[ Ito Ba Kung Bakit Mo Ako Pinabalik ] Lumingon si Charlotte Scott at sinabi sa ilang taong naroroon, "Salamat sa pag-alala at pagpunta sa araw ng alaala ng aking mga magulang." Nakasuot siya ng itim na damit. Maputla ang mukha niya pero composed at graceful. Ang mga panauhin na dumalo sa seremonya ng pang-alaala ay sandaling umaliw sa kanya at umalis. Kinuha ni Charlotte ang phone niya. Wala siyang nakitang missed calls pero napansin niya ang isang entertainment news notification na kalalabas lang. 'Si Katie Hussey at Mysterious Boyfriend ay Magkasamang Dumalo sa Berlin Film Festival!' Sa isang sulyap nakilala ni Charlotte ang likod na pigura ng lalaki sa larawan. Ito ay ang kanyang asawa, si Gerald Wilson. Ayon sa entertainment news, eksaktong kuha ang larawan tatlong araw na ang nakalipas. Noong panahong iyon, gusto niyang hilingin sa kanya na samahan siya sa araw ng pag-alaala ng kanyang mga magulang, ngunit hindi niya ito makontak sa telepono. As it turned out, abala siy
[ How Dare She Ask For Divorce ] "Matagal na. Ayaw mo ba?" tanong niya habang inaalay ang malambot niyang mapupulang labi. Nakayuko ang kanyang mga braso. Binitawan siya ni Gerald at hinawakan ang baba. Ang kanyang bahagyang guluhin na mahabang itim na buhok ay nakasabit sa kanyang mga balikat, na nagpapatingkad sa kanyang puting-niyebe na balat. Sa ilalim ng malambot na madilim na liwanag, ang kanyang magagandang mata ay nakakabighani. Hindi pa nakilala ni Gerald ang isang babaeng mas kahanga-hanga kaysa kay Charlotte, at hindi niya maitatanggi na hindi siya mapaglabanan. Bukod dito, walang dahilan para tanggihan siya dahil legal silang mag-asawa. Nang mapansin ni Charlotte na nanlaki ang mga mata ni Gerald, ngumiti siya ng mahina at umayos ng upo. Inilagay ni Gerald ang kanyang kamay sa likod ng kanyang ulo at mariing kinuha ang kontrol. Natahimik ang kwarto, ngunit si Gerald ay nagliyab na parang apoy. Katutubo niyang binuksan ang drawer sa isang kritikal na sandali ngunit
[ Anong Mga Benepisyo ang Matatanggap Mo Kung Mamatay Ako ] Nakakatuwa si Charlotte na malaman ang mga alalahanin ni Gerald. Tutal, nagmamadali siyang umalis kagabi. Bahagyang itinaas niya ang kanyang baba at sinabing, "Ilan lang ang mga damit." The maid chuckled nervously and replied, "Um... Hindi pa ba binili yun ng mga Wilson?" Mabilis niyang ibinaba ang ulo para iwas ang tingin ni Charlotte sa dulo ng kanyang mga sinabi. Inayos ni Charlotte ang kanyang buhok at nakangiting nagtanong, "Kahit ang mga damit ko ay itinuturing na pag-aari ng Pamilya Wilson? Susuotin ba ito ni Gerald Wilson kung iiwan ko ang lahat?" Saglit na nag-isip ng seryoso ang dalaga. Matapos mapagtantong mahihirapan siyang makitungo sa mga damit ni Charlotte mamaya, awkwardly siyang gumawa ng paraan, pinayagan si Charlotte na dalhin ang kanyang mga gamit. Dalawang beses na sumilip ang tsuper sa bintana ng kotse habang si Charlotte ay lumakad na lumitaw sa pintuan, na walang balak na alukin siya. Hinila ni
[Kwalipikado Ka Ba ] Ibinaba ni Charlotte ang kanyang panulat at pinunasan ang kanyang mga templo. "Gerald, we are getting a divorce. Sa tingin mo ba nararapat na guluhin kita para huminahon?" matiyagang sabi niya. "Kung ganoon, bakit mo ako nakiusap na bumalik sa bahay at kainin ang mga pinagluto mo noong nag-request ka ng hiwalayan noong nakaraan?" Balik na tanong ni Gerald. Naalala niya ang unang pagkakataon na nagluto siya para kay Gerald at aksidenteng nasunog ang sarili. Tinawag ng maid na isang busy body si Gerald at pinalaki ang bigat ng sitwasyon. Nang umuwi si Gerald nang gabing iyon at nadiskubreng si Charlotte ay nagdusa lamang ng isang maliit na pinsala, malamig niyang inakusahan siya ng paggamit ng insidente bilang isang pakana sa harap ng mga kasambahay. Pagkatapos noon, sa tuwing uuwi si Gerald, lagi siyang naghahanap ng mali sa kanya. Sa pagbabalik-tanaw ngayon, napagtanto ni Charlotte kung gaano siya katanga noon. Sa mga mata ni Gerald ang sunud-sunuran na be
[Muling Nagkita ang mga Kaaway ] Ang bilis ng tibok ng puso ni Charlotte. Huminga siya ng malalim at sinabing, "Binili ng tatay ko ang set ng alahas na ito bilang regalo sa nanay ko. Noong bata pa ako, isusuot lang niya ito sa mga mahahalagang okasyon. Hindi ko na ito nakita muli pagkatapos nilang mamatay sa isang sasakyan. aksidente." Noon pa man ay iniisip ni Charlotte na ang hanay ng mga alahas ay nakatago sa treasure vault ng Scott Family. Kaya laking gulat niya na nakarating na ito sa palengke. "Ibinenta ito ng lolo mo?" tanong ni Ava. Umiling si Charlotte. Alam niyang hindi kailanman ibebenta ng kanyang lolo ang mga alahas ng babae dahil sa pride at katayuan nito. Malamang ang tiyahin niyang adik sa sugal ang may gawa nito. Ang set ng mga alahas ay naibenta sa ilang iba't ibang mga mamimili bago ito napunta sa Shine. Nang makita si Charlotte na nahihirapan, iminungkahi ni Ava, "Bakit hindi natin ito bilhin?" Ngumiti ng pilit si Charlotte at sinabing, "Mahal, may idey
[ That's Dog Food ] Nagkaroon sila ng hindi kasiya-siyang pagkikita kagabi, kaya sinadya ni Charlotte na huwag pansinin siya. Gayunpaman, pagkaalis ni Gerald sa elevator, tumabi siya sa kanya at tumingin sa kanya, sinabing, "Pumunta ka ba sa kumpanya para dalhan ako ng tanghalian?" Hindi makapaniwala si Charlotte. Saan niya nakuha ang katapangan para isipin na dumating siya para dalhan siya ng tanghalian? "May nerbiyos ka, iniisip na sasabihin sa iyo ng sekretarya ko kung nasaan ako," nginisian ni Gerald. Sasagutin na sana ni Charlotte si Arthur Thompson, ang sekretarya ni Gerald at sinabing, "Miss. Wilson, kukunin ko na po ito." Gusto niyang makipagtalo pero pinigilan niya ang sarili nang makitang may papalapit. Dahil inakala ni Gerald na narito siya para dalhan siya ng tanghalian, nagpasya siyang makipaglaro at turuan siya ng leksyon. Ngumiti siya at pinasa kay Arthur ang meal box. Nang makita ang kanyang tugon, sigurado si Gerald sa kanyang haka-haka na sinusubukan niya
[ Marahil Talaga Siyang Sinasadya ] Matapos basahin ang lahat ng mga mensahe, nagalit si Gerald ngunit hindi nagpakita ng kanyang emosyon. Akala niya ay magkakamalay na si Charlotte matapos siyang hindi pinansin ng ilang araw, ngunit hindi ito nangyari sa inaasahan niya. Lumilitaw na gumagawa siya ng eksena dahil sa pera. "Mr. Wilson, paano ko sasagutin si Mrs. Wilson?" tanong ni Arthur. Hinarang ni Gerald ang kanyang contact number at ibinalik ang telepono kay Arthur. "Huwag mo na lang siyang pansinin. I-deactivate ang mga card niya para matino siya," sagot ni Gerald. Tumango si Arthur at idinagdag, "Nga pala, nakahanap ako ng isang set ng purple na alahas gaya ng ni-request mo. Dapat itong maging regalo para sa..." Bago natapos ni Arthur ang kanyang mga salita, sinulyapan siya ni Gerald. "Dapat ko bang ilabas nang maaga?" tanong ni Arthur. Kumunot ang noo ni Gerald at sumagot, "Hindi sa ngayon." "Sige." Pagkatapos mag-isip sandali, nagpatuloy si Arthur, "Nakahanap ako
[ Hindi Siya Napakahalaga ] "Imposible iyon," sabi ni Gerald. Hindi nakaimik si Arthur sa pagtitiwala ni Gerald. Nag-isip siya sandali at sumagot, "Baka umaasa lang si Mrs. Wilson na makakasama mo siya ng mas maraming oras." Binuksan ni Gerald ang kanyang mga mata. Ito ay mas malamang na ipaliwanag ang dahilan ng kanyang paghingi ng diborsiyo. Umupo siya ng tuwid, uminom ng gamot at sinilip ang orasan sa dingding. Halos oras na ng hapunan. Pagkalabas ng trabaho, naghiwalay sina Ava at Charlotte. Sinubukan ni Charlotte na pumara ng taxi para tumungo sa mansyon ng Scott Family. Bigla siyang nagulat ng may humila na itim na Bentley sa harapan niya. Bumaba ang bintana ng sasakyan at hindi man lang nag-abalang sumulyap si Gerald sa gilid habang sinabi niyang, "Pumasok ka." Saglit na nag-alinlangan si Charlotte. Payag ba siyang sumama sa kanila sa hapunan? Mabilis niyang binuksan ang pinto at pumasok sa Bentley, sa takot na baka biglang magbago ang isip ni Gerald. Nanatiling ta
[ May Sakit Siya ] Umandar na ang sasakyan pabalik sa resort. Nang makarating sa entrance gate, mahinang sumandal si Charlotte sa bintana at kinakabahang nanonood. Nakapagtataka, pinapasok sila ng gatekeeper. Nagsimula siyang mag-alinlangan sa sarili, iniisip kung masyado siyang maingat. Tumingin siya kay Gerald at napansin niyang hindi siya nag-react na para bang inasahan niya ito. She felt complicated, wishing Francine to be well pero natatakot na baka mag-overthink siya. Pagdating ng sasakyan sa tapat ng courtyard ni Francine, naghihintay si Mariah sa pintuan. Bumukas ang pinto ng kotse, at nagpumiglas si Charlotte na makalabas. Sinulyapan siya ni Gerald at sinabing, "Bumalik ka na sa kwarto mo." Hindi niya maiwasang isipin kung may gusto ba siyang iwasan. Nang pumasok si Gerald sa looban, inutusan ni Arthur ang dalawang kasambahay na tulungan si Charlotte na bumaba ng kotse. Nabalot ng dilim ang resort bago dumating si Gerald. Gayunpaman, ang mga lampara na nakasabit sa mg
[ Panganib ] Nag-isip sandali si Charlotte at mahinahong sinabi, "Miss Katie, nire-record ang ating pag-uusap. "I'm sure alam mo kung gaano kahalaga sa kanya ang lola niya. I advise you to call him immediately! Kapag may nangyari, hindi ka niya bibitawan kahit na infatuated siya." Pagkatapos ng mahabang paghinto, nag-aatubili na sinabi ni Katie, "Hintayin mo ako; kukunin ko siya. Pagod siya at nagpapahinga." Mahigpit na hinawakan ni Charlotte ang kanyang telepono. Pinagpapawisan ang kanyang mga kamay dahil sa kaba, at sinubukan niyang pigilan ang kanyang pagkasuklam kay Katie nang marinig ang kanyang tugon. Natabunan ng mga damo ang lupa dahilan para hindi siya komportable. Hindi pa siya ganap na nakarekober sa kanyang pinsala, at nagsisimula na itong kumilos muli. Bawat segundo ay parang walang hanggan, at biglang narinig ang boses ni Gerald sa telepono. "Anong meron?" Ang kanyang boses ay malamig at walang pakialam gaya ng dati. "Baka may sakit ang lola mo," sabi niya.
[ Kunin Mo Lang Siya Sa Telepono ] Ngumiti si Charlotte at sumagot, "Hindi ako makatulog. Hinihintay ko rin si Gerald baka dumating siya." Namilog ang mga mata ni Mariah, ngunit nanatiling tahimik. Napasulyap si Charlotte sa looban at napansin ang mga hindi pamilyar na mukha na pumalit sa mga tagapag-alaga na karaniwang nagbabantay kay Francine. Naisip niyang hindi siya makapasok, kaya tumalikod siya at umalis nang mahinahon. May mali. Ang pagkontrol sa ulo ng pamilya na nagkasakit nang malubha para sa mana ay karaniwan sa mayayamang pamilya. Tumatanda na si Francine at may sakit sa puso. Sa malaking bahaging pag-aari niya, mahalaga ang kanyang mga aksyon bago may nangyari sa kanya. Si Mariah ay hindi isang simpleng tao na makitungo, kung tutuusin. Siya ay kasama ng Wilson Corp. sa loob ng maraming taon at ngayon ay kanilang CFO. Malamang si Francine ang tanging tapat na miyembro ng pamilya na si Gerald ang natitira sa pamilyang ito. Mabilis siyang bumalik sa kanyang silid
[ Walang Signal ] Si Charlotte ay palaging nananatiling malayo kay Mariah. Hindi tulad ng kanyang anak na si Michelle, na suplada at mayabang, si Mariah ay reserbado at misteryoso. Bahagyang tumango si Mariah sa kanya at pumunta sa gilid para magbalat ng prutas para kay Francine. Tuwang-tuwa si Francine nang makita si Charlotte. Pareho silang may pag-uusap, na si Mariah ay sumisingit paminsan-minsan. Lumalim na ang gabi, at hindi pa dumarating si Gerald. Sa pag-aalala na baka hindi nasiyahan si Francine, binanggit ni Charlotte na baka mahuli siya sa trabaho. Francine waved her hand and said, " It's alright. Don't worry about him. Let's enjoy our meal." Nang bumagsak ang kanyang mga salita, bumukas ang pinto, at pumasok si Michelle na may dalang tray. "Talagang pinapaboran ni Lola si Gerald. Kahit sino pa bukod kay Gerald ay malamang na mapagalitan dahil hindi siya makakasama sa hapunan ng pamilya," nakangiting sabi ni Michelle. "Michelle," saway ni Mariah sa kanya. Hinaw
[ Ang Hapunan ng Pamilya ] Ang larawan ay luma at nakatiklop sa kalahati. Ito ay isang larawan ng teen Charlotte na nakatayo sa tabi ng isang kapansin-pansing guwapong binata. Ngumiti si Simon at umayos ng upo. "Ayaw mo bang ibalik ang iyong handbag?" tanong niya. Kaswal na sinabi ni Charlotte, "It's a knock-off. You can have it if you like it." Mayroong isang bungkos ng basura sa loob ng bag na sinadya niyang tanggalin pa rin. "Sige." Tumango si Simon, idinagdag, Ikaw ay isang kawili-wiling karakter, Charlotte." Sa pag-iisip nito, nagpatuloy siya sa pag-akyat sa hagdan. Tulog na si William nang bumalik siya sa ward. Marahan niyang hinaplos ang buhok nito at nagpasya na ayusin ang bagay na ito. Mahusay si William sa kanyang pag-aaral, kaya hindi magiging problema ang pagharap sa huling pagsusulit pagkatapos ng kanyang paggaling. Pagkatapos ng kanyang pagsusulit, maaari siyang mag-aral sa ibang bansa, at magagawa ng Scott Family ang anumang gusto nila. Saktong nawala
[ Huwag Natin Magpaikot Sa Bush ] Galit si Charlotte at may sasabihin pa sana, ngunit ibinaba na ni Gerald ang tawag. Samantala, pabalik sa conference room, sinabi ni Katie kay Gerald,Gerald, handa na ang lahat ng mga dokumento. Maaari na tayong magsimula ngayon." Tumingin si Gerald sa malaking screen at tumango bilang tugon. Tuwang-tuwa si Katie, at lahat ng di-pagkakapantay-pantay at pagkabalisa na naramdaman niya pagkabalik sa bansa ay nawala. Alam niyang hindi magbabago ang koneksyon nila hangga't nananatili ang nakaraan at ang taong iyon. Walang-wala si Charlotte kumpara sa taong iyon. Nakahinga siya nang maluwag, bumalik sa kanyang upuan na kuntento, at sinabi kay Gabriel, Mr. Stone, maaari na tayong magsimula." Dahil sa hindi nakuha ni Gabriel ang kaso, walang choice si Charlotte kundi maghanap ng iba. Makalipas ang ilang sandali ay napagod siya at naupo sa isang restaurant. Nag-order, sumilip siya sa bintana at nakita ang isang Pagani na nakaparada sa labas. Isang lala
[ Malamang Hindi Ngayon ] Wilson Corp. Bumukas ang pinto ng conference room, at lumabas si Gerald sa grupo, na sinundan ng isang grupo ng mga tao. Si Arthur ay sumusunod sa kanyang likuran, nag-uulat sa kanyang iskedyul sa hapon. Pagdating sa kanyang opisina, hinubad ni Gerald ang kanyang coat at narinig na nagtanong si Arthur, "Anong tanghalian mo ngayon, Mr. Wilson?" Kumunot ang noo ni Gerald at sinulyapan siya. Ngumiti si Arthur at nagpaliwanag, "15 ngayon." Sa wakas ay naalala ni Gerald na aagawin siya ni Charlotte buong hapon tuwing ika-15 ng buwan, na dinadala sa kanya ang lutong bahay na tanghalian. Kung isasaalang-alang ang kanilang kasalukuyang relasyon, naramdaman ni Arthur na maaaring hindi magpakita si Charlotte ngayon. Hindi niya masabi iyon nang diretso, kaya sinabi niya, "Marahil, darating siya?" Nanatiling pareho ang ekspresyon ni Gerald. Inihagis niya ang kanyang cufflinks sa sofa at sumagot, "Kailan pa siya hindi dumating?" 'Malamang hindi ngayon,' na
[ Magkakaroon Na Tayo ng Family Reunion ] "Ako na ang bahala sa damit ko. Si Mr. Wilson, ikuha mo siya ng mga ready-made na damit ayon sa mga sukat niya," kaswal na sabi ni Charlotte, hindi niya pinansin ang pagpapalitan ng tingin ng mga kasambahay. Pagkatapos niyang kumain, nagpalit siya ng casual na damit at lumabas ng mansyon. Simple lang ang trabaho niya sa art gallery, at kailangan lang niyang magtrabaho ng tatlo o apat na araw sa isang linggo. Day off niya ngayon, kaya binalak niyang samahan si William sa ospital. Gayunpaman, pagdating niya sa ospital, nakarinig siya ng kaguluhan mula sa ward. Ang mga nars ay sumisigaw na may tumawag ng pulis. Lumapit si Charlotte sa eksena, at may biglang tumuro sa kanya. "Siya nga! Kapatid ng brat na yun!" Bago niya namalayan, maraming lalaki ang sumugod sa kanya. Mabuti na lang at nakialam ang mga security guard at napigilan sila. Maya-maya pa ay dumating na ang mga pulis. Matapos ayusin ang sitwasyon, maliwanag na ang grupong ito
[ Nasaan ang Natitirang Bote?] Mas gumaan ang pakiramdam ni Charlotte sa kwarto at nagpasyang bumangon. Inaya niya si Helen na umalis at siya na mismo ang nagpalit ng bedsheets, saka bumalik sa lounge area sa dressing room. Nadismaya si Gerald matapos ibaba ang tawag. Lalong kumunot ang kanyang noo nang bumalik sa kwarto at napagtantong pinalitan na ang bedsheets, at isang unan na lang ang natira. Alam niyang pumunta si Charlotte para manatili sa lounge area ng dressing room. Nakatitig sa bakanteng kama, inis niyang nagvibrate ang phone niya. Pinadalhan siya ni Charlotte ng ilang mga mensahe at isang screenshot ng resibo. Charlotte: [Maglilinis ako ng kwarto mula ngayon.] Charlotte: [1,200 dolyar sa isang buwan. May pagtutol ka ba?] Charlotte: [Tinuri ko at napagtanto ko na ang 450 libong dolyar ay maaaring hindi sapat para sa akin.] Tiningnan ni Gerald ang mga mensahe at huminga ng malalim. Maaaring walang legal na epekto ang pekeng marriage decree, ngunit pinalakas nit