5- The Reason

 "Madi, Ethan wants to shake your hand, show him some gratitude," pukaw ni Miguel sa kaniya.

Hindi naman niya binigo ang mga ito. Isa pa, hindi niya ugali ang mamahiya ng tao kahit pa gaano siya kagalit o inis dito. Inabot niya ang kamay ni Ethan at bahagya itong nginitian. "Hi," maikli niyang bati rito. Mabilis din niyang binawi ang kamay dahil hindi niya matagalan na nakahawak ito sa kaniya. Hindi dahil sa ito ang unang beses na may nakipagkamay sa kaniya na lalaki, dahil iyon sa kakaibang pakiramdam niya rito."What the... ang lambot ng kamay niya. A bodyguard huh."

Tumagos ang tingin niya sa likod ni Ethan kung saan nakikita niya si Mikael na ngiting-ngiti na siya namang ikinakunot ng kaniyang noo."Nothing is funny here Mik," ang naiinis niyang sabi sa kakambal.

Hindi pa siya nagtatagal ng isang linggo dito sa Pilipinas, pero heto ang kak*mbal at nag-uumpisa na naman siyang asarin.

"Hey relax! I'm just smiling and enjoying the view. Akala ko naman kasi hindi ka na marunong makipagkamay," at lalong lumawak ang pagkakangiti nito na pinipigilan lamang din ang tumawa ng malakas.

"I think you'd be happier and more alive if it had been Kate last night. How grubby, Mik," she smirked and rolled her eyes at him as her retaliation.

Sasagot pa sana si Mikael ng umimik na si Miguel. "Stop it you two!" ang pumagitnang boses ng kanilang kuya sa palitan nila ng asaran.

Agad naman silang tumahimik at sumeryoso. Umayos ng upo si Mikael, at siya naman ay naglakad patungo sa isa pang single couch na katapat nito at naupo na rin. Kanina pa kasi siyang nakatayo mula ng pumasok sa library, habang si Ethan ay bumalik sa kinauupuan nito kanina. Si Miguel naman ay bumalik din sa swivel chair nito at naupo para harapin silang tatlo na kapwa sa kaniya nakatingin.

Nagsimula uli itong magsalita. "We have to get back to work, the investigation has gone too far, and I don't want this to jeopardize our jobs. Hindi rin gugustuhin ni dad na mapabayaan ang kompanya, dahil siguradong iyon ang ikakatuwa ng mga kalaban."

Lumingon si Miguel sa kaniya at nagpatuloy. "Since you're here, Madi, I want you to prepare yourself. It is different. The situation is different. When you start to step outside of this house and show your face to our enemies, your life may be in danger just like ours, which is why I gave you Ethan for your protection," he sighed, then spoke again.

"Hindi pa natin kilala kung sino talaga ang mga taong gustong pabagsakin tayo. Hindi kita matututukan ng maayos 24/7 because I have so much work to do. Ayokong pagsisihan na pinayagan kitang manatili rito sa Pilipinas kapag may nangyari sa'yong masama. You're our only sister at ginagawa ko ito dahil mahal na mahal ka namin. Now, I want to hear your side Madi," ang mahabang litanya ni Miguel sa kaniya.

Nakatingin lamang si Madison sa kapatid at nag-iisip."My side? Think Madison! Think! Baka biglang magbago ang isip ni kuya at pabalikin lang ako ng Australia, kapag ganitong lutang na kaagad ako sa una pa lang. Ano nga ba ang gusto kong gawin ngayong nandito na ako sa Pilipinas? Si Daddy ang unang pumap*sok sa isip ko, dahil gusto ko siyang alagaan at bantayan. Pero gusto ko rin tut*kan ang pagtatrabaho sa kompanya para makatulong na lutasin ang problema. Teka, kaya ko ba 'yon ng sabay? 24 hours is not enough for them to work, and to take care of dad. Kailangan din naman nila ng pahinga para makabawi ng lakas. Madison choose now!" ang nagsus*migaw niyang utak.

"Madi?" pukaw muli sa kaniya ni Miguel dahil sa pagkakatulala."Are you- "

"Yes kuya! I want to work in the company as soon as possible please," mabilis niyang sagot sa kapatid. "Kakayanin kong hatiin ang oras ko sa trabaho at kay daddy, kung nakakaya ng mga kapatid ko dapat kaya ko rin and that is final."

Bumuntong-hininga si Miguel at nilingon si Ethan na parang kapwa parehong hindi sang-ayon sa naging desisyon niya. Nakikita niya iyon sa makahulugan na tit*gan ng dalawa. Napansin niya rin si Mikael na napapikit at hinilot-hilot ang sentido na parang biglang sum*kit iyon.

"Bakit gan'yan ang mga reaksiyon ninyo?" tanong niya habang nakakunot ang noo at salit-salitan niyang tiningnan ang mga ito. Pagkatapos ay tumigil ang kaniyang tingin kay Miguel. "Kuya, tinanong mo ako 'di ba, and I choose to work. May problema ba?"

Tiningnan muna ni Miguel si Mikael, at huli si Ethan na parang humihingi ng tulong sa mga ito. Nakakaramdam na siya ng inis at kalituhan dahil sa reaksiyon ng mga kapatid at ng magiging bodyguard. Nagtataka na rin siya kung bakit nananatili si Ethan sa loob ng kuwartong iyon kung isang bodyguard lamang ito. Hindi ba dapat ay lumabas muna ito para bigyan silang magkakapatid ng privacy? Hindi ba at masyadong confidential ang usaping ito para may ibang taong makarinig ng kanilang usapan? Bakit pakiramdam niya ay matagal na itong kilala ng mga kapatid niya? Pumikit siya ng mariin at nagsalitang muli.

"Please, ayoko ng mga ganitong reaksiyon ninyo. Kung may dapat kayong sabihin o dapat kong malaman puwede bang sabihin n'yo na, para alam ko kung paano ako kikilos o kung saan ako dapat lumugar," nanatili ang tingin niya kay Miguel.

Kalauna'y napagdesisyunan din ni Miguel na sabihin ang lahat sa kaniya. Miguel cleared his throat and held his nose bridge before speaking. "Before the merging of AGC and AA Corp., dad received a call from someone," inalis nito ang kamay sa kaniyang nose bridge, mula roon ay pinagsalikop nito ang mga kamay at sumandal, ipinatong ang magkabilang siko sa arm rest ng shivel chair nito.

"No, it's not just a call. It's a threat, that dad will lose everything if he continues with the merging. They will turn down the company, burn our businesses, kill his sons, and look for the youngest, and it is you Madi. We're so glad the enemy didn't know where you were at that time. As you recall, dad tried to contact you before the contract signing with AA Corp. to keep you from coming home. He called, but you didn't pick up, so he told me to do my part, so I called, and I told you everything that was dad supposed to say to you," ang dere-deretsong paliwanag ni Miguel.

Nanatili ang mga mata niyang nakatitig kay Miguel habang nakaawang ang mga labing nakikinig, at gulat na gulat sa mga rebelasyon ng kapatid. Huminga muna siya ng malalim bago nagsalita. "If he threatens to kill his children, why does dad continue to push for the merging?" tanong ni Madison.

"The merging will create more jobs to help people. Maybe dad trusted his plans too much and didn't realize the enemy was just lurking around or worse...pretending to be his friends," ang makahulugang sagot ni Miguel sa kaniya.

"But what about us? Mom and Ate Celine are now in New York. He is now unconscious, and I'm afraid that we may never see each other again if he is badly injured. He could die after the ambush and then he left all of this to the both of you?" sabay lingon niya kay Mikael. Tahimik lamang itong nakikinig sa kanilang dalawa ni Miguel, ganoon din si Ethan. Ibinalik niyang muli ang tingin kay Miguel at naghintay ng sagot.

"We're secretly organizing an investigation team to find out who called and threatened dad, but the ambush happened, and the investigation is still ongoing without the enemy's knowledge...I hope," tumikhim muna ito at tinawag ang isa sa mga katulong para magpadala ng maiinom. Humingi ito ng tatlong tasa ng kape, at isang tasa ng gatas para sa kaniya.

"Gatas, seriously kuya gatas talaga? Ano ako bata? You're telling me a big secret and possibly committing a crime, and you're going to give me milk? Parang mas gusto ko ng wine dahil kanina ko pa nararamdaman ang kaba sa mga nangyayari, at lalong kanina ko pa napapansin ang pasimpleng titig ni Ethan sa akin," bulong ng kabilang bahagi ng utak niya.

Masyadong malalim ang mga bagay na ito para ipagsawalang-bahala. Napalingon siya kay Ethan at nagtama ang kanilang mga mata. Siya na rin ang unang nag-iwas ng tingin at ibinalik ang mga mata kay Miguel. "Kuya, this is a very confidential issue, you think it is okay to..." nilingon niyang muli si Ethan na napatingin din sa kaniya at mabilis na inilipat ang tingin kay Miguel, at ganoon din siya. Pareho na sila ngayon nakatingin kay Miguel. Nang mahulaan ng kuya niya ang ibig niyang sabihin ay nagsalita ito.

"Uh, yes. Ethan knows everything. It's not a problem if he stays; after all, he's your bodyguard, from now until everything will back to normal," paliwanag nito.

Tumango-tango na lamang siya, at mukha namang wala na siyang laban pa kung sasalungatin niya ang kapatid. Isa pa mukha rin namang malaki ang tiwala nito sa magiging bodyguard niya. Agad namang dumating ang katulong kasama si Nanay Rosie na may dalang pancake, maple syrup at butter, mayroon din strawberry and apple na puwedeng ilagay sa ibabaw ng pancakes.

"Ipinaggawa ko na kayo ng pancakes. Kumain din kayo habang nagkakape at masamang mga walang laman ang tiyan ninyo kun'di puro kape. Miguel, Mikael hindi kayo kumain ng hapunan kagabi." Umiling ito. "Huwag ninyong ugaliin 'yan. Kailangan ninyo palagi maging malakas at huwag magpalipas ng gutom." Ang sermon ni Nanay Rosie sa mga kapatid niya bago siya lingunin nito.

"Madi anak, ipaggagawa kita ng strawberry muffin para may meryenda ka mamaya ha?" Napangiti si Madison sa sinabi ng matanda, at pakiramdam niya ay naririto pa rin ang kanilang ina sa katauhan ni Nanay Rosie. Pagkasabi noon sa kanya'y napabaling naman ang matanda kay Ethan.

"Oh, Ethan iho naririto ka pala. Kailan ka dumating dito sa Pilipinas? Naayos mo na ba ang mga dapat ayusin para sa mga magulang mo? Nakakalungkot naman at hindi na kami muling nagkita," ang malungkot nitong sabi.

"Magandang umaga po Nanay Rosie, kahapon lang din po ako ng madaling araw dumating. And regarding po kina Papa at Mama ay maayos ko pong iniwan sa California ang mga dapat ayusin," ang magalang na sagot naman ni Ethan sa matanda.

Bigla ang paglingon ni Madison kay Ethan at takang tinitigan ito. "Sabay kaming dumating?"

"Naku, kay guwapong bata o-o. Oh sige, magsikain na kayo habang mainit pa ang mga ito at maghahanda naman kami ng pananghalian. Maiwan na muna namin kayo rito. Halika na Jenny at marami pa tayong gagawin."

Agad namang tumalima ang kasamang katulong ni Nanay Rosie. Lalo na nang mapansin ni Madison na titig na titig ito kay Ethan, kaya dali-dali itong sumunod sa matanda. May pagtataka at naka kunot-noo niyang nilingon si Ethan na ngayon ay nahigop na nang kape. Tumingin siya kay Mikael na ngayon ay hawak ang cellphone at kunwaring may tinitingnan. Nilingon niya si Miguel na nakaharap sa laptop at may binabasa.

"Talaga bang ako lang ang hindi nakakakilala kay Ethan? Bakit parang ang tagal na niyang nakakapunta rito sa bahay, at kilala pa siya ni Nanay Rosie. Oh, baka isa sa mga bodyguard ni daddy? Pero nakikita ko naman si Nanay Rosie kung paano kausapin ang mga dati na naming bodyguard, at hindi ganoon ka at ease si Nanay Rosie sa mga iyon. Ano ba 'yan, dami ko na isipin dumagdag pa 'to."

Dahil sa mga tumatakbo sa isip niya ay hindi naalalang mainit ang gatas na iinumin niya kaya napaso ang kaniyang labi. "Ouch."

Sabay-sabay na naglingunan sa kaniya ang tatlo at tanging si Ethan lamang ang nagsalita. "What happen, are you alright?" tanong nito sa kaniya.

Tumango lamang siya at nagpatuloy na hipan ang mainit na gatas. Nakita niyang nakangiti at iiling-iling si Mikael. Alam niyang para sa kaniya ang mga ngiting iyon ng mapang-asar na kakambal.

NANG matapos sila sa pag-bebreakfast ay tumayo si Miguel mula sa swivel chair nito at lumipat sa puwesto nila. Naupo na rin ito sa pang-tatluhang sofa na ngayon ay katabi ni Ethan. Sa kabilang dulo si Miguel kung saan malapit sa kaniya, si Mikael at Ethan ang magkalapit ng puwesto. Bahagyang yumuko si Miguel, ipinatong ang mga siko sa magkabilang hita at pinagsalikop ang dalawang kamay at nagsalita. Nakaharap ito sa kaniya.

"Madi, as I said earlier your life is in danger. Aaminin ko, natatakot akong nandito ka. You're our sister, and we care for you. We will do everything in our power to protect you. Kilala kita, desidido kang manatili rito at magtrabaho. Pumapayag ako," tumango ito ng paulit-ulit. "Pero sana sa kabila ng pag-iingat namin sa'yo, ay mas doblehin mo ang pag-iingat sa sarili mo. Tingin ko ay madaming gustong pabagsakin si dad. Mas ikaguguho ng mundo namin kapag may nangyari sa'yong masama Madi," tumikhim muna ito bago nagsalitang muli at deretso ang tingin sa kaniya.

"Ethan is the most trustworthy person I know outside of our family, which is why I chose him to keep you safe and secure at all costs."

Naluluha si Madison sa mga sinabi ng kuya niya. Niyakap niya ito ng mahigpit, at kasabay noon ay ang pangakong hindi magiging problema sa mga kapatid. Kumalas siya sandali sa pagkakayakap at nagsalita. "Don't worry kuya, hindi kita bibiguin. Mag-iingat ako palagi." Muli siyang yumakap at palihim na pinahid ang luhang pumatak mula sa kaniyang mga mata."Mahal ko rin kayo. Kaya sisiguraduhin ko na magbabayad ang gumawa nito sa kompanya lalo na sa pamilya natin."

Pagkatapos ng madamdaming pangakuan ng magkapatid ay dinukot ni Miguel ang cellphone mula sa bulsa at may idinayal na numero. Nanatili itong nakaupo habang naghihintay ng may sasagot.

"Hello Lea," Lumingon ito sa kaniya at ngumiti bago nagsalita uli. "Lea, I want you to contact our construction team, tell them to get started, and give them the design; I want it finished in two weeks." Muling naghintay si Miguel ng sagot mula kay Lea, ang kaniyang sekretarya.

"Yes, and call the suppliers, you know what to do." Nakinig ito sa sinasabi ng kausap at maya maya pa ay nagpaalam na.

"Exactly yes. Thank you!" He presses the end call button.

Matapos ang tawag ay hinarap nito si Mikael at Ethan. "Mik, kindly send me the reports of the budget from the Thompsons project. Masyado na iyong matagal pero panay ang hingi ng budget. Wala pa ako nakikitang improvement sa project na 'yan. Padalawang beses na nila itong ginagawa sa kompanya, Mr. Thompsons told me na masyado daw mabagal ang labor at nagrereklamo ang mga tao sa suweldo," napailing si Miguel.

"Paano nangyaring nagrereklamo, eh sa atin galing ang budget at alam kong tama ang ibinibigay mo sa kanila? For the meantime, hold any expenses report na ipapasa nila. Pag-aaralan ko muna." Mukhang galit na ito dahil sa nangyayaring delayed na pasahod sa mga trabahador sa project ng mga Thompsons, gayong tama naman ang binibigay na budget ng kompanya. Maybe, there is a misunderstanding on both parts.

"Yes, kuya. I believe they are stealing the labourer's wages. I don't want to misinterpret the situation, but what if," ang seryosong sagot ni Mikael.

"Teka, they are talking about Tito Juan and Kuya Jacob ah. Gusto kong magtanong pero ano ba ang alam ko sa project na 'yon. Mas makabubuti kung aalamin ko rin muna kung totoo nga ang hinala ni Mikael na nagnanakaw sa laborer budget ang mag-ama."

"Ethan, dude. Si Madi, make her your priority. But I' am expecting you to visit the company from time to time." Baling ni Miguel kay Ethan.

"As promise dude, you have nothing to worry about her," ang nakangiti nitong sagot kay Miguel.

"Priority? Hindi ba at sadya namang ako ang trabaho niya? I mean as my bodyguard? Kanina ko pa talaga napapansin na malaki ang partipasyon ni Ethan sa pamilyang ito. Una, kahapon lang ako dumating pero wala pang 24 hours nahanap na siya ni kuya, and will work as my protector. Pangalawa, ang mga makahulugang titigan nila ni kuya. Pangatlo, kilala siya ni Nanay Rosie. Ano'ng relasyon niya sa pamilya ko? And OMG! his voice again. His voice is like a sweet music to my ears and-"

Natigil si Madison sa malalim na pag-iisip ng mahina siyang tapikin ni Miguel sa balikat. "Madi, are you okay? Tulala ka, may problema ba?" nag-aalalang tanong nito sa kaniya. Agad naman siyang nkaisip ng dahilan para hindi siya mahalata ng kapatid na may gumugulo sa isip niya.

"Yeah, I'm okay. Iniisip ko lang kung ano magiging trabaho ko sa kompanya, at kung kailan ako puwedeng mag umpisa."

Ngumiti si Miguel sa kaniya at sinagot ang kaniyang mga tanong. "Of course, you can start working as soon as you are ready, you will be the AGC Chief Marketing Executive, your dream job."