Sometimes, when we are drunk we may not know what we are doing so one day we will just think that what we are doing is not right. "Babe, go ahead ...... kiss me." Said a woman where she hugged a man and begged him to kiss her. "No way, just go to sleep." The man stopped, the woman immediately wrapped her hand around this man's neck "What the?" The man said annoyed but before everyone else the woman kissed her. "Uhm." The woman growled sharply, she didn't care about the mistake she had made because of the heat and pleasure she felt "Uhm ..... Jacob plea-." She could not continue what she was going to say when a man suddenly spoke. "I'm not your boyfriend." Gracel Velasquez a simple woman who once made a mistake, can this mistake change her life? or it will yet be the igniter of the ruin of her life.
View MoreGrabe! Hindi ko talaga inasahan na hanggang sa panaginip ay si Tristan pa rin ang papasok sa isip ko, at pati ba naman sa panaginip ko pati si Claire kasama at talagang naging lasinggera pa kami ha. Pero panahon na siguro para simulan ko ng ibalik sa dati ang sarili ko. Maaaring ang panaginip na iyon ang binigay na sign sa'kin ni God para tuluyan ko ng mapatawad si Tristan, katulad ng kagustuhan nya ay gusto ko na ring mabuo ang pamilya namin, iyong tipong sabay naming palalakihin ang mga bata hanggang sa pagtanda. "Mama!" tawag ko sa aking ina na akma na sanang lalabas ng kuwarto."Bakit?" Tanong nya at lumapit sa akin, naupo pa s'ya sa dulo ng kama at hinimas ang binti ko "May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Sunod sunod n'yang tanong, umiling naman agad ako."E, ano nga?" Sabat ni Claire, napalingon ako sa kanya at bigla na lang natawa sa hindi ko malamang dahilan "Hoy! Grabe ka sa'kin ha, mukha na ba akong clown para pagtawanan?" May halong lungkot nyang tanong habang nakangus
Agad kong inimpake ang mga gamit ko at dumeretso na sa airport, agad akong nag-book ng ticket. Dalawang araw pa raw bago ma-process ang ticket na nirequest ko kaya maghihintay pa ako, marami ang nagbabalak ngayong pumunta sa Manila dahil magpapasko na. Sinubukan ko ring pumila sa mga ferry pero mas marami pa ang tao ro'n kaya wala akong magagawa kung hindi ang maghintay ng dalawang araw."Hindi ko pa nakakausap si Tristan, hindi nya sinasagot ang mga tawag ko." Sambit ni Carter, mas lalo naman akong kinabahan dahil sa sinabi nya. Hindi ko alam kung dapat na ba akong mag-alala "But don't worry, tumawag ako kay Daddy. Pupunta s'ya ngayon sa bahay nila Tristan at kakausapin s'ya," Dagdag ni Carter."Okay, salamat." "It's okay, bestfriend. Gusto ni Tristan na magkaayos kayo kaya hindi s'ya gagawa ng paraan na ikakagalit mo," sambit ni Claire. Hinihimas nya pa pababa ang likod ko at pilit akong pinapakalma."Sana nga," malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago isandal ang ulo sa
Katabi ko ang mga bata na natulog pero si Gracel ay hindi, ang sabi ni Chriscelle ay sa sofa raw natulog ang Mommy nya. Hindi naman na ako nagpumilit na tumabi s'ya sa'kin dahil baka palayasin nya pa ako rito at hindi ako magkaroon ng time para sa mga anak ko, naramdaman kong may naupo sa dulo ng kama kaya awtumatiko kong naimulat ang mga mata ko. Nakita ko naman si Gracel na na sa paahan ni Chriscelle, na sa gitna ako ng mga bata. Na sa kanan si Chriscelle at na sa kaliwa naman si Austine, parehas silang nakaunan sa braso ko kaya halos wala nang pakiramdam ang mga ito."Aalis ka na?" Tanong ko, napalingon naman agad sa'kin si Gracel at tumango. Hinalikan nya si Chriscelle at ilang sandali lang ay lumapit s'ya kay Austine para humalik din, ngumuso pa ako ng magtama ang paningin naming dalawa "How about me?" Tanong ko pa habang nakanguso at ready nang magpa-halik sa kanya."Sorry, hindi kita kilala." Sambit nya, bahagya na lang akong natawa nang umirap s'ya. Nakayuko s'ya ngayon at der
No'ng makita ko si Gracel sa hallway kanina, hindi man lang ako nakaramdam ng excitement. Imbes na excitement ay galit ang naramdaman ko, galit na itinago nya sa'kin ang lahat at galit na pinaniwala nya ako sa kasinungalingan. Gusto kong magalit sa kanya pero hindi ko magawa, dahil ba mahal ko pa s'ya o hindi ko lang talaga kaya."Wala naman daw nangyari sa bata, sabi ng Doctor." Si Gracel, medyo nanginginig pa ang boses nya dahil siguro sa hiya "Claire, uuwi na muna ako ha?" Paalam nya sa kaibigan habang inaayos ang mga gamit, hindi naman naalis ang tingin ko sa kanya hanggang sa magtama ang tingin naming dalawa.Wala man lang akong naramdaman nang magtama ang tingin namin, ilang minuto rin iyong nagtagal hanggang sa s'ya na mismo ang umiwas ng tingin. Nanatili namang nakatitig ang mga mata ko sa kanya, naramdaman ko pang tinapik ni Carter ang kamay ko na ngayon ay na sa likuran ko at sumenyas na sundan ko si Gracel. Umiling naman ako tanda ng pagtanggi, natatakot kasi ako na baka ku
GRACEL'S POINT OF VIEW.....Napaka-hirap pala talaga ang maging ina lalo na kung ikaw lang ang nag-aalaga, oo nga at na'ndito ang mga magulang ko para tulungan ako sa responsibilidad ko sa mga anak ko pero nahihirapan pa rin ako dahil kinakailangan kong umalis at magtrabaho para sa kanila. Kailangan ko silang iwan dito sa bahay para lang mabili ko ang mga bagay na gusto nila, malapit na rin ang birthday ng dalawang bata at isa lang ang hiniling nila."Gusto ko gift, daddy ko lang." Sabay na sabi ng kambal, napayuko na lang ako at niyakap silang dalawa.Lumapit sa amin si Claire at hinaplos ang likod ko ng paulit-ulit, hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanila ang tungkol kay Tristan. Gusto ko mang itago ang bagay na 'yon ay hindi ko magawa dahil alam ko na darating ang araw na malalaman at malalaman din nila ang totoo na hindi patay ang ama nila, at darating ang araw na mahahanap kami ni Tristan at 'yon ang ikinatatakot ko dahil baka kunin nya sa'kin ang mga bata at ilayo."D
"Ma!" Bungad ko sa aking ina, halos magwala na ako dahil hindi ko s'ya nakita "Mommy!" Sigaw ko pa."What happened kuya?" My sister asked, napasapo na lang ako sa aking noo habang patuloy na pinigilan ang pagtulo ng aking mga luha."I can't!" Sigaw ko sabay suntok sa pader, nakita ko naman ang pag-agos ng dugo sa aking kamay "Bakit?" Hindi ko na napigilang hindi maging emosyonal dahil sa nangyayari, hindi ko akalain "Gano'n ba talaga kalaki ang naging kasalanan ko sa kanya?" Tanong ko sa sarili."Tristan, ano bang nangyayari sa'yo?" Tanong ni Mommy, may halong galit ang tono ng pananalita nya "Kung may problema ka sabihin mo ng maayos hindi 'yong bigla ka na lang susugod dito at sisigaw," mahinahong sabi ni Mommy."Bakit sa iba ko pa nalaman?" Tanong ko sa kanya habang patuloy na tumutulo ang aking mga luha, napalingon ako kay Mommy na ngayon ay hindi maipaliwanag ang ekspresyon ng mukha."Ano bang sinasabi mo? Hindi ko maintindihan," naguguluhang sabi ni Mommy."May pamilya na si Gra
"Mommy!" Salubong sa'kin ng dalawang bata, napangiti naman ako at dali daling tumakbo papalapit sa kanila."Namiss ko kayo!" Sigaw ko, at binigyan sila ng mahigpit na yakap."Miss you too Mommy!" Masayang sabi ni Chriscelle."Where's daddy?" Austin asked at luminga linga pa na tila hinahanap ang kanyang ama."He's at work," palusot ko.Isang taon pa lamang sila ay katatas ng magsalita, ni hindi man lang dumaan sa pagkabulol."Babies!" Sigaw ni Claire, napalingon naman ako sa kanya na ngayon ay tumatakbo patungo sa puwesto namin ng mga anak ko "Grabe! Ang laki nyo na ah," masayang sabi ni Claire at pinisil pa nga ang pisngi ng dalawang bata. Ang kanang kamay ni Claire ay nakapisil sa kaliwang pisngi ni Chriscelle habang ang kaliwang kamay nya naman ay nakapisil sa kanang pisngi ni Austine, masama ang tingin ng dalawang bata kay Claire natawa naman ako dahil maging sa Claire ay natatawa rin "Tigilan mo na, baka umiyak." Sambit ko, agad namang binitawan ni Claire ang pisngi ng dalawang
"Tristan, tumawag na sa akin si Mr. Takahashi na sa restaurant na daw sila ro'n sa pinuntahan natin kanina." Sambit ni Mommy, agad naman akong tumango "Bilisan mo ryan ha?" Hindi na ako nakasagot kay Mommy dahil tumayo na ako at dumeretso sa banyo para ayusin ang aking sarili.Ilang minuto rin ang itinagal ko sa loob ng banyo dahil bigla na lang akong natulala at hindi ko alam ang aking gagawin, nang makalabas nadatnan ko sina Mommy at Carter na nakaupo sa couch "Let's go?" Sambit ko, hindi ko na sila hinintay dali dali akong lumakad palabas ng hotel room kung saan kami nagstay at dumeretso sa parking lot."May problema ka?" Carter asked, agad naman akong napailing "Eh bakit ganyan ka? May problema ka e, hindi mo lang sinasabi." Pangungulit nya, at tinusok pa nga ang tagiliran ko ng daliri nya."Wala, wala lang ako sa mood." Walang gana kong sabi, medyo masama ang pakiramdam ko "Bilisan mo na para matapos agad ang meeting, gusto ko ng bumalik sa Manila." Napa-cross arm pa ako bago ipi
TRISTAN'S POINT OF VIEW.Mula nang makarating ako rito sa Cebu, hindi na ako nakaramdam ng kahit ano. Feeling ko nga ay malapit na sa'kin ang hinahanap ko, lalo na no'ng malaman ko na taga-iloilo ang new investor na kailangan kong i-meet up bukas. At bukas na rin kami magkikita ni Carter, pupunta s'ya sa Iloilo para sunduin ako at para na rin makilala nya ang mga bagong investors ng aming kumpanya."Are you ready for tommorow?" My mom asked, agad naman akong tumango "Kapag na sa Manila na tayo, do'n ko na sasabihin sa'yo ang dapat mong malaman. Be ready always okay?" Binigyan ako ni Mama ng napakatamis na ngiti at do'n pa lang ay sigurado ko ng magiging masaya ako sa bagay na kailangan kong malaman."Ipinanganak akong handa Mommy," natatawa kong sabi "I think I need to go to sleep, maaga pa tayong aalis bukas." Paalam ko sa kanya, hindi naman na ako pinigilan ni Mommy.Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama, napagod ako sa work out kanina dahil ilang oras din ang tinagal ko. Two days na
"Where are you going?" My best friend asked, hindi ko alam kung saan ako pupunta dahil ang alam ko lang wasak ang buong pagkatao ko "Hey! I'm asking you." Inis nyang sambit at saka ako hinampas dahilan para mapalingon ako sa kanya."Hindi ko na alam ang gagawin ko Claire." I said habang patuloy na pinipigilan ang pagtulo ng aking mga luha."Bakit? Ano bang nangyari sa'yo?" Nag-aalalang tanong nya, napabuntong hininga na lamang ako at saka hindi na napigilang tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigil "Ano ba kasing nangyari? Sabihin mo para naman alam ko, hindi 'yang sinasarili mo lang ang problema mo." She said, lumapit ako sa kanya at sya'y niyakap."Sa tuwing pinapakialamanan ng magulang ko ang bawat desisyon ko sa buhay nadudurog ako, Claire." I said habang nakayakap sa kanya at patuloy ang pag-iyak, ano pa nga bang gagawin ko kung hindi ang umiyak hindi ba?"Bakit? Sa pagkakaalam ko, nagpaalam...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments