[Kwalipikado Ka Ba ]
Ibinaba ni Charlotte ang kanyang panulat at pinunasan ang kanyang mga templo. "Gerald, we are getting a divorce. Sa tingin mo ba nararapat na guluhin kita para huminahon?" matiyagang sabi niya. "Kung ganoon, bakit mo ako nakiusap na bumalik sa bahay at kainin ang mga pinagluto mo noong nag-request ka ng hiwalayan noong nakaraan?" Balik na tanong ni Gerald. Naalala niya ang unang pagkakataon na nagluto siya para kay Gerald at aksidenteng nasunog ang sarili. Tinawag ng maid na isang busy body si Gerald at pinalaki ang bigat ng sitwasyon. Nang umuwi si Gerald nang gabing iyon at nadiskubreng si Charlotte ay nagdusa lamang ng isang maliit na pinsala, malamig niyang inakusahan siya ng paggamit ng insidente bilang isang pakana sa harap ng mga kasambahay. Pagkatapos noon, sa tuwing uuwi si Gerald, lagi siyang naghahanap ng mali sa kanya. Sa pagbabalik-tanaw ngayon, napagtanto ni Charlotte kung gaano siya katanga noon. Sa mga mata ni Gerald ang sunud-sunuran na bersyon ng kanyang sarili ay dapat na mukhang isang payaso. Naikuyom ni Charlotte ang kanyang mga kamao at tumango. "Oo, tanga ako dati. But not this time. I've sent you the divorce agreement. I guarantee you will definitely escape from me if you act fast." Nagdilim ang ekspresyon ni Gerald nang sabihin ni Charlotte ang kasunduan sa diborsyo. Akala niya ay magkakamalay siya habang wala siya sa apat na araw na business trip na iyon. Gayunpaman, hindi lamang siya umuwi sa gabi, sinabi pa niya na ipinadala niya sa kanya ang kasunduan sa diborsyo. "Charlotte Scott, anong klaseng pakulo na naman ang nilalaro mo?" "I'm demanding a divorce from you. Nasira ba ang utak mo sa sobrang pag-inom?" naiinip na sagot ni Charlotte. "You keep talking about getting a divorce. Pero minsan ba sumagi sa isip mo na baka hindi ka man lang kuwalipikadong gumawa ng ganoong kahilingan?" sabi ni Gerald. "Anong ibig mong sabihin?" tanong niya. "Charlotte Scott, maaari ko bang ipaalala sa iyo na ang aming pamilya ay sumusuporta sa iyo sa pananalapi sa lahat ng mga taon na ito?" Naiinis na sagot ni Gerald. Mahigpit na kinuyom ni Charlotte ang kanyang telepono at ngumiti ng nakakahiya sa sarili. Hindi kataka-takang hindi niya ito sineseryoso. Sa kanyang mga mata, isa lamang siyang parasite na nabubuhay sa kanya, ngunit hindi siya nakakuha ng trabaho dahil hindi ito pinayagan ng Pamilya Wilson. Sa paglipas ng mga taon, hindi lamang niya inalagaan si Gerald at pinamahalaan ang bahay, kailangan din niyang alagaan ang kanyang lola at makitungo sa mga kababaihan mula sa iba pang mayayamang pamilya. Hindi niya kailanman ginamit ang kanyang credit card para sa kanyang mga personal na gamit maliban kung kinakailangan ito sa mga malalaking kaganapan at festival. Gayunpaman, sa huli, siya ay binansagan bilang isang parasito na nabubuhay sa Pamilya Wilson. Huminga ng malalim si Charlotte at galit na sinabi, "Fine! Kung sa tingin mo ay napagsamantalahan ka, pirmahan mo agad ang mga papeles! Alisin mo na ako, kung hindi, masisira ko ang Pamilya Wilson maya-maya! Humanap ka ng ibang matino. bumangon ka!" Ibinaba ni Charlotte ang tawag. Napakunot ng noo si Gerald. Tila masyado itong naging maluwag sa kanya nitong mga nakaraang araw, hanggang sa puntong nalampasan na niya ang linya. Binigyan niya ito ng paraan para makaalis, ngunit ginamit niya iyon laban sa kanya. Dahil sa jet lag at sobrang pagtatrabaho nitong mga nakaraang araw kasabay ng hangover na nararanasan niya, nahihilo at naiirita siya. Naiwan siyang walang choice, inabot niya ang mga painkiller na tinanggihan niyang inumin kanina at nilunok iyon. Ang nakakatakot na ugali ni Gerald ang nagtulak kay Charlotte na magsimulang magtrabaho. Gayunpaman, ang mga naka-iskedyul na panayam ay lahat sa susunod na linggo at wala siyang ibang paraan upang maihatid ang kanyang enerhiya. Nang makita siyang nasa dilemma, bago umalis ng apartment, nagtanong si Ava, "Gusto mo bang sumama sa akin sa Shine? Kakatanggap lang nila ng isang batch ng top-notch na alahas ngayon. Maaari mong tingnan ang eksibisyon. Sino ang nakakaalam na maaari kang makatagpo isang talent-scout?" Naantig si Charlotte sa sinabi ni Ava. Ang mga pagkakataon ay kailangang humanap ng lahat. Hindi sila kumakatok sa pinto kung nanatili lang siya sa bahay. "Sige, sasama ako sayo." Nagpalit ng damit si Charlotte at umalis kasama si Ava. Si Shine ay isang nangungunang fashion studio at gallery sa bansa. Naglagay sila ng koleksyon ng mga high-end na alahas at damit. Ito ay pagmamay-ari ni Snell Smith, isang sikat na figure sa entertainment industry na kilala sa pagbibihis ng mga celebrity sa red carpet. Walang masyadong tao sa gallery, kaya pinakita ni Ava si Charlotte habang siya ay nagtatrabaho. Biglang huminto si Charlotte sa harap ng isang set ng purple na alahas. "Anong mali?" tanong ni Ava. Napabuntong hininga si Charlotte. Muli niyang tinignan ang set ng mga alahas. "This belongs to my mom," hindi makapaniwalang sabi niya. "Ano?" Naguguluhan si Ava. "Kung ganoon bakit nandito?" sabi niya habang papalapit.[Muling Nagkita ang mga Kaaway ] Ang bilis ng tibok ng puso ni Charlotte. Huminga siya ng malalim at sinabing, "Binili ng tatay ko ang set ng alahas na ito bilang regalo sa nanay ko. Noong bata pa ako, isusuot lang niya ito sa mga mahahalagang okasyon. Hindi ko na ito nakita muli pagkatapos nilang mamatay sa isang sasakyan. aksidente." Noon pa man ay iniisip ni Charlotte na ang hanay ng mga alahas ay nakatago sa treasure vault ng Scott Family. Kaya laking gulat niya na nakarating na ito sa palengke. "Ibinenta ito ng lolo mo?" tanong ni Ava. Umiling si Charlotte. Alam niyang hindi kailanman ibebenta ng kanyang lolo ang mga alahas ng babae dahil sa pride at katayuan nito. Malamang ang tiyahin niyang adik sa sugal ang may gawa nito. Ang set ng mga alahas ay naibenta sa ilang iba't ibang mga mamimili bago ito napunta sa Shine. Nang makita si Charlotte na nahihirapan, iminungkahi ni Ava, "Bakit hindi natin ito bilhin?" Ngumiti ng pilit si Charlotte at sinabing, "Mahal, may idey
[ That's Dog Food ] Nagkaroon sila ng hindi kasiya-siyang pagkikita kagabi, kaya sinadya ni Charlotte na huwag pansinin siya. Gayunpaman, pagkaalis ni Gerald sa elevator, tumabi siya sa kanya at tumingin sa kanya, sinabing, "Pumunta ka ba sa kumpanya para dalhan ako ng tanghalian?" Hindi makapaniwala si Charlotte. Saan niya nakuha ang katapangan para isipin na dumating siya para dalhan siya ng tanghalian? "May nerbiyos ka, iniisip na sasabihin sa iyo ng sekretarya ko kung nasaan ako," nginisian ni Gerald. Sasagutin na sana ni Charlotte si Arthur Thompson, ang sekretarya ni Gerald at sinabing, "Miss. Wilson, kukunin ko na po ito." Gusto niyang makipagtalo pero pinigilan niya ang sarili nang makitang may papalapit. Dahil inakala ni Gerald na narito siya para dalhan siya ng tanghalian, nagpasya siyang makipaglaro at turuan siya ng leksyon. Ngumiti siya at pinasa kay Arthur ang meal box. Nang makita ang kanyang tugon, sigurado si Gerald sa kanyang haka-haka na sinusubukan niya
[ Marahil Talaga Siyang Sinasadya ] Matapos basahin ang lahat ng mga mensahe, nagalit si Gerald ngunit hindi nagpakita ng kanyang emosyon. Akala niya ay magkakamalay na si Charlotte matapos siyang hindi pinansin ng ilang araw, ngunit hindi ito nangyari sa inaasahan niya. Lumilitaw na gumagawa siya ng eksena dahil sa pera. "Mr. Wilson, paano ko sasagutin si Mrs. Wilson?" tanong ni Arthur. Hinarang ni Gerald ang kanyang contact number at ibinalik ang telepono kay Arthur. "Huwag mo na lang siyang pansinin. I-deactivate ang mga card niya para matino siya," sagot ni Gerald. Tumango si Arthur at idinagdag, "Nga pala, nakahanap ako ng isang set ng purple na alahas gaya ng ni-request mo. Dapat itong maging regalo para sa..." Bago natapos ni Arthur ang kanyang mga salita, sinulyapan siya ni Gerald. "Dapat ko bang ilabas nang maaga?" tanong ni Arthur. Kumunot ang noo ni Gerald at sumagot, "Hindi sa ngayon." "Sige." Pagkatapos mag-isip sandali, nagpatuloy si Arthur, "Nakahanap ako
[ Hindi Siya Napakahalaga ] "Imposible iyon," sabi ni Gerald. Hindi nakaimik si Arthur sa pagtitiwala ni Gerald. Nag-isip siya sandali at sumagot, "Baka umaasa lang si Mrs. Wilson na makakasama mo siya ng mas maraming oras." Binuksan ni Gerald ang kanyang mga mata. Ito ay mas malamang na ipaliwanag ang dahilan ng kanyang paghingi ng diborsiyo. Umupo siya ng tuwid, uminom ng gamot at sinilip ang orasan sa dingding. Halos oras na ng hapunan. Pagkalabas ng trabaho, naghiwalay sina Ava at Charlotte. Sinubukan ni Charlotte na pumara ng taxi para tumungo sa mansyon ng Scott Family. Bigla siyang nagulat ng may humila na itim na Bentley sa harapan niya. Bumaba ang bintana ng sasakyan at hindi man lang nag-abalang sumulyap si Gerald sa gilid habang sinabi niyang, "Pumasok ka." Saglit na nag-alinlangan si Charlotte. Payag ba siyang sumama sa kanila sa hapunan? Mabilis niyang binuksan ang pinto at pumasok sa Bentley, sa takot na baka biglang magbago ang isip ni Gerald. Nanatiling ta
[Sana Si Gerald ay Nagpakasal kay Faith ] Natahimik ang reading room. Nakaramdam siya ng bukol sa kanyang lalamunan habang nilulunok niya ang prutas. Alam niya na hindi kailanman ikokompromiso ni Gerald ang mga benepisyo para sa kahit na ang tunay na pag-ibig, lalo na para sa kanya, na wala sa kanya. Sa kabila noon, kumirot pa rin ang puso niya nang marinig niya kung gaano kawalang-interes si Gerald. Napabuntong-hininga si Charlotte. Dinampot niya ang plato at mabilis na bumaba mula sa kabilang side bago may lumabas sa reading room. Ilang sandali matapos siyang umupo sa sala, bumukas ang pinto ng reading room. Magkasunod na bumaba ng hagdan sina Gerald at Owen Scott na may matigas na ekspresyon sa kanilang mga mukha. Habang si Gerald ay palaging ganoon, malinaw na hindi nasisiyahan si Owen. Medyo awkward ang hapunan nang gabing iyon dahil wala ang panganay na tiyuhin at ikatlong tiyuhin ni Charlotte. Sa hapag-kainan, bilang hostess, si Priscillia ay tinatrato si Gerald nang buo
[ Isang Tool Para Maibulalas ang Kanyang mga Pagnanasa? ] Umakyat si Owen pagkatapos magsabi at si Priscillia ay may tampo sa mukha. Hindi nagbago ang ekspresyon ni Charlotte. Tumingin siya sa aso at hinaplos ang baba nito at pinuri, "Good boy." Hindi na bumalik si Gerald sa dining room kaya pumunta si Charlotte sa kwarto nila sa taas. Ayaw niyang makisama sa kama ngunit ang pagtulog sa ibang silid ay magdadala ng hinala. Kaya inayos niya ang sofa. Gayunpaman, nang buksan niya ang wardrobe, ang mga night gown ay hindi kaakit-akit at hindi nakadikit. Obvious naman. Si Priscilla ang nasa likod nito. Mas gugustuhin niyang hindi magsuot ng mga iyon o kung hindi ay libakin siya ni Gerald. Pagkatapos maligo, nagsuot siya ng bathrobe at nagtalukbong ng kumot at natulog sa sofa. Patay ang ilaw nang pumasok si Gerald sa kwarto. Mabilis niyang ibinaba ang kanyang telepono nang marinig ang mga yabag nito. Binuksan ni Gerald ang wardrobe at nagkaroon ng sandaling katahimikan bago niya it
[ Maaari na kayong Magkasama sa wakas ] Smack! Isang malakas at malutong na tunog ang umalingawngaw, at tumahimik ang silid. Natigilan si Gerald. Nang makabawi ay nakaramdam siya ng pag-aapoy sa kanyang pisngi. Ang pagnanasa sa kanyang mga mata ay nawala at napalitan ng isang nagyeyelong sulyap. Ito ang unang pagkakataon na sinampal siya sa mukha. Mabilis na kinuha ni Charlotte ang kanyang bathrobe at bumangon sa kama. "Sabi ko gusto ko ng divorce!" sabi ni Charlotte. Noong nakaraan, sa tuwing tatanggihan ni Gerald ang mga kondisyon na hiniling ng Scott Family, si Charlotte ay pumupunta upang magmakaawa sa kanya at kahit na ginagamit ang kanyang katawan upang pasayahin siya. Dahil dito, naisip niya na ginagamit niya ang parehong mga lumang trick, at naglaro pa siya para mabigyan lang siya ng paraan. Hindi magandang tingnan ang ekspresyon ni Gerald.Hindi niya naiwasang ipaliwanag, "Hindi ko alam kung sino ang nagdroga sa iyo, ngunit hindi ako iyon." Malamig na suminghot
[ Oras na para Mag-move On ] Pinandilatan ni Gerald si Charlotte at sinabing, "Charlotte Scott, mas mabuting huwag kang magsisi." Diretso ang tingin ni Charlotte sa kanyang mga mata at sumagot, "Pagsisihan ko man o hindi ay wala sa iyo. Siguraduhin mo lang na hindi ka male-late." Maya-maya, lumabas si Gerald sa kwarto at nagmamadaling lumabas ng mansyon. Hindi gumagalaw na nakatayo si Charlotte sa may pintuan. Biglang bumukas ang pinto sa tapat at dahan-dahang lumabas si Faith. Tumingin siya sa ibaba at nag-aalalang sinabi, Charlotte, anong nangyari? Nag-away ba kayong dalawa?" Dahil hindi makaalis si Charlotte sa kalagitnaan ng gabi, magdamag siyang nakaupo sa kwarto. Nang magising ang mayordoma ng alas-5 ng umaga, sinabihan niya itong maghatid ng mensahe sa kanyang lolo. "May nangyayari sa bahay, kaya kailangan kong bumalik ng mas maaga." Magalang na tumango ang mayordoma bilang tugon. Lumabas si Charlotte sa mansyon, ngunit walang sasakyan na naghihintay sa kanya. Ala