Chapter 1

 Nanginginig ang kamay ni Freeshia habang hawak niya ang kanyang cellphone. Mataman niyang tiningnan ang mga larawang ipinadala ng private detective that she hired para sundan ang asawa niyang si Lance Villavicencio.

Halos madurog sa kamay niya ang telepono dahil sa galit na pumuno sa dibdib niya. So all along tama ang hinala niya na may babae si Lance at kung hindi siya dinadaya ng paningin niya, kilala niya ang babaeng ito.

She is Celestine Rivera, ang highschool sweetheart ni Lance. 

Pinigilan niyang maiyak lalo pa at kakagaling lang niya sa doctor. Ayaw niyang makaramdam ng stress lalo pa at kakatapos lang ng fertility shot na ginagawa na niya halos buwan buwan.

Apat na taon na silang kasal ni Lance at bagama’t alam niya na hindi ito kagustuhan ng asawa ay wala itong nagawa nang itakda ang kasal nila.

Matagal na siyang may gusto kay Lance kaya naman napakasaya niya nang itakda ng pamilya nila ang kasal. Nandoon ang pag-asa niya na matututunan din siyang mahalin nito.

Magkaibigan ang mga magulang nila at dahil gusto nila na mas patatagin ang korporasyon ng pamilya, itinakda ang kasal nilang dalawa.

But he was cold and distant. Sa loob ng mga taon na mag-asawa sila ay naramdaman niya ang katigasan ng puso nito. Alam niya na galit ito sa kanya kaya naman kahit masakit at mahirap, pumayag siya sa kagustuhan nito na ilihim ang kasal nila.

“Kasal lang tayo sa papel, Freeshia! Don’t expect me to love you dahil alam mong hindi ko yan magagawa!”

Ang mga katagang yan ang sumugat sa puso niya sa loob ng apat na taon. Hindi lang sa salita, pero pati na sa gawa.

“Pagbalik natin sa Maynila, doon ka titira sa townhouse na binili ko para sayo.” matabang na sabi ni Lance bago sila ikasal

Sa Ancestral house ng mga Altamonte na nasa probinsya sila ikakasal ayon na din sa hiling ng magulang ni Freeshia.

Napakunot ang noo ni Freeshia dahil para sa kanya, ang mag-asawa dapat magkasama.

“Lance…hindi ba?”

“Kakasabi ko lang hindi ba? Kasal lang tayo sa papel! Uuwi naman ako doon pag kailangan!” 

Natahimik si Freeshia sa sinabi ni Lance. Tama ba ang narinig niya? Uuwian lang siya kung kailan niya gusto.

Hindi na siya nagsalita dahil alam naman niyang hindi niya mapipilit si Lance. Wala siyang magagawa pero pipilitin niyang tunawin ang galit nito sa kanya.

At ganun ang ginawa niya sa loob ng apat na taon. Minsan o dalawang beses sa isang buwan, umuuwi si Lance sa townhouse. Ipinagluluto niya ito at inaasikaso at natutuwa naman siya na hindi siya tumatanggi.

Ginagawa niya ang obligasyon niya bilang asawa. Pinapaligaya niya si Lance sa paraang alam niya, hoping na kapag mabuntis siya, maiisipan nitong buuin na ang pamilya nila.

For three years nasanay na siya sa ganung set-up pero nung mga nakaraang buwan, nag-iba na si Lance. Hindi na ito umuuwi sa townhouse kaya labis ang pag-aalala niya. 

Kapag tinatawagan niya ito, pinaparamdam niya ang disgusto dito. Nagagalit siya at wala siyang magawa kung hindi ang umiyak at maawa sa sarili.

“Lance…?” pumiyok pa ang boses niya nang sagutin ni Lance ang tawag niya

“What?!” mararamdaman mo ang inis sa boses nito na para bang kay laking abala ang pagtawag niya

“Uuwi ka ba mamaya?” pinilit ni Freeshia na patatagin ang boses niya kahit pa kanina pa siya naiiyak

“Bakit?! Ano na namang problema?” 

“W-walang problema! Naisip ko lang matagal na tayong hindi nagkikita diba? Baka naman pwedeng umuwi ka mamaya?” pakiusap ni Freeshia sa asawa niya

Narinig pa niya ang buntong-hininga nito and she almost cried nang makarinig siya ng boses ng babae sa background. Tinatawag ng babae ang asawa niya.

Naalala niya ang sabi ng Private Detective na kanina lang kuha ang mga larawang pinadala sa kanya.

Papasok si Lance at ang babaeng kasama nito sa isang hotel. Magkahawak kamay at masayang-masaya.

“Sige..uuwi ako!” tensyonado ang boses ni Lance kaya hindi mapigilan ni Freeshia na magalit ng ibaba ni Lance ang telepono

Naisip ni Freeshia na ngayon pa ba mahihiya sa kanya ang asawa niya? Samantalang huling-huli na sila? At ramdam naman niya na matagal na siyang niloloko ni Lance.

Humugot muna siya ng malalim na hininga bago siya tumayo. She dialled Herea’s number at mabuti na lang sumagot ito agad.

“Kita tayo!” hindi na niya napigilang umiyak habang nakikinig kung saan sila magkikita ng bestfriend niya since highschool

Sumakay na siya ng kotse at dumeretso sa tagpuan nila. Gusto sana ni Freeshia na puntahan ito sa opisina pero nagbago ang isip niya kaya naman sa paboritong coffeeshop nila sila magkikita nito.

Hindi naman nagtagal ay dumating na si Herea. Bakas ang galit sa mukha nito dahil alam niya na may problema na naman ang kaibigan.

“Ano na naman ang ginawa niyang magaling na asawa mo?” tanong nito kay Freeshia matapos ilapag ng waiter ang order nila

Hindi na nagsalita si Freeshia at ipinakita na lang ang mga larawang pinadala sa kanya kanina lang ng detective na kausap niya.

“Hayup talaga yang asawa mo! Hindi na nakuntentong itinago ka, ngayon naman nakuha pang mambabae?” 

“Hindi lang siya basta babae, Her! Siya si Celestine, ang one great love ng asawa ko!” natawa ng pagak si Freeshia habang sinasabi niya ang katotohanang ito sa kaibigan niya

“Kahit na sino pa yan, hindi niya dapat ginagawa yan!” 

Napaiyak na naman si Freeshia dahil tama naman ang kaibigan niya. Kasal sila! Kaya hindi niya ito dapat ginawa!

“Saan ka ba galing?” tanong ni Herea nang kumalma na ang kaibigan niya

“Sa doktor!” maikling sagot ni Freeshia kaya inikutan siya ng mata ng kaibigan

“At gugustuhin mo pa talagang magkaanak sa hudas na asawa mo kahit niloloko ka na niya?” 

“Her, yun na lang ang pag-asa ko! Baka mahalin niya ako kapag nagkaanak na kami!” katwiran ni Freeshia

“Baka…so pwedeng hindi pa rin, tama? Alam mo tigilan mo na yan, Freeshia! Sinayang mo na ang buhay mo for four years kakahintay sa taong hindi ka naman kayang mahalin!” mahabang sermon nito sa kanya

“At mandadamay pa kayo ng bata? Pwede ba Freeshia, gamitin mo naman yang utak mo!” gigil pang dagdag ni Herea

“So anong gagawin ko? Sa palagay ko matagal na niya itong ginagawa buhat nung dumalang na siyang umuwi!” nalilitong tanong niya sa kaibigang galit na galit na ngayon

“If I answer you, gagawin mo ba?” taas kilay na tanong ni Herea pero nanatili siyang nakatitig sa kaibigan

“Divorce him! Now! Tutulungan kitang bumangon, huwag kang mag-alala!” prangkang sagot ni Herea

Divorce him?

Parang hindi yata kayang gawin ni Freeshia iyon. Pero durog na durog na siya, hindi ba? Para kay Lance, isa lang siyang basahan na dadamputin kapag kailangan at itatapon kapag ayaw na.

Kakayanin niya ba? 

Paano ang mga magulang niya? Matatanggap ba nila ito?