Naglalakad na si Madison sa hallway ng building kung saan niya papasukan ang unang subject para sa araw na ito ng marinig niyang may tumawag sa kaniya.
"Madi!" sigaw ni Patz. Ang best friend at kasama niya sa condominium na binili ng kaniyang daddy bago siya magsimulang mag-aral sa Australia. Malapit lang ang condominium niya sa kanilang paaralan kaya walking distance lamang ito kapag papasok sila. She'd lived alone for a year when Patz arrived looking for a safe refugee. Madison's condo is large enough for both of them. It has a laundry room, a large kitchen and dining area, and a spacious living room. Aside from the library room, it has two other large rooms, one of which Madison allowed Patz to use. Mula sa kaniyang condo ay kitang-kita ang maraming gusali ng siyudad sa ibaba kasama na ang paaralan nila dahil nasa 22nd floor ito. Pinatuloy niya si Patz nang walang bayad dahil hindi naman siya umuupa doon, sarili na niya itong property dahil sa kaniya na ipinangalan ng kaniyang daddy iyon. Isa pa, para may makasama na rin dahil mababaliw siya kung limang taon siyang mag-aaral at wala man lang makakasama sa condo. Isa si Patz sa masuwerteng nabigyan ng scholarship mula sa pribadong paaralan na pinapasukan nito sa kanilang probinsya para makapag-aral ng kursong gusto nito sa ibang bansa. Kaya lubos ang paghanga ni Madison kay Patz dahil sa sipag at tiyaga sa pag-aaral dahilan para hindi niya ito pagdamutan ng matutuluyan. Mabait at mapapagkatiwalaan din naman ito kaya madali niya rin nakagaanan ng loob. "Oh, akala ko ba mamaya pa ang klase mo. Bakit nagmamadali ka?" sagot niya matapos hintayin na makalapit sa kaniya si Patz at sabayan siya sa paglalakad. "Iniwanan mo kasi na bukas ang laptop mo sa ibabaw ng center table, tunog nang tunog kaya pinakialaman ko na. Sorry," nag-peace sign pa ito. "Okay lang iyon, uuwi rin kasi ako kaagad pagkatapos nitong first subject ko. Tatawag daw kasi si Kuya Miguel." Sagot muli ni Madison. "Iyon na nga, kaya sumunod na ako sa' yo. Mukha kasing importante dahil pati daddy mo tumatawag, pero hindi ko naman sinagot. Ang aga yata ng pagtawag nila ah," napahinto si Madison sa paglalakad at nagtatakang tiningnan ang kaibigan. Kaya huminto rin ito at hinarap siya. "Si daddy, bakit kaya? I can feel something is wrong. Hindi naman tumatawag si daddy kapag alam niyang araw ng klase. He calls during weekend, alam mo 'yan. Hindi naman nila siguro ako sesermunan dahil lang sa pagpunta natin sa graduation ball," napanguso siya. Nagkibit-balikat naman si Patz dahil kahit ito ay nagtataka. Sa apat na taon niyang pagtira sa condo ni Madison ay alam na nito ang oras at araw kung kailan madalas tumatawag ang pamilya ng best friend niya kaya maging siya ay nag-aalala. PAGKATAPOS na pagkatapos nang klase ay lakad-takbo siya habang pabalik sa condo niya upang tawagan ang kaniyang daddy o Kuya Miguel. Madison's browsing her phone while on her way to her condo, only to discover that her twin brother Mikael is also calling and has sent her a slew of messages. Kaya ng makarating siya sa condo ay agad niyang tinawagan ang kaniyang daddy pero wala naman sumasagot sa cellphone at ganoon din sa vidme account nito. Kaya ang sunod niyang tinawagan ay ang kaniyang Kuya Miguel via vidme rin. Kung hindi pa ito sasagot ay malamang na si Mikael ang huli niyang tatawagan, pero mabuti at agad naman sumagot sa tawag niya ang kaniyang kuya. Kung nagkataon ay baka wala sila mapag-usapan na maayos ni Mikael. Nang bumungad sa kaniya ang guwapong mukha ng kapatid ay malawak ang ngiti nito na parang hindi siya pinag-alala ng mga ito dahil sa mga tawag nila. "Hey how are you doing dear princess, bakit parang pagod na pagod ka?" habang nakangiti ito sa kaniya na nagpalitaw ng mapuputing ngipin nito. Her brother has aged, but his physical appearance has not changed. Mukha pa rin itong bente-singko sa edad na trenta y dos. Malaki ang agwat ng edad nito sa kanila ni Mikael dahil nakunan ng isang beses ang kanilang ina. Matagal bago naging handa ang kanilang mga magulang na mag-anak muli. Pinatigil ni Mr. Aviera sa pagtatrabaho ang asawa sa kompanya para matutukan ang pagiging healthy nito at hindi na maulit ang nangyari. After ten years the Aviera couple blessed with twins at sila nga iyon ni Mikael. "I tried calling you before your first class but you didn't answer, where were you?" ang nakangiting tanong ni Miguel sa kaniya. Heto na naman ang kuya niya, palagi itong nag-uusisa kapag missing in action siya kahit minsan alam naman nito na nasa paaralan siya. Masyado lang talaga itong strikto pagdating sa kaniya. Dahil sa maaliwalas na ngiti ng kuya niya, kahit papaano ay medyo nahimasmasan siya sa kaniyang iniisip na baka may masamang nangyayari na hindi niya alam. Bumuntong-hininga muna siya bago sumagot. "Kuya, today's first class begins at 10 a.m. Patz then rushed over and informed me that you and dad had made several phone calls. Mikael also called and texted me. Could you please explain what is going on, may problema ba kuya?" seryoso at deretsong tanong niya sa kaniyang kapatid. Kalaunan ay sumeryoso na rin ang mukha ni Miguel na ikinakunot naman ng kaniyang noo. "Madi, I need to tell you something," ang walang kurap-matang umpisa ng kaniyang Kuya Miguel. Ibinigay niya ang buong atensyon sa mga sinasabi nito. Ayon sa mga kapatid niya ay pinagbawalan muna siyang umuwi at manatili muna raw siya sa Australia hangga't hindi pa nila sinasabi na puwede na siyang umuwi. May mga kailangan daw ayusin sa kompanya nila at hindi pa maiibigay sa kaniya ang posisyon bilang Marketing Executive. Ang posisyon na iyon ang dahilan kung bakit siya nanatili sa Australia ng limang taon para mag-aral. May mga pagbabago raw sa mga posisyon na ipinapatupad ang Board of Directors. Alam kasi ng mga kapatid niya na pagkatapos ng graduation ay uuwi siya at magtatrabaho agad. Ayaw niya ng nabuburo sa kanilang bahay. Kaya sumang-ayon na lamang siya kesa naman puro pamamasyal lang ang atupagin niya sa Pilipinas. Susubukan din muna niya ang mag-apply ng part time job sa Australia, dahil naiinip siya na walang ginagawa. Napunta sa biruan at tawanan ang kanilang usapan nang sumingit na si Mikael, kaya kahit papaano ay naging maayos ang kanilang pag-uusap. Hindi na rin siya nagkaroon ng pagkakataon na makasingit para makapagtanong hanggang sa magpaalam na ang mga kapatid. Hindi na rin niya nakausap ang kanilang ama dahil nasa meeting na raw ito. Katatapos lang nilang mag-usap na magkakapatid ng tumawag sa kaniya kanina si Patz at sinabing wala na silang klase sa pang-hapon nilang subject. Sa umaga lang sila magkaiba ng mga subjects dahil puro majors ang kanilang klase sa umaga. Hindi sila pareho ng kinuhang major kaya sa minor subjects lang sila nagkakasama. Halos wala na rin silang klase dahil tapos na ang finals at naghihintay na lamang sila ng grades and announcement ng mga candidates for graduation. Nagpaalam lang itong may bibilhin bago umuwi. DUMATING si Patz ay tapos na siyang magluto at napansin niya ang mga dalang pinamili ng kaibigan. "Ang dami mo naman pinamili, may party?" nakangiting biro niya dito. "Hay nako best friend alam mo naman ang hirap mag-grocery kapag weekends, punuan lagi ang pinoy supermarket natin dito. Isa pa, nakakahiya naman na wala ako masyadong ambag simula ng tumira ako dito. Tsaka malaki naman ang allowance na binibigay ng school ko sa Batangas, nakakapagbigay pa nga ako kina Mama at Papa kaya okay lang na ibuhos sa pagkain," sinabayan pa ni Patz ng mabilis na pagtaas-baba ng kaniyang magkabilang kilay habang nakangiti ang huling sinabi. "Ano ka ba, hindi naman kita hinihingian ng share eh. Ang dami-dami nga lagi pinadedeliver ng mommy dito na pagkain natin weekly." Natatawa na lamang siya dahil alam niyang mahilig talaga sa pagkain ang kaibigan, pero hindi naman ito katabaan dahil mahilig din itong mag-gym gaya niya. Simula ng mag-aral siya sa Australia ay ang kaniyang mommy pa rin ang nakikialam sa mga pagkain niya upang masigurong maayos ang mga kinakain niya kahit nasa ibang bansa siya. Tinatawagan lamang ng kaniyang mommy ang supermarket na pag-aari ng isa sa mga kaibigan nito at alam na nang mga ito ang weekly recipe na ipapadala sa kaniyang condo. Nag-iba lang siya ng bansang kinaroroonan, pero ang kaniyang mga magulang pa rin ang nag-aasikaso sa mga pangangailangan niya. Nung unang dalawang taon niya sa Australia ay halos kada-dalawang buwan siya pinupuntahan ng kaniyang mommy. Nakilala nito si Patz at nagustuhan din ito ng mommy niya bilang matalik niyang kaibigan. Bini-beybi pa rin siya nito sa edad na bente uno. Hinahayaan na lamang niya ang ina dahil alam naman niya ang pinagdaanan ng mga magulang bago sila dumating ni Mikael sa buhay ng mga ito. Isa pa, nag-iisa siyang anak na babae. Kumakain na sila ng kulitin siya ni Patz tungkol sa naging biglaan na pagtawag ng mga kapatid. Hindi naman siya nagdalawang-isip na i-share dito ang naging usapan nilang magkakapatid. Matagal na niyang kilala at kasama si Patz, kaya alam niyang mapapagkatiwalaan ang kaibigan sa lahat ng bagay. "Talaga ba? Eh paano, dito ka magtatrabaho sa Australia? Sayang naman kung hindi sa sarili ninyong kompanya mo magagamit ang pinag-aralan mo rito," ang nakapangalumbabang komento ng kaibigan niya matapos niyang sabihin ang lahat ng pinag-usapan nilang magkakapatid. "Pansamantala lang naman daw sabi ni kuya hanggat hindi pa maayos ang sitwasyon sa kompanya," sagot ni Madison. "Gusto mo dito na rin muna ako mag-work para may makasama ka? Puwede naman ako bumalik dito pagkatapos ko maipasa sa school sa Pilipinas lahat ng naging credentials and achivements ko," sabay subo sa chopstick nitong may ipit-ipit na sushi. "Thank you so much Patz. Pero ang totoo gusto ko talaga umuwi, sinabi ko lang kay kuya na mag-stay ako rito. Hindi niya kasi ako titigilan hanggat hindi sumusunod sa kaniya. Alam mo naman si kuya daig pa si daddy sa pagiging batas sa pamilya," napanguso si Madison ng maalala kung paano siya paghigpitan ng kapatid. Ricardo Miguel Aviera, my eldest brother. The most overprotective and strict brother I've ever known. Sa akin lang siya sobrang strikto, maybe because I'm the only girl in the family aside from mom. Kahit minsan ay walang nangahas na manligaw o makipagkaibigan sa akin. Kapag nalalaman niya na may nagtatangkang makipagkaibigan sa akin na lalaki ay pumupunta siya sa school para kausapin ang school administrator. Lagi niya sinasabi noon na may iba siyang gusto para sa akin, na alam niyang hindi ako sasaktan kahit kailan. Pero hindi ko naman iyon pinapansin at sineseryoso. Ngayon na lang siya hindi nakialam sa pakikipagkaibigan ko dahil alam niyang kasama ko palagi si Patz. He graduated from a Business Administration course in Canada and took his master's degree in California. Totoong halos si kuya na ang nagdedesisyon sa pamilya. Daddy let him hold the company at the age of twenty-eight after his wedding with Ate Celine, kahit na si daddy pa rin ang CEO ng kompanya namin. Perhaps he wants to prepare Kuya Miguel to assume full responsibility for the family and the company at the same time. Kaya minsan nawawalan na rin siya ng oras kay Ate Celine. However, because his wife is very supportive and understanding, she chooses to remain by his side. Madami na rin pinagdaanan ang dalawa, pero kahit na halos mawala ang lahat kay Ate Celine, palagi niya pa rin pinipili si kuya. Kaya sobrang mahal na mahal siya ng kuya ko. Before Kuya Miguel courted and married her, his wife was one of the country's top and highest-paid architects. Naging parte siya sa isang company project at doon siya nakilala ni kuya. Maganda, maalaga at mapagmahal ito. May prinsipyo at marunong rumespeto. Nakuha din ni Ate Celine ang loob ni mommy kaya nagustuhan siya lalo ni kuya. Gagawin lahat ni kuya basta manatiling buo ang aming pamilya. Kuya Miguel may have many friends and enjoys going out to unwind, but he understands that at the end of the day, our home is the most important and safe place to be because it is where his family, particularly his wife, lives. Ricardo Mikael Aviera, my twin brother. He's ten minutes ahead of me noong pinanganak kami. Sa akin nahirapan sa panganganak si mommy dahil ayaw ko raw lumabas kaagad. He graduated from a Corporate Finance course in London and intended to continue his education in California, but daddy asked him to return home. Dad appointed him as the company's Chief Financial Officer. He manages our company's finances even our family savings, and he does so expertly and safely. He may have many contacts both inside and outside of the country, but he also knows how to play well and safely when it comes to dealing with projects, particularly when it comes to money. Mikael is known by others as a bully, a happy-go-lucky guy with a lot of girlfriends. They had no idea Mikael was so attached to his family, that he was so willing to give up everything for the happiness and safety of his family. Mikael is also engaged to his girlfriend of two years. Sigurado akong binakuran na niya si Kate through engagement dahil bukod sa maganda, ay matagal na rin niya itong gusto dahil sa pagiging family oriented at mapagmahal sa kapwa. Madaming babae ang nagalit noon lalo na ang mga exes ni Mikael na naghahabol pa rin sa kaniya. But the hell he cares, Kate changed him a lot. Akala ko dati wala siyang alam kun'di awayin ako dahil magka-edad lang naman kami. Hanggang ngayon naman ay palagi niya pa rin akong inaasar pero hindi na katulad ng dati. Perhaps we matured in many areas because we grew up in different ways. Lagi niya akong pinagagalitan kapag may padalos-dalos akong mga desisyon na parang siya 'yong panganay namin. Pero alam ko rin, oras na may nanakit at nagpaiyak sa akin ay handa siyang makipagbasagan ng mukha. Nag-aalala si Madison para sa pamilya at sa mga kapatid niya. Hindi niya maiwasang mag-isip na may inililihim ang mga ito sa kaniya. She has to do something, hindi siya ang tipo ng tao na uupo na lamang at maghihintay ulit ng tawag at balita. Kahit pa siguro ikagalit ng kuya niya ay aalamin niya ang totoong dahilan kung bakit siya pinipigilan ng mga ito na makauwi. Gagawin niya iyon pagkatapos ng kanilang graduation. Dalawang linggo na lamang mula ngayon ay aakyat na siya ng entablado. Inaasahan niyang makakarating ang kaniyang daddy at mommy sa importanteng araw na iyon. NASA harapan si Madison ng kaniyang laptop at nagbabrowse sa internet nang bigla siyang matigilan sa nabasa. Hindi siya sigurado kung totoo o panaginip lang ba ang mga ito. Hindi niya maalis ang mga mata sa bawat letrang nakasulat doon. Hindi niya namalayan na umiiyak na siya at nanginginig, hindi niya alam kung sa takot o galit. Takot para sa kaniyang pamilya, o galit para sa mga gumawa nito. "Madi? Madi okay ka lang? Madiii!" halos pasigaw na tawag sa kaniya ni Patz. Hindi na niya namalayang lumapit na si Patz sa kaniya. Ang sigaw at pagyugyog ng kaniyang kaibigan ang gumising sa sandaling pagkakawala niya sa sarili. "Patz ang daddy!" isang malakas na hagulhol na lamang ang kaniyang nagawa dahil wala siyang ibang masabi. Parang bigla siyang nanlamig at hindi maramdaman kahit ang sariling mga kamay na nakatakip sa kaniyang mukha habang umiiyak. Walang ibang nasa isip niya kun'di ang kanilang ama.Ricardo Aviera, a businessman and billionaire, was ambushed in Tagaytay with his convoy of cars and bodyguards. Suspects are still at large. The eldest son and acting CEO of AGC, Ricardo Miguel Aviera, has remained silent about the incident, even though four of Aviera's malls were on fire on the same day and time. The AGC Board of Directors and Shareholders became concerned about the company's financial situation. The merger of AGC and AA Corp. points out as the cause of the ambush. The CEO of AA Corporation and his wife were discovered dead at a hotel in Tagaytay, and Mrs. Aviera flew to New York while her husband was still in a coma. Ito ang mga balitang isang linggo ng laman ng internet. Isang linggo na rin ang tinitiis ni Madison na hindi magtanong o tawagan ang mga kapatid. Dahil hindi niya rin alam kung paano kakausapin ang mga ito. She knows, her brother's time is limited. Hindi niya rin magawang tumawag kahit sa mga videocall account ng mga kapatid, dahil isang beses na ni
Patz blinks her eyes several times while her lips are slightly parting. Madison saw in her best friend's eyes that she didn't like her idea. Dahil alam nitong seryoso siya at hindi na magbabago ang lahat oras na nakapagdesisyon na. "Patz, I need to go home to my family. They needed help; I know. Kahit hindi magsalita si kuya, I know they do. Masyadong mabigat ang mga nangyayari, at hindi nila kakayanin ni Mikael ito," seryoso niyang paliwanag kay Patz. "Teka, sandali lang Madi, hindi ko alam kung may amnesia ka na o talagang matigas ang ulo mo. Kasasabi lang ng kuya mo 'di ba? Baka lalo lang makasama sa sitwasyon kapag nandoon ka," may pag-aalalang sagot ni Patz sa kaniya. "What do you want me to do? Sit here while watching tv and eating popcorn, and wait who is next from my family will lay on a hospital bed?" ang mangiyak-ngiyak niyang sagot kay Patz. "But Madi-" "What if you're the one who's wearing my shoes?" putol ni Madison sa gusto pa sanang sabihin ng kaibigan. "Will you
Natigil lamang sa pagmumuni-muni si Madison nang pumasok ang mga katulong bitbit ang kaniyang mga gamit. Their housemaids were the same housemaids when she left to Australia. Hindi sila basta-basta nagtatanggal ng mga tauhan kung walang mabigat na dahilan. Itinuturing nilang kapamilya ang bawat isa kaya naman minamahal din sila ng mga ito."Ah, Nanay Rosie, pakidala na lang po ng mga gamit ko sa kuwarto. Salamat po," ang nakangiti niyang pakiusap sa matanda.Ang tinawag niyang Nanay Rosie ang pinakamatagal na nilang kasambahay. Naging mayordoma na nga nila ito. Simula ng magbuntis si Mrs. Aviera kay Miguel ay katulong na nila si Nanay Rosie, kaya naman para sa kanilang magkakapatid ay itinuturing na rin nila itong ina. Nginitian niya ang mga kasunod nitong kasambahay na nakangiti rin naman sa kaniya."Naku Madison iha, hindi pa nalilinis at naaayos ang kuwarto mo. Halos katatapos lang din kasi ng full renovation nitong mansyon bago mangyari ang-" natigil sa pag-iikot ang mga mata ni
"Madi, Ethan wants to shake your hand, show him some gratitude," pukaw ni Miguel sa kaniya.Hindi naman niya binigo ang mga ito. Isa pa, hindi niya ugali ang mamahiya ng tao kahit pa gaano siya kagalit o inis dito. Inabot niya ang kamay ni Ethan at bahagya itong nginitian. "Hi," maikli niyang bati rito. Mabilis din niyang binawi ang kamay dahil hindi niya matagalan na nakahawak ito sa kaniya. Hindi dahil sa ito ang unang beses na may nakipagkamay sa kaniya na lalaki, dahil iyon sa kakaibang pakiramdam niya rito."What the... ang lambot ng kamay niya. A bodyguard huh."Tumagos ang tingin niya sa likod ni Ethan kung saan nakikita niya si Mikael na ngiting-ngiti na siya namang ikinakunot ng kaniyang noo."Nothing is funny here Mik," ang naiinis niyang sabi sa kakambal. Hindi pa siya nagtatagal ng isang linggo dito sa Pilipinas, pero heto ang kak*mbal at nag-uumpisa na naman siyang asarin."Hey relax! I'm just smiling and enjoying the view. Akala ko naman kasi hindi ka na marunong makipagk
Mabilis na lumipas ang isang linggong pananatili ni Madison sa mansyon. Bukod sa pag-aayos niya ng mga gamit sa kaniyang kuwarto ay naging abala rin siya sa pagtulong sa kusina lalo sa pagluluto. Pinipigilan man siya ng mga katulong lalo na nang kanilang Nanay Rosie ay wala rin nagawa ang mga ito.Simula ng dumating siya ay sa mansyon na rin natutulog si Ethan, at ang isang guest room nila sa second floor na katapat lamang ng kuwarto niya ang inukopa nito."A bodyguard that sleeping and resting inside our house at sa guest room pa. Ganoon ka ba talaga ka-espesyal para kay kuya?" ang gumugulo sa isipan niya, habang umiinom ng tsokolate sa balkonahe ng pangalawang palapag ng mansyon. Nasa ganoon siyang pag-iisip ng maramdamang may tao sa kaniyang likuran. Naamoy niya rin kasi ang pamilyar na pabango, kaya nilingon niya ito at tiningnan. Nang makumpirma ang nasa isip ay tumalikod siyang muli at tinanong ito."What is it that you want?" ang walang emosyon niyang tanong kay Ethan.Tumikhim
Naiwang nakatayo sa likod ng malapad na pintong iyon si Madison pagkatapos isara ni Ethan at walang lingon itong nagtungo sa library dahil naghihintay doon si Miguel. Wala siyang nagawa kun'di titigan ang malapad nitong likod habang nasa magkabilang bulsa ng pantalon ang mga kamay.Kanina, habang nasa daan pauwi, ay pasimple niya itong nililingon dahil sa pananah*mik nito. Nagtataka pa rin siya kung bakit ganoon na lamang ang naging reaksiyon ni Ethan ng magkita sila ni Jacob, gayong unang beses pa lang naman ng mga itong nagkaharap."Magkakilala kaya silang dalawa?" tanong niya sa sarili. "O baka naman dahil ng isyu sa kompanya? Pero, ano naman ang pakialam ni Ethan sa bagay na iyon?" Sa tagal niyang nawala ay hindi na niya alam kung ano’ng mga nangyayari sa loob ng limang taon.Sinundan niya lang ito ng tingin hanggang sa makapasok sa library. Napabuntong-hininga siya at napagdesisyunan na lamang na magtungo sa kusina. Saktong nandoon ang kanilang Nanay Rosie at si Jam na nag-aayos
Malalakas na k*tok at sigaw ng ilang tao sa labas ng pintuan ng kuwarto ni Madison ang nagpatigil sa lalaking iyon, upang mas makalapit sa kaniya para gawin ang binabalak nitong saks*kin siya. Nagpalinga-linga at dahan-dahan na umatras palayo sa kaniya ang lalaki, at ng makalayo ay malalaking hakbang na tinungo ang balkonahe at walang alinlangan itong tumalon doon.Nanatiling nak*salampak sa sahig at nakayuko si Madison, nakaharang sa mukha ang mga braso para protektahan iyon. Nanginginig siya sa takot at hindi na nagawa pang tumayo para buksan ang pintuan, nang walang anu-ano’y bigla itong bumukas mula sa malakas na puwersa at humampas sa pader. May mga nagtakbuhan papasok sa loob deretso sa balkonahe at waring may hinahanap o sinisilip sa ibaba habang hawak ang kani-kanilang mga baril. Mga bodyguards iyon na nagbabantay mismo sa paligid ng mansyon."Madi?! Madi where are you?!""Madison?! Madiii!"Ang magkahalong boses ng kaniyang Kuya Miguel, at ni Ethan. Hindi siya kaagad mapapans
A middle-aged man stands near the large glass window, holding a glass of expensive brandy. He's wearing a white long-sleeved and misplaced necktie, black pants, and black shoes with his back to the recorder, which was playing on the top of a large mahogany table with two men seated in front of it. They're all paying attention to Madison's speech."I know who you are.""I'm not going to mention your name because you have to deliver this message to your boss. You should know that my brothers and personal bodyguard are capable of doing the same thing you did to me last night or much worse.""Tell your boss I'm not afraid of him! I will not back down and hide so they can destroy everything my family built with their sweat and care for 35 years. Inform your boss that he is not going to win over me. They may feel victorious in ambushing my father to steal the company, well I'm sorry about that. You've threatened the youngest Aviera, and she's ready to fight.""Well, it appears that your spy
“Oh my god! Do you know how to use a gun?!” nahihintakutang tanong niya. Totoong nagulat si Madison sa bagay na hawak ng binata, pero bakit inilabas iyon pagkatapos makausap si Jhun? Lalo siyang kinabahan ng mapansin niyang nakatingin pa rin si Ethan sa rear-view mirror ng sasakyan. If only Madison knew what kind of organization Ethan has been with since he arrived, guns are just a toy for him. “Ethan, may problema ba?” lilingon na sana siya sa likod nang pagilan siya ng binata. “Madi, don’t.” Mula sa rear-view mirror ay binalingan niya si Madison. Nagsalubong ang mga kilay niya dahil napansin niyang hindi nito suot ang seatbelt. “Why aren’t you wearing your seatbelt?” Sandali niya pang nilingon ang rear view mirror at nang hindi pa rin gumagalaw si Madison ay dumukwang siya dito at inabot ang seatbelt. Siya na mismo ang nagsuot no’n sa dalaga. Ilang pulgada na lang ay maglalapat na ang kanilang mga labi. Pero para kay Ethan ay hindi ito ang tamang oras para namnamin ang tagpon
Ipinatawag ni Madison ang isa sa kanilang HR officer's para kausapin tungkol sa puwedeng maging trabaho ng kaibigang si Patz. Tumawag kasi itong muli sa kaniya para sabihin na magpapadala na lamang muna ng mga requirements kung papayagan ng kanilang kumpanya iyon. Nagkaroon lamang daw ng emergency ang pamangkin nito kaya hindi maiwan ang pamilya. Sa susunod na linggo raw ito luluwas at sa apartment na inuupahan ng kapatid na si Maricar tutuloy. Para sa kaniya ay walang problema sa bagay na iyon, kaya ng matanggap niya ang mga requirements ni Patz ay agad niya itong ipinrint at siya na mismo ang gumawa ng paraan para matulungan ang kaibigan."Ms Hernandez, these are all of my friend's application requirements," habang ini-aabot iyon sa kausap. "She's been with me in Australia for four years, and she's excellent and talented. Not only that, but she also knows how to manage herself at work. She is also a cumlaude graduate with solid credentials, and no records of failing grades in previ
"Ethan," tawag ni Madison sa binata pero hindi siya nito pinansin. Nanatili ang masamang tingin nito kay Jacob na ikinabahala niya.Tumayo na siya para sana lapitan si Ethan, pero nagulat siya nang magkasunod na pumasok ang kaniyang mga kapatid. Nagsalubong ang kaniyang mga kilay. "Teka, magkakasama kayo?"ang nagtatanong niyang mga tingin kay Miguel. Pero hindi rin siya nito pinansin. Tinapik ni Mikael si Ethan sa balikat at doon lamang ito kumalma. Tuluyang pumasok sa loob ng kaniyang opisina ang mga ito na sinundan niya ng tingin, at naupo sa dalawang upuan na nasa harapan ng kaniyang office table. Bumalik ang tingin niya kay Miguel, at ito ang pumalit sa puwesto ni Ethan kanina kaya nanatiling nakabukas ang pintuan na nasa likudan nito."I was surprised to see you in my sister's office, Jacob. What brought you here, do you need anything?" sabay halukipkip nito na hindi inaalis ang tingin kay Jacob. Tumayo naman ang huli at namulsang humarap kay Miguel."Nothing. I just wanted to pa
Maagang nagising si Madison dahil ito ang unang araw niya sa kaniyang trabaho bilang Chief Marketing Executive ng kanilang kumpanya. Tapos na siyang mag-agahan at ngayon nga ay inihahanda na ang sarili para sa pagpasok niya sa opisina. Ayon sa kaniyang Kuya Miguel ay pinatawag daw nito ang lahat ng board of directors, board members and shareholders ng kanilang kumpanya. Dapat daw niyang makilala ang lahat ng taong lihim nilang pinaiimbestigahan. Hindi naman niya inaasahan ang bagay na ito dahil buong akala niya ay simpleng pagpapakilala lamang sa kaniya ang mangyayari. Pero naisip rin niya na mas makabubuti kung agad niyang makakaharap ang mga ito, ng sa ganoon ay alam niya kung sino at kanino siya dapat mag-ingat. Bagama't medyo naiilang siya sa naging desisyon ng kapatid ay hinayaan na lamang niya ito. Hindi pa rin nawawala sa isip niya na posibleng isa o ilan sa mga ito ang nagtraydor sa kompanya lalo na sa kanilang ama.Black button-down sleeveless dress na medyo hapit ang kaniya
Tahimik si Madison habang sakay sa sasakyan ni Ethan papuntang La'Vier, ang isa sa mga mall na pag-aari ng mga Aviera. Kanina pa rin siya hikab nang hikab dahil napuyat siya kahihintay sa pag-uwi ng lalaking kasama niya ngayon. Alas onse na nang gabi ng maramdaman niyang bumukas ang pintuan ng guest room na tinutulugan nito. Hindi niya alam kung bakit naisipan niya pa itong hintayin na makauwi. Mas hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit sa tuwing wala ito sa mansyon at nagpapaalam na may aasikasuhin ay sobra siyang nag-aalala para sa binata.Napapitlag si Madison at naabala sa pag-iisip nang bigla itong magsalita at magtanong. Kanina pa pala siya nililingon ni Ethan dahil sa panay na paghikab niya."Did you get enough sleep last night? You appear to be dozing off."Marahas na nilingon ni Madison si Ethan na nakatingin sa kaniya, nakatigil kasi sila sanhi ng trapik. Inirapan lamang siya ni Madison at ibinalik sa bintana ang tingin. Narinig niyang huminga ng malalim si Ethan at n
A middle-aged man stands near the large glass window, holding a glass of expensive brandy. He's wearing a white long-sleeved and misplaced necktie, black pants, and black shoes with his back to the recorder, which was playing on the top of a large mahogany table with two men seated in front of it. They're all paying attention to Madison's speech."I know who you are.""I'm not going to mention your name because you have to deliver this message to your boss. You should know that my brothers and personal bodyguard are capable of doing the same thing you did to me last night or much worse.""Tell your boss I'm not afraid of him! I will not back down and hide so they can destroy everything my family built with their sweat and care for 35 years. Inform your boss that he is not going to win over me. They may feel victorious in ambushing my father to steal the company, well I'm sorry about that. You've threatened the youngest Aviera, and she's ready to fight.""Well, it appears that your spy
Malalakas na k*tok at sigaw ng ilang tao sa labas ng pintuan ng kuwarto ni Madison ang nagpatigil sa lalaking iyon, upang mas makalapit sa kaniya para gawin ang binabalak nitong saks*kin siya. Nagpalinga-linga at dahan-dahan na umatras palayo sa kaniya ang lalaki, at ng makalayo ay malalaking hakbang na tinungo ang balkonahe at walang alinlangan itong tumalon doon.Nanatiling nak*salampak sa sahig at nakayuko si Madison, nakaharang sa mukha ang mga braso para protektahan iyon. Nanginginig siya sa takot at hindi na nagawa pang tumayo para buksan ang pintuan, nang walang anu-ano’y bigla itong bumukas mula sa malakas na puwersa at humampas sa pader. May mga nagtakbuhan papasok sa loob deretso sa balkonahe at waring may hinahanap o sinisilip sa ibaba habang hawak ang kani-kanilang mga baril. Mga bodyguards iyon na nagbabantay mismo sa paligid ng mansyon."Madi?! Madi where are you?!""Madison?! Madiii!"Ang magkahalong boses ng kaniyang Kuya Miguel, at ni Ethan. Hindi siya kaagad mapapans
Naiwang nakatayo sa likod ng malapad na pintong iyon si Madison pagkatapos isara ni Ethan at walang lingon itong nagtungo sa library dahil naghihintay doon si Miguel. Wala siyang nagawa kun'di titigan ang malapad nitong likod habang nasa magkabilang bulsa ng pantalon ang mga kamay.Kanina, habang nasa daan pauwi, ay pasimple niya itong nililingon dahil sa pananah*mik nito. Nagtataka pa rin siya kung bakit ganoon na lamang ang naging reaksiyon ni Ethan ng magkita sila ni Jacob, gayong unang beses pa lang naman ng mga itong nagkaharap."Magkakilala kaya silang dalawa?" tanong niya sa sarili. "O baka naman dahil ng isyu sa kompanya? Pero, ano naman ang pakialam ni Ethan sa bagay na iyon?" Sa tagal niyang nawala ay hindi na niya alam kung ano’ng mga nangyayari sa loob ng limang taon.Sinundan niya lang ito ng tingin hanggang sa makapasok sa library. Napabuntong-hininga siya at napagdesisyunan na lamang na magtungo sa kusina. Saktong nandoon ang kanilang Nanay Rosie at si Jam na nag-aayos
Mabilis na lumipas ang isang linggong pananatili ni Madison sa mansyon. Bukod sa pag-aayos niya ng mga gamit sa kaniyang kuwarto ay naging abala rin siya sa pagtulong sa kusina lalo sa pagluluto. Pinipigilan man siya ng mga katulong lalo na nang kanilang Nanay Rosie ay wala rin nagawa ang mga ito.Simula ng dumating siya ay sa mansyon na rin natutulog si Ethan, at ang isang guest room nila sa second floor na katapat lamang ng kuwarto niya ang inukopa nito."A bodyguard that sleeping and resting inside our house at sa guest room pa. Ganoon ka ba talaga ka-espesyal para kay kuya?" ang gumugulo sa isipan niya, habang umiinom ng tsokolate sa balkonahe ng pangalawang palapag ng mansyon. Nasa ganoon siyang pag-iisip ng maramdamang may tao sa kaniyang likuran. Naamoy niya rin kasi ang pamilyar na pabango, kaya nilingon niya ito at tiningnan. Nang makumpirma ang nasa isip ay tumalikod siyang muli at tinanong ito."What is it that you want?" ang walang emosyon niyang tanong kay Ethan.Tumikhim