[Kwalipikado Ka Ba ]
Ibinaba ni Charlotte ang kanyang panulat at pinunasan ang kanyang mga templo. "Gerald, we are getting a divorce. Sa tingin mo ba nararapat na guluhin kita para huminahon?" matiyagang sabi niya. "Kung ganoon, bakit mo ako nakiusap na bumalik sa bahay at kainin ang mga pinagluto mo noong nag-request ka ng hiwalayan noong nakaraan?" Balik na tanong ni Gerald. Naalala niya ang unang pagkakataon na nagluto siya para kay Gerald at aksidenteng nasunog ang sarili. Tinawag ng maid na isang busy body si Gerald at pinalaki ang bigat ng sitwasyon. Nang umuwi si Gerald nang gabing iyon at nadiskubreng si Charlotte ay nagdusa lamang ng isang maliit na pinsala, malamig niyang inakusahan siya ng paggamit ng insidente bilang isang pakana sa harap ng mga kasambahay. Pagkatapos noon, sa tuwing uuwi si Gerald, lagi siyang naghahanap ng mali sa kanya. Sa pagbabalik-tanaw ngayon, napagtanto ni Charlotte kung gaano siya katanga noon. Sa mga mata ni Gerald ang sunud-sunuran na bersyon ng kanyang sarili ay dapat na mukhang isang payaso. Naikuyom ni Charlotte ang kanyang mga kamao at tumango. "Oo, tanga ako dati. But not this time. I've sent you the divorce agreement. I guarantee you will definitely escape from me if you act fast." Nagdilim ang ekspresyon ni Gerald nang sabihin ni Charlotte ang kasunduan sa diborsyo. Akala niya ay magkakamalay siya habang wala siya sa apat na araw na business trip na iyon. Gayunpaman, hindi lamang siya umuwi sa gabi, sinabi pa niya na ipinadala niya sa kanya ang kasunduan sa diborsyo. "Charlotte Scott, anong klaseng pakulo na naman ang nilalaro mo?" "I'm demanding a divorce from you. Nasira ba ang utak mo sa sobrang pag-inom?" naiinip na sagot ni Charlotte. "You keep talking about getting a divorce. Pero minsan ba sumagi sa isip mo na baka hindi ka man lang kuwalipikadong gumawa ng ganoong kahilingan?" sabi ni Gerald. "Anong ibig mong sabihin?" tanong niya. "Charlotte Scott, maaari ko bang ipaalala sa iyo na ang aming pamilya ay sumusuporta sa iyo sa pananalapi sa lahat ng mga taon na ito?" Naiinis na sagot ni Gerald. Mahigpit na kinuyom ni Charlotte ang kanyang telepono at ngumiti ng nakakahiya sa sarili. Hindi kataka-takang hindi niya ito sineseryoso. Sa kanyang mga mata, isa lamang siyang parasite na nabubuhay sa kanya, ngunit hindi siya nakakuha ng trabaho dahil hindi ito pinayagan ng Pamilya Wilson. Sa paglipas ng mga taon, hindi lamang niya inalagaan si Gerald at pinamahalaan ang bahay, kailangan din niyang alagaan ang kanyang lola at makitungo sa mga kababaihan mula sa iba pang mayayamang pamilya. Hindi niya kailanman ginamit ang kanyang credit card para sa kanyang mga personal na gamit maliban kung kinakailangan ito sa mga malalaking kaganapan at festival. Gayunpaman, sa huli, siya ay binansagan bilang isang parasito na nabubuhay sa Pamilya Wilson. Huminga ng malalim si Charlotte at galit na sinabi, "Fine! Kung sa tingin mo ay napagsamantalahan ka, pirmahan mo agad ang mga papeles! Alisin mo na ako, kung hindi, masisira ko ang Pamilya Wilson maya-maya! Humanap ka ng ibang matino. bumangon ka!" Ibinaba ni Charlotte ang tawag. Napakunot ng noo si Gerald. Tila masyado itong naging maluwag sa kanya nitong mga nakaraang araw, hanggang sa puntong nalampasan na niya ang linya. Binigyan niya ito ng paraan para makaalis, ngunit ginamit niya iyon laban sa kanya. Dahil sa jet lag at sobrang pagtatrabaho nitong mga nakaraang araw kasabay ng hangover na nararanasan niya, nahihilo at naiirita siya. Naiwan siyang walang choice, inabot niya ang mga painkiller na tinanggihan niyang inumin kanina at nilunok iyon. Ang nakakatakot na ugali ni Gerald ang nagtulak kay Charlotte na magsimulang magtrabaho. Gayunpaman, ang mga naka-iskedyul na panayam ay lahat sa susunod na linggo at wala siyang ibang paraan upang maihatid ang kanyang enerhiya. Nang makita siyang nasa dilemma, bago umalis ng apartment, nagtanong si Ava, "Gusto mo bang sumama sa akin sa Shine? Kakatanggap lang nila ng isang batch ng top-notch na alahas ngayon. Maaari mong tingnan ang eksibisyon. Sino ang nakakaalam na maaari kang makatagpo isang talent-scout?" Naantig si Charlotte sa sinabi ni Ava. Ang mga pagkakataon ay kailangang humanap ng lahat. Hindi sila kumakatok sa pinto kung nanatili lang siya sa bahay. "Sige, sasama ako sayo." Nagpalit ng damit si Charlotte at umalis kasama si Ava. Si Shine ay isang nangungunang fashion studio at gallery sa bansa. Naglagay sila ng koleksyon ng mga high-end na alahas at damit. Ito ay pagmamay-ari ni Snell Smith, isang sikat na figure sa entertainment industry na kilala sa pagbibihis ng mga celebrity sa red carpet. Walang masyadong tao sa gallery, kaya pinakita ni Ava si Charlotte habang siya ay nagtatrabaho. Biglang huminto si Charlotte sa harap ng isang set ng purple na alahas. "Anong mali?" tanong ni Ava. Napabuntong hininga si Charlotte. Muli niyang tinignan ang set ng mga alahas. "This belongs to my mom," hindi makapaniwalang sabi niya. "Ano?" Naguguluhan si Ava. "Kung ganoon bakit nandito?" sabi niya habang papalapit.[Muling Nagkita ang mga Kaaway ] Ang bilis ng tibok ng puso ni Charlotte. Huminga siya ng malalim at sinabing, "Binili ng tatay ko ang set ng alahas na ito bilang regalo sa nanay ko. Noong bata pa ako, isusuot lang niya ito sa mga mahahalagang okasyon. Hindi ko na ito nakita muli pagkatapos nilang mamatay sa isang sasakyan. aksidente." Noon pa man ay iniisip ni Charlotte na ang hanay ng mga alahas ay nakatago sa treasure vault ng Scott Family. Kaya laking gulat niya na nakarating na ito sa palengke. "Ibinenta ito ng lolo mo?" tanong ni Ava. Umiling si Charlotte. Alam niyang hindi kailanman ibebenta ng kanyang lolo ang mga alahas ng babae dahil sa pride at katayuan nito. Malamang ang tiyahin niyang adik sa sugal ang may gawa nito. Ang set ng mga alahas ay naibenta sa ilang iba't ibang mga mamimili bago ito napunta sa Shine. Nang makita si Charlotte na nahihirapan, iminungkahi ni Ava, "Bakit hindi natin ito bilhin?" Ngumiti ng pilit si Charlotte at sinabing, "Mahal, may idey
[ That's Dog Food ] Nagkaroon sila ng hindi kasiya-siyang pagkikita kagabi, kaya sinadya ni Charlotte na huwag pansinin siya. Gayunpaman, pagkaalis ni Gerald sa elevator, tumabi siya sa kanya at tumingin sa kanya, sinabing, "Pumunta ka ba sa kumpanya para dalhan ako ng tanghalian?" Hindi makapaniwala si Charlotte. Saan niya nakuha ang katapangan para isipin na dumating siya para dalhan siya ng tanghalian? "May nerbiyos ka, iniisip na sasabihin sa iyo ng sekretarya ko kung nasaan ako," nginisian ni Gerald. Sasagutin na sana ni Charlotte si Arthur Thompson, ang sekretarya ni Gerald at sinabing, "Miss. Wilson, kukunin ko na po ito." Gusto niyang makipagtalo pero pinigilan niya ang sarili nang makitang may papalapit. Dahil inakala ni Gerald na narito siya para dalhan siya ng tanghalian, nagpasya siyang makipaglaro at turuan siya ng leksyon. Ngumiti siya at pinasa kay Arthur ang meal box. Nang makita ang kanyang tugon, sigurado si Gerald sa kanyang haka-haka na sinusubukan niya
[ Marahil Talaga Siyang Sinasadya ] Matapos basahin ang lahat ng mga mensahe, nagalit si Gerald ngunit hindi nagpakita ng kanyang emosyon. Akala niya ay magkakamalay na si Charlotte matapos siyang hindi pinansin ng ilang araw, ngunit hindi ito nangyari sa inaasahan niya. Lumilitaw na gumagawa siya ng eksena dahil sa pera. "Mr. Wilson, paano ko sasagutin si Mrs. Wilson?" tanong ni Arthur. Hinarang ni Gerald ang kanyang contact number at ibinalik ang telepono kay Arthur. "Huwag mo na lang siyang pansinin. I-deactivate ang mga card niya para matino siya," sagot ni Gerald. Tumango si Arthur at idinagdag, "Nga pala, nakahanap ako ng isang set ng purple na alahas gaya ng ni-request mo. Dapat itong maging regalo para sa..." Bago natapos ni Arthur ang kanyang mga salita, sinulyapan siya ni Gerald. "Dapat ko bang ilabas nang maaga?" tanong ni Arthur. Kumunot ang noo ni Gerald at sumagot, "Hindi sa ngayon." "Sige." Pagkatapos mag-isip sandali, nagpatuloy si Arthur, "Nakahanap ako
[ Hindi Siya Napakahalaga ] "Imposible iyon," sabi ni Gerald. Hindi nakaimik si Arthur sa pagtitiwala ni Gerald. Nag-isip siya sandali at sumagot, "Baka umaasa lang si Mrs. Wilson na makakasama mo siya ng mas maraming oras." Binuksan ni Gerald ang kanyang mga mata. Ito ay mas malamang na ipaliwanag ang dahilan ng kanyang paghingi ng diborsiyo. Umupo siya ng tuwid, uminom ng gamot at sinilip ang orasan sa dingding. Halos oras na ng hapunan. Pagkalabas ng trabaho, naghiwalay sina Ava at Charlotte. Sinubukan ni Charlotte na pumara ng taxi para tumungo sa mansyon ng Scott Family. Bigla siyang nagulat ng may humila na itim na Bentley sa harapan niya. Bumaba ang bintana ng sasakyan at hindi man lang nag-abalang sumulyap si Gerald sa gilid habang sinabi niyang, "Pumasok ka." Saglit na nag-alinlangan si Charlotte. Payag ba siyang sumama sa kanila sa hapunan? Mabilis niyang binuksan ang pinto at pumasok sa Bentley, sa takot na baka biglang magbago ang isip ni Gerald. Nanatiling ta
[Sana Si Gerald ay Nagpakasal kay Faith ] Natahimik ang reading room. Nakaramdam siya ng bukol sa kanyang lalamunan habang nilulunok niya ang prutas. Alam niya na hindi kailanman ikokompromiso ni Gerald ang mga benepisyo para sa kahit na ang tunay na pag-ibig, lalo na para sa kanya, na wala sa kanya. Sa kabila noon, kumirot pa rin ang puso niya nang marinig niya kung gaano kawalang-interes si Gerald. Napabuntong-hininga si Charlotte. Dinampot niya ang plato at mabilis na bumaba mula sa kabilang side bago may lumabas sa reading room. Ilang sandali matapos siyang umupo sa sala, bumukas ang pinto ng reading room. Magkasunod na bumaba ng hagdan sina Gerald at Owen Scott na may matigas na ekspresyon sa kanilang mga mukha. Habang si Gerald ay palaging ganoon, malinaw na hindi nasisiyahan si Owen. Medyo awkward ang hapunan nang gabing iyon dahil wala ang panganay na tiyuhin at ikatlong tiyuhin ni Charlotte. Sa hapag-kainan, bilang hostess, si Priscillia ay tinatrato si Gerald nang buo
[ Isang Tool Para Maibulalas ang Kanyang mga Pagnanasa? ] Umakyat si Owen pagkatapos magsabi at si Priscillia ay may tampo sa mukha. Hindi nagbago ang ekspresyon ni Charlotte. Tumingin siya sa aso at hinaplos ang baba nito at pinuri, "Good boy." Hindi na bumalik si Gerald sa dining room kaya pumunta si Charlotte sa kwarto nila sa taas. Ayaw niyang makisama sa kama ngunit ang pagtulog sa ibang silid ay magdadala ng hinala. Kaya inayos niya ang sofa. Gayunpaman, nang buksan niya ang wardrobe, ang mga night gown ay hindi kaakit-akit at hindi nakadikit. Obvious naman. Si Priscilla ang nasa likod nito. Mas gugustuhin niyang hindi magsuot ng mga iyon o kung hindi ay libakin siya ni Gerald. Pagkatapos maligo, nagsuot siya ng bathrobe at nagtalukbong ng kumot at natulog sa sofa. Patay ang ilaw nang pumasok si Gerald sa kwarto. Mabilis niyang ibinaba ang kanyang telepono nang marinig ang mga yabag nito. Binuksan ni Gerald ang wardrobe at nagkaroon ng sandaling katahimikan bago niya it
[ Maaari na kayong Magkasama sa wakas ] Smack! Isang malakas at malutong na tunog ang umalingawngaw, at tumahimik ang silid. Natigilan si Gerald. Nang makabawi ay nakaramdam siya ng pag-aapoy sa kanyang pisngi. Ang pagnanasa sa kanyang mga mata ay nawala at napalitan ng isang nagyeyelong sulyap. Ito ang unang pagkakataon na sinampal siya sa mukha. Mabilis na kinuha ni Charlotte ang kanyang bathrobe at bumangon sa kama. "Sabi ko gusto ko ng divorce!" sabi ni Charlotte. Noong nakaraan, sa tuwing tatanggihan ni Gerald ang mga kondisyon na hiniling ng Scott Family, si Charlotte ay pumupunta upang magmakaawa sa kanya at kahit na ginagamit ang kanyang katawan upang pasayahin siya. Dahil dito, naisip niya na ginagamit niya ang parehong mga lumang trick, at naglaro pa siya para mabigyan lang siya ng paraan. Hindi magandang tingnan ang ekspresyon ni Gerald.Hindi niya naiwasang ipaliwanag, "Hindi ko alam kung sino ang nagdroga sa iyo, ngunit hindi ako iyon." Malamig na suminghot
[ Oras na para Mag-move On ] Pinandilatan ni Gerald si Charlotte at sinabing, "Charlotte Scott, mas mabuting huwag kang magsisi." Diretso ang tingin ni Charlotte sa kanyang mga mata at sumagot, "Pagsisihan ko man o hindi ay wala sa iyo. Siguraduhin mo lang na hindi ka male-late." Maya-maya, lumabas si Gerald sa kwarto at nagmamadaling lumabas ng mansyon. Hindi gumagalaw na nakatayo si Charlotte sa may pintuan. Biglang bumukas ang pinto sa tapat at dahan-dahang lumabas si Faith. Tumingin siya sa ibaba at nag-aalalang sinabi, Charlotte, anong nangyari? Nag-away ba kayong dalawa?" Dahil hindi makaalis si Charlotte sa kalagitnaan ng gabi, magdamag siyang nakaupo sa kwarto. Nang magising ang mayordoma ng alas-5 ng umaga, sinabihan niya itong maghatid ng mensahe sa kanyang lolo. "May nangyayari sa bahay, kaya kailangan kong bumalik ng mas maaga." Magalang na tumango ang mayordoma bilang tugon. Lumabas si Charlotte sa mansyon, ngunit walang sasakyan na naghihintay sa kanya. Ala
[ Huwag Natin Magpaikot Sa Bush ] Galit si Charlotte at may sasabihin pa sana, ngunit ibinaba na ni Gerald ang tawag. Samantala, pabalik sa conference room, sinabi ni Katie kay Gerald,Gerald, handa na ang lahat ng mga dokumento. Maaari na tayong magsimula ngayon." Tumingin si Gerald sa malaking screen at tumango bilang tugon. Tuwang-tuwa si Katie, at lahat ng di-pagkakapantay-pantay at pagkabalisa na naramdaman niya pagkabalik sa bansa ay nawala. Alam niyang hindi magbabago ang koneksyon nila hangga't nananatili ang nakaraan at ang taong iyon. Walang-wala si Charlotte kumpara sa taong iyon. Nakahinga siya nang maluwag, bumalik sa kanyang upuan na kuntento, at sinabi kay Gabriel, Mr. Stone, maaari na tayong magsimula." Dahil sa hindi nakuha ni Gabriel ang kaso, walang choice si Charlotte kundi maghanap ng iba. Makalipas ang ilang sandali ay napagod siya at naupo sa isang restaurant. Nag-order, sumilip siya sa bintana at nakita ang isang Pagani na nakaparada sa labas. Isang lala
[ Malamang Hindi Ngayon ] Wilson Corp. Bumukas ang pinto ng conference room, at lumabas si Gerald sa grupo, na sinundan ng isang grupo ng mga tao. Si Arthur ay sumusunod sa kanyang likuran, nag-uulat sa kanyang iskedyul sa hapon. Pagdating sa kanyang opisina, hinubad ni Gerald ang kanyang coat at narinig na nagtanong si Arthur, "Anong tanghalian mo ngayon, Mr. Wilson?" Kumunot ang noo ni Gerald at sinulyapan siya. Ngumiti si Arthur at nagpaliwanag, "15 ngayon." Sa wakas ay naalala ni Gerald na aagawin siya ni Charlotte buong hapon tuwing ika-15 ng buwan, na dinadala sa kanya ang lutong bahay na tanghalian. Kung isasaalang-alang ang kanilang kasalukuyang relasyon, naramdaman ni Arthur na maaaring hindi magpakita si Charlotte ngayon. Hindi niya masabi iyon nang diretso, kaya sinabi niya, "Marahil, darating siya?" Nanatiling pareho ang ekspresyon ni Gerald. Inihagis niya ang kanyang cufflinks sa sofa at sumagot, "Kailan pa siya hindi dumating?" 'Malamang hindi ngayon,' na
[ Magkakaroon Na Tayo ng Family Reunion ] "Ako na ang bahala sa damit ko. Si Mr. Wilson, ikuha mo siya ng mga ready-made na damit ayon sa mga sukat niya," kaswal na sabi ni Charlotte, hindi niya pinansin ang pagpapalitan ng tingin ng mga kasambahay. Pagkatapos niyang kumain, nagpalit siya ng casual na damit at lumabas ng mansyon. Simple lang ang trabaho niya sa art gallery, at kailangan lang niyang magtrabaho ng tatlo o apat na araw sa isang linggo. Day off niya ngayon, kaya binalak niyang samahan si William sa ospital. Gayunpaman, pagdating niya sa ospital, nakarinig siya ng kaguluhan mula sa ward. Ang mga nars ay sumisigaw na may tumawag ng pulis. Lumapit si Charlotte sa eksena, at may biglang tumuro sa kanya. "Siya nga! Kapatid ng brat na yun!" Bago niya namalayan, maraming lalaki ang sumugod sa kanya. Mabuti na lang at nakialam ang mga security guard at napigilan sila. Maya-maya pa ay dumating na ang mga pulis. Matapos ayusin ang sitwasyon, maliwanag na ang grupong ito
[ Nasaan ang Natitirang Bote?] Mas gumaan ang pakiramdam ni Charlotte sa kwarto at nagpasyang bumangon. Inaya niya si Helen na umalis at siya na mismo ang nagpalit ng bedsheets, saka bumalik sa lounge area sa dressing room. Nadismaya si Gerald matapos ibaba ang tawag. Lalong kumunot ang kanyang noo nang bumalik sa kwarto at napagtantong pinalitan na ang bedsheets, at isang unan na lang ang natira. Alam niyang pumunta si Charlotte para manatili sa lounge area ng dressing room. Nakatitig sa bakanteng kama, inis niyang nagvibrate ang phone niya. Pinadalhan siya ni Charlotte ng ilang mga mensahe at isang screenshot ng resibo. Charlotte: [Maglilinis ako ng kwarto mula ngayon.] Charlotte: [1,200 dolyar sa isang buwan. May pagtutol ka ba?] Charlotte: [Tinuri ko at napagtanto ko na ang 450 libong dolyar ay maaaring hindi sapat para sa akin.] Tiningnan ni Gerald ang mga mensahe at huminga ng malalim. Maaaring walang legal na epekto ang pekeng marriage decree, ngunit pinalakas nit
[. Iyo ba ang Bata ] Kalmadong naglakad si Gerald sa pinto. Nagulat si Charlotte na hindi siya nakipagtalo sa kanya. Pagkatapos ay naalala niya ang mga tsismis tungkol sa pagkakaroon niya ng anak kay Katie Hussey. Alam niyang walang problema sa kanya, kaya wala siyang pakialam sa ironic na pahayag na ito. Binuksan ni Gerald ang pinto, at pumasok si Helen na may dalang isang bungkos ng mga tabletas ng gamot. "Madam, oras na para sa iyong gamot," sabi niya. Napakunot ang noo ni Charlotte ng makita ang isang tray ng mga tabletas na kailangan niyang inumin at umiling. "Kailangan ko ba talagang uminom ng isang bungkos ng mga tabletas?" "Ito ang utos ng doktor," medyo naiinip na sabi ni Gerald. Walang gana, kinuha ni Charlotte ang mga tabletas at isa-isa itong nilunok. Ang ilan sa mga tabletas ay napakalaki at mahirap lunukin. Kinailangan niya ng ilang mga pagtatangka upang makuha ang mga ito. Sa oras na siya ay tapos na sa pag-inom ng mga tabletas, ang kanyang tiyan ay ganap
[ Nakita Ko Na Ang Buong Katawan Mo ] Nagising si Charlotte sa madilim na silid, hindi sigurado kung gaano siya katagal natulog. Bigla niyang napagtantong nasa master bedroom siya. Ang sakit ay humupa, at siya ay komportableng nakatago sa ilalim ng mga kumot na sutla. Nakahinga siya ng maluwag at iuunat na sana niya ang kanyang mga paa nang mapansin niya si Gerald na nakaupo sa sofa habang nakapikit ang mga mata. Nalilito kung bakit siya naroroon, inilipat niya ang kanyang tingin at napansin ang kanyang kamiseta ay maluwag na butones, na tumambad sa kanya. Napabuntong hininga siya at mabilis na itinaas ang mga saplot para takpan ang sarili. Muling itinaas ang kanyang ulo, nakita niyang binuksan ni Gerald ang kanyang mga mata. "Pinalitan mo ba ang damit ko?" tanong niya. Palibhasa'y pagod na sa mga araw ng hirap sa trabaho at hindi mapakali na pagtulog, naiirita niyang sagot, "Ano pa sa tingin mo?" Walang sabi-sabi, sinuot niya ang kanyang t-shirt. "May parte ba ng kat
[ May Fetish si Gerald? ] Kumunot ang noo ni Gerald at bumalik sa master bedroom. Walang tao dito at walang laman ang banyo. Inilibot niya ang paningin sa kwarto at napansin niya ang mga damit ni Charlotte sa sulok. Saka niya naalala ang maliit na banyo sa lounge. Pumasok siya at narinig niya ang lagaslas ng tubig sa maliit na banyo. "Charlotte?" tawag niya, ngunit walang sumasagot. Kumatok siya sa pinto, ngunit wala pa ring sumasagot. Matapos mag-alinlangan saglit, pilit niyang binuksan ang pinto ng banyo. Ang sahig ay tuyo, ngunit isang maputlang katawan ang nakasandal sa isang glass enclosure na puno ng singaw. Mabilis na pinatay ni Gerald ang tubig, kumuha ng tore at binuhat si Charlotte palabas ng banyo. Inihiga siya nito sa kama. Akala niya ay nahimatay siya sa init, ngunit biglang napansin ang ilang → pulang batik sa bed sheet. Sa paghihinala na maaaring regla niya ito, sinubukan niya itong gisingin. Nang mapansin niyang hindi ito sumasagot at kasing putla ng papel an
[ Hindi Ako ang Iyong Driver ] Pagkatapos ng kanilang hiwalayan, ito ang unang pagkakataon na muli silang nagkita. Nagulat si Charlotte nang makitang mag-isa si Gerald na nagmamaneho. Sa kanyang impresyon, palagi niyang pinapatakbo si Arthur habang siya ay nakaupo sa backseat na parang hari. Padabog na sinara ang pinto ng sasakyan. Si Gerald ay nagsuot ng malungkot na ekspresyon, at ang kanyang aura ay napakalaki. Sa takot sa biglaang pagsulpot nito, kumalas si Michelle sa pagkakahawak kay Charlotte at umatras ng ilang hakbang. "G-Gerald..." nauutal na sabi ni Michelle. Malamig na sumulyap sa kanya si Gerald at tumingin kay Charlotte, hawak ang tiyan niya at ibinaba ang ulo. Bumalik sa kani-kanilang mga sasakyan ang mga nanonood, na mas nasasabik. Sa araw, nasaksihan nila si Simon nagpapakita sa private room. At ngayon, maaari nilang mahuli si Gerald na nakikipag-ugnayan sa kanyang mga gawain sa pamilya. Bukod dito,Kasama si Charlotte sa dalawa mga pangyayari. "Tatayo ka
[ Pangangaso Para sa Isa pang Mayaman na Tao ] Nakapag-order na si Charlotte ng masasakyan at natuwa siya hanggang sa nakita niya si Michelle na sumusugod sa kanya na may galit. Akala niya pupuntahan siya ni Michelle, pero laking gulat niya, dumiretso siya kay Ava at hinawakan ang buhok niya. Dahil sa gulat ay mabilis na hinila ni Charlotte si Michelle. "Anong ginagawa mo?!" sabi ni Charlotte. Tinuro ni Michelle si Ava. "Saan nanggaling ang amerikana?" Mabilis na napagtanto ni Charlotte na nakilala ni Michelle ang coat na kay Simon. Judging from her reaction, It finally made sense to her why Michelle would always try to close to Nora sa kabila ng komplikadong relasyon ng nanay ni Michelle at ni Nora.Kaya pala, may gusto pala si Michelle kay Simon. "Michelle, it's all a misunderstanding!" Tumayo si Charlotte sa harap ni Ava at ipinagtanggol siya kay Michelle. "May kaunting insidente ang kaibigan ko sa private party ni Simon; kaya ibinigay sa kanya ni Simon ang amerikana."