[ Oras na para Mag-move On ] Pinandilatan ni Gerald si Charlotte at sinabing, "Charlotte Scott, mas mabuting huwag kang magsisi." Diretso ang tingin ni Charlotte sa kanyang mga mata at sumagot, "Pagsisihan ko man o hindi ay wala sa iyo. Siguraduhin mo lang na hindi ka male-late." Maya-maya, lumabas si Gerald sa kwarto at nagmamadaling lumabas ng mansyon. Hindi gumagalaw na nakatayo si Charlotte sa may pintuan. Biglang bumukas ang pinto sa tapat at dahan-dahang lumabas si Faith. Tumingin siya sa ibaba at nag-aalalang sinabi, Charlotte, anong nangyari? Nag-away ba kayong dalawa?" Dahil hindi makaalis si Charlotte sa kalagitnaan ng gabi, magdamag siyang nakaupo sa kwarto. Nang magising ang mayordoma ng alas-5 ng umaga, sinabihan niya itong maghatid ng mensahe sa kanyang lolo. "May nangyayari sa bahay, kaya kailangan kong bumalik ng mas maaga." Magalang na tumango ang mayordoma bilang tugon. Lumabas si Charlotte sa mansyon, ngunit walang sasakyan na naghihintay sa kanya. Ala
[ Ang Iyong Card ay Na-frozen ] Bandang alas-9. Maaliwalas ang langit at maganda ang panahon. Bumaba si Charlotte sa taxi at naglakad patungo sa Courthouse. Habang papalapit siya, napansin niyang parang mas maraming estranged couples kaysa sa mga nagmamahalan. Ipinaalala nito sa kanya ang araw na dapat nilang makuha ang kanilang marriage certificate. Hindi nagpakita si Gerald sa araw na iyon at naghintay siya nang walang kabuluhan sa buong umaga hanggang sa makatanggap siya ng tawag, na nagsasabi na ang lahat ay naayos na. Nang maglaon, nalaman niya kung gaano siya nagdamdam sa kanilang kasal. Luminga-linga si Charlotte pagdating sa harap ng Courthouse, ngunit hindi niya makita ang sasakyan ni Gerald. Naisip niyang naroon pa rin siya sa kinaroroonan ni Katie, marahil ay natutulog pa. Mabilis siyang nagpadala ng text para ipaalala sa kanya na nasa oras, ngunit hindi ito tumugon. Napakunot ang noo niya sa kanyang telepono nang mapagtantong ganito na ito sa loob ng maraming taon.
[ Ito Ba Kung Bakit Mo Ako Pinabalik ] Lumingon si Charlotte Scott at sinabi sa ilang taong naroroon, "Salamat sa pag-alala at pagpunta sa araw ng alaala ng aking mga magulang." Nakasuot siya ng itim na damit. Maputla ang mukha niya pero composed at graceful. Ang mga panauhin na dumalo sa seremonya ng pang-alaala ay sandaling umaliw sa kanya at umalis. Kinuha ni Charlotte ang phone niya. Wala siyang nakitang missed calls pero napansin niya ang isang entertainment news notification na kalalabas lang. 'Si Katie Hussey at Mysterious Boyfriend ay Magkasamang Dumalo sa Berlin Film Festival!' Sa isang sulyap nakilala ni Charlotte ang likod na pigura ng lalaki sa larawan. Ito ay ang kanyang asawa, si Gerald Wilson. Ayon sa entertainment news, eksaktong kuha ang larawan tatlong araw na ang nakalipas. Noong panahong iyon, gusto niyang hilingin sa kanya na samahan siya sa araw ng pag-alaala ng kanyang mga magulang, ngunit hindi niya ito makontak sa telepono. As it turned out, abala siy
[ How Dare She Ask For Divorce ] "Matagal na. Ayaw mo ba?" tanong niya habang inaalay ang malambot niyang mapupulang labi. Nakayuko ang kanyang mga braso. Binitawan siya ni Gerald at hinawakan ang baba. Ang kanyang bahagyang guluhin na mahabang itim na buhok ay nakasabit sa kanyang mga balikat, na nagpapatingkad sa kanyang puting-niyebe na balat. Sa ilalim ng malambot na madilim na liwanag, ang kanyang magagandang mata ay nakakabighani. Hindi pa nakilala ni Gerald ang isang babaeng mas kahanga-hanga kaysa kay Charlotte, at hindi niya maitatanggi na hindi siya mapaglabanan. Bukod dito, walang dahilan para tanggihan siya dahil legal silang mag-asawa. Nang mapansin ni Charlotte na nanlaki ang mga mata ni Gerald, ngumiti siya ng mahina at umayos ng upo. Inilagay ni Gerald ang kanyang kamay sa likod ng kanyang ulo at mariing kinuha ang kontrol. Natahimik ang kwarto, ngunit si Gerald ay nagliyab na parang apoy. Katutubo niyang binuksan ang drawer sa isang kritikal na sandali ngunit
[ Anong Mga Benepisyo ang Matatanggap Mo Kung Mamatay Ako ] Nakakatuwa si Charlotte na malaman ang mga alalahanin ni Gerald. Tutal, nagmamadali siyang umalis kagabi. Bahagyang itinaas niya ang kanyang baba at sinabing, "Ilan lang ang mga damit." The maid chuckled nervously and replied, "Um... Hindi pa ba binili yun ng mga Wilson?" Mabilis niyang ibinaba ang ulo para iwas ang tingin ni Charlotte sa dulo ng kanyang mga sinabi. Inayos ni Charlotte ang kanyang buhok at nakangiting nagtanong, "Kahit ang mga damit ko ay itinuturing na pag-aari ng Pamilya Wilson? Susuotin ba ito ni Gerald Wilson kung iiwan ko ang lahat?" Saglit na nag-isip ng seryoso ang dalaga. Matapos mapagtantong mahihirapan siyang makitungo sa mga damit ni Charlotte mamaya, awkwardly siyang gumawa ng paraan, pinayagan si Charlotte na dalhin ang kanyang mga gamit. Dalawang beses na sumilip ang tsuper sa bintana ng kotse habang si Charlotte ay lumakad na lumitaw sa pintuan, na walang balak na alukin siya. Hinila ni
[Kwalipikado Ka Ba ] Ibinaba ni Charlotte ang kanyang panulat at pinunasan ang kanyang mga templo. "Gerald, we are getting a divorce. Sa tingin mo ba nararapat na guluhin kita para huminahon?" matiyagang sabi niya. "Kung ganoon, bakit mo ako nakiusap na bumalik sa bahay at kainin ang mga pinagluto mo noong nag-request ka ng hiwalayan noong nakaraan?" Balik na tanong ni Gerald. Naalala niya ang unang pagkakataon na nagluto siya para kay Gerald at aksidenteng nasunog ang sarili. Tinawag ng maid na isang busy body si Gerald at pinalaki ang bigat ng sitwasyon. Nang umuwi si Gerald nang gabing iyon at nadiskubreng si Charlotte ay nagdusa lamang ng isang maliit na pinsala, malamig niyang inakusahan siya ng paggamit ng insidente bilang isang pakana sa harap ng mga kasambahay. Pagkatapos noon, sa tuwing uuwi si Gerald, lagi siyang naghahanap ng mali sa kanya. Sa pagbabalik-tanaw ngayon, napagtanto ni Charlotte kung gaano siya katanga noon. Sa mga mata ni Gerald ang sunud-sunuran na be
[Muling Nagkita ang mga Kaaway ] Ang bilis ng tibok ng puso ni Charlotte. Huminga siya ng malalim at sinabing, "Binili ng tatay ko ang set ng alahas na ito bilang regalo sa nanay ko. Noong bata pa ako, isusuot lang niya ito sa mga mahahalagang okasyon. Hindi ko na ito nakita muli pagkatapos nilang mamatay sa isang sasakyan. aksidente." Noon pa man ay iniisip ni Charlotte na ang hanay ng mga alahas ay nakatago sa treasure vault ng Scott Family. Kaya laking gulat niya na nakarating na ito sa palengke. "Ibinenta ito ng lolo mo?" tanong ni Ava. Umiling si Charlotte. Alam niyang hindi kailanman ibebenta ng kanyang lolo ang mga alahas ng babae dahil sa pride at katayuan nito. Malamang ang tiyahin niyang adik sa sugal ang may gawa nito. Ang set ng mga alahas ay naibenta sa ilang iba't ibang mga mamimili bago ito napunta sa Shine. Nang makita si Charlotte na nahihirapan, iminungkahi ni Ava, "Bakit hindi natin ito bilhin?" Ngumiti ng pilit si Charlotte at sinabing, "Mahal, may idey
[ That's Dog Food ] Nagkaroon sila ng hindi kasiya-siyang pagkikita kagabi, kaya sinadya ni Charlotte na huwag pansinin siya. Gayunpaman, pagkaalis ni Gerald sa elevator, tumabi siya sa kanya at tumingin sa kanya, sinabing, "Pumunta ka ba sa kumpanya para dalhan ako ng tanghalian?" Hindi makapaniwala si Charlotte. Saan niya nakuha ang katapangan para isipin na dumating siya para dalhan siya ng tanghalian? "May nerbiyos ka, iniisip na sasabihin sa iyo ng sekretarya ko kung nasaan ako," nginisian ni Gerald. Sasagutin na sana ni Charlotte si Arthur Thompson, ang sekretarya ni Gerald at sinabing, "Miss. Wilson, kukunin ko na po ito." Gusto niyang makipagtalo pero pinigilan niya ang sarili nang makitang may papalapit. Dahil inakala ni Gerald na narito siya para dalhan siya ng tanghalian, nagpasya siyang makipaglaro at turuan siya ng leksyon. Ngumiti siya at pinasa kay Arthur ang meal box. Nang makita ang kanyang tugon, sigurado si Gerald sa kanyang haka-haka na sinusubukan niya