan si Maureen. Apat naman ang kwarto sa bahay na iyon. Siguradong bukas nang maaga ay kakailanganin siya ni Blaine, kaya mas minabuti na lang din niya na doon matulog para nasa malapit lang siya. Sa edad na thirty five ay wala pang sariling pamilya si Maureen, naninirahan itong mag-isa sa townhouse na naipundar niya, ang pamilya kasi niya ay sa malayong probinsiya nakatira. Kaya wala siyang pangamba kahit na saan siya pumunta o matulog dahil wala namang naghihintay sa kaniyang pag-uwi."Matutulog na ako, Fiero," paalam nito sa binata."Sige Ma'am dito muna ako sa labas, hindi pa ako inaantok," ani Fiero."Sige." Umakyat na ito ng hagdan patungo sa second floor kung saan naroon ang mga silid.Maalinsangan ang panahon, bukod sa time difference ay
Hindi maipaliwanag ni Fiero ang nadarama, ayaw niyang umalis pero nakahanda na ang lahat para sa paglisan niya ng bansa. Sinamahan siya ni Maureen, hanggang sa America, sinigurado nito na magiging maayos at komportable siya sa bago niyang tirahan. Isang apartment iyon na tama lang ang sukat, hindi ganu'n kalaki ngunit maganda naman at pulido."Sa Monday ay magsisimula na ang klase mo. Bago ako umuwi ay mamili muna tayo nang lahat ng kakailanganin mo sa school," sabi ni Maureen. Kasalukuyan itong nagluluto sa kusina at siya naman ay pinapanuod lang ang ginagawa nito."Kailan ka aalis?" tanong niya."Sa makalawa pa, bakit?"Bumuntong hininga nang malalim ang binata."Kaya ko bang mabuhay ng mag-isa rito? Lahat sa lugar na ito ay estranghero para sa akin at wala pa akong kakilala," nangangambang pahayag niya.Ngumiti si Maureen at pagkatapos ay tinapik siya sa balikat. "Kaya mo 'yan, matalino ka, mabilis kang matuto at maka-adapt sa mga bagay-bagay. Marami tayong kababayan dito, imposibl
Narinig ni Fiero ang pagdating ng sasakyan ni Blaine kaya dali-dali siyang bumaba para salubungin ito.Pagtapak ng paa niya sa pinakahuling baitang ng hagdan ay siya namang pagpasok ni Blaine. Nagulat siya ng mabibilis ang mga hakbang na lumapit ito sa kaniya at inundayan siya ng malakas na suntok, tumama iyon sa kanang panga niya. Dahil sa labis na pagkabigla at walang kahandaan ay nawalan siya ng balanse at bumagsak sa sahig."Oh, my gosh, Sir, bakit mo sinuntok si Fiero?" Mababakas ang labis na pagkagulat sa mukha ni Maureen, kasama ito ni Blaine nang dumating nasa likuran ito ng kongresista at hindi niya inasahan na susugurin nito ng suntok si Fiero. Dali-dali siyang lumapit sa binata para daluhan ito, inalalayan niya ito na makatayo. Dumudugo ang labi nito na tinanamaan ng mabigat na kamao ni Blaine.Hindi pinansin ni Blaine ang tanong na iyon ni Maureen. Matalim ang mga tingin na ipinukol niya kay Fiero."You backstabber! How dare you?! How could you steal my identity? How could
Ilang araw ring na-stranded sa isla si Blaine kasama ang kaniyang team. Personal nilang hinatid ang isang dalaga na humingi ng tulong sa kaniya para makabalik sa kaniyang pamilya. Na-recruit ito para magtrabaho bilang kasambahay sa Maynila, ngunit sindikato pala ang nakakuha rito. Mabuti na lang at nadiskubre na ang modus ng mga sindikatong iyon at isa nga ang dalaga na nailigtas sa ginawang rescue and operation program sa lugar na nasasakupan ng kongresista."Maraming salamat po, Sir. Pasensiya na po kayo at naabutan pa kayo ng bagyo dahil sa paghatid ninyo sa akin," kiming sabi ng dalagang si Gina kay Blaine."It's okay, ang mahalaga ay nakauwi ka na sa pamilya mo," aniya. "Salamat din sa pag-aaskaso ninyo sa amin. Huwag kayong mag-alala, babalik kami rito para mamigay ng tulong sa pamilya mo at sa mga kababaryo ninyo.""Naku, maraming salamat po, Sir, tiyak na matutuwa ang mga kababaryo ko nito," tuwang sabi ni Gina.Ang ama ni Gina ang naghatid sa kanila hanggang kabilang isla, h
Napadilat si Fiero. Ang buong akala niya ay panaginip lang ang lahat, ngunit nang ilibot niya ang mga mata sa paligid ay naroon pa rin siya sa hindi pamilyar na silid. Lumingon siya sa kaniyang tabi, mag-isa na lamang siya sa kama, wala na si Mikaela, ngunit nanunuot pa rin sa ilong niya ang mabangong amoy nito na kumapit na sa higaan at sa balat niya.Bigla siyang kinabahan nang maisip si Blaine, paano kung dumating na pala ito? Paano kung maabutan siya nito sa silid na iyon? Napasarap ang tulog niya at ang balak na pagtakas kagabi ay hindi na niya nagawa. Araw ng Linggo ngayon, sa pagkakaintindi niya sa sinabi ni Madam Claudia ay Lunes pa raw ang balik ni Blaine."Gising ka na pala, good morning, honey!"Napamaang siya ng marinig ang boses ni Mikaela, hindi niya namalayan na nakapasok na pala ito sa silid dahil sa lalim ng iniisip niya. Tangkang babangon siya ngunit hindi niya naituloy, nabigla siya sa ginawa nito, lumapit ito sa kaniya, sumampa sa kama at dumagan sa ibabaw niya. Hin