Chapter 1

[ Ito Ba Kung Bakit Mo Ako Pinabalik ]

Lumingon si Charlotte Scott at sinabi sa ilang taong naroroon, "Salamat sa pag-alala at pagpunta sa araw ng alaala ng aking mga magulang."

Nakasuot siya ng itim na damit. Maputla ang mukha niya pero composed at graceful. Ang mga panauhin na dumalo sa seremonya ng pang-alaala ay sandaling umaliw sa kanya at umalis. Kinuha ni Charlotte ang phone niya. Wala siyang nakitang missed calls pero napansin niya ang isang entertainment news notification na kalalabas lang.

'Si Katie Hussey at Mysterious Boyfriend ay Magkasamang Dumalo sa Berlin Film Festival!'

Sa isang sulyap nakilala ni Charlotte ang likod na pigura ng lalaki sa larawan. Ito ay ang kanyang asawa, si Gerald Wilson. Ayon sa entertainment news, eksaktong kuha ang larawan tatlong araw na ang nakalipas. Noong panahong iyon, gusto niyang hilingin sa kanya na samahan siya sa araw ng pag-alaala ng kanyang mga magulang, ngunit hindi niya ito makontak sa telepono. As it turned out, abala siya sa pagsama sa kanyang childhood sweetheart sa isang film festival.

Medyo manhid sa loob, bumuntong-hininga siya at tinawag si Gerald na may blankong mukha.

Pagkaraan ng dalawang ring, sinagot ni Gerald ang telepono at sinabing kaswal, "Anong meron?

"Nasaan ka?" tanong ni Charlotte.

"Nasa opisina." Bahagyang hindi nasisiyahan si Gerald. Ayaw niyang sinusuri siya ni Charlotte.

Bahagyang kumibot ang sulok ng labi ni Charlotte.

"Talaga? Akala ko nasa Berlin ka."

"Look, wag mo akong tawagan kung walang importante." Nawawalan na ng pasensya si Gerald.

Pumikit si Charlotte at sumagot, "Sige. Hindi na mauulit." Bago siya ibababa ni Gerald mabilis niyang idinagdag, "Uuwi ka ba ngayong gabi?"

"I'm not sure. It depends," perfunctorily na sabi ni Gerald at ibinaba ang tawag.

Tahimik na nakatingin si Charlotte sa kanyang telepono, nakaramdam ng matinding kabalintunaan. Hindi niya maiwasang isipin na ang estado ng kanilang pagsasama ay umabot na sa punto ng kahangalan.

Si Ava Bishop, ang kanyang matalik na kaibigan, ay dumating upang sunduin siya at hindi napigilang magbigay ng isang sarkastikong komento.

"Ang sama mo talaga. Bakit siya pa ang pinili mo?"

Hinubad ni Charlotte ang kanyang high heels at sumandal sa passenger seat. Hinaplos niya ang kanyang mga templo at nagbiro, "Sa palagay ko, ang aking pagnanais ay higit sa akin. At ngayon ay nahaharap ako sa mga kahihinatnan.

Bumulong si Ava, "Matatawa ka pa."

Maya maya pa ay nakarating na sila sa isang mansyon. Hindi makakapasok si Ava sa loob, kaya sinabi niya kay Charlotte bago bumaba ang huli, " Tawagan mo ako kung may kailangan ka."

"Sige," sagot ni Charlotte at lumabas ng sasakyan.

Napansin niyang nagbubulungan ang dalawang maid nang pumasok siya sa pintuan. Mabilis silang naghiwa-hiwalay nang makita siya. Hindi sila pinansin ni Charlotte. Dahil sa pagod, umakyat siya sa itaas at nagpahinga. Nang magising siya sa pagkatulala at bumaba para kumuha ng tubig, may narinig siyang usapan.

"Nakakaawa talaga si Mrs. Wilson. Wala pa rin siyang ideya na may anak sa labas ang asawa niya," bulong ng isa sa mga katulong.

"Hindi madaling magpakasal sa isang mayamang pamilya kung tutuusin," sagot naman ng isa.

Natigilan si Charlotte sa hagdanan, namutla ang mukha. Naramdaman niya ang pagkirot ng kanyang puso.

"Anong pinag-uusapan niyong dalawa?" malamig niyang sabi.

Napalingon ang mga kasambahay nang marinig ang boses niya. Natakot sila nang makita si Charlotte sa hagdanan. Naalala ni Charlotte na ang dalawang kasambahay ay inilipat mula sa lumang mansyon, kaya dapat ay alam na nila ang sitwasyon doon.

Dahan-dahan siyang bumaba sa hagdan at walang pakialam na sinabi, "Ipaliwanag nang malinaw ang lahat at hahayaan kong dumausdos ang mga bagay-bagay."

Nagpalitan ng tingin ang mga kasambahay at nagplanong mag-isip ng ilang dahilan. Gayunpaman, malinaw na hindi bibili si Charlotte sa kanilang mga dahilan. Kaya, nag-aatubili silang sinabi sa kanya ang totoo.

"Ibinalik ni Young Master Gerald si Miss Katie sa lumang mansyon dalawang araw na ang nakakaraan. May kasama rin silang anak. Ayon sa mga kasamahan natin sa lumang mansyon, Harry Wilson ang pangalan ng batang iyon..."

Naikuyom ng mahigpit ni Charlotte ang kanyang mga kamao. Dahil sa halo-halong emosyon na sinamahan ng mga araw ng pagkahapo, naramdaman niya ang paghahati ng ulo.

Alam ng mga kasambahay na sila ay nasa malalim na problema at sinubukan nilang gumawa ng mga pagbabago.

“Madam, galit na galit si Lady Francine nang malaman niya ang tungkol dito at pinagbawalan ang batang iyon na pumasok sa bahay. Kaya huwag mo itong isapuso.

Paanong hindi niya ito maisasapuso?

Sa kabila ng pananakit ng ulo, walang ekspresyong tanong ni Charlotte, "Ilang taon na ang bata?"

"Over two years old..." sagot ng isa sa mga kasambahay.

Ang bata ay higit sa dalawang taong gulang, na nagpapahiwatig na siya ay isinilang sa ilang sandali matapos na ikasal ni Charlotte si Gerald. Pakiramdam niya ay nahulog siya sa isang ice cellar nang marinig ang sinabi ng dalaga.

Matapos ang pagkamatay ng kanyang mga magulang, si Charlotte ay nakitang walang halaga sa tatlong babaeng inapo ng Scott Family. Para sa kadahilanang iyon, sinabi ng lahat na siya ay mapalad na nagpakasal sa Pamilya Wilson. Tunay siyang masaya na natupad ang kanyang pangarap-ang makasal sa lalaking mahal niya. Gayunpaman, hindi niya inaasahan na ang kanyang panaginip ay magiging isang bangungot.

May mahal na si Gerald. Pinakasalan niya si Charlotte dahil sa kaginhawahan, lahat para sa kapakanan ng mga benepisyo. Ngayong hawak na niya ang lahat ng kapangyarihan, handa na niyang ibalik ang kanyang tunay na pagmamahal at anak.

Pagbalik ni Gerald sa mansyon, dalawa na lang ang katulong sa sala, at nilalamig na ang mga pinggan sa hapag-kainan. Napatingin siya sa mapurol na sala. Gwapo si Gerald pero may malapad na kilos. Nakasuot ng itim na suit, ang kanyang matangkad na pigura ay nagmula sa isang malakas na nangingibabaw na presensya.

Lumapit ang isa sa mga katulong kay Gerald at nagtanong, "Tawagin ko ba si Madam?"

Unfastened ni Gerald ang kanyang cuff links ng dahan-dahan at sumagot, "Sabihin sa kanya na i-pack ang aking maleta para sa isang business trip."

"Sige," sagot ng maid at umakyat na.

Pagkaraan ng mahabang panahon, sa wakas ay bumaba siya at tila nag-aalangan.

"Masama ang pakiramdam ni Madam, kaya hindi ka niya matutulungan sa pag-impake ng maleta," sabi niya.

Kumunot ang noo ni Gerald. Itinapon niya ang cufflinks sa likod at umakyat sa itaas.

Bahagyang nakaawang ang pinto ng kwarto at itinulak niya iyon. Pinatay ang pangunahing ilaw at sinarado ang mga kurtina. Tanging isang lampara na malapit sa gilid ng kama ang nakasindi at isang mahinang amoy na nananatili sa kwarto.

Lumapit si Gerald sa kama. Akmang bubuksan na niya ang ilaw, may narinig siyang galaw sa likuran niya. Isang pares ng mga payat na braso ang pumulupot sa kanyang baywang, dahilan para mapahinto siya sa kanyang kinatatayuan. Dalawang buwan na ang nakakalipas mula noong naging ganito sila ka-intimate. Hubo't hubad si Charlotte. Nararamdaman niya ang nakakaakit na mga kurba nito sa manipis na patong ng damit sa likuran niya. Habang nakadikit ang mukha sa likod niya, sinimulan niyang tanggalin ang butones ng shirt niya.

Bahagyang naging mabigat ang paghinga ni Gerald. Kumunot ang noo niya at hinawakan si Charlotte sa mga kamay nito at idiniin ito sa kama.

"Ito ba ang dahilan kung bakit mo ako tinawag pabalik?"