Chapter 8 Dinner

Peachy P.o.v

"Ba't nangingiti at may pahawi ka pa ng buhok d'yan?" Kalabit sakin ni Katie.

Nagulat pa nga ako dahil napansin pala niya. "H"huh? M-may naalala lang ako" palusot ko pa. Pero Ang totoo'y parang kinikilig ako na ewan. Tama ba 'tong nararamdaman ko?

Kasi naman magkasabay kaming kumain ni Miss. A, pinagsaluhan naming kainin 'yong niluto kong pagkain para sa kanya, at do'n sa part na nakatitig lang siya sa'kin habang kumakain kami...iba eh.

Pero ayokong bigyan ng ibang kahulugan. Hello! Babae siya. Baka gan'on lang talaga ito kapag good mood. Infairness, naubos niya. Sigurado akong nasarapan siya sa luto ko. Worth it pala 'yong ginawa kong pang-aamo. Pagkain lang pala ang katapat. Hehe!

Naiilang na nahihiya ako. Feeling ko nga mapula pa sa kamatis 'yong mukha ko. Ikaw ba naman kasabay mo sa pagkain 'yong boss mong ubod ng Ganda at ang bango-bango pa. Gustong-gusto ko 'yong perfume niya, Hindi masakit sa ilong at halatang mamahalin. Ako nga cologne lang ang afford ko. Pero okay lang amoy baby Naman daw ako. Atleast 'di ako nangangasim. Haha!

"Good morning, Ganda." Nakangiting bati ni Roel.

"Good morning!" Ngiti ko din dito.

"Alam niyo, bagay kayong dalawa," biglang singit ni Mary, na 'di ko alam saan galing. Napatirik na lang Ako Ng mata habang naiiling. Heto na naman po sila. Tinutukso kasi kaming dalawa. Mukhang gustong gusto naman ng mokong.

"Sabay Ako sa'yo mamaya pag out mo, ah?" Pasimpleng pagpa-pa-cute nito.

Tipid na ngiti lang ang tugon ko sa kanya. Kahit Naman Kasi tumanggi ako, sasabay at sasabay pa din siya.

Kanya-kanya na kami sa task namin. Natoka Ako sa paggawa ng kape. Dalawa kami ni Roel.

Madaming tao ngayon dahil lunch time. Tumulong na nga din si Miss. Lisa sa'min.

**

Tsaka ko lang naramdaman 'yong pagod bandang hapon na. Wala kasing upuan kanina dahil panay ang dating ng mga tao. Ihi lang ata pahinga ko. Ang sakit na tuloy ng paa ko sa tagal ng pagkakatayo. Pati ng kamay ko. Kakagawa drinks.

"Hahatid na kita, ah? Mukha kasing pagod ka,"

Napaangat Ako ng tingin kay Roel. Ang bait talaga Ng lalaking 'to. Lagi pang nakangiti.

"Ahm...Ano kas-----,"

"'Wag ka ng kumontra, kahit Ngayon lang," halatang pursigido talaga siyang maihatid ako.

Tinanguan ko na lang siya. At Napa "Yes" pa ito.

"Sige mamaya, ah?" Sabay kindat pa niya. Nailing na lang ako at natawa.

Feeling ko pagkauwi ko, makakatulog na agad. Kulang din kasi ako sa tulog no'ng nagbantay Ako sa hospital. Gusto ko na ngang mahiga eh. May 30 minutes pa para matapos 'yong duty ko.

After ng shift ko, nagpalit na ako ng damit, wala ng ayos-ayos. Nagpaalam na Ako sa kanina. Nakita ko din si Roel sa labas naghihintay sa'kin. Nanigurado talaga Ang mokong.

"Ingat kayo ni Roel, diretso uwi ah, baka mag-date pa." Tirada ni Mary.

"Tseh!" Sagot ko Naman habang natatawa. Lakas mang-asar, eh.

Pagkalabas ko. "Ako na magdadala ng backpack mo," sabay kuha nito sa bag ko. Hindi na ako nakatanggi. Pagod na Kasi Ako at inaantok. Wala akong lakas para kumontra pa.

Naglalakad na kami pa terminal Ng may narinig kaming nagbubusina sa may likuran namin. Sabay pa kaming napalingon ni Roel. Pulang kotse na BMW. Alam ko na kung kanino...

"Hop in." Kaswal na sabi nito.

'Di ko pa nga agad na-gets at luminga pa ako sa paligid. Seryoso lang siyang nakatingin sa akin.

"Hello po, Miss. A." Bati ni Roel. Tumango lang ito.

"Sumakay na kayo, ma-traffic." Aniya. Dali- Dali aman kaming sumunod. Ang angas Ng kotse ni Miss. A.

Pagkasakay namin, saglit na katahimikan. "Saan punta niyo?"

"P-pauwi na Po," mahinang sagot ko.

"Hahatid ko po sana siya," singit ni Roel.

Hindi ko alam ba't Ako nailang at 'di din nakalampas sa'kin ng masamang tingin ni Miss. A. Badtrip na naman ba siya?

"Ah, okay. I'll take you home," titig nito sa'kin sabay tingin sa daan. Hindi tuloy Ako mapakali. Parang may tension, eh.

"Gan'on po ba? Kahit sa terminal na lang po ako magpapababa," nahihiyang sabi ni Roel.

Bumulong ito sa'kin" B-bukas na lang kita ihahatid," tumango lang Ako. Natakot ata kay boss.

Bumaba na si Roel at pinalipat ako sa front seat. Agad Naman akong sumunod baka kasi mainis na naman, eh. Kakabati lang namin.

"Lagi ka bang hinahatid ni Roel?" Kaswal nitong tanong.

"H-hindi po, ngayon lang." Nabubulol pang sagot ko. Kalma self.

Tumango lang ito at seryosong naka focus lang sa daan. Buti na lang may background music kaya hindi masydong nakakailang. Ito na naman po kami. Kanina parang ang saya lang namin habang nag-aalmusal tapos Ngayon parang may gap sa isa't Isa. 'Di ko talaga mabasa kung anong iniisip niya, eh. Ang mysterious.

Hindi ko tuloy alam kung paano mag-open ng topic para kasing wala siya sa mood. Hay!

Addy P.o.v.

I'm about to leave then I saw Peachy and Roel outside. Mukhang pauwi na sila. I'm curious if Roel like peach. Obvious Naman kasing pinupormahan niya, eh. Dala-dala akong pumunta sa parking lot to get my car. Para maabutan ko din sila.

I don't know how to feel. Basta gusto ko silang maisabay sila pauwi. Peachy in particular. Mabilis kong pinaharurot 'yong kotse. Nakita ko silang naglalakad papuntang sakayan.

Beep..beep.. They saw me.

"Hop in."

"Hello po, Miss. A." Bati ni Roel. Tinanguan ko lang siya.

"Sumakay na kayo, ma-traffic." Agad naman Silang sumakay. Magkatabi sila sa back seat. Pansin ko 'yong pagkakadikit nila. Gan'on na ba sila ka-close?

"Saan punta niyo?" Out of knowhere kong tanong. Malay ko ba kung may dadaanan pa sila.

P-pauwi na Po," Tipid na sagot ni Peach.

"Hahatid ko po sana siya," sabat ni Roel. So may laghahatid na pa lang nagaganap? Hmmm...

"Ah, okay. I'll take you home" walang kagatol-gatol kong sabi while staring at peachy.

"Gan'on po ba? Kahit sa terminal na lang po ako magpapababa," Sabi ni Roel. Much better.

Narinig ko pang bumubulong si Roel Kay Peachy. And I hate that gesture. I don't know why. It's just........argh!

Pagkababa ni Roel, pinalipat ko sa front seat si Peachy and i smell her signature scent. I think it's a cologne. Parang fresh lang kung aamuyin. She's so silent. I don't know how to approach her. It's really awkward.

"Lagi ka bang hinahatid ni Roel?" I asked, just to start a conversation.

"H-hindi po, ngayon lang." She stuttered. Lihim naman akong napangiti. Nahihiya kasi siya na ewan.

Pasimple akong sumusulyap Kay Peachy, hikab siya Ng hikab. I think she's so tired. Halata naman sa mga mata niya. Hinayana ko na lang siya.

"Do you wan------" pagkalingon ko nakapikit na siya. She's asleep. I'm just staring her beautiful face. Ang simple lang niya. Hindi nga ito masydong nagmamake-up.

Huminto Ako sa drive-thru to buy some food. Natatandaan ko pa aman 'yong kanto nila Peachy kaya 'di ko na siya kailangan gisingin.

It's about an hour Ng makarating kami sa kanto nila. I wake her up. Mukhang malalim 'yong tulog niya.

"S-sorry Po, nakatulog pala Ako,"

"Nuh, it's fine. Don't worry," I smile at her.

She smiled back na parang nahihiya pa. She always like that. I find it cute.

**

Peachy P.o.v

Nagising Ako sa mahinang yugyog sa balikat ko. Parang naalimpungatan pa nga Ako dahil bumungad sa'kin Ang maganda mukha ni Ms. A. Akala ko dyosa na bumaba sa langit.

"S-sorry Po, nakatulog pala Ako," hingi ko Ng paumanhin.

"Nuh, it's fine. Don't worry" nakangiting tugon niya. Good mood na ata. Gusto ko kapag nakangiti siya, eh.

"Thank you po sa paghatid. Naabala ko pa kayo," nakakahiya naman kasi talaga. Parang ginawa ko siyang driver tapos tinulugan ko pa.

"Here" sabay abot nito ng paper bag na may logo ng Isang fast food. Bumili pa pala siya ng pagkain. My gosh!

"G-gusto niyo po bang dumaan muna sa bahay?" Tanong ko. Ang kapal naman Kasi ng mukha ko kung papauwiin ko na siya agad. Grabe na nga 'yong abala ko sa kanya. Nahihiya man akong magpapunta sa bahay namin dahil maliit at sobrang simple lang. compare naman siguro sa mansion nito for sure.

Sumangayon naman ito. Naglakad na kami papasok sa eskinita. Hindi Kasi kasya 'yong sasakyan niya kaya no choice kami kundi maglakad.

Lahat ng madaanan naming bahay at tambay sa daan nakatingin Kay Ms. A. Agaw atensyon kasi ang kagandahan nitong kasama ko. Pagkadating namin sa Bahay lahat sila napatulala ng makita di Ms. A.

"Ma, kasama ko pala si boss. Hinatid niya Ako,"

Nakangiting lumapit ito kay Miss. A. "Naku, nakakahiya naman ho. Nagpapasalamat Ako sa tulong niyo sa amin no'ng na hospital Ang apo ko." Naiiyak pang saad ni Mama.

"No worries po. Masaya Po akong nakatulong sa inyo," magalang pa nitong Sabi. Nakatitig lang Ako sa Kanila. Nakahawak pa si Mama sa sa kamay nito. Kita ko sa mga ngiti ni Ms. A. ang pagiging genuine. Sana lagi siyang nakangiti. Nakakatakot Kasi siya kapag ang seryoso.

"Ate, Ang Ganda Po talaga ng boss mo, crush ko siya," hirit Ng kapatid kong si Peng.

"Masarap ba 'yang dala mo, Te?" Nguso Naman ni Pao sa bitbit Kong paper bag. Kinurot ko siya sa pisngi.

"Para sa inyo talaga 'to." Abot ko sa mga ito. Masayang dinala nila ito sa kusina. Paniguradong mag aagawan na Naman sila sa Chicken at spaghetti. Favorite Kasi nila 'yon, eh.

"Tara na't Kumain Ng hapunan. Nagluto Ako Ng singing na baboy tsaka Meron din pritong isda." Yaya ni Mama. Sumunod na kami sa dining area.

"Kumakain ka Po ba Ng singing?" Bulong ko Ky Ms.A. Nag-aalala kasi ako baka may mga pagkain siyang hindi kinakain. Rich kid, Eh.

"Yeah. I do. It's my favorite," nakangiting sagot nito. Nakahinga Naman Ako Ng maluwag. Sakto pala 'yong pagyaya ko sa kanya. Minsan Kasi ulam lang namin sardinas na may itlog oh di kaya, noodles na may madaming sabaw kapag kinakapos sa pagkain.

Buti talaga pinag-grocery ako ni Boss. Kaya puno Ang ref namin.

Nilagyan ko siya ng kanin sa plato at ulam na may kasama pang sawsawan. Pinaghimay ko na din siya Ng isda. Medyo matinik kasi.

Madaming kaming nakain. Nakadalawang rice si Ms. A. Mahilig pala siya sa masabaw na pagkain. Nasarapan daw siya sa singing ni Mama Kasi maasim at malapot.

"Thank you Po sa dinner. I really love it." Pagpapasalamat niya bago umalis.

Hinatid ko siya sa kanto kung saan naka park 'yong magara niyang kotse.

"Thank you for inviting me. Nabusog ako. Masarap pala magluto si Mama mo. Ngayon na lang Ako ulit nakatikim ng lutong bahay,"

Napakunot noo Ako. Kawawa Naman pala siya. Siguro lagi siyang nagfa-fast food or take out sa restaurant.

"Pwede ko po kayo dalhan Ng ulam sa cafe," offer ko. Nakita ko ang kislap sa mga mata niya.

"Really? Well, abala pa 'yon. It's fine. But anyway, thank you again. I have to go," aniya.

"Ingat Po. Salamat din sa paghatid at sa food na nabili niyo kanina,"

"Welcome. You take a rest. Maaga pa shift mo bukas, right?"

Tumango Ako. Nawala nga antok ko kasi parang ang haba Ng tulog ko kanina sa sasakyan niya. Ang lamig no'ng Aircon tapos Ang bango pa Ng kotse niya.

"Ingat Po sa pagda-drive," paalam ko pa dito.  Tumango ito at ngumiti.

Nakatulala lang Ako habang nakatanaw sa palayong sasakyan nito. Hindi mawala 'yong ngiti ko sa labi.

Sana lagi siyang gan'on....

****