Para akong binuhusan ng malamig na tubig ng sabihin nya 'yon, alam ko namang ako ang pipiliin nya pero mas minabuti ko pa rin na tanungin dahil nais kong marinig 'yon mula sa kanyang bibig.
"Really?" I asked, nais ko talagang siguraduhin 'yon sa kanya.Minsan isang araw napapaisip na lamang ako kung bakit masyado akong nabaliw sa babaeng ito, sya 'yong nakuha ko na ayaw ko ng mawala dahil alam kong kapag nangyari 'yon mababaliw ako."Kailangan ko pa bang ulit ulitin?" Tanong nya, bakas sa tono ng kanyang pananalita ang labis na pagka-inis "Oh bakit?" Nakasimangot nyang tanong, ngumiti na lamang ako bago sya yakapin."Alam mo ba? Sa'yo lang ako nagka-ganito, hindi ko alam pero ang lakas ng tama ko sa'yo." Sambit ko sa kanya, muli ko syang hinalikan bago tuluyang talikuran.Gabi na at kailangan ko ng umuwi, masyado akong naging busy sa pag-aalaga kay Gracel. Ilang sandali lang nakarating na ako rito sa bahay, nagulat ako ng makita ko ang iNapalingon ako sa pinto at nagulat ako ng makita si Tristan, napangiti ako at saka tumakbo sa kinatatayuan nya at sya'y niyakap. Hindi ko alam ang sayang nararamdaman ko dahil ngayon ko lang naranasan ang ganitong klaseng surprised."Are you happy with this?" Tanong ni Tristan habang nakaturo ang dulo ng kanyang hinututuro sa mga bagay na nakakalat sa loob ng kwarto "I have a question." Kumawala ako sa pagkakayakap sa kanya.Tiningnan ko sya ng deretso, napakunot ang noo ko ng bigla syang ngumiti. Tinitigan kong mabuti ang mapupungay nyang mga mata, napangiti na lamang ako ng mabasa ko ro'n ang excitement."Sige lang." Sambit ko, nagulat ako ng bigla nya akong hilahin dahilan para maglapit ang mukha naming dalawa "A-ano bang ginagawa mo?" Naguguluhang tanong ko sa kanya, napapikit na lamang ako dahil ang akala ko ay hahalikan nya ako."Will you be mine?" He asked dahilan para imulat ko ang aking mga mata."Matagal na akong sa'yo," Sagot k
"Ang sarap pala ng ganito 'no? Hindi mo kailangang bumyahe ng malayo para lang makita ako." Natawa na lamang ako sa sinabi n'yang iyon, hindi ko alam pero magmula kahapon ngayon ko lang sya nakitang ngumiti ng ganito "Stop staring at me, hindi ako buwan." Gracel said, I just shook my head before lent her a kiss."I was actually buying a lot for our future house kaso napaisip ako, masyado pang maaga para do'n at isa pa...........marami pa ang puwedeng mangyari ng hindi natin inaasahan." I said before kissed her again."Hmm." "What?""Totoo ba?""Ang alin?""Na ako pa lang ang naging girlfriend mo." "Yes, why?""Wala lang.""Hindi puwedeng wala, alam kong may gusto kang tanungin pero nahihiya ka lang." "Wala nga."I was about to teased her again kaso biglang nag-ring ang phone ko kaya agad ko 'yong kinuha."Hello? Tristan Villacorta's speaking." Bungad ko.[How's you
TRISTAN'S POV.Hindi ko talaga maipaliwanag ang sayang nararamdaman ko sa tuwing kasama ko si Gracel, s'ya ang dahilan kung bakit nabubuo ang araw ko. She complete me."L-lo," utal kong sabi nang makita ko ang Lolo ko.Nakaupo s'ya sa couch habang may hawak na tasa. He's wearing a black tuxedo. Napatikhim pa ako bago tuluyang lumapit sa kanya at nagmano, hindi ko alam na ngayon ang uwi nya."Sa'n ka nanggaling?" He asked in a serious way.Napag-desisyunan kong umupo muna bago sumagot sa kanya, it's been 1 year magmula no'ng huli kaming nagkita. Hindi man lang ako na-excite na makita s'ya."Company," maikli kong sagot."I want you to marry Aira, the daughter of Mr. Sandejas." Para akong nabuhusan ng malamig na tubig dahil sa narinig kong iyon nagtatanong kong tiningnan si Lolo "Alam mong maka-pangyarihan ang pamilya nila, at kung s'ya ang mapapang-asawa mo hindi mo na kailangan pang mag-alala. Sagot na nila ang mga utang
Tristan sent me a message. "Gracel, always remember that no matter what ikaw lang ang babaeng mahal ko. Gusto ko rin humingi ng tawad sa'yo babe, babalik ako at sa araw ng pagbabalik ko pangako..............magpapakasal na tayo." Nang mabasa ko ang message ni Tristan agad akong nakaramdam ng kakaiba. Iba ang pahiwatig ng mensahe nya, tila ba aalis s'ya at iiwan ako. "Nak, bakit parang bigla kang tumamlay?" Tanong ni Mama, imbes na magsalita at sagutin ang kanyang katanungan binigyan ko na lamang s'ya ng mapait na ngiti.I decided to call Tristan, ilang beses ko itong dinial ngunit ni isa sa tawag ko ay hindi nya sinagot. Hindi ako tumigil kakatawag, hindi naman siguro s'ya busy para hindi sagutin ang tawag ko. "Kung ayaw sumagot itext mo na lang," rinig kong sabi ni Papa. Napatango ako.To: Mister ko"Busy ka ba? Bakit hindi mo sinasagot?" "Tristan, kinakabahan ako sa'yo. Naka-ilang missed ca
THIRD PERSON'S POV.Busy ngayon sa trabaho si Carter nang makatanggap s'ya ng tawag galing pilipinas, tumawag ang kanyang ama."Dad, wag ngayon I'm busy." Sambit nito sa kabilang linya.[Nandya'n na ba si Tristan?] Tanong ng Daddy nya na si Jonas."Yes, kahapon pa s'ya dumating dito. And as far as I now, inaasikaso na nila ang mga papers for the wedding." Kuwento ni Carter sa kanyang ama.[W-what?] Gulat na tanong ni Jonas."Yes, Tristan decided to marry the Sandejas daughter to save the company." Pagpapatuloy ni Carter.[Are you sure?] Pag-uusisa ni Jonas."Dad, sasabihin ko ba naman sa'yo ang lahat ng 'yon kung hindi totoo. Later ka na tumawag, I need to finish what I'm doing." Napa-buntong hininga pa si Carter bago tuluyang ibaba ang cellphone nya.Busy sa pagta-type si Carter, tila ba may hinahabol syang oras. Hindi nya na rin namalayan pa ang mga oras. Walang plano si Carter na umuwi sa kanilang ta
It's been a month, hindi pa rin naghihilom ang sugat sa puso ko. Sinubukan kong hanapin si Gracel pero hindi ko s'ya nakita, feeling ko lumalayo s'ya sa akin. Nagpasya akong pumunta sa bahay nila, nagbabaka-sakali na baka naka-uwi na s'ya."Kuya Roy, ano na?" Si Kuya Roy ang pinababa ko para tingnan kung may tao sa bahay nila Gracel."Mayro'n pero hindi ko kilala, lalaki e. Na sa 40 plus ang edad, matangkad tapos medyo puti na ang buhok." Imbes na magsalita pa, agad akong lumabas ng kotse. Rinig ko pang nagsalita si Kuya Roy ngunit hindi ko na ito pinansin, mas kailangan kong mahanap si Gracel kaysa makinig sa sasabihin nya.Finally! Na'ndito ang Papa ni Gracel, dali dali akong lumapit sa kinaroroonan nito. Akala ko magugulat syang makita ako pero nagkamali ako, wala man lang bakas ng pagkagulat sa mukha nya."S-sir," utal kong tawag rito.Nahihiya ako dahil sa nangyari, dalawang buwan na rin ang lumipas nang huli kong makita ang pamilya nila. Nakakalungkot ang nangyari dahil hindi
Muntik na akong mahulog sa kinahihigaan ko ng marinig ang tunog ng cellphone ko tanda ng may nag-send ng message. Kinuha ko ito, si Tristan.From: Mister ko "Nasa'n ka? Papunta ako ngayon sa bahay nyo."Ilang beses akong napalunok nang mabasa ang text nya, na'ndito s'ya sa Pilipinas? Magkahalong takot at excitement ang nararamdaman ko. Takot na baka kapag nalaman nya, piliin nya kami at pabayaan ang kumpanya nila at excitement naman dahil gustong gusto ko na ulit syang makita. Nananabik na ako sa kanyang mga yakap at halik.Hindi ko alam kung paano ikakalma ang aking sarili, pilitin ko mang pigilan ang nararamdaman ko ay hindi ko kaya."Bakit parang iba 'yang ngiti mo?" Tanong ni Mama, nagulat pa ako dahil hindi ko naramdaman ang pagpasok nya rito sa kwarto "Sumagot ka, bakit?" ulit nya."Na'ndito na ulit sa Pilipinas si Tristan!" Masaya kong sabi, nakangiti akong humawak sa aking tiyan habang hinihimas ito.Nakita ko kung paano tumamlay ang mukha ni Mama, nawala rin ang ngiti sa ak
"Umiri ka pa!" Sigaw sa'kin ng Doctor.Huminga ako ng malalim at umiri ng umiri. Mahigpit akong napahawak sa dulo ng hospital bed na hinihigaan ko ng maramdaman ko ang pag-awang ng puwerto ko, hingal na hingal ako. Hindi ko na nagawang bumitaw sa hinahawakan kong bakal dahil sa sakit, feeling ko mauubusan na ako ng dugo."Kaunti pa!" Muling sigaw ng doctor, pumwersa ako "Aba, bilisan mo! Madami pa akong paaanakin!" Sigaw pa nito sa akin.Iniangat ko ang ulo ko para makita ang doctor, babae s'ya at mukhang masungit ang mukha. Kumunot ang noo ko ng magtama ang tingin naming dalawa."Akala mo naman napakadaling manganak e 'no? E kung ikaw kaya ang mahiga ro'n at pairihin kita? Tingnan ko lang kung hindi lumuwa 'yang matress mo!" Inis na sabi ng aking ina.Hinigpitan ko ang pagkaka-hawak ko sa bakal, huminga ako ng malalim bago umiri. Dalawang beses akong umiri ngunit wala pa ring lumalabas."Tristan! Walang hiya ka! Papatayin kita!" Sigaw ko, at finally! Lumabas na ang baby ko, pangalan
Grabe! Hindi ko talaga inasahan na hanggang sa panaginip ay si Tristan pa rin ang papasok sa isip ko, at pati ba naman sa panaginip ko pati si Claire kasama at talagang naging lasinggera pa kami ha. Pero panahon na siguro para simulan ko ng ibalik sa dati ang sarili ko. Maaaring ang panaginip na iyon ang binigay na sign sa'kin ni God para tuluyan ko ng mapatawad si Tristan, katulad ng kagustuhan nya ay gusto ko na ring mabuo ang pamilya namin, iyong tipong sabay naming palalakihin ang mga bata hanggang sa pagtanda. "Mama!" tawag ko sa aking ina na akma na sanang lalabas ng kuwarto."Bakit?" Tanong nya at lumapit sa akin, naupo pa s'ya sa dulo ng kama at hinimas ang binti ko "May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Sunod sunod n'yang tanong, umiling naman agad ako."E, ano nga?" Sabat ni Claire, napalingon ako sa kanya at bigla na lang natawa sa hindi ko malamang dahilan "Hoy! Grabe ka sa'kin ha, mukha na ba akong clown para pagtawanan?" May halong lungkot nyang tanong habang nakangus
Agad kong inimpake ang mga gamit ko at dumeretso na sa airport, agad akong nag-book ng ticket. Dalawang araw pa raw bago ma-process ang ticket na nirequest ko kaya maghihintay pa ako, marami ang nagbabalak ngayong pumunta sa Manila dahil magpapasko na. Sinubukan ko ring pumila sa mga ferry pero mas marami pa ang tao ro'n kaya wala akong magagawa kung hindi ang maghintay ng dalawang araw."Hindi ko pa nakakausap si Tristan, hindi nya sinasagot ang mga tawag ko." Sambit ni Carter, mas lalo naman akong kinabahan dahil sa sinabi nya. Hindi ko alam kung dapat na ba akong mag-alala "But don't worry, tumawag ako kay Daddy. Pupunta s'ya ngayon sa bahay nila Tristan at kakausapin s'ya," Dagdag ni Carter."Okay, salamat." "It's okay, bestfriend. Gusto ni Tristan na magkaayos kayo kaya hindi s'ya gagawa ng paraan na ikakagalit mo," sambit ni Claire. Hinihimas nya pa pababa ang likod ko at pilit akong pinapakalma."Sana nga," malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago isandal ang ulo sa
Katabi ko ang mga bata na natulog pero si Gracel ay hindi, ang sabi ni Chriscelle ay sa sofa raw natulog ang Mommy nya. Hindi naman na ako nagpumilit na tumabi s'ya sa'kin dahil baka palayasin nya pa ako rito at hindi ako magkaroon ng time para sa mga anak ko, naramdaman kong may naupo sa dulo ng kama kaya awtumatiko kong naimulat ang mga mata ko. Nakita ko naman si Gracel na na sa paahan ni Chriscelle, na sa gitna ako ng mga bata. Na sa kanan si Chriscelle at na sa kaliwa naman si Austine, parehas silang nakaunan sa braso ko kaya halos wala nang pakiramdam ang mga ito."Aalis ka na?" Tanong ko, napalingon naman agad sa'kin si Gracel at tumango. Hinalikan nya si Chriscelle at ilang sandali lang ay lumapit s'ya kay Austine para humalik din, ngumuso pa ako ng magtama ang paningin naming dalawa "How about me?" Tanong ko pa habang nakanguso at ready nang magpa-halik sa kanya."Sorry, hindi kita kilala." Sambit nya, bahagya na lang akong natawa nang umirap s'ya. Nakayuko s'ya ngayon at der
No'ng makita ko si Gracel sa hallway kanina, hindi man lang ako nakaramdam ng excitement. Imbes na excitement ay galit ang naramdaman ko, galit na itinago nya sa'kin ang lahat at galit na pinaniwala nya ako sa kasinungalingan. Gusto kong magalit sa kanya pero hindi ko magawa, dahil ba mahal ko pa s'ya o hindi ko lang talaga kaya."Wala naman daw nangyari sa bata, sabi ng Doctor." Si Gracel, medyo nanginginig pa ang boses nya dahil siguro sa hiya "Claire, uuwi na muna ako ha?" Paalam nya sa kaibigan habang inaayos ang mga gamit, hindi naman naalis ang tingin ko sa kanya hanggang sa magtama ang tingin naming dalawa.Wala man lang akong naramdaman nang magtama ang tingin namin, ilang minuto rin iyong nagtagal hanggang sa s'ya na mismo ang umiwas ng tingin. Nanatili namang nakatitig ang mga mata ko sa kanya, naramdaman ko pang tinapik ni Carter ang kamay ko na ngayon ay na sa likuran ko at sumenyas na sundan ko si Gracel. Umiling naman ako tanda ng pagtanggi, natatakot kasi ako na baka ku
GRACEL'S POINT OF VIEW.....Napaka-hirap pala talaga ang maging ina lalo na kung ikaw lang ang nag-aalaga, oo nga at na'ndito ang mga magulang ko para tulungan ako sa responsibilidad ko sa mga anak ko pero nahihirapan pa rin ako dahil kinakailangan kong umalis at magtrabaho para sa kanila. Kailangan ko silang iwan dito sa bahay para lang mabili ko ang mga bagay na gusto nila, malapit na rin ang birthday ng dalawang bata at isa lang ang hiniling nila."Gusto ko gift, daddy ko lang." Sabay na sabi ng kambal, napayuko na lang ako at niyakap silang dalawa.Lumapit sa amin si Claire at hinaplos ang likod ko ng paulit-ulit, hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanila ang tungkol kay Tristan. Gusto ko mang itago ang bagay na 'yon ay hindi ko magawa dahil alam ko na darating ang araw na malalaman at malalaman din nila ang totoo na hindi patay ang ama nila, at darating ang araw na mahahanap kami ni Tristan at 'yon ang ikinatatakot ko dahil baka kunin nya sa'kin ang mga bata at ilayo."D
"Ma!" Bungad ko sa aking ina, halos magwala na ako dahil hindi ko s'ya nakita "Mommy!" Sigaw ko pa."What happened kuya?" My sister asked, napasapo na lang ako sa aking noo habang patuloy na pinigilan ang pagtulo ng aking mga luha."I can't!" Sigaw ko sabay suntok sa pader, nakita ko naman ang pag-agos ng dugo sa aking kamay "Bakit?" Hindi ko na napigilang hindi maging emosyonal dahil sa nangyayari, hindi ko akalain "Gano'n ba talaga kalaki ang naging kasalanan ko sa kanya?" Tanong ko sa sarili."Tristan, ano bang nangyayari sa'yo?" Tanong ni Mommy, may halong galit ang tono ng pananalita nya "Kung may problema ka sabihin mo ng maayos hindi 'yong bigla ka na lang susugod dito at sisigaw," mahinahong sabi ni Mommy."Bakit sa iba ko pa nalaman?" Tanong ko sa kanya habang patuloy na tumutulo ang aking mga luha, napalingon ako kay Mommy na ngayon ay hindi maipaliwanag ang ekspresyon ng mukha."Ano bang sinasabi mo? Hindi ko maintindihan," naguguluhang sabi ni Mommy."May pamilya na si Gra
"Mommy!" Salubong sa'kin ng dalawang bata, napangiti naman ako at dali daling tumakbo papalapit sa kanila."Namiss ko kayo!" Sigaw ko, at binigyan sila ng mahigpit na yakap."Miss you too Mommy!" Masayang sabi ni Chriscelle."Where's daddy?" Austin asked at luminga linga pa na tila hinahanap ang kanyang ama."He's at work," palusot ko.Isang taon pa lamang sila ay katatas ng magsalita, ni hindi man lang dumaan sa pagkabulol."Babies!" Sigaw ni Claire, napalingon naman ako sa kanya na ngayon ay tumatakbo patungo sa puwesto namin ng mga anak ko "Grabe! Ang laki nyo na ah," masayang sabi ni Claire at pinisil pa nga ang pisngi ng dalawang bata. Ang kanang kamay ni Claire ay nakapisil sa kaliwang pisngi ni Chriscelle habang ang kaliwang kamay nya naman ay nakapisil sa kanang pisngi ni Austine, masama ang tingin ng dalawang bata kay Claire natawa naman ako dahil maging sa Claire ay natatawa rin "Tigilan mo na, baka umiyak." Sambit ko, agad namang binitawan ni Claire ang pisngi ng dalawang
"Tristan, tumawag na sa akin si Mr. Takahashi na sa restaurant na daw sila ro'n sa pinuntahan natin kanina." Sambit ni Mommy, agad naman akong tumango "Bilisan mo ryan ha?" Hindi na ako nakasagot kay Mommy dahil tumayo na ako at dumeretso sa banyo para ayusin ang aking sarili.Ilang minuto rin ang itinagal ko sa loob ng banyo dahil bigla na lang akong natulala at hindi ko alam ang aking gagawin, nang makalabas nadatnan ko sina Mommy at Carter na nakaupo sa couch "Let's go?" Sambit ko, hindi ko na sila hinintay dali dali akong lumakad palabas ng hotel room kung saan kami nagstay at dumeretso sa parking lot."May problema ka?" Carter asked, agad naman akong napailing "Eh bakit ganyan ka? May problema ka e, hindi mo lang sinasabi." Pangungulit nya, at tinusok pa nga ang tagiliran ko ng daliri nya."Wala, wala lang ako sa mood." Walang gana kong sabi, medyo masama ang pakiramdam ko "Bilisan mo na para matapos agad ang meeting, gusto ko ng bumalik sa Manila." Napa-cross arm pa ako bago ipi
TRISTAN'S POINT OF VIEW.Mula nang makarating ako rito sa Cebu, hindi na ako nakaramdam ng kahit ano. Feeling ko nga ay malapit na sa'kin ang hinahanap ko, lalo na no'ng malaman ko na taga-iloilo ang new investor na kailangan kong i-meet up bukas. At bukas na rin kami magkikita ni Carter, pupunta s'ya sa Iloilo para sunduin ako at para na rin makilala nya ang mga bagong investors ng aming kumpanya."Are you ready for tommorow?" My mom asked, agad naman akong tumango "Kapag na sa Manila na tayo, do'n ko na sasabihin sa'yo ang dapat mong malaman. Be ready always okay?" Binigyan ako ni Mama ng napakatamis na ngiti at do'n pa lang ay sigurado ko ng magiging masaya ako sa bagay na kailangan kong malaman."Ipinanganak akong handa Mommy," natatawa kong sabi "I think I need to go to sleep, maaga pa tayong aalis bukas." Paalam ko sa kanya, hindi naman na ako pinigilan ni Mommy.Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama, napagod ako sa work out kanina dahil ilang oras din ang tinagal ko. Two days na