Chapter 1 Peachy

Peachy P.o.v.

"Hoy! tatakasan mo na naman ako, ha?!" sigaw ni Aling Cora. Napahinto ako sa pagtakbo at humarap sa kanya. Malapit na ko sa gate eh, nahuli pa tsk!

"Ahm, Aling Cora, bukas pa po kasi 'yong sweldo ko. Promise po bibigay ko ang bayad sa renta bukas."

"Mag-da-dalawang buwan mo ng sinasabi 'yan eh! Lagi mo akong tinatakasang bata ka. Kung wala kang pambayad, magbalot-balot ka na ng gamit niyo at lumayas na kayo dito!"

Halos lumuwa naman 'yong mata niya sa galit at lumalaki pa ung butas ng ilong ng matabang si Aling cora, sabay ismid at talikod.

Nakita ko ang paglabas ng mga kapit-bahay namin at nakatitig sila sa'kin. Sa lakas ba naman ng boses nito kahit ata ipis magigising, eh. Nakakahiya. Napayuko na lang ako at mabilis na lumabas ng gate.

Nararamdaman ko ang pag-init ng gilid sa aking mga mata. No, ayokong umiyak. Sanay na 'ko sa sermon ni Aling Cora pag-nade-delayed ako ng bayad sa apartment na inuupahan namin. Pero bakit gano'n masakit pa din kapag pinag-sasalitaan niya ako? ikaw ba naman ipahiya sa harap ng madaming tao, eh. Tiis-tiis lang peach kaya mo 'yan. Napabuntong hininga na lang ako at pilit na ngumiti.

Graduate ako ng Business Administration sa isang University at Scholar ako kaya naitawid kong maka-graduate. Naging working student ako that time dahil apat kaming magkakapatid at hirap sa buhay. Isang mananahi ang nanay ko. Ang tatay ko naman ay sumakabilang bahay na. May iba ng kinakasama, kaya si Mama na ang tumaguyod sa pamilya namin no'ng iniwan kami ni Papa. 

Naghahanap ako ng ng bagong trabaho. Ang toxic kasi sa pinapasukan kong coffee shop. Parang pinag-iinitan ako ng manager namin na ang laki ng insecurities sa sarili. Ewan ko ba. Hindi kasi siya crush ng crush niya. Tseh! ako kasi ang laging kinakausap ni Vito na ultimate crush nito. Kaya siguro mainit ang ulo sa'kin ng babaeng 'yon.

.

.

"Ang lalim na naman ng iniisip mo, Bes, ah?" Kalabit sa akin ni MM. Ang bestfriend kong babae pero asal bakla. Sobrang kalog nito kaya laugh trip lang kami lagi kapag magkasama.

Hindi ko siya pinansin. Nag-iisip kasi ako kung paano makakabayad kay Aling Cora. Wala pa din kasi kaming malilipatan, eh. Baka pag 'di ako nakapag-bayad bukas, baka nasa labas na lahat ang gamit namin. Hays! Kulang na kulang naman kasi ang sinusweldo ko sa coffee shop. May project pa naman ang bunso namin na kailangan bilhin. Sa sobrang pagtitipid ko nga sa lunch na lang ako kumakain tapos biscuits na lang at milo sa gabi. Sa dami ba naman namin sa bahay nauubusan na ako ng ulam pagka-uwi ko. Pero ayos lang naman. Kesa mga kapatid ko ang magutom.

"Hoy! para kang praning d'yan. Ano ba kasing problema mo? tsaka 'wag mo ngang iuntog 'yang malapad mong noo sa lamesa." Pigil niya sa'kin.

"May alam ka bang part time, Bes?" Nakakalumbaba kong tanong.

"Bakit? 'di ba pumapasok ka sa coffee shop? ba't naghahanap ka pa ng part time? papatayin mo ba yang katawan mo? para ka na ngang zombie sa kakapuyat mo at sa pagod!" Sermon ng Lola. Patirik-tirik pa 'yong mata.

"Kailangan kong makabayad kay Aling Cora bukas, Bes. Kulang kasi sasahurin ko. Two months na upa 'yong kailangan kong bayaran sa kanya," problemadong sambit ko habang sabunot ang buhok ko.

"May pera ako dito kaso 1k lang." Offer niya sabay labas ng wallet nito.

"'Wag na, Bes. Allowance mo 'yan, eh." Tanggi ko habang inaabot niya 'yong pera.

"Ano ka ba! ok lang, noh. May extra pa naman ako. Abot pa 'to until friday."

"'Wag na nga," Ayoko kasi talagang humihingi ng tulong sa ibang tao. Sinanay ko kasi ung sarili ko na tumayo sa sariling paa at hindi umaasa sa iba.

"Sige utang mo na lang sa'kin 'to, okay? bayaran mo kapag nakaluwag ka."

Napatingin ako sa kanya at naiiyak na naman ako. Kapag ganitong gipit kasi ako laging nand'yan si MM, para tulungan ako kahit ilang beses ko siyang tinatanggihan. Alam niya kasi ung ugali ko.

"Sige na pleaseee. Tanggapin mo na. Para ka namang others, eh." Nakanguso at patampong umismid. Napangiti naman ako sa asal niya. Niyakap ko siya.

"Thank you, Bes ah? babayaran kita agad, promise!" taas ko pa ng kanang kamay. Natawa naman ito at marahan akong tinampal.

Niyakap ko naman siya at ramdam ko naman ang paghigpit ng yakap niya sa'kin. "Ano ka ba, wala 'yon. Bestfriends tayo 'di ba?"

Kumalas ako ng yakap at nginitian siya.

.

.

Closing ako ngayon dito sa work kaya pagod pagod na naman. Ang daming tao buti na lang sweldo ngayon kaya may pambayad na ko kay Aling Cora. Kahit wala ng matitira atleast 'di kami sa kalsada matutulog.

"Bilisan niyo nga d'yan para makauwi na tayo. Puro kayo kwentuhan." Mataray na sigaw ng manager naming babae. Kung tumutulong kaya siya sa pag-aayos at paglilinis para makauwi na kami noh? Asar!

Nagkatinginan na lang kami ni Vito. Ayaw talaga naming kasama yang si Madam Kilay, kapag closing kami kasi akala mo kung sinong makautos. Parang siya 'yong may-ari ng store, eh. Kainis!

Mag-12 A.m na pala. Gagawin ko pa 'yong assignment ni Bunso, pagkauwi. Ako kasi nagtuturo sa kanya. Kailangan ko pang gumising bukas ng maaga. Gano'n na kasi ang routine ko sa araw-araw.

"Hahatid na kita, Peach. Sobrang late na, oh" Offer ni Vito, habang naghihintay ng masasakyan.

"'Wag na. Opening ka bukas 'di ba?" Tanggi ko.

"Ahm, 9 A.m pa naman pasok ko, eh kaya pwede pa kitang ihatid." Nakangiting sabi niya.

"Hindi na, kaya ko naman, tsaka matao pa. Isang sakay lang pa sa amin." Insist ko.

"S-sure ka bang ayaw mo talagang magpahatid?" Kakamot-kamot niya pang tanong.

Tango at ngiti lang ang sagot ko sa kanya. Napangiti na din siya kahit halatang napilitan lang ito sa gusto ko.

"Bye, Vito. ingat ka, ah?" Kaway ko dito habang paakyat sa jeep.

.

.

"Besh, 'Di ba naghahanap ka ng maa-applayan?" bungad sa'kin ni MM habang nagkukusot ako ng labahin ko. Sunday ngayon kaya laba day.

"Oo. Bakit may alam kang hiring?" sagot ko habang naglalagay ng zonrox sa puti kong t-shirt.

"'Yong kapatid kong mahilig magkape, may nabanggit siyang bagong coffee shop sa may quezon avenue. Masarap daw ang kape do'n. Malapit kasi sa office nila." Chika pa nito.

"Oh, tapos?"

"Nakita niyang hiring sila. Applayan mo kaya?" suggest pa nito. Napaangat ako ng tingin dito.

"Sige sa monday pupuntahan ko magbabakasakali,"

"Gusto mo samahan kita?" offer pa nito. Alam kong gusto din niyang gumala dahil off niya no'n. Nagta-trabaho siya sa isang BPO company.

'Aba, sure! para bawas kaba kapag sa interview na."

"Tapos samgyup tayo after, treat ko." Hagikgik nito.

Napangiti na din ako dahil ngayon na lang ako makakagala ulit. Work at bahay lang kasi umiikot ang araw ko. Hindi ko nga mapasyal ang mga kapatid ko dahil iniisip ko na agad ang gastos. 'Yong kapatid kong panganay wala pa ding trabaho tapos nakabuntis pa. Sa amin din nakatira ang partner niya. May one year old na akong pamangkin. 'Yong pangalawa ko namang kapatid nag-aaral pa sa highschool. At si bunso ay nasa elementary pa. Ako na lang at si Nanay ang nagta-trabaho sa ngayon.

.

.

"Ito ba 'yong coffee shop na sinasabi mo?" sambit ko habang sinisipat ang labas nito. Mukhang mamahalin ang kape nila. Sa labas pa lang may maganda ng disenyo. Para din siyang maihahambing sa isang sikat na coffee shop dito sa pilipinas.

"Oo, ito na 'yon. Tara na sa loob," sabay hila nito sa kamay ko papasok sa loob. Binati naman kami ng guard at pinagbuksan ng pinto.

"Kuya, mag-aapply sana ako. Hiring kayo 'di ba?" tanong ko dito. Hindi ko kasi alam kung kanino ibibigay ang resume ko.

"Yes, Mam. Akin na po ang resume niyo para mabigay ko sa supervisor namin," magalang nitong turan. Mabilis ko namang inabot sa kanya ang resume ko.

"Ehem." Rinig kong may tumikhim sa may likuran ko. Hindi pa ako lumilingon pero amoy ko ang isang mamahaling pabango na sumusuot sa ilong ko.

"G-good Morning, Madam." Bati ng guard dito. Sabay pa kami ni MM, na tumingin sa babaeng nasa harapan namin. Naka-blazer siyang khaki color at naka white polo na naka tuck-in. Naka itim na jeans at leather shoes. Kagalang-galang kong titingnan. May class at mukhang mayaman. Naka black shades siya at may maikling buhok na color ash brown. Parang nakakapang-liit kapag tumabi sa kanya. Umurong ako para makapasok siya sa pinto.

Tumango lang ito at dire-diretsong pumasok ng coffee shop. Pinapasok kami ni Kuya at umupo muna sa bakanteng table. Maaga pa naman kaya 'di gaanong matao. Nilibot ko ang aking mata sa loob ng shop. Napaka ganda naman dito. Pati mga crew parang hindi basta-basta. Face value ba talaga ang labanan pag mag-aapply sa mga coffee shop? halos may itsura kasi sila. Tiningnan ko din ang drinks at pastries nila. Mas mahal sila kesa sa coffee shop na pinapasukan ko. Matanggap kaya ako dito? mukhang mataas ang standards, eh.

Nakita kong palapit sa amin si Kuyang Guard. "Nabigay ko na po 'yong resume mo. Sakto ang punta mo nandito si Boss. Tatawagin ka na lang daw ni Madam." sabi nito.

Bigla naman akong kinabahan. Akala ko kasi magpapasa lang ng resume. Hindi ako prepared. Huminga ako ng malalim at kumain ng mentos para fresh naman ang hininga ko mamaya sa interview.

"Okay ka lang? 'wag kang kabahan, ah? dapat makapasok ka dito." Pagpalakas ng loob ni MM, sa'kin.

Tumango ako at ngumiti kahit nanlalamig na 'yong kamay ko sa kaba. Ewan ko ba bakit ganito ang nararamdaman ko. Akala mo naman si Boy Abunda ang mag-i-interview sa'kin. Pinakalma ko muna ang sarili ko at nag-retouch na din.

"Miss, Peach Dela Torre." Tawag ng isang babae na tingin ko ay supervisor dahil na din sa uniform nito. Agad naman akong tumayo at sumunod dito. Kumatok siya sa pinto at pagkabukas dito pinapasok na niya ako.

"Miss, A. Siya 'yong applicant natin," introduce nito sa'kin. Muntik pa akong mapanga-nga sa babaeng kaharap ko.

Siya 'yong mabangong babae kanina na encounter namin sa may pintuan. Don't tell me siya ang manager? akala ko kasi customer ng shop at magkakape lang ito. Lalo tuloy dumagundong ang puso ko sa kaba.

"Thank you, Lisa." Tipid nitong ngiti at lumabas na ito. Dalawa na lang kami sa loob Ng kanyang opisina. Nakatingin lang siya sa'kin na ikinailang ko naman.

"G-good Morning, Mam." Bati ko dito.

"Morning." Kaswal na tugon nito at tiningnan ang resume ko.

"Your name is Peachy, where do you find out that we are hiring?" mahinhin pero may pagkaseryosong sambit nito.

"My friend told me that you're hiring, kaya nag-try akong mag-apply."

Tumango-tango siya. "Tell me about your self?" follow up question naman niya. Umayos ako ng upo bago sumagot. Kabado man, pero kailangan kong maging confident sa pagsagot.

"We are four siblings. I'm the eldest. I'm the bread winner in the family,"

Nakatitig lang ito sa'kin na kinaiilang ko. Babae siya pero bakit ganito 'yong pakiramdam? iba kasi ang dating ng pagtitig niya. Tapos ang ganda pa ng mga mata niya. Napaka-seductive kung titingnan. Alam mo 'yong tingin na parang nang-aakit kahit hindi naman. Ah, basta!

"Are you still employed?"

"Ahm, Yes po. Pero nag-resign na ako. Nag-re-render na lang ako ng days." Paliwanag ko pa.

"Why should i hire you?" istriktang tanong niya. Napahigpit pa nga ang kapit ko sa panyong hawak ko. Namamawis na din kasi ang kamay ko.

"I have a strong work ethic, I am a fast learner and a very enthusiastic this company and the job. I believe that my motivation and commitment will ensure that quickly become a productive and valued member of the team." Dere-deretsong turan ko. Hindi ko alam kong saan ko nakuha ang straight english na sagot kong 'yon.

Kita ko ang pag-smirk niya habang nakatingin pa din sa'kin. Medyo kumalma na ako dahil mukhang satisfied naman siya sa sagot ko.

"Alright. Lisa, will call you for the update. Thank you." Aniya. Magalang naman akong tumayo at nakipag-kamay sa kanya. Ang lambot pa nga ng kamay nito. Halatang hindi naglalaba or nagluluto. Nahiya ako sa kamay kong may kalyo.

Pagkalabas ko ng pinto tsaka lang ako nakahinga ng maluwag. Agad ko namang pinuntahan si MM na prenteng nagkakape habang nagce-cellphone.

"So ano na? tanggap ka na? kailan ka mag-start?" sunod-sunod na tanong nito. Umupo ako sa tabi nito at minasahe ang sintido. Feeling ko uma-ttend ako ng defense.

"Wala pa. Tatawagan na lang daw ako,"

"Ah, gano'n ba? okay lang 'yan."

Nag-meryenda muna kami. Parang nagutom ako sa interview sa'kin. Naalala ko na naman ang mga matang mapang-akit. 'Yong tingin na para kang hinuhu-.Erase-erase. Bakit ba gano'n ang naiisip ko? Hello, babae kaya 'yon. Tsaka manager pa.

Habang kumakain ako ng croissant at chocolate chip frappe na sobrang sarap, naagaw ng atensyon ko ang paglabas sa pinto ni Miss, A. Napalunok pa nga ako ng mapatingin siya sa gawi namin.

Kausap niya si Miss. Lisa at sabay silang tumingin sa amin. Anong meron?  ako ba ang pinag-uusapang no'ng dalawa? napasinghap pa ako ng ngumiti ito sa'kin. Napakurap-kurap pa nga ako baka kasi namamalikmata lang. 'Yong simpleng ngiting nakakapag-pakilig sa taong ngingitian niya.

'Anong nangyayari sa'yo?" tapik ni MM sa kamay ko. Na-stuck na ata ako sa pag-nguya ng kinakain ko. Tsaka naman ako bumalik sa ulirat.

"Para ka talagang bata kumain," pinunasan ni MM ng tissue ang pisngi ko. Ay shocks! tsaka ko lang na-realize na baka kasi ang dungis ko kanina kaya napangiti si Miss. A? dyahe naman, oh!

Agad ko namang inayos ang sarili ko. Bago kami umalis nag-re-touch muna ako at sumulyap pa sa counter nagbabakasakaling nando'n pa si Miss. A. kaso nasa loob na ata ng office niya.

Sana magkita pa kami ulit.

***