3rd Person's Point Of View*
Boung araw kahapon inilibot ng kanang kamay ni Asher na si Caleb ang boung mga departments at hindi pa din nito nakikita ang Asawa na sinasabi ng CEO niya. Nakatingin si Caleb sa litrato ng Asawa ni Asher at nagtataka siya dahil sa dami ng magagandang babae na humahabol sa CEO nila ay sa isang nerd lang ito nagpakasal at napakamot na lang siya sa ulo niya at bigla bigla na lang itong nagpapakasal na maski siya at ngayon lang niya nalaman. Napatingin siya sa CEO niya na bumaba sa sasakyan nito at agad siyang lumapit at yumuko sila. "Good Morning, Sir---" "Did you find her?" "Wala po siya kahapon at sabi ng mga kasamahan niya sa department ay engagement daw nito nung last night kaya rest day niya kahapon." Napaisip naman si Asher sa sinabi nito. "Let's go to her department." Natigilan naman si Caleb dahil nakita nga niya ang mukha ng Asawa nito baka mabash lang ang Asawa nito kung ipapakilala niya agad sa lahat. "S-Sir, wala pa naman sa balak niyo na sabihin ang tungkol sa kanya diba?" mahinang ani niya kay Asher. "At bakit? May mali ba na ipapakilala ko ang Asawa ko sa lahat?" "Uhm... what I mean po..." Natigilan naman siya nang makita ni Caleb na may mga kasamahan pa silang nakasunod sa kanila. "Sa opisina na lang po tayo mag-usap. Masyadong maraming tao dito." Tumango naman siya at lumakad na sila papunta sa opisina at sumakay sila ng elevator. Nakarating sila sa opisina ay agad namang tumingin si Asher sa kanya. "Speak." "Hindi pa ito ang tamang oras para ipapakilala mo siya bilang asawa mo sa boung mundo." "At bakit naman? Parang naging parents ka kung magsalita ha. Ama ba kita?" "Sir, naman. Hindi po sa ganun. Nag-aalala po ako sa asawa niyo po. Ganito po kasi pagsumugod po kayo doon sa department niya at ipagsisigawan--- teka lang po? Di po ako nalinawan sa nangyayari. Kayo po ba ang tinadhana na i-engage kay Miss Liliana Maeve Everhart?" "Hindi ako." Nanlaki ang mga mata ni Caleb sa sinabi nito at napatakip siya sa bibig niya. "Oh my God! Boss! Nangidnap ka ng babae o baka finorce mong ipakasal sayo? Boss naman makakahanap ka naman ng ibang babae at hindi engage sa iba. Engage siya sa iba pero ikaw ang naging Groom. Pwede ba yun!" "It's true na kinidnap ko siya sa gabi nun sa kwarto kung nasaan ang Fiancee niya at Bestfriend niya. Wag ka ng magpaliwanag sumasakit lang ang ulo ko sayo." "Sir, hindi na ikaw ang kilala ko. Di ko alam ang pinakasikat, pinakamayaman, at pinakagwapong young businessman sa boung mundo ay kumidnap ng isang babae sa engagement night nito at pinakasalan mo pa siya?!" "Yes, that's true." "Hala, hindi tinanggi?! Sir, masisira ang image mo niyan." "Hindi ako nagsisisi sa bagay na yun. Kaya tumahimik ka na at puntahan na natin siya sa opisina niya." Lalakad sana si Asher nang humarang si Caleb sa pintuan. "Wag na wag mong itutuloy ang gagawin mo, Sir. Maawa ka naman... ah maawa ka kay Miss Liliana." "Bakit naman?" "Paano kung malaman ng lahat ang nangyari. Ikaw ayos lang sayo pero kay Miss Liliana ay hindi maayos sa kanya. Mababash at mabubully pa siya ng mga supporters at fans mo. Hindi every second mababantayan mo siya at baka kung ano pa ang mangyayari sa kanya. Please, maawa ka sa kanya... Kahit kay Miss Liliana ka lang maawa." Napaisip naman si Asher at narealize niya na tama ang sinabi nito na baka mapapahamak pa si Liliana kung sasabihin o malalaman ng lahat ang tungkol sa kanilang dalawa. Napahawak siya sa singsing nito na iniwan sa lamesa at may pera din itong iniwan sa lamesa na di niya maintindihan para saan iyon. "Fine, but we will go to her department. I want to see her." "Hindi mo naman i-aannounce diba?" "Hindi." Nakahinga naman ng maluwag si Caleb sa sinabi nito at tiningnan niya si Caleb na kinataka naman ni Caleb. "B-Bakit, Sir?" "You're blocking the door." Napatingin naman siya sa sarili niya na nakawide pa ang kamay at paa niya para hindi ito makadaan. Napangiti na lang si Caleb at umayos ng tayo. "Shall we?" Binuksan na ni Caleb ang pintuan at lumakad na sila papunta sa department ni Liliana. Hanggang makarating na siya doon at binuksan naman ni Caleb ang pintuan at agad niyang nakita na nakayuko ang mga Employees nito. "Welcome, Mr. Asher Calix Windermere." Bati nilang lahat kay Asher at agad niyang hinanap ang Asawa niya sa boung lugar pero di niya iyon mahanap lalo na't nakayuko silang lahat. "Okay, lift your head." Dahan dahan namang napatingin sila kay Asher at doon nagtagpo din ang mga mata nila at nakikita ni Asher na parang natulala sa kanya si Liliana. Gusto niyang matawa sa expression nito pero di pa din niya ito pinahalata sa dalaga. Lumakad siya na kinapanik din ni Caleb dahil baka pupuntahan niya si Liliana at tama nga ang hinala nito. Huminto si Asher sa harapan nito at tiningnan niya ang likod ni Liliana. "It's so good to see you... again." Hindi nakaligtas sa mga mata ni Asher ang gulay sa mukha ni Liliana. "Yes, Mr. Windermere." Napatingin naman si Liliana sa likod nito nang magsalita ang Department Head nila na nasa likod pala ni Liliana. "I'm just visiting here. Nakikita ko na malinis at mabango ang lugar ninyo. It's good to see it like that." "Thank you for your appreciation, Mr. Windermere. Alam naman namin na ayaw niyo po sa mga maduming lugar." Tumango naman si Asher pero di pa din natatakas sa mga mata niya ang expression ni Liliana na nadisappoint ito. "I need to check the other files in your office. May I see it?" "Ah yes, Sir. Follow me." Lumakad siya pero naramdaman ni Liliana na bumangga ang kamay nito sa kamay niya na kinalaki ng mga mata nito. At dahan dahan siyang napatingin sa likod ni Asher at nanghihina siyang napaupo sa upuan niya at napatakip siya sa bibig niya dahil sa nangyayari. "A-Anong nangyayari." Napatingin siya sa pintuan ng opisina ng department head nila at nakasira na iyon at nasa loob na si Asher. "Damn... hindi Fernando ang pangalan niya? Kundi Asher?" mahinang ani niya sa sarili niya at nakatakip siya sa bibig niya dahil hindi pa din siya makapaniwala sa nangyayari ngayon. "I n-need to go to the cr." Agad siyang tumayo at lumakad siya paalis sa department nila at dumiretso sa cr at agad niyang tinanggal ang salamin niya at hinugasan niya ng malamig na tubig ang mukha niya at doon niya napagtanto na hindi siya nananaginip. Napakagat siya sa labi niya at napatingin siya sa salamin. "H-Hindi naman niya ako nakikilala diba? Hindi naman niya ako napansin kaya alam ko na hindi niya ako nakikilala." Pinunasan niya ng towel ang mukha niya at napatingin siya sa salamin at sinuot ang reading glasses niya. "Hindi niya ako nakikilala... tama ganun nga." Biglang bumukas ang pintuan at nakita niya si Maribelle na may kasama na isang babae at parang ang close close nila. "Oh?" Di niya ito pinansin at lumapit naman si Maribelle sa sink at nanghugas ng kamay. "Diba siya ang friend mo, Mari?" "Ah oo.... kumusta ka na, Liliana?" Napakunot ang noo ni Liliana dahil sa sinabi ni Maribelle na parang walang nangyari. Hindi siya magpapatalo ngayon sa kanya. Nakuha nga niya si Gerald at di siya kailanman magpapatalo sa emosyon nito. "Okay naman. Alam ko naman na wala akong tinatagong baho. See you later. Ikaw na ang bahala sa ex-fiancee ko. Lamunin mo para magsawa." Ngumiti ako bago lumakad palabas ng cr. Nagmamadali talaga siyang lumabas doon para di siya maabutan baka magsabunutan pa sila doon. Babalik sana siya sa department nila nang makita niya si Gerald sa harapan ng Department nila. "Damn..." ***** LMCD22Liliana's Point Of View*Dahan dahan akong umatras nang mapahinto ako. Bakit parang ako ang natatakot sa kanya? Siya ang nagloko at hindi ako. Di ko hahayaan na maloko ulit ako ng lalaking ito. Hindi talaga ako makapaniwala sa ginawa niya sa akin. Nang dahil sa mana ko. Bakit ko naman kasi yun sinabi sa kanya? Napaka bobo ko din naman kasi eh!At mukhang plinanuhan pa nilang dalawa ni Mirabelle ang mga mangyayari para masolo nila ang mana ko. Napakamao na lang ako dahil sa katangahan ko sa kanya ng tatlong taon.Napabuntong hininga ako at dahan dahan na tumingin sa sa pwesto ni Gerald. Kaya ko ito at kakalimutan ko na na mahal ko siya. Kagaya ng sinabi ni Fern na hindi ko deserve ang lalaking ito at di na siya kailanman makakalapit sa akin.At napatingin naman siya sa akin at agad siyang lumapit na kinanigas ng katawan ko. Syet! Hindi ito pwede! Di ako makagalaw sa kinatatayuan ko! Hindi ko alam kung bakit!"Liliana, mabuti nand
Liliana's Point Of View* Nakatingin ako sa kanya at nakaupo kami ngayon habang natingin ako sa may-ari ng company na pinagtatrabahuan ko ngayon. Tiningnan ko siya sa mga mata niya dahil di ako naniniwala na kasal na kaming dalawa. Napatingin ako sa dalawang singsing na nasa harapan ng lamesa at ngayon ko lang napansin na ang ganda ng singsing na nasa harapan ko ngayon. Isang big diamond ring ang isa at ang isa naman ay isang plain ring na maraming palibot na diamonds at mukhang mamahalin ang singsing na yun. Grabe! "My Wife..." Nanlalaki ang mga mata ko at napatingin sa kanya. "O-Oh?... I mean, Mr. Asher, don't call me Wife. Hindi nga tayo kasal. Impossible naman ang bagay na yun." Nakita ko na nanlumo naman siya at napayuko. Parang na guilty atah ako sa ginawa ko ngayon. "Ehem..." mahinang ubo ko ngayon para na din makuha ang attention niya. "Do you need water?" Agad naman akong napailing sa sinabi niya. "Please, tell me directly kung paano mo ako naging Asawa kuno. Nasaan
Liliana's Point Of View* Kinabukasan.... Nasa bahay ako ngayon at hindi ito matatawag na bahay sa iba dahil nga nakatira ako sa mansion. Yes, sa mansion ako nakatira na pamamay-ari ng pamilya namin. Umalis na ako sa boarding house na tinutuluyan ko kasi babalik balikan talaga ako ni Gerald doon dahil yun lang ang alam niyang bahay ko at doon kina Grandma at hindi niya alam ang tungkol sa mansion na tinitirhan namin. Sa nagpapasweldo sa mga katulong at bodyguards dito at nakabudget na at nagba-budget nun ay ang Grandpa ko at asawa niya yung Grandma ko na tinawagan ko nung isang araw. Buhay pa ang Grandpa at Grandma ko at nasa ibang bansa lang si Grandpa dahil may ginawa sandali pero pagbalik dito sa Pinas ay tumira sila sa may bukid kung saan pumunta si Gerald para hanapin ako. Normal na kahoy ang bahay nila doon dahil gusto nilang mamuhay ng normal pero ang hindi alam ng lahat ng tao dito sa bukid na mayayaman din sila. Gusto kasing maging farmer sila Grandpa at Grandma kaya pina
Liliana's Point Of View* Nakarating na ako sa kompanya at ako na ang nagbukas ng pintuan ng sasakyan at lumabas na ako at napatingin ako sa labas ng kompanya at napabuntong hininga ako bago lumakad papasok. Habang naglalakad ay nagdadasal talaga ako na hindi ko makikita ang isa sa kanila…. Silang tatlo. Diretso lang ang lakad ko at hinawakan ko ang ID ko at inilagay sa gilid para ma-scan at bumukas ang maliit na pintuan. At lumakad na ako. Naala ko ulit ang ID ko na naiwan daw sa hotel kung saan kami huling nag--- arrghh! Bakit ka pa naiwan! Nakita tuloy ako kung saan ako pumapasok! Napatingin ako sa ID ko at mahina na lang akong napamura. Ako siguro ang nerd na palamura. “Kasalanan mo ID. Pahamak ka eh. Sa dami dami ng nawala ay ikaw pa talaga?” mahinang ani ko sa gilid at napatingin naman ako sa gilid nung may natawa. Dahan dahan naman akong napatingin at nakita ko ang isang lalaki na mukhang kaedad ko lang atah na nasa tabi ko at naghihintay din ng elevator at tiningnan ko s
Liliana’s Point Of View*Nandidito kami ngayon ni Jack sa rooftop at ito ang bagong tambayan namin ngayon every lunch at dala naming dalawa ang mga baon naming lunch box.“Ang sasarap talaga ng mga pagkain ninyo at may dessert pa. Ikaw ba ang nagluto niyan?”Dahan dahan naman akong tumango sabay ngiti. Sino pa ba ang nagluto ng bagay na yan? Yes, minsan si Manang pero ako pa din naman baka mapagod si manang.“Weee.”Napakunot naman ang noo ko at nabatukan ko siya agad na kinapout naman niya habang nakahawak sa ulo niya.“Bakit nambabatok? Ang sakit nun ha.”Napahimas naman siya sa ulo niya at mukhang nalakasan ko atah.“Kasalanan mo yan kung bakit ka nabatukan. Hindi naman kasi naniniwala eh.”“Hindi ko naman kasi nakita na marunong kang magluto sa ilang taon nating magkaibigan ay di ko talaga nakikita.”“Dahil kay Gerald lang ako nagluluto noon at hindi sa ibang tao. Alam mo naman na ayaw makipagshare ang bff mo.”Diininan ko talaga ang word na bff sa kanya na kinakunot ng noo niya.
Liliana's Point Of View* Nagising ako at nasa isang pamilyar na lugar ako ngayon at nasa parang puti na lugar... Nanlaki ang mga mata ko at agad akong napatingin sa paligid. "N-Nasaan na ako? Nandidito na ba yung manok?" Agad kong hinanap ang manok nang may isang babaeng nakaputi ang sout na pumasok sa pintuan. "Miss, nakikita mo ba yung lalaking may dalang manok?" tanong ko sa kanya at napakunot naman ang noo niya. "Manok po?" "Oo, yung lalaki na parang may sout na tela na puti at may dalang manok. Si ano... ano ngang pangalan nun?" "Miss, mukhang nananaginip po ba kayo? Mukhang kailangan ko pong tawagin si Do---" Iniisip ko ang pangalan nun nang maalala ko na. "Tama si San Pedro yun! Yung may dalang manok. Nasa langit na ako diba?" Nanlalaki naman ang mga mata ng Nurse. "Wala po kayo sa langit, Miss..." "Ha?! Wala ako sa langit!" Napatingin ako sa paligid. "So, nasa impyerno ako?" "Waaa, hindi po! Hindi pa kayo patay. Nasa earth pa po tayo." "So kalul
Liliana’s Point Of View*Napamulat ako dahil sa alarm na nasa gilid ng kama ko na palaging tumutunog. Nung tingnan ko iyon ay late na ako! Waaa! Agad akong napatayo sa kinahihigaan ko at dumiretso sa banyo para maligo at mabilisan talaga ang mga ginagawa ko.Natagalan kasi ako sa pag-gising dahil sa pag-gawa ko ng kontrata kahapon at mga 12 na atah akong nakatulog kaya ngayon ay sobrang late ko na!Naalala ko ulit ang nangyari kahapon lalo na ang tanong na iyon.‘What if I make you fall for me?’Yun ang tanong niya sa akin na kinatulala ko. As in tulala talaga ako habang nakatingin sa kanya nung oras na yun. Parang nabinge atah ako nun eh.“Just kidding, kagaya ng sinabi mo ay ikaw ang bahala.”Ngumiti na lang ako at dahan dahan na tumango. Akala ko ano na eh pero bakit may parang kirot sa puso ko nun? Basta… di ko din alam eh.Nevermind, ang importante ngayon ay ang makaalis na ako dahil anong oras na.Biglang tumunog ang phone ko at napatingin naman ako doon at nakikita ko ang pang
Liliana’s Point Of View*Napatakip ako sa labi ko.“I already taste that.”“Unconscious ako nun. Wala nga akong maalala nung panahong iyon.”Dahan dahan naman siyang lumapit sa akin at inilapit niya ang mukha niya sa akin.“Gusto mo bang ipa-alala ko ulit sayo ang bagay na yun?”Nanlaki ang mga mata ko at tinulak ko ang mukha niya gamit ang kamay ko.“N-No thanks!”Natawa naman siya ng mahina dahil sa sinabi ko. “Parang ginawa mo talaga akong katatawanan dito ano?“Nah, you’re so cute when you’re panicking. I like that.”Uminit naman ang mukha ko dahil sa sinabi niya.“Pinagtitripan mo nga ako!”“Okay, I’m sorry. Anyway, are you ready now to go?”Dahan dahan naman akong tumango.“Baka gusto mong uminom ng tubig. Alam mo naman na mainit ang panahon ngayon.”“You’re concern to me now? I like that, my Wife.”Kumindat siya na kinapikit ko dahil ayokong kumilig sa inis. Ganun yun.“Ewan ko sayo. Bahala ka sa buhay mo.”“Wife, I need water, please.” Napahinto naman ako sa paglalakad at na
Shana's Point of View* Damn him! Paano kung mapahamak siya! "Kuya Driver, Dalian niyo po sa pagpapatakbo! Wag niyo po siyang paabutin!" Nagulat naman sila sa sinabi ko. "Teka, kakaiba ka ha? Hindi ka ba natatakot sa amin?" "Hindi kaya madaliin niyo sa pagpapatakbo." Pero mas mabilis tumakbo ang sasakyan ni Theo kaya naabutan kami at hindi lang pala siya nag-iisa. Marami pala ang mga sasakyan ang nakasunod sa kanya ngayon na mga bodyguards niya. "Eeekkk!" Tili ng mga kasamahan ko dito nung may mga bodyguards na nasa labas na. "Sabi ko sa inyo full speed kayong magpatakbo eh. Ayokong makita si Theoris." Naiirita kong ani sa kanya. "Anong gagawin natin ngayon? Jusko! Kailangan nating umalis!" "B*Bo ka ba? Nakikita mo naman na maraming nakapalibot sa atin diba? Ha! Ginagamit mo ba ang brain cells mo?" "Anong gagawin natin?" "Hey." Napatingin naman sila sa akin ngayon at sabay pa sila. "Sumuko na lang kayo." Biglang bumukas ang pintuan at agad naman silang pinaghuhuli at
3rd person's Point of View* Gustong puntahan ni Theo agad si Shana pero hindi siya agad makapunta dahil sa babaeng nakahawak sa kanya ngayon. Matagal na niyang tinitiis ang babaeng ito para magkaroon lang ng antidote sa dad nito. "Bakit hindi ka na pumunta sa schedule mo sa bahay? Alam mo ba na hinihintay kita?" Walang emosyong nakatingin si Theo sa kanya. "I don't need that antidote anymore." Natigilan naman si Bea dahil sa sinabi ni Theo na hindi na nito kakailanganin ang antidote nito. "What do you mean by that? Magaling ka na ba?" di makapaniwalang ani nito sa kanya. "Bakit? Hindi ba ako gagaling sa antidote na binibigay ninyo sa akin?" Nakakunot ngayon ang noo ni Theo habang nakatingin kay Bea at natahimik naman ito at hindi nito agad nasagot ang tanong nito. Mahina na lang natawa si Theo na kinatingin ni Bea sa kanya. "I was right." Tumalikod naman si Theo dahil hahabulin niya pa si Shana pero agad namang niyakap ni Bea ang likod nito. "N-No, wag ka munang umalis."
Shana's Point of View Kinuha ko ang phone ko at may tinawagan kuno ako. "Hello, oh! Ikaw pala yan?"Nagulat naman yung babaeng lalapit sana sa akin at tiningnan niya ako ng pagtataka."Excuse me?" naiiritang ani niya sa akin."Miss, do I know you? Nakikita mo naman na may katawag ako diba?"Pinantayan ko ang pag-irita niya sa akin. Nako naman Theoris! Dinamay damay mo pa ako sa babae mo dito!Kunot noo naman siyang napatingin sa akin."Excuse me, miss? Baka na wrong person ka lang. Bye."Lumakad na ako palabas ng restaurant. Lumayo ako doon baka sugurin pa ako ng babaeng yun.At kung maaari ay low profile lang ako dito at wala ng iba pa dapat na makakakilala sa akin.Lumakad na lang ako nang makita ko ang ganda ng dagat kaya tinanggal ko ang sandals ko at lumakad ako doon sa gilid ng dagat.Habang niraramdaman ko ang hangin na tumatama sa mukha ko. Hindi ko pinansin ang mga tao sa paligid nang may napansin ako sa unahan na parang nalulunod ito. Wala man lang nakapansin sa kanya a
Shana's Point of View* Nakatingin ako sa kanya at magsasalita sana ako nang biglang tumunog ang phone ko na kinagulat ko. "Excuse me." Tumango naman siya at tiningnan ko kung sino ang tumatawag ngayon. Nanlalaki ang mga mata ko nang makita ko ang pangalan ng kakambal ko. Sinagot ko naman iyon. "Shana, go back home." "Ha? Bakit naman?" "We're so worried about you! Anong nangyari sayo kagabi? Baka nakakalimutan mo na may detector tayo sa kung ano ang mangyayari sa atin." Natigilan ako. Waaa! Bakit huli ko na na-realize ang bagay na yun? Dammit! "Are you okay?" Natigilan ako nang magsalita ang isa sa gilid ko. Agad akong nag-sign na wag maingay. "Oh who's that man, Shana?" 'Man? May kasamang lalaki ang anak natin!' rinig kong sigaw ni Dad. "Teka nandyan si Dad?" "And also Mom. Kaya umuwi ka na dito kasi kagabi ka pa namin hinihintay." "Twin, let me explain, mamaya chat kita mamaya. Wag muna ngayon, please. May ginagawa pa ako at pakisabi kina dad at mom na nasa maayos
Shana's Point of View* Nagising ako na nag-aalalang nakatingin sa akin si Theo. "Thank God, are you okay? Wala bang masamang nangyari sayo?" Nagtataka naman akong napatingin sa kanya. "Huh? Anong nangyari sayo?" "Ang panyo mo may blood stains. Sayo naman ang dugong ito diba? Ano ba ang nangyayari?" Nanlaki ang mga mata ko dahil nakalimutan kong itago ang panyo ko na inubuhan ko ng dugo kagabi. "Uhmm... Wala lang yan. Ayos lang ako." Napakunot ang noo niya habang nakatingin sa akin. Paano ko ba lulusutan ang bagay na ito? "Uhmm... I-ikaw, ikaw ang sumuka ng dugo kahapon. Di ko alam kung ano ang nangyayari sayo kung bakit ka sumuka." Nanlaki naman ang mga mata niya dahil sa sinabi ko. "What?" "Diba, lasing na lasing ka kahapon at nagulat ako nung umubo ka habang natutulog ka at sumuka ka ng dugo at matapos nun ay wala na." "Akala ko unti-unti na akong gumagaling sa via?" mahinang ani niya sa sarili niya. "Hmm?" Napatingin siya sa akin at dahan-dahan na napa-iling. "Noth
Shana's Point of View* Nakatingin ako ngayon kay Theoris at lalapit sana ang labi niya sa akin nang pigilan ko ang labi niya kasabay ng pagtulak sa mukha niya. "Wag kang abuso. Nakailang rounds ka kanina. Sit properly, titingnan ko muna ang sitwasyon mo kung okay lang ba ang pakiramdam mo ngayon." "I'm fine." Napapout ulit siya na sinamaan ko ng tingin kaya napayuko siya inilahad niya sa akin ang kamay niya at tiningnan ko iyon at dahan-dahan naman akong napatango. "Kaya ko namang tingnan ang sarili ko. Doctor ako remember?" "Shut up. Baka nakakalimutan mo na nurse din ako. Intern pa nga lang." Napangiti na lang siya at lumapit sa akin. "Okay, ikaw na ang bahala sa akin, honey." Napaikot na lang ang mga mata ko dahil sa sinabi niya at ngumingiti naman siya na parang aso. Normal naman ang nakikita ko at napabuntong hininga na lang ako. "Tell me if you're not feeling well, okay? Wag mong itatago ang sitwasyon mo ngayon baka mabatukan kita." "Okay, my nurse." Binaba ko na ang
Shana's Point of View* Nakatingin ako habang nakatingin sa kalangitan habang kumakain ng bbq. Ang sarap pala sa feeling yung ganito. Sinabay pa ang picnic at ang overnight. "Okay lang ba ang pagkakatimpla ng bbq ko?" Natigilan naman ako nang magsalita ang isa ngayon sa tabi ko. "Okay lang." Napatingin naman siya sa mga sticks na nasa tabi ko at marami na ang nakain ko ngayon. "Ohh okay lang pala... Okay I will do everything para mag-upgrade ang okay lang mo." Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. Napangiti na lang siya at inilapag niya pa ang another set at hindi na yun bbq kundi mga gulay iyon. Napatingin naman ako sa kanya. "You know hindi pwede marami kang kakainin na fats o mga ganitong pagkain baka magkaka---" "I know that. Thank you." Napangiti naman siya at inilahad sa akin ang luto niya. Napatingin naman ako sa cooler na nasa gilid ko at binuksan ko iyon at inilapag ko sa gilid niya ang beer. Napatingin naman siya sa akin. "Umiinom ka ng beer?" gulat na an
Shana's Point of View* Gabi na at may plano ang isang ito na lalakarin daw namin. Mabuti marami siyang mga damit na nasa kabinet at hinanda daw iyon para sa akin lang. Naaamoy ko nga na sobrang bago ng mga damit na iyon. "Hindi ko naman sinabi na bibilhan mo ko ng damit, Dr. Theoris." Natigilan naman nito at napa-break pa siya bigla at napatingin sa akin. "Honey, why did you call me Dr. Theoris? That's not my name!" Napakunot ang noo ko. Ang over acting ha. "Kung di mo sana ako minadali ay hindi ka sana bibili ng mga damit at ang mamahal pa ng isa oh." "Hindi naman." Napatingin ako sa kanya. Oo nga pala. Director pala ang isang ito. Mayaman din ang pamilya namin pero mas gugustuhin kong magtipid sa mga allowances ko kaysa sa gumastos. "Honey, call me like you always called me." Napatingin ako sa kanya. Paano ko ba naging ganito ang coldhearted na lalaking ito? "Dalian na nga natin. Mas lalong lumalalim ang gabi, bie." Napangiti na naman siya at pinatakbo na niya ang sas
Shana's Point of View* Lumabas na kami sa kwarto dahil nga gutom na nga ako at hawak-hawak pa ng lalaking ito ang kamay ko na parang ayaw niyang bitawan iyon. "What do you like to eat, honey?" "Tumawag ka na kanina para magluto na yung tinawagan mo tapos ngayon ka pa nagtatanong?" Napahinto naman ito sa paglalakad at humarap siya sa akin. "Bakit ang sungit-sungit mo ngayon, hmm? Nabitin ka ba?" Nanlaki ang mga mata ko at agad akong napatingin sa paligid at mabuti walang tao kaya pinalo ko ang balikat niya. "Yang bibig mo talaga eh noh? Gusto mo bang suntukin ko yan?" "Hmm... Barbaric, lover. I like that." Pinalibot niya ang kamay niya sa bewang ko at mas lalo niya akong inilapit sa kanya at hinalikan niya ang noo ko. Tiningnan ko siya habang nakakunot pa din ang noo ko at tinama ko ang noo ko sa noo niya na kinabitaw niya sa akin. "Tsk." Umuna na akong lumakad. "Honey, naman ehh ang sakit." "Deserve." Sumunod naman siya sa akin at hinawakan ulit ang kamay ko. "Okay, ta