Nobela ni dyesstheexplorer

"Are you excited to our first trip as family?" tanong ni Tristan, natigil ako sa pag-iimpake at agad na lumingon sa kaniya. Lumapit ako sabay yakap. "Oo naman. Ang totoo nga niyan..." pagbitin ko sa aking sasabihin sabay hawak sa damit niya."Hmm... what?" interesado niyang tanong habang may sumisilay na ngiti sa kaniyang labi."Hindi ako nakatulog kagabi." may pagpipigil na tawa kong sabi.He smiled then kissed my forehead after. Ibinaba na niya ang ibang maleta habang ako naman ay nagpatuloy sa pag-iimpake. Masaya ako dahil sa pagkabuo ng aming munting pamilya kaya hinihiling ko na sana hindi na matapos pa ang kasiyahang ito, gusto kong manatili kaming masaya hanggang dulo.Last week, Tristan and I planned to have a trip in Palawan kahit 3 days lang para kahit papaano ay makawala din kami pareho sa trabaho. Kami lang apat dahil pare-parehong abala sa kani-kaniyang buhay ang aming mga magulang, kaibigan, at kamaganak. Ayos lang din naman sa amin na hindi sila makakasama dahil naiint

"Mommy!" agad kaming pumasok sa loob nang marinig ang sigaw ng dalawang bata."Why, babies?" nag-aalalang tanong ni Tristan, nilapitan niya agad ang dalawang bata 'tsaka sabay na kinalong. "Anong gusto niyo?" muli niyang tanong."I want mommy's dede." Chriscelle answered."But your momma's dede was mine." Tugon ni Tristan, agad ko itong hinampas ng unan nang magtama ang aming tingin. Matapos kasing sabihin ay mga salita ay tinitigan niya ako na para bang nang-aakit."Why, Dad? Nag-dedede ka rin po ba kay Mommy?" inosenteng tanong ni Chriscelle, nagkatitigan agad kami ni Tristan nang sabay naming lingunin ang isa't isa."Ye-"Hindi na naituloy ni Tristan ang sasabihin nang bigla akong lumapit at kinuha mula sa kaniya ang mga bata. "Come here na mga kulitis." Bago tumalikod ay binigyan ko siya ng humanda ka sa 'kin mamaya look.Nang makatulog ang mga bata, ay agad ko itong ibinaba sa kama. Tumitimbang na ako kaya kahit sabay sila ay kaya ko ng buhatin ng mag-isa. Lumabas si Tristan, hin

Grabe! Hindi ko talaga inasahan na hanggang sa panaginip ay si Tristan pa rin ang papasok sa isip ko, at pati ba naman sa panaginip ko pati si Claire kasama at talagang naging lasinggera pa kami ha. Pero panahon na siguro para simulan ko ng ibalik sa dati ang sarili ko. Maaaring ang panaginip na iyon ang binigay na sign sa'kin ni God para tuluyan ko ng mapatawad si Tristan, katulad ng kagustuhan nya ay gusto ko na ring mabuo ang pamilya namin, iyong tipong sabay naming palalakihin ang mga bata hanggang sa pagtanda. "Mama!" tawag ko sa aking ina na akma na sanang lalabas ng kuwarto."Bakit?" Tanong nya at lumapit sa akin, naupo pa s'ya sa dulo ng kama at hinimas ang binti ko "May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Sunod sunod n'yang tanong, umiling naman agad ako."E, ano nga?" Sabat ni Claire, napalingon ako sa kanya at bigla na lang natawa sa hindi ko malamang dahilan "Hoy! Grabe ka sa'kin ha, mukha na ba akong clown para pagtawanan?" May halong lungkot nyang tanong habang nakangus

Agad kong inimpake ang mga gamit ko at dumeretso na sa airport, agad akong nag-book ng ticket. Dalawang araw pa raw bago ma-process ang ticket na nirequest ko kaya maghihintay pa ako, marami ang nagbabalak ngayong pumunta sa Manila dahil magpapasko na. Sinubukan ko ring pumila sa mga ferry pero mas marami pa ang tao ro'n kaya wala akong magagawa kung hindi ang maghintay ng dalawang araw."Hindi ko pa nakakausap si Tristan, hindi nya sinasagot ang mga tawag ko." Sambit ni Carter, mas lalo naman akong kinabahan dahil sa sinabi nya. Hindi ko alam kung dapat na ba akong mag-alala "But don't worry, tumawag ako kay Daddy. Pupunta s'ya ngayon sa bahay nila Tristan at kakausapin s'ya," Dagdag ni Carter."Okay, salamat." "It's okay, bestfriend. Gusto ni Tristan na magkaayos kayo kaya hindi s'ya gagawa ng paraan na ikakagalit mo," sambit ni Claire. Hinihimas nya pa pababa ang likod ko at pilit akong pinapakalma."Sana nga," malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago isandal ang ulo sa

Katabi ko ang mga bata na natulog pero si Gracel ay hindi, ang sabi ni Chriscelle ay sa sofa raw natulog ang Mommy nya. Hindi naman na ako nagpumilit na tumabi s'ya sa'kin dahil baka palayasin nya pa ako rito at hindi ako magkaroon ng time para sa mga anak ko, naramdaman kong may naupo sa dulo ng kama kaya awtumatiko kong naimulat ang mga mata ko. Nakita ko naman si Gracel na na sa paahan ni Chriscelle, na sa gitna ako ng mga bata. Na sa kanan si Chriscelle at na sa kaliwa naman si Austine, parehas silang nakaunan sa braso ko kaya halos wala nang pakiramdam ang mga ito."Aalis ka na?" Tanong ko, napalingon naman agad sa'kin si Gracel at tumango. Hinalikan nya si Chriscelle at ilang sandali lang ay lumapit s'ya kay Austine para humalik din, ngumuso pa ako ng magtama ang paningin naming dalawa "How about me?" Tanong ko pa habang nakanguso at ready nang magpa-halik sa kanya."Sorry, hindi kita kilala." Sambit nya, bahagya na lang akong natawa nang umirap s'ya. Nakayuko s'ya ngayon at der

No'ng makita ko si Gracel sa hallway kanina, hindi man lang ako nakaramdam ng excitement. Imbes na excitement ay galit ang naramdaman ko, galit na itinago nya sa'kin ang lahat at galit na pinaniwala nya ako sa kasinungalingan. Gusto kong magalit sa kanya pero hindi ko magawa, dahil ba mahal ko pa s'ya o hindi ko lang talaga kaya."Wala naman daw nangyari sa bata, sabi ng Doctor." Si Gracel, medyo nanginginig pa ang boses nya dahil siguro sa hiya "Claire, uuwi na muna ako ha?" Paalam nya sa kaibigan habang inaayos ang mga gamit, hindi naman naalis ang tingin ko sa kanya hanggang sa magtama ang tingin naming dalawa.Wala man lang akong naramdaman nang magtama ang tingin namin, ilang minuto rin iyong nagtagal hanggang sa s'ya na mismo ang umiwas ng tingin. Nanatili namang nakatitig ang mga mata ko sa kanya, naramdaman ko pang tinapik ni Carter ang kamay ko na ngayon ay na sa likuran ko at sumenyas na sundan ko si Gracel. Umiling naman ako tanda ng pagtanggi, natatakot kasi ako na baka ku