[ Ang Iyong Card ay Na-frozen ] Bandang alas-9. Maaliwalas ang langit at maganda ang panahon. Bumaba si Charlotte sa taxi at naglakad patungo sa Courthouse. Habang papalapit siya, napansin niyang parang mas maraming estranged couples kaysa sa mga nagmamahalan. Ipinaalala nito sa kanya ang araw na dapat nilang makuha ang kanilang marriage certificate. Hindi nagpakita si Gerald sa araw na iyon at naghintay siya nang walang kabuluhan sa buong umaga hanggang sa makatanggap siya ng tawag, na nagsasabi na ang lahat ay naayos na. Nang maglaon, nalaman niya kung gaano siya nagdamdam sa kanilang kasal. Luminga-linga si Charlotte pagdating sa harap ng Courthouse, ngunit hindi niya makita ang sasakyan ni Gerald. Naisip niyang naroon pa rin siya sa kinaroroonan ni Katie, marahil ay natutulog pa. Mabilis siyang nagpadala ng text para ipaalala sa kanya na nasa oras, ngunit hindi ito tumugon. Napakunot ang noo niya sa kanyang telepono nang mapagtantong ganito na ito sa loob ng maraming taon.
[ Nagbabago Ba Ang Iyong Isip ] Nakaramdam si Charlotte ng bukol sa kanyang lalamunan. Ang card ay kay Gerald, kaya siya lamang ang may awtoridad na i-freeze ito. Hindi niya pinansin ang mapanghusgang tingin ng staff at dali-daling kinuha ang kanyang telepono at napagtantong may ilang missed calls siya mula kay Gerald. Agad siyang tumawag ngunit hindi ito sumasagot. Tiningnan niya ang kanyang telepono at nakita ang isang mensahe mula kay Gerald. Gerald: [Nasaan ka?! Pinatayo mo ako. Masaya ka ba?] Ramdam niya ang galit nito sa pamamagitan ng mensahe. Pumikit siya at naisipang sumagot, pero pinigilan niya ang sarili. Walang kwenta kung ipaliwanag niya sa kanya ang sitwasyon niya ngayon, kaya mabilis niyang tinawagan si Ava. Walang pag-aalinlangan, inilipat ni Ava ang $15,000 sa bank account ni Charlotte at nangakong makakabayad siya sa lalong madaling panahon. Matapos bayaran ang deposito, bumalik si Charlotte sa emergency room at pinirmahan ang mga papeles gaya ng itinuro.
[ Isang Hindi Inaasahang Pagkikita ] Nablangko ang isip niya saglit. Pagkatapos ay mabilis siyang bumalik sa hallway. "Tulong! May nagtangkang magpakamatay!" sigaw niya. Lumapit agad sa kanya ang mga doktor at nurse na malapit sa kanya at inakay niya sila pabalik sa hagdanan. Sa wakas ay nagkaroon siya ng malinaw na pananaw sa taong nagpakamatay. Tila nasa early 20's ang guwapong binata at nakahandusay sa maliit na lusak ng dugo na tumutulo mula sa kanyang pulso. Laking gulat ng makita ang mukha niya na kasing pula ng papel. Mabilis na binuhat ng mga doktor at nurse ang binata sa isang stretcher. Nadulas ang isang kamay niya at nakasabit sa stretcher. Nag-aalala si Charlotte na baka tumama ang kamay nito sa railings, kaya mabilis siyang humakbang para ilagay ang kamay nito sa ligtas na posisyon. Gayunpaman, biglang ginalaw ng walang malay na binata ang kanyang kamay at napahawak ang kanyang mga daliri sa bracelet ni Charlotte. Bago pa siya makapag-react, gumalaw ang stretche
[ Salamat sa Pagtulong ] Nakita siya ng nurse na nakatitig sa string ng beads at mabilis na nagpaliwanag, "Mr. Benjamin has been clutching on to that string of beads all this time. Ni hindi niya binitawan habang isinasagawa ang procedure." Kinuha ni Gerald ang string ng mga butil, medyo pamilyar ito. Tumingin siya kay Benjamin at nagtanong, "Saan mo nakuha ito?" Nagningning ang mga mata ni Benjamin, at pilit niyang iniabot ang kanyang kamay. Inilagay ni Gerald ang string ng mga butil sa kanyang kamay. Pabirong sabi ni Elmar. "Maaari ba itong babae na nakahanap sa iyo?" Kinagat ni Benjamin ang kanyang mga labi at tumango. Tumaas ang kilay ni Gerald at nagtanong, "Gusto mo ba siyang makilala?" Nawala sa pag-iisip si Benjamin. Malabo niyang naalala na noong hiniwa niya ang kanyang pulso, nagkaroon ng panandaliang kalinawan bago siya nawalan ng malay. Gusto niyang mabuhay, ngunit ang kanyang kamalayan ay inaanod palayo. Bigla siyang nakarinig ng mga yabag na pababa ng hagdan
[ Are They All this Crazy ] Pumunta si Charlotte sa indoor area at hinanap ang room number. Walang laman ang silid at sinabi ng naghihintay na staff sa kanya na si Gerald ay sumakay sa isang golf cart. Pagpapasya na hanapin siya sa golf course, nagreklamo siya tungkol sa paglakad nang napakalayo dahil sa kanya. Maliwanag na sumisikat ang araw sa kalangitan at umulan kahapon. Ang madamong parang ay napuno ng sariwang bango, at ang hangin ay mainit at mahalumigmig. Basang-basa sa pawis, sa wakas ay nakita ni Charlotte ang golf cart ni Gerald. Mabilis siyang tumakbo pababa sa dalisdis para ihinto ang golf cart. Nakaupo si Gerald sa passenger's seat; nagulat siya ng makita siya. Iniabot niya ang paa para itapak ang accelerator. Biglang bumilis ang golf cart at dumaan kay Charlotte. Nakarating lang siya sa patag na lupa at naiwang hingal na hingal habang pinapanood niya itong lumampas sa kanya. Galit na galit si Charlotte. Pagkatapos ay napansin niyang nagmamaneho si Arthur ng isa
[ Asawa Ko Siya ] Hinubad ni Gerald ang kanyang guwantes at inihagis sa coffee table, saka muling umupo sa sofa. "I've underestimated you. The tricks you employed in the past was nothing," aniya sa malalim na boses. Ngumiti si Charlotte at umupo sa tapat niya. "Thank you for the compliment. However, I don't have any ulterior motives." Pagkasabi niya nun, tinulak niya ang isang plato ng prutas sa harap niya. "Magkaroon ng ilang prutas upang magpalamig." Inilipat ni Gerald ang kanyang mga mata sa plato ng mga prutas. "Wala kang gana kumain?" Binuhusan siya ni Charlotte ng isang basong juice. "Kumusta naman ang fruit juice?" Tumingin siya sa kanya at walang pakialam na sinabi, "Ano ba talaga ang gusto mo?" Ngumiti si Charlotte at nag cross arms. "Hinihiling kong humanap ka ng oras para ayusin ang hiwalayan." "I told you, I'm busy," sagot niya. "Pagkatapos ay gumawa ng oras para dito." Ngumiti si Gerald ng walang awa. "Are you planning to stay around kung hindi a
[ I Don't Mind Becoming A Separated ] Alam ni Charlotte na wala siyang nararamdaman para sa kanya at matagal nang nawalan ng pag-asa. Gayunpaman, matapos maghintay ng walang kabuluhan sa loob ng tatlong taon, masakit pa rin sa kanya ang marinig niyang sabihin ang mga salitang iyon. Huminga siya ng malalim at sadyang gumawa ng ingay sa pagbukas ng pinto bago siya pumasok sa kwarto. Huminto si Eli at sumulyap sa kanya saka magalang na nagdahilan. "Aakyat na ako. May meeting na naman tayo soon, so join us as soon as you can," sabi ni Eli bago umalis. Naiwan mag-isa ang mag-asawa sa private room. Bago pa makapagsalita si Charlotte, sinabi ni Gerald "Isasama ka ni Arthur para pumili ng damit." "Ano?" Sabi ni Charlotte. "May meeting ako in half an hour, and I'm in need of formal attire. Pick a conservative tie for me." Nagkibit balikat si Charlotte at sumagot, "Mr. Wilson, nakalimutan mo na ba kung bakit ako nandito?" Tumayo si Gerald at nilagpasan siya, idinagdag, "Sigura
[ Hindi pinapansin si Gerald ] Galit na galit si Charlotte, ngunit wala siyang magawa. Gusto niyang bumalik sa ospital, ngunit inutusan siya ni Gerald na bumalik sa mansyon. "Ilang araw ka nang hindi umuuwi. May balak ka bang ipaalam sa lahat na maghihiwalay na tayo?" sabi niya. Isinumpa siya ni Charlotte. Gayunpaman, kung isasaalang-alang ang mga kahihinatnan ng kumakalat na balita na sila ay nagbabalak na magdiborsyo, siya ay nagpapilit at umuwi. Natulog siya sa isang hiwalay na silid, ngunit hindi umuwi si Gerald nang gabing iyon. Kinaumagahan pa lang siya nakauwi. Nakaupo siya sa hapag kainan nang bumaba si Charlotte para mag-almusal. Sinadya niyang hindi siya pinansin at umupo sa kabilang dulo ng mesa. Tumingala si Gerald at nakita ang suot niya. "Anong suot mo?" Kumunot ang noo niya. Natigilan si Charlotte. Nakasuot siya ng itim na damit na walang manggas na may zipper sa cleavage. Naiwang nakabukas sa kalahati ang zipper kaya medyo nakalabas ang cleavage niya.
[ Huwag Natin Magpaikot Sa Bush ] Galit si Charlotte at may sasabihin pa sana, ngunit ibinaba na ni Gerald ang tawag. Samantala, pabalik sa conference room, sinabi ni Katie kay Gerald,Gerald, handa na ang lahat ng mga dokumento. Maaari na tayong magsimula ngayon." Tumingin si Gerald sa malaking screen at tumango bilang tugon. Tuwang-tuwa si Katie, at lahat ng di-pagkakapantay-pantay at pagkabalisa na naramdaman niya pagkabalik sa bansa ay nawala. Alam niyang hindi magbabago ang koneksyon nila hangga't nananatili ang nakaraan at ang taong iyon. Walang-wala si Charlotte kumpara sa taong iyon. Nakahinga siya nang maluwag, bumalik sa kanyang upuan na kuntento, at sinabi kay Gabriel, Mr. Stone, maaari na tayong magsimula." Dahil sa hindi nakuha ni Gabriel ang kaso, walang choice si Charlotte kundi maghanap ng iba. Makalipas ang ilang sandali ay napagod siya at naupo sa isang restaurant. Nag-order, sumilip siya sa bintana at nakita ang isang Pagani na nakaparada sa labas. Isang lala
[ Malamang Hindi Ngayon ] Wilson Corp. Bumukas ang pinto ng conference room, at lumabas si Gerald sa grupo, na sinundan ng isang grupo ng mga tao. Si Arthur ay sumusunod sa kanyang likuran, nag-uulat sa kanyang iskedyul sa hapon. Pagdating sa kanyang opisina, hinubad ni Gerald ang kanyang coat at narinig na nagtanong si Arthur, "Anong tanghalian mo ngayon, Mr. Wilson?" Kumunot ang noo ni Gerald at sinulyapan siya. Ngumiti si Arthur at nagpaliwanag, "15 ngayon." Sa wakas ay naalala ni Gerald na aagawin siya ni Charlotte buong hapon tuwing ika-15 ng buwan, na dinadala sa kanya ang lutong bahay na tanghalian. Kung isasaalang-alang ang kanilang kasalukuyang relasyon, naramdaman ni Arthur na maaaring hindi magpakita si Charlotte ngayon. Hindi niya masabi iyon nang diretso, kaya sinabi niya, "Marahil, darating siya?" Nanatiling pareho ang ekspresyon ni Gerald. Inihagis niya ang kanyang cufflinks sa sofa at sumagot, "Kailan pa siya hindi dumating?" 'Malamang hindi ngayon,' na
[ Magkakaroon Na Tayo ng Family Reunion ] "Ako na ang bahala sa damit ko. Si Mr. Wilson, ikuha mo siya ng mga ready-made na damit ayon sa mga sukat niya," kaswal na sabi ni Charlotte, hindi niya pinansin ang pagpapalitan ng tingin ng mga kasambahay. Pagkatapos niyang kumain, nagpalit siya ng casual na damit at lumabas ng mansyon. Simple lang ang trabaho niya sa art gallery, at kailangan lang niyang magtrabaho ng tatlo o apat na araw sa isang linggo. Day off niya ngayon, kaya binalak niyang samahan si William sa ospital. Gayunpaman, pagdating niya sa ospital, nakarinig siya ng kaguluhan mula sa ward. Ang mga nars ay sumisigaw na may tumawag ng pulis. Lumapit si Charlotte sa eksena, at may biglang tumuro sa kanya. "Siya nga! Kapatid ng brat na yun!" Bago niya namalayan, maraming lalaki ang sumugod sa kanya. Mabuti na lang at nakialam ang mga security guard at napigilan sila. Maya-maya pa ay dumating na ang mga pulis. Matapos ayusin ang sitwasyon, maliwanag na ang grupong ito
[ Nasaan ang Natitirang Bote?] Mas gumaan ang pakiramdam ni Charlotte sa kwarto at nagpasyang bumangon. Inaya niya si Helen na umalis at siya na mismo ang nagpalit ng bedsheets, saka bumalik sa lounge area sa dressing room. Nadismaya si Gerald matapos ibaba ang tawag. Lalong kumunot ang kanyang noo nang bumalik sa kwarto at napagtantong pinalitan na ang bedsheets, at isang unan na lang ang natira. Alam niyang pumunta si Charlotte para manatili sa lounge area ng dressing room. Nakatitig sa bakanteng kama, inis niyang nagvibrate ang phone niya. Pinadalhan siya ni Charlotte ng ilang mga mensahe at isang screenshot ng resibo. Charlotte: [Maglilinis ako ng kwarto mula ngayon.] Charlotte: [1,200 dolyar sa isang buwan. May pagtutol ka ba?] Charlotte: [Tinuri ko at napagtanto ko na ang 450 libong dolyar ay maaaring hindi sapat para sa akin.] Tiningnan ni Gerald ang mga mensahe at huminga ng malalim. Maaaring walang legal na epekto ang pekeng marriage decree, ngunit pinalakas nit
[. Iyo ba ang Bata ] Kalmadong naglakad si Gerald sa pinto. Nagulat si Charlotte na hindi siya nakipagtalo sa kanya. Pagkatapos ay naalala niya ang mga tsismis tungkol sa pagkakaroon niya ng anak kay Katie Hussey. Alam niyang walang problema sa kanya, kaya wala siyang pakialam sa ironic na pahayag na ito. Binuksan ni Gerald ang pinto, at pumasok si Helen na may dalang isang bungkos ng mga tabletas ng gamot. "Madam, oras na para sa iyong gamot," sabi niya. Napakunot ang noo ni Charlotte ng makita ang isang tray ng mga tabletas na kailangan niyang inumin at umiling. "Kailangan ko ba talagang uminom ng isang bungkos ng mga tabletas?" "Ito ang utos ng doktor," medyo naiinip na sabi ni Gerald. Walang gana, kinuha ni Charlotte ang mga tabletas at isa-isa itong nilunok. Ang ilan sa mga tabletas ay napakalaki at mahirap lunukin. Kinailangan niya ng ilang mga pagtatangka upang makuha ang mga ito. Sa oras na siya ay tapos na sa pag-inom ng mga tabletas, ang kanyang tiyan ay ganap
[ Nakita Ko Na Ang Buong Katawan Mo ] Nagising si Charlotte sa madilim na silid, hindi sigurado kung gaano siya katagal natulog. Bigla niyang napagtantong nasa master bedroom siya. Ang sakit ay humupa, at siya ay komportableng nakatago sa ilalim ng mga kumot na sutla. Nakahinga siya ng maluwag at iuunat na sana niya ang kanyang mga paa nang mapansin niya si Gerald na nakaupo sa sofa habang nakapikit ang mga mata. Nalilito kung bakit siya naroroon, inilipat niya ang kanyang tingin at napansin ang kanyang kamiseta ay maluwag na butones, na tumambad sa kanya. Napabuntong hininga siya at mabilis na itinaas ang mga saplot para takpan ang sarili. Muling itinaas ang kanyang ulo, nakita niyang binuksan ni Gerald ang kanyang mga mata. "Pinalitan mo ba ang damit ko?" tanong niya. Palibhasa'y pagod na sa mga araw ng hirap sa trabaho at hindi mapakali na pagtulog, naiirita niyang sagot, "Ano pa sa tingin mo?" Walang sabi-sabi, sinuot niya ang kanyang t-shirt. "May parte ba ng kat
[ May Fetish si Gerald? ] Kumunot ang noo ni Gerald at bumalik sa master bedroom. Walang tao dito at walang laman ang banyo. Inilibot niya ang paningin sa kwarto at napansin niya ang mga damit ni Charlotte sa sulok. Saka niya naalala ang maliit na banyo sa lounge. Pumasok siya at narinig niya ang lagaslas ng tubig sa maliit na banyo. "Charlotte?" tawag niya, ngunit walang sumasagot. Kumatok siya sa pinto, ngunit wala pa ring sumasagot. Matapos mag-alinlangan saglit, pilit niyang binuksan ang pinto ng banyo. Ang sahig ay tuyo, ngunit isang maputlang katawan ang nakasandal sa isang glass enclosure na puno ng singaw. Mabilis na pinatay ni Gerald ang tubig, kumuha ng tore at binuhat si Charlotte palabas ng banyo. Inihiga siya nito sa kama. Akala niya ay nahimatay siya sa init, ngunit biglang napansin ang ilang → pulang batik sa bed sheet. Sa paghihinala na maaaring regla niya ito, sinubukan niya itong gisingin. Nang mapansin niyang hindi ito sumasagot at kasing putla ng papel an
[ Hindi Ako ang Iyong Driver ] Pagkatapos ng kanilang hiwalayan, ito ang unang pagkakataon na muli silang nagkita. Nagulat si Charlotte nang makitang mag-isa si Gerald na nagmamaneho. Sa kanyang impresyon, palagi niyang pinapatakbo si Arthur habang siya ay nakaupo sa backseat na parang hari. Padabog na sinara ang pinto ng sasakyan. Si Gerald ay nagsuot ng malungkot na ekspresyon, at ang kanyang aura ay napakalaki. Sa takot sa biglaang pagsulpot nito, kumalas si Michelle sa pagkakahawak kay Charlotte at umatras ng ilang hakbang. "G-Gerald..." nauutal na sabi ni Michelle. Malamig na sumulyap sa kanya si Gerald at tumingin kay Charlotte, hawak ang tiyan niya at ibinaba ang ulo. Bumalik sa kani-kanilang mga sasakyan ang mga nanonood, na mas nasasabik. Sa araw, nasaksihan nila si Simon nagpapakita sa private room. At ngayon, maaari nilang mahuli si Gerald na nakikipag-ugnayan sa kanyang mga gawain sa pamilya. Bukod dito,Kasama si Charlotte sa dalawa mga pangyayari. "Tatayo ka
[ Pangangaso Para sa Isa pang Mayaman na Tao ] Nakapag-order na si Charlotte ng masasakyan at natuwa siya hanggang sa nakita niya si Michelle na sumusugod sa kanya na may galit. Akala niya pupuntahan siya ni Michelle, pero laking gulat niya, dumiretso siya kay Ava at hinawakan ang buhok niya. Dahil sa gulat ay mabilis na hinila ni Charlotte si Michelle. "Anong ginagawa mo?!" sabi ni Charlotte. Tinuro ni Michelle si Ava. "Saan nanggaling ang amerikana?" Mabilis na napagtanto ni Charlotte na nakilala ni Michelle ang coat na kay Simon. Judging from her reaction, It finally made sense to her why Michelle would always try to close to Nora sa kabila ng komplikadong relasyon ng nanay ni Michelle at ni Nora.Kaya pala, may gusto pala si Michelle kay Simon. "Michelle, it's all a misunderstanding!" Tumayo si Charlotte sa harap ni Ava at ipinagtanggol siya kay Michelle. "May kaunting insidente ang kaibigan ko sa private party ni Simon; kaya ibinigay sa kanya ni Simon ang amerikana."