[ Marahil Talaga Siyang Sinasadya ]
Matapos basahin ang lahat ng mga mensahe, nagalit si Gerald ngunit hindi nagpakita ng kanyang emosyon. Akala niya ay magkakamalay na si Charlotte matapos siyang hindi pinansin ng ilang araw, ngunit hindi ito nangyari sa inaasahan niya. Lumilitaw na gumagawa siya ng eksena dahil sa pera. "Mr. Wilson, paano ko sasagutin si Mrs. Wilson?" tanong ni Arthur. Hinarang ni Gerald ang kanyang contact number at ibinalik ang telepono kay Arthur. "Huwag mo na lang siyang pansinin. I-deactivate ang mga card niya para matino siya," sagot ni Gerald. Tumango si Arthur at idinagdag, "Nga pala, nakahanap ako ng isang set ng purple na alahas gaya ng ni-request mo. Dapat itong maging regalo para sa..." Bago natapos ni Arthur ang kanyang mga salita, sinulyapan siya ni Gerald. "Dapat ko bang ilabas nang maaga?" tanong ni Arthur. Kumunot ang noo ni Gerald at sumagot, "Hindi sa ngayon." "Sige." Pagkatapos mag-isip sandali, nagpatuloy si Arthur, "Nakahanap ako ng ilang bahay para kay Miss Katie gaya ng itinuro mo sa akin. Gusto mo bang tingnan?" Magkahalong emosyon ang naramdaman ni Gerald nang banggitin ni Arthur ang pangalan ni Katie. Arthur ay hindi maglakas-loob na maging pabaya pagdating sa kanyang mga bagay, kaya siya nagbigay kay Gerald ng ilang detalye tungkol sa paligid ng mga bahay. Ilang sandali pa, sumagot si Gerald, " Dapat may malapit na kindergarten at doble dapat ang security system kaysa sa ginamit sa mansion ko. Lahat ng iba ay dapat ang pinakamahusay." "Oo, Mr. Wilson." Nagpadala muli si Charlotte ng ilang mensahe sa W******p ni Gerald at napansin niyang hindi naihatid ang kanyang mga mensahe. Hindi siya nakaimik na na-block siya ni Gerald sa W******p. Pinag-isipan niya kung dapat niyang harapin nang direkta si Gerald at tinapos ang kasunduan sa diborsyo. Biglang may tumawag sa kanya sa telepono. Ang kanyang lolo, na humiling sa kanya kamakailan na iuwi si Gerald para sa hapunan, ay muling nag-request. Narinig ni Ava ang usapan at nagtanong, "May gagawin na naman ba ang lolo mo?" Nabigo si Charlotte. Hindi nagtagal nang huling humingi ng pabor ang kanyang lolo kay Gerald. Dagdag pa ni Ava, "Malapit nang kumukuha ng final exam si William. Kapag nalaman ng lolo mo na nakikipagdiborsyo ka, gagamitin ba niya si William laban sa iyo?" Ito talaga ang ikinabahala ni Charlotte. Siya ay walang iba kundi isang sangla sa Scott Family. Nang pumanaw ang kanyang mga magulang, malamig ang pakikitungo sa kanila ng kanyang lolo. Sa tuwing tumanggi siyang tuparin ang mga kahilingan nito, ginagamit ng kanyang lolo si William para banta siya. Kaya niyang tiisin ang anuman basta't hindi nasaktan si William. "How about find Gerald to deal with your grandfather first?" mungkahi ni Ava. Ngumiti ng pilit si Charlotte, iniisip ang ginawa niya noong hapon. Nag-isip siya sandali at nagpasyang magpadala muli ng mensahe kay Gerald. Charlotte: [Nandyan ka ba?] Walang tugon mula kay Gerald. Charlotte: [Tingnan mo, pasensya na sa tanghalian.] Nadismaya siya. Pagkatapos magpakawala sa loob, sumagot si Gerald at nagpadala ng nakangising emoji. Charlotte: [Libre ka ba ngayong gabi? Gusto ka ng lolo ko na imbitahan ka sa hapunan.] Gerald: [pagkain ng aso?] Hindi nakaimik si Charlotte. Alam niyang hinding-hindi hahayaan ni Gerald na madulas ang mga bagay-bagay. Natahimik siya at naisipang humingi ng tawad sa kanya. Gerald: [Nararapat ba na pumunta ako para sa hapunan dahil gusto mo ng diborsiyo?] Ito ang parehong mensahe na ibinalik ni Charlotte nang tumanggi siyang uminom ng mga pangpawala ng sakit habang may hangover. Mabilis siyang nag-type ng paghingi ng tawad at nagpadala ng mensahe para lamang matuklasan na muli siyang hinarang nito. In-unblock ba siya para lang ipahiya siya? Dahil sa pagkadismaya ay inihagis ni Charlotte ang kanyang telepono sa isang tabi. Nag-aalala siya tungkol sa hapunan ngayong gabi. Mas malala pa, kaya niyang pumunta mag-isa. Maaaring makaiwas siya sa bala hangga't hindi niya inilabas ang hiwalayan. Sumandal si Gerald sa kanyang upuan. Parang papel ang mukha niya. Pinatawag si Arthur at nalaman kaagad na masama ang pakiramdam ni Gerald. "Masama ba ang pakiramdam mo, Mr. Wilson?" tanong ni Arthur. Tumango si Gerald bilang tugon. "Pupunta ako at kukuha ka ng gamot." Napabuntong-hininga si Arthur. Si Gerald ay nagkakaroon ng gastric dahil siya ay nilaktawan ang tanghalian. Imposibleng makakain siya ng isang kagat sa mga natira. Nagdilim ang kanyang ekspresyon nang maalala ang mga mensaheng ipinadala ni Charlotte at tinutuya siya sa loob. Akala niya ay matapang siya, ngunit sa huli ay humingi ito ng tulong sa kanya sa oras ng problema. Bumalik si Arthur sa opisina dala ang gamot ni Gerald sa tiyan. Si Gerald ay nagpapahinga habang nakapikit. Kumunot ang noo niya at tinanong si Arthur, "Mukhang mas kapani-paniwala ba ang pagde-demand niya ng diborsyo sa pagkakataong ito?" Ngumiti si Arthur at inilagay ang gamot sa harap ni Gerald. Nag-alinlangan siya at sinabing, "Siguro sinadya niya talaga ito sa pagkakataong ito?"[ Hindi Siya Napakahalaga ] "Imposible iyon," sabi ni Gerald. Hindi nakaimik si Arthur sa pagtitiwala ni Gerald. Nag-isip siya sandali at sumagot, "Baka umaasa lang si Mrs. Wilson na makakasama mo siya ng mas maraming oras." Binuksan ni Gerald ang kanyang mga mata. Ito ay mas malamang na ipaliwanag ang dahilan ng kanyang paghingi ng diborsiyo. Umupo siya ng tuwid, uminom ng gamot at sinilip ang orasan sa dingding. Halos oras na ng hapunan. Pagkalabas ng trabaho, naghiwalay sina Ava at Charlotte. Sinubukan ni Charlotte na pumara ng taxi para tumungo sa mansyon ng Scott Family. Bigla siyang nagulat ng may humila na itim na Bentley sa harapan niya. Bumaba ang bintana ng sasakyan at hindi man lang nag-abalang sumulyap si Gerald sa gilid habang sinabi niyang, "Pumasok ka." Saglit na nag-alinlangan si Charlotte. Payag ba siyang sumama sa kanila sa hapunan? Mabilis niyang binuksan ang pinto at pumasok sa Bentley, sa takot na baka biglang magbago ang isip ni Gerald. Nanatiling ta
[Sana Si Gerald ay Nagpakasal kay Faith ] Natahimik ang reading room. Nakaramdam siya ng bukol sa kanyang lalamunan habang nilulunok niya ang prutas. Alam niya na hindi kailanman ikokompromiso ni Gerald ang mga benepisyo para sa kahit na ang tunay na pag-ibig, lalo na para sa kanya, na wala sa kanya. Sa kabila noon, kumirot pa rin ang puso niya nang marinig niya kung gaano kawalang-interes si Gerald. Napabuntong-hininga si Charlotte. Dinampot niya ang plato at mabilis na bumaba mula sa kabilang side bago may lumabas sa reading room. Ilang sandali matapos siyang umupo sa sala, bumukas ang pinto ng reading room. Magkasunod na bumaba ng hagdan sina Gerald at Owen Scott na may matigas na ekspresyon sa kanilang mga mukha. Habang si Gerald ay palaging ganoon, malinaw na hindi nasisiyahan si Owen. Medyo awkward ang hapunan nang gabing iyon dahil wala ang panganay na tiyuhin at ikatlong tiyuhin ni Charlotte. Sa hapag-kainan, bilang hostess, si Priscillia ay tinatrato si Gerald nang buo
[ Isang Tool Para Maibulalas ang Kanyang mga Pagnanasa? ] Umakyat si Owen pagkatapos magsabi at si Priscillia ay may tampo sa mukha. Hindi nagbago ang ekspresyon ni Charlotte. Tumingin siya sa aso at hinaplos ang baba nito at pinuri, "Good boy." Hindi na bumalik si Gerald sa dining room kaya pumunta si Charlotte sa kwarto nila sa taas. Ayaw niyang makisama sa kama ngunit ang pagtulog sa ibang silid ay magdadala ng hinala. Kaya inayos niya ang sofa. Gayunpaman, nang buksan niya ang wardrobe, ang mga night gown ay hindi kaakit-akit at hindi nakadikit. Obvious naman. Si Priscilla ang nasa likod nito. Mas gugustuhin niyang hindi magsuot ng mga iyon o kung hindi ay libakin siya ni Gerald. Pagkatapos maligo, nagsuot siya ng bathrobe at nagtalukbong ng kumot at natulog sa sofa. Patay ang ilaw nang pumasok si Gerald sa kwarto. Mabilis niyang ibinaba ang kanyang telepono nang marinig ang mga yabag nito. Binuksan ni Gerald ang wardrobe at nagkaroon ng sandaling katahimikan bago niya it
[ Maaari na kayong Magkasama sa wakas ] Smack! Isang malakas at malutong na tunog ang umalingawngaw, at tumahimik ang silid. Natigilan si Gerald. Nang makabawi ay nakaramdam siya ng pag-aapoy sa kanyang pisngi. Ang pagnanasa sa kanyang mga mata ay nawala at napalitan ng isang nagyeyelong sulyap. Ito ang unang pagkakataon na sinampal siya sa mukha. Mabilis na kinuha ni Charlotte ang kanyang bathrobe at bumangon sa kama. "Sabi ko gusto ko ng divorce!" sabi ni Charlotte. Noong nakaraan, sa tuwing tatanggihan ni Gerald ang mga kondisyon na hiniling ng Scott Family, si Charlotte ay pumupunta upang magmakaawa sa kanya at kahit na ginagamit ang kanyang katawan upang pasayahin siya. Dahil dito, naisip niya na ginagamit niya ang parehong mga lumang trick, at naglaro pa siya para mabigyan lang siya ng paraan. Hindi magandang tingnan ang ekspresyon ni Gerald.Hindi niya naiwasang ipaliwanag, "Hindi ko alam kung sino ang nagdroga sa iyo, ngunit hindi ako iyon." Malamig na suminghot
[ Oras na para Mag-move On ] Pinandilatan ni Gerald si Charlotte at sinabing, "Charlotte Scott, mas mabuting huwag kang magsisi." Diretso ang tingin ni Charlotte sa kanyang mga mata at sumagot, "Pagsisihan ko man o hindi ay wala sa iyo. Siguraduhin mo lang na hindi ka male-late." Maya-maya, lumabas si Gerald sa kwarto at nagmamadaling lumabas ng mansyon. Hindi gumagalaw na nakatayo si Charlotte sa may pintuan. Biglang bumukas ang pinto sa tapat at dahan-dahang lumabas si Faith. Tumingin siya sa ibaba at nag-aalalang sinabi, Charlotte, anong nangyari? Nag-away ba kayong dalawa?" Dahil hindi makaalis si Charlotte sa kalagitnaan ng gabi, magdamag siyang nakaupo sa kwarto. Nang magising ang mayordoma ng alas-5 ng umaga, sinabihan niya itong maghatid ng mensahe sa kanyang lolo. "May nangyayari sa bahay, kaya kailangan kong bumalik ng mas maaga." Magalang na tumango ang mayordoma bilang tugon. Lumabas si Charlotte sa mansyon, ngunit walang sasakyan na naghihintay sa kanya. Ala
[ Ang Iyong Card ay Na-frozen ] Bandang alas-9. Maaliwalas ang langit at maganda ang panahon. Bumaba si Charlotte sa taxi at naglakad patungo sa Courthouse. Habang papalapit siya, napansin niyang parang mas maraming estranged couples kaysa sa mga nagmamahalan. Ipinaalala nito sa kanya ang araw na dapat nilang makuha ang kanilang marriage certificate. Hindi nagpakita si Gerald sa araw na iyon at naghintay siya nang walang kabuluhan sa buong umaga hanggang sa makatanggap siya ng tawag, na nagsasabi na ang lahat ay naayos na. Nang maglaon, nalaman niya kung gaano siya nagdamdam sa kanilang kasal. Luminga-linga si Charlotte pagdating sa harap ng Courthouse, ngunit hindi niya makita ang sasakyan ni Gerald. Naisip niyang naroon pa rin siya sa kinaroroonan ni Katie, marahil ay natutulog pa. Mabilis siyang nagpadala ng text para ipaalala sa kanya na nasa oras, ngunit hindi ito tumugon. Napakunot ang noo niya sa kanyang telepono nang mapagtantong ganito na ito sa loob ng maraming taon.
[ Nagbabago Ba Ang Iyong Isip ] Nakaramdam si Charlotte ng bukol sa kanyang lalamunan. Ang card ay kay Gerald, kaya siya lamang ang may awtoridad na i-freeze ito. Hindi niya pinansin ang mapanghusgang tingin ng staff at dali-daling kinuha ang kanyang telepono at napagtantong may ilang missed calls siya mula kay Gerald. Agad siyang tumawag ngunit hindi ito sumasagot. Tiningnan niya ang kanyang telepono at nakita ang isang mensahe mula kay Gerald. Gerald: [Nasaan ka?! Pinatayo mo ako. Masaya ka ba?] Ramdam niya ang galit nito sa pamamagitan ng mensahe. Pumikit siya at naisipang sumagot, pero pinigilan niya ang sarili. Walang kwenta kung ipaliwanag niya sa kanya ang sitwasyon niya ngayon, kaya mabilis niyang tinawagan si Ava. Walang pag-aalinlangan, inilipat ni Ava ang $15,000 sa bank account ni Charlotte at nangakong makakabayad siya sa lalong madaling panahon. Matapos bayaran ang deposito, bumalik si Charlotte sa emergency room at pinirmahan ang mga papeles gaya ng itinuro.
[ Isang Hindi Inaasahang Pagkikita ] Nablangko ang isip niya saglit. Pagkatapos ay mabilis siyang bumalik sa hallway. "Tulong! May nagtangkang magpakamatay!" sigaw niya. Lumapit agad sa kanya ang mga doktor at nurse na malapit sa kanya at inakay niya sila pabalik sa hagdanan. Sa wakas ay nagkaroon siya ng malinaw na pananaw sa taong nagpakamatay. Tila nasa early 20's ang guwapong binata at nakahandusay sa maliit na lusak ng dugo na tumutulo mula sa kanyang pulso. Laking gulat ng makita ang mukha niya na kasing pula ng papel. Mabilis na binuhat ng mga doktor at nurse ang binata sa isang stretcher. Nadulas ang isang kamay niya at nakasabit sa stretcher. Nag-aalala si Charlotte na baka tumama ang kamay nito sa railings, kaya mabilis siyang humakbang para ilagay ang kamay nito sa ligtas na posisyon. Gayunpaman, biglang ginalaw ng walang malay na binata ang kanyang kamay at napahawak ang kanyang mga daliri sa bracelet ni Charlotte. Bago pa siya makapag-react, gumalaw ang stretche
[ Huwag Natin Magpaikot Sa Bush ] Galit si Charlotte at may sasabihin pa sana, ngunit ibinaba na ni Gerald ang tawag. Samantala, pabalik sa conference room, sinabi ni Katie kay Gerald,Gerald, handa na ang lahat ng mga dokumento. Maaari na tayong magsimula ngayon." Tumingin si Gerald sa malaking screen at tumango bilang tugon. Tuwang-tuwa si Katie, at lahat ng di-pagkakapantay-pantay at pagkabalisa na naramdaman niya pagkabalik sa bansa ay nawala. Alam niyang hindi magbabago ang koneksyon nila hangga't nananatili ang nakaraan at ang taong iyon. Walang-wala si Charlotte kumpara sa taong iyon. Nakahinga siya nang maluwag, bumalik sa kanyang upuan na kuntento, at sinabi kay Gabriel, Mr. Stone, maaari na tayong magsimula." Dahil sa hindi nakuha ni Gabriel ang kaso, walang choice si Charlotte kundi maghanap ng iba. Makalipas ang ilang sandali ay napagod siya at naupo sa isang restaurant. Nag-order, sumilip siya sa bintana at nakita ang isang Pagani na nakaparada sa labas. Isang lala
[ Malamang Hindi Ngayon ] Wilson Corp. Bumukas ang pinto ng conference room, at lumabas si Gerald sa grupo, na sinundan ng isang grupo ng mga tao. Si Arthur ay sumusunod sa kanyang likuran, nag-uulat sa kanyang iskedyul sa hapon. Pagdating sa kanyang opisina, hinubad ni Gerald ang kanyang coat at narinig na nagtanong si Arthur, "Anong tanghalian mo ngayon, Mr. Wilson?" Kumunot ang noo ni Gerald at sinulyapan siya. Ngumiti si Arthur at nagpaliwanag, "15 ngayon." Sa wakas ay naalala ni Gerald na aagawin siya ni Charlotte buong hapon tuwing ika-15 ng buwan, na dinadala sa kanya ang lutong bahay na tanghalian. Kung isasaalang-alang ang kanilang kasalukuyang relasyon, naramdaman ni Arthur na maaaring hindi magpakita si Charlotte ngayon. Hindi niya masabi iyon nang diretso, kaya sinabi niya, "Marahil, darating siya?" Nanatiling pareho ang ekspresyon ni Gerald. Inihagis niya ang kanyang cufflinks sa sofa at sumagot, "Kailan pa siya hindi dumating?" 'Malamang hindi ngayon,' na
[ Magkakaroon Na Tayo ng Family Reunion ] "Ako na ang bahala sa damit ko. Si Mr. Wilson, ikuha mo siya ng mga ready-made na damit ayon sa mga sukat niya," kaswal na sabi ni Charlotte, hindi niya pinansin ang pagpapalitan ng tingin ng mga kasambahay. Pagkatapos niyang kumain, nagpalit siya ng casual na damit at lumabas ng mansyon. Simple lang ang trabaho niya sa art gallery, at kailangan lang niyang magtrabaho ng tatlo o apat na araw sa isang linggo. Day off niya ngayon, kaya binalak niyang samahan si William sa ospital. Gayunpaman, pagdating niya sa ospital, nakarinig siya ng kaguluhan mula sa ward. Ang mga nars ay sumisigaw na may tumawag ng pulis. Lumapit si Charlotte sa eksena, at may biglang tumuro sa kanya. "Siya nga! Kapatid ng brat na yun!" Bago niya namalayan, maraming lalaki ang sumugod sa kanya. Mabuti na lang at nakialam ang mga security guard at napigilan sila. Maya-maya pa ay dumating na ang mga pulis. Matapos ayusin ang sitwasyon, maliwanag na ang grupong ito
[ Nasaan ang Natitirang Bote?] Mas gumaan ang pakiramdam ni Charlotte sa kwarto at nagpasyang bumangon. Inaya niya si Helen na umalis at siya na mismo ang nagpalit ng bedsheets, saka bumalik sa lounge area sa dressing room. Nadismaya si Gerald matapos ibaba ang tawag. Lalong kumunot ang kanyang noo nang bumalik sa kwarto at napagtantong pinalitan na ang bedsheets, at isang unan na lang ang natira. Alam niyang pumunta si Charlotte para manatili sa lounge area ng dressing room. Nakatitig sa bakanteng kama, inis niyang nagvibrate ang phone niya. Pinadalhan siya ni Charlotte ng ilang mga mensahe at isang screenshot ng resibo. Charlotte: [Maglilinis ako ng kwarto mula ngayon.] Charlotte: [1,200 dolyar sa isang buwan. May pagtutol ka ba?] Charlotte: [Tinuri ko at napagtanto ko na ang 450 libong dolyar ay maaaring hindi sapat para sa akin.] Tiningnan ni Gerald ang mga mensahe at huminga ng malalim. Maaaring walang legal na epekto ang pekeng marriage decree, ngunit pinalakas nit
[. Iyo ba ang Bata ] Kalmadong naglakad si Gerald sa pinto. Nagulat si Charlotte na hindi siya nakipagtalo sa kanya. Pagkatapos ay naalala niya ang mga tsismis tungkol sa pagkakaroon niya ng anak kay Katie Hussey. Alam niyang walang problema sa kanya, kaya wala siyang pakialam sa ironic na pahayag na ito. Binuksan ni Gerald ang pinto, at pumasok si Helen na may dalang isang bungkos ng mga tabletas ng gamot. "Madam, oras na para sa iyong gamot," sabi niya. Napakunot ang noo ni Charlotte ng makita ang isang tray ng mga tabletas na kailangan niyang inumin at umiling. "Kailangan ko ba talagang uminom ng isang bungkos ng mga tabletas?" "Ito ang utos ng doktor," medyo naiinip na sabi ni Gerald. Walang gana, kinuha ni Charlotte ang mga tabletas at isa-isa itong nilunok. Ang ilan sa mga tabletas ay napakalaki at mahirap lunukin. Kinailangan niya ng ilang mga pagtatangka upang makuha ang mga ito. Sa oras na siya ay tapos na sa pag-inom ng mga tabletas, ang kanyang tiyan ay ganap
[ Nakita Ko Na Ang Buong Katawan Mo ] Nagising si Charlotte sa madilim na silid, hindi sigurado kung gaano siya katagal natulog. Bigla niyang napagtantong nasa master bedroom siya. Ang sakit ay humupa, at siya ay komportableng nakatago sa ilalim ng mga kumot na sutla. Nakahinga siya ng maluwag at iuunat na sana niya ang kanyang mga paa nang mapansin niya si Gerald na nakaupo sa sofa habang nakapikit ang mga mata. Nalilito kung bakit siya naroroon, inilipat niya ang kanyang tingin at napansin ang kanyang kamiseta ay maluwag na butones, na tumambad sa kanya. Napabuntong hininga siya at mabilis na itinaas ang mga saplot para takpan ang sarili. Muling itinaas ang kanyang ulo, nakita niyang binuksan ni Gerald ang kanyang mga mata. "Pinalitan mo ba ang damit ko?" tanong niya. Palibhasa'y pagod na sa mga araw ng hirap sa trabaho at hindi mapakali na pagtulog, naiirita niyang sagot, "Ano pa sa tingin mo?" Walang sabi-sabi, sinuot niya ang kanyang t-shirt. "May parte ba ng kat
[ May Fetish si Gerald? ] Kumunot ang noo ni Gerald at bumalik sa master bedroom. Walang tao dito at walang laman ang banyo. Inilibot niya ang paningin sa kwarto at napansin niya ang mga damit ni Charlotte sa sulok. Saka niya naalala ang maliit na banyo sa lounge. Pumasok siya at narinig niya ang lagaslas ng tubig sa maliit na banyo. "Charlotte?" tawag niya, ngunit walang sumasagot. Kumatok siya sa pinto, ngunit wala pa ring sumasagot. Matapos mag-alinlangan saglit, pilit niyang binuksan ang pinto ng banyo. Ang sahig ay tuyo, ngunit isang maputlang katawan ang nakasandal sa isang glass enclosure na puno ng singaw. Mabilis na pinatay ni Gerald ang tubig, kumuha ng tore at binuhat si Charlotte palabas ng banyo. Inihiga siya nito sa kama. Akala niya ay nahimatay siya sa init, ngunit biglang napansin ang ilang → pulang batik sa bed sheet. Sa paghihinala na maaaring regla niya ito, sinubukan niya itong gisingin. Nang mapansin niyang hindi ito sumasagot at kasing putla ng papel an
[ Hindi Ako ang Iyong Driver ] Pagkatapos ng kanilang hiwalayan, ito ang unang pagkakataon na muli silang nagkita. Nagulat si Charlotte nang makitang mag-isa si Gerald na nagmamaneho. Sa kanyang impresyon, palagi niyang pinapatakbo si Arthur habang siya ay nakaupo sa backseat na parang hari. Padabog na sinara ang pinto ng sasakyan. Si Gerald ay nagsuot ng malungkot na ekspresyon, at ang kanyang aura ay napakalaki. Sa takot sa biglaang pagsulpot nito, kumalas si Michelle sa pagkakahawak kay Charlotte at umatras ng ilang hakbang. "G-Gerald..." nauutal na sabi ni Michelle. Malamig na sumulyap sa kanya si Gerald at tumingin kay Charlotte, hawak ang tiyan niya at ibinaba ang ulo. Bumalik sa kani-kanilang mga sasakyan ang mga nanonood, na mas nasasabik. Sa araw, nasaksihan nila si Simon nagpapakita sa private room. At ngayon, maaari nilang mahuli si Gerald na nakikipag-ugnayan sa kanyang mga gawain sa pamilya. Bukod dito,Kasama si Charlotte sa dalawa mga pangyayari. "Tatayo ka
[ Pangangaso Para sa Isa pang Mayaman na Tao ] Nakapag-order na si Charlotte ng masasakyan at natuwa siya hanggang sa nakita niya si Michelle na sumusugod sa kanya na may galit. Akala niya pupuntahan siya ni Michelle, pero laking gulat niya, dumiretso siya kay Ava at hinawakan ang buhok niya. Dahil sa gulat ay mabilis na hinila ni Charlotte si Michelle. "Anong ginagawa mo?!" sabi ni Charlotte. Tinuro ni Michelle si Ava. "Saan nanggaling ang amerikana?" Mabilis na napagtanto ni Charlotte na nakilala ni Michelle ang coat na kay Simon. Judging from her reaction, It finally made sense to her why Michelle would always try to close to Nora sa kabila ng komplikadong relasyon ng nanay ni Michelle at ni Nora.Kaya pala, may gusto pala si Michelle kay Simon. "Michelle, it's all a misunderstanding!" Tumayo si Charlotte sa harap ni Ava at ipinagtanggol siya kay Michelle. "May kaunting insidente ang kaibigan ko sa private party ni Simon; kaya ibinigay sa kanya ni Simon ang amerikana."