[Muling Nagkita ang mga Kaaway ]
Ang bilis ng tibok ng puso ni Charlotte. Huminga siya ng malalim at sinabing, "Binili ng tatay ko ang set ng alahas na ito bilang regalo sa nanay ko. Noong bata pa ako, isusuot lang niya ito sa mga mahahalagang okasyon. Hindi ko na ito nakita muli pagkatapos nilang mamatay sa isang sasakyan. aksidente." Noon pa man ay iniisip ni Charlotte na ang hanay ng mga alahas ay nakatago sa treasure vault ng Scott Family. Kaya laking gulat niya na nakarating na ito sa palengke. "Ibinenta ito ng lolo mo?" tanong ni Ava. Umiling si Charlotte. Alam niyang hindi kailanman ibebenta ng kanyang lolo ang mga alahas ng babae dahil sa pride at katayuan nito. Malamang ang tiyahin niyang adik sa sugal ang may gawa nito. Ang set ng mga alahas ay naibenta sa ilang iba't ibang mga mamimili bago ito napunta sa Shine. Nang makita si Charlotte na nahihirapan, iminungkahi ni Ava, "Bakit hindi natin ito bilhin?" Ngumiti ng pilit si Charlotte at sinabing, "Mahal, may ideya ka ba kung magkano ang halaga nito?" "Then why not ask Gerald Wilson? He should compensate you anyway!" Nanatiling tahimik si Charlotte, dahil hindi siya sigurado kung babayaran siya ni Gerald ayon sa kasunduan sa diborsyo, lalo pa itong set ng alahas na nagkakahalaga ng milyun-milyong dolyar. "Forget it. Thank goodness this set of jewelry is expensive. Hiniram siguro ng mga celebrity para isusuot sa mga okasyon and no one actuallys buy it. Madalas pa akong pumunta dito para makita," pilit na ngiti ni Charlotte. Nakaramdam ng galit si Ava sa ngalan ni Charlotte. Ang hanay ng mga alahas ay nararapat na pagmamay-ari ni Charlotte, ngunit ito ay naibenta nang hindi nalalaman. Bukod dito, ang pera ay nilustay ng iba. "Pumunta ka sa iyong trabaho." Kinalma ni Charlotte ang sarili at tinapik si Ava sa balikat. "Mukhang ngayon ka lang pinatawag ng manager." Niyakap ni Ava si Charlotte at hinanap ang manager niya. "Ang set ng purple na alahas ay kargamento mula sa isang customer. Paalalahanan ang lahat na huwag ipahiram ito sa anumang pagkakataon." Ipinaalam sa kanya ng manager. Natuwa si Ava sa naging desisyon. Nagtataka, tinanong niya, "Julia, sino ang malaking shot sa likod ng set ng alahas na ito?" Sumulyap si Julia Garcia sa kanya at sumagot, "Customer privacy 'yan. You should understand that we're unable to reveal anything." Napangiti si Ava, napagtantong hindi nararapat na magtanong pa. Humingi siya ng paumanhin at lumingon upang ipaalam sa iba pang mga tauhan. Pagkaalis niya ay nakatanggap agad ng tawag si Julia. "Miss Katie, dumating na yung dress na inorder mo." May sinabi ang nasa kabilang dulo at nambola naman si Julia. Pagkatapos tumingin sa paligid upang matiyak na walang tao sa malapit, bumulong siya, Hayaan mong sabihin ko sa iyo ang isang sikreto, ngunit mangyaring huwag sabihin na ako iyon. Nabanggit mo na gusto mo ng purple na alahas. Si Mr. Wilson ay nakakuha ng isang set ng purple na alahas at ito ay nakaimbak dito sa aming vault. Kanino pa kaya ito? Kaya, hintayin mo lang na matanggap ang regalo mo." Ibinaba na ni Julia ang telepono pagkatapos ng ilang salita. Habang inaayos niya ang kanyang damit sa harap ng salamin, napailing siya nang maalala ang mga kumakalat na tsismis. Si Gerald Wilson ay guwapo at makapangyarihan, ngunit siya ay may asawa na. Malamang na walang ideya ang kanyang asawa na gumastos siya ng malaking halaga sa isang set ng alahas para sa isang babaeng celebrity. Sa oras ng tanghalian, abala si Ava, kaya gumala si Charlotte nang mag-isa, naghahanap ng makakainan. Nag-alinlangan siyang pumasok sa isang magarbong restaurant at nagpasyang umalis. Sa huli, pinili niya ang fast food sa halip. Dahil walang trabaho sa ngayon, hindi siya mapili sa kanyang pagkain. Nag-impake siya ng pagkain para kay Ava at kinain ang kanya pagkatapos ibigay kay Ava. Hindi niya natapos ang pagkain at ayaw niyang sayangin ito, kaya inimpake niya ang mga natira. Naglibot-libot siya sa mall para tingnan kung may part-time na trabaho. Walang masyadong tao sa high-end na mall na ito. Naghintay si Charlotte ng elevator para pumunta sa ibang palapag. Ding. Bumukas ang elevator. Nang tumingala siya, sinalubong ng kanyang mga mata ang malamig na tingin ng isang lalaki. Ang lalaki ay may matalas na linya ng panga, matangkad na ilong, manipis na labi, at isang pares ng hugis-espada na kilay. Nagdala siya ng dominanteng aura at hindi malapitan. Siya ay walang iba kundi si Gerald Wilson. Napatingin si Gerald kay Charlotte. Nakasuot siya ng floral dress na pumupuri sa kanyang maputing balat at mapupulang labi at nakakabighani. Ang tanging bagay na tila wala sa lugar ay ang takeaway meal box na hawak niya. Pareho silang nakasimangot sa isa't isa. Nagkita muli ang mga kalaban.[ That's Dog Food ] Nagkaroon sila ng hindi kasiya-siyang pagkikita kagabi, kaya sinadya ni Charlotte na huwag pansinin siya. Gayunpaman, pagkaalis ni Gerald sa elevator, tumabi siya sa kanya at tumingin sa kanya, sinabing, "Pumunta ka ba sa kumpanya para dalhan ako ng tanghalian?" Hindi makapaniwala si Charlotte. Saan niya nakuha ang katapangan para isipin na dumating siya para dalhan siya ng tanghalian? "May nerbiyos ka, iniisip na sasabihin sa iyo ng sekretarya ko kung nasaan ako," nginisian ni Gerald. Sasagutin na sana ni Charlotte si Arthur Thompson, ang sekretarya ni Gerald at sinabing, "Miss. Wilson, kukunin ko na po ito." Gusto niyang makipagtalo pero pinigilan niya ang sarili nang makitang may papalapit. Dahil inakala ni Gerald na narito siya para dalhan siya ng tanghalian, nagpasya siyang makipaglaro at turuan siya ng leksyon. Ngumiti siya at pinasa kay Arthur ang meal box. Nang makita ang kanyang tugon, sigurado si Gerald sa kanyang haka-haka na sinusubukan niya
[ Marahil Talaga Siyang Sinasadya ] Matapos basahin ang lahat ng mga mensahe, nagalit si Gerald ngunit hindi nagpakita ng kanyang emosyon. Akala niya ay magkakamalay na si Charlotte matapos siyang hindi pinansin ng ilang araw, ngunit hindi ito nangyari sa inaasahan niya. Lumilitaw na gumagawa siya ng eksena dahil sa pera. "Mr. Wilson, paano ko sasagutin si Mrs. Wilson?" tanong ni Arthur. Hinarang ni Gerald ang kanyang contact number at ibinalik ang telepono kay Arthur. "Huwag mo na lang siyang pansinin. I-deactivate ang mga card niya para matino siya," sagot ni Gerald. Tumango si Arthur at idinagdag, "Nga pala, nakahanap ako ng isang set ng purple na alahas gaya ng ni-request mo. Dapat itong maging regalo para sa..." Bago natapos ni Arthur ang kanyang mga salita, sinulyapan siya ni Gerald. "Dapat ko bang ilabas nang maaga?" tanong ni Arthur. Kumunot ang noo ni Gerald at sumagot, "Hindi sa ngayon." "Sige." Pagkatapos mag-isip sandali, nagpatuloy si Arthur, "Nakahanap ako
[ Hindi Siya Napakahalaga ] "Imposible iyon," sabi ni Gerald. Hindi nakaimik si Arthur sa pagtitiwala ni Gerald. Nag-isip siya sandali at sumagot, "Baka umaasa lang si Mrs. Wilson na makakasama mo siya ng mas maraming oras." Binuksan ni Gerald ang kanyang mga mata. Ito ay mas malamang na ipaliwanag ang dahilan ng kanyang paghingi ng diborsiyo. Umupo siya ng tuwid, uminom ng gamot at sinilip ang orasan sa dingding. Halos oras na ng hapunan. Pagkalabas ng trabaho, naghiwalay sina Ava at Charlotte. Sinubukan ni Charlotte na pumara ng taxi para tumungo sa mansyon ng Scott Family. Bigla siyang nagulat ng may humila na itim na Bentley sa harapan niya. Bumaba ang bintana ng sasakyan at hindi man lang nag-abalang sumulyap si Gerald sa gilid habang sinabi niyang, "Pumasok ka." Saglit na nag-alinlangan si Charlotte. Payag ba siyang sumama sa kanila sa hapunan? Mabilis niyang binuksan ang pinto at pumasok sa Bentley, sa takot na baka biglang magbago ang isip ni Gerald. Nanatiling ta
[Sana Si Gerald ay Nagpakasal kay Faith ] Natahimik ang reading room. Nakaramdam siya ng bukol sa kanyang lalamunan habang nilulunok niya ang prutas. Alam niya na hindi kailanman ikokompromiso ni Gerald ang mga benepisyo para sa kahit na ang tunay na pag-ibig, lalo na para sa kanya, na wala sa kanya. Sa kabila noon, kumirot pa rin ang puso niya nang marinig niya kung gaano kawalang-interes si Gerald. Napabuntong-hininga si Charlotte. Dinampot niya ang plato at mabilis na bumaba mula sa kabilang side bago may lumabas sa reading room. Ilang sandali matapos siyang umupo sa sala, bumukas ang pinto ng reading room. Magkasunod na bumaba ng hagdan sina Gerald at Owen Scott na may matigas na ekspresyon sa kanilang mga mukha. Habang si Gerald ay palaging ganoon, malinaw na hindi nasisiyahan si Owen. Medyo awkward ang hapunan nang gabing iyon dahil wala ang panganay na tiyuhin at ikatlong tiyuhin ni Charlotte. Sa hapag-kainan, bilang hostess, si Priscillia ay tinatrato si Gerald nang buo
[ Isang Tool Para Maibulalas ang Kanyang mga Pagnanasa? ] Umakyat si Owen pagkatapos magsabi at si Priscillia ay may tampo sa mukha. Hindi nagbago ang ekspresyon ni Charlotte. Tumingin siya sa aso at hinaplos ang baba nito at pinuri, "Good boy." Hindi na bumalik si Gerald sa dining room kaya pumunta si Charlotte sa kwarto nila sa taas. Ayaw niyang makisama sa kama ngunit ang pagtulog sa ibang silid ay magdadala ng hinala. Kaya inayos niya ang sofa. Gayunpaman, nang buksan niya ang wardrobe, ang mga night gown ay hindi kaakit-akit at hindi nakadikit. Obvious naman. Si Priscilla ang nasa likod nito. Mas gugustuhin niyang hindi magsuot ng mga iyon o kung hindi ay libakin siya ni Gerald. Pagkatapos maligo, nagsuot siya ng bathrobe at nagtalukbong ng kumot at natulog sa sofa. Patay ang ilaw nang pumasok si Gerald sa kwarto. Mabilis niyang ibinaba ang kanyang telepono nang marinig ang mga yabag nito. Binuksan ni Gerald ang wardrobe at nagkaroon ng sandaling katahimikan bago niya it
[ Maaari na kayong Magkasama sa wakas ] Smack! Isang malakas at malutong na tunog ang umalingawngaw, at tumahimik ang silid. Natigilan si Gerald. Nang makabawi ay nakaramdam siya ng pag-aapoy sa kanyang pisngi. Ang pagnanasa sa kanyang mga mata ay nawala at napalitan ng isang nagyeyelong sulyap. Ito ang unang pagkakataon na sinampal siya sa mukha. Mabilis na kinuha ni Charlotte ang kanyang bathrobe at bumangon sa kama. "Sabi ko gusto ko ng divorce!" sabi ni Charlotte. Noong nakaraan, sa tuwing tatanggihan ni Gerald ang mga kondisyon na hiniling ng Scott Family, si Charlotte ay pumupunta upang magmakaawa sa kanya at kahit na ginagamit ang kanyang katawan upang pasayahin siya. Dahil dito, naisip niya na ginagamit niya ang parehong mga lumang trick, at naglaro pa siya para mabigyan lang siya ng paraan. Hindi magandang tingnan ang ekspresyon ni Gerald.Hindi niya naiwasang ipaliwanag, "Hindi ko alam kung sino ang nagdroga sa iyo, ngunit hindi ako iyon." Malamig na suminghot
[ Oras na para Mag-move On ] Pinandilatan ni Gerald si Charlotte at sinabing, "Charlotte Scott, mas mabuting huwag kang magsisi." Diretso ang tingin ni Charlotte sa kanyang mga mata at sumagot, "Pagsisihan ko man o hindi ay wala sa iyo. Siguraduhin mo lang na hindi ka male-late." Maya-maya, lumabas si Gerald sa kwarto at nagmamadaling lumabas ng mansyon. Hindi gumagalaw na nakatayo si Charlotte sa may pintuan. Biglang bumukas ang pinto sa tapat at dahan-dahang lumabas si Faith. Tumingin siya sa ibaba at nag-aalalang sinabi, Charlotte, anong nangyari? Nag-away ba kayong dalawa?" Dahil hindi makaalis si Charlotte sa kalagitnaan ng gabi, magdamag siyang nakaupo sa kwarto. Nang magising ang mayordoma ng alas-5 ng umaga, sinabihan niya itong maghatid ng mensahe sa kanyang lolo. "May nangyayari sa bahay, kaya kailangan kong bumalik ng mas maaga." Magalang na tumango ang mayordoma bilang tugon. Lumabas si Charlotte sa mansyon, ngunit walang sasakyan na naghihintay sa kanya. Ala
[ Ang Iyong Card ay Na-frozen ] Bandang alas-9. Maaliwalas ang langit at maganda ang panahon. Bumaba si Charlotte sa taxi at naglakad patungo sa Courthouse. Habang papalapit siya, napansin niyang parang mas maraming estranged couples kaysa sa mga nagmamahalan. Ipinaalala nito sa kanya ang araw na dapat nilang makuha ang kanilang marriage certificate. Hindi nagpakita si Gerald sa araw na iyon at naghintay siya nang walang kabuluhan sa buong umaga hanggang sa makatanggap siya ng tawag, na nagsasabi na ang lahat ay naayos na. Nang maglaon, nalaman niya kung gaano siya nagdamdam sa kanilang kasal. Luminga-linga si Charlotte pagdating sa harap ng Courthouse, ngunit hindi niya makita ang sasakyan ni Gerald. Naisip niyang naroon pa rin siya sa kinaroroonan ni Katie, marahil ay natutulog pa. Mabilis siyang nagpadala ng text para ipaalala sa kanya na nasa oras, ngunit hindi ito tumugon. Napakunot ang noo niya sa kanyang telepono nang mapagtantong ganito na ito sa loob ng maraming taon.