"Napakawalanghiya ng Jhoanna na yan!" iritang irita ang daddy ko,"kung may nangyari lang talagang hindi maganda sa mommy mo, may kalalagyan siya sakin!" "Dad, okay lang ako, maliit lang ang sugat na ito," nakangiting sagot ni mommy,"unawain na lang natin ang pinagdadaanan ni Jhoanna. Buntis siya, baka nalulungkot lang siyang talaga." "Kahit pa ano ang dahilan niya, hindi katanggap tanggap ang manakit siya ng ibang tao!" inis pa ring sabi ni daddy,"kung hindi lang siya buntis, ipinakulong ko na siya!" "Daddy!" awat ko sa kanya, "apo mo rin ang dinadala niya." "Drake, saka ko na aakuing apo ko yun, kapag lumabas na. IpapaDNA ko pa, baka mamaya, ipaako sayo tapos iba naman pala ang tatay niyan!" naupo si daddy sa gilid ng kama ni mommy, "si Blake, kahit hindi mo ipa DNA, alam kong anak mo siya, alam kong kadugo ko siya, pero kay Jhoanna, diskumpiyado talaga ako." "Dad, ano ka ba?" saway ni mommy sa kanya, "wag kang magsalita ng ganyan sa anak mo." "Totoo ang sinasabi ko. Noon
"Drake..." sinugod ako ng yakap ni Jhoanna pagkakita niya sa akin, 'buti umuwi ka na. Miss na miss na kita!" Mukhang hindi naliligo si Jhoanna, nangangamoy isang linggo na ang pawis nito. Ang damit nito ay gaya pa rin noong damit nito noong sugurin nito si Justine ilang araw na ang nakakaraan. "Kumain ka na ba?" tanong niya sa akin. Inilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng aming condo. Madumi iyon. Parang walang pumupuntang tagalinis. Ang lababo namin ay parang may mga nabubulok ng pagkain! "Anong nangyayari dito?" tanong ko sa kanya, "bakit parang dumpsite ang ating tahanan?" "Ah.. eh pa-pasensiya ka na. Hindi kasi ako nagpapapunta ng tagalinis dito.. gusto kong mapag isa," sagot niya sa akin. "Nasaan na yung iniwan ni mommy dito na makakasama mo?" tanong ko sa kanya. "Naku, pinalayas ko na! Magnanakaw kasi," sagot pa niya, "nahuli king binubuklat ang ating gamit, kaya ayun, pinalayas ko na lang. Marahil hindi iyon uuwi sa inyo, kasi nga alam niyang malalaman niyo
"What the----" hindi ko na naituloy ang nais kong sabihin, dahil bigla na lang akong nahilo. At bago pa man ako tuluyang nawalan ng malay, nakita ko pa si Jhoanna na may hawak na syringe. Nakangiti siya habang nakatingin sa akin.Naramdaman ko na lang na parang itinutulak niya ako habang nakasakay ako ng wheelchair. Hindi ko na maalala kung paano ako nakababa hanggang groundfloor.Isinakay niya ako sa kotse niya, saka siya lumulan at nilisan na namin ang lugar na iyon.At nong sumunod na magising na ako, Nakahiga na ako sa kama. Hindi ko maigalaw ang aking binti. Myay dextrose ako sa kanang kamay.Gusto kong sumigaw, subalit walang tinig ang nais lumabas sa aking bibig."Ito na ba ang panaginip ko noong nakaraan?" sabi ko sa aking isipan, "katapusan ko na ba?"Bumukas ang pinto, pumasok ang nakangiting si Jhoanna na bagong paligo. Nakatapis lang ang babaeng ito. May dala na naman itong syringe.Mababakas sa aking mga mata ang labis na galit. Hindi ko maigalaw ang aking katawan. Nais k
"Bakit kaya hindi pumapasok si Liz?" tanong ni Trina sa akin, "nagriring naman ang phone niya kahapon. Ang reply niya lang ay emergency." "Baka nga may emergency na hindi lang niya masabi sa atin," sagot niya sa kaibigan. "Si Drake din, hindi nagagawi dito," sabi pa nito, "hindi kaya nagpakasal na sila ni Jhoanna?" "Ewan," kahit ako ay nagtataka din na walang paramdam si Drake, halos isang linggo na simula noong una silang magkita. "Tanungin mo kaya yung parents niya, baka alam kung nasaan siya?" suhestiyon pa ni Trina, "malay mo naman, alam nila kung nasaan ang anak nila." "Nahihiya ako, baka isipin nila, hinahabol ko yung anak nila," tanggi niya sa sinasabi nito "Baliw, may anak naman kayo no, bakit naman nila iisipin yun. Isa pa, hinahanap siya ng anak mo," sabi pa nito sa kanya. "So? ako na ang unang tatawag? paano kung si Jhoanna ang makasagot?" sabi ko sa kanya, "eh di ginera na naman ako ng babaeng eskandalosa na iyon. Alam mo naman na hindi ako mahilig sa gulo no
"Nagmessage nga siya sa amin hija noong isang araw, na marami daw siyang trabaho. Sanay naman kami na ganun siya," nakaupo ako sa harapan nina tita at tito, habang umiinom kami ng kape, "marami kasi siyang project na hindi nagawa hindi ba? hindi rin naman namin madalaw ang aming apo, dahil sinisigurado namin na maayos ang bahay paglabas niya," napagkasunduan kasi nila na doon muna sila habang nagpapagaling si Blake, at personal daw itong aalagaan ng lola niya. "Nagmssage din nga po siya sakin kahapo, pero parang galit siya," nakatungo kong sabi. "Baka pagod lang siya or anything, wag mo ng masyadong alalahanin ang lalaking iyon. Alam mo namang mainitin ang ulo nun," natatawang sagot ni tita sa akin. "Kumusta naman ang aking apo? pasensiya na kamo at may inaasikaso lang ako kaya hindi ko siya mapuntahan, wag siya kamong mag alala, si lolo ang susundo sa kanya," nakangiti si tito habang nakaakbay sa kanyang asawa. "Naku, hinahanap nga po kayong madalas. Namimiss na daw kayo," na
"Anong wala? paanong wala?" tanong ni tito sa guard, "hindi niyo alam na wala ang anak ko dito?" "Umalis po kasi sila ni Mam Jhoanna. Mahigit isang linggo na po yun. May sakit po ata si sir nun, kasi po, nakasabay sa wheelchair. Sabi po ni mam, kakagaling lang po ni sir sa hospital," napapakamot sa ulo na sabi ng gwardiya. "Ibinilin nga rin po ni mam, na wag na munang palinisan ang kanilang unit, kasi daw po, nakakalat ang iba nilang gamit." "Saan daw sila pupunta?" tanong pa ni tito dito. "Parang magbabakasyon po ata. Hindi na po kami masyadong nag usisa, kasi mabilis pong magalit si Miss Jhoanna." sagot nito. "Nasaan ang CCTV dito?" nakisabat na ako sa usapan, "gusto ko lang malaman kung talagang kasama ni Jhoanna si Drake." "Kailangan po muna kayong magtungo sa pulis, kasi nasa policy po ng mga nakatira dito na kung hindi sila ang magpapaview, bawal po," napailing pa ang gwardiya pagkasabi niyon sa amin. "Pasensiya na po kayo, napag utusan lang po ako." Kailangan pa nam
Kagimbal gimbal ang nasa loob ng kwartong iyon. Sa totoo lang, kahit ipaamoy sa aso ay hindi makakaya ang sangsang na amoy na naroroon. Bangkay ng dalawang babae ang nasa silid na iyon, na napag alamang ang katulong na ibinigay nina tita, at ang doctor na si Liz. Labis ang lungkot na naramdaman ko, nang makita ko ang suot ng isang bangkay na naroroon. Paboritong damit iyon ng doctor ng aking anak. Masahol pa sa hayop ang nangyari sa mga biktima doon, at dalawa lang ang itinuturing salarin, si Jhoanna, o si Drake. Pero ano namang reason ni Drake upang gawin iyon sa mga biktima? "Kakilala niyo ba sila mam?" tanong ng imbestigador sa akin. "Yung isa, na nakadress na maroon, si Doctor Lizbeth de Vera. Nagtatrabaho siya sa ospital na pag aari ko. Huli ko siyang nakita doon, bago niya ihatid dito si Jhoanna," paliwanag ko sa kanila. Alam ko naman na itatanong din nila iyon kung saka sakali. "Sa palagay niyo ba, may alitan sina Jhoanna Ledesma, at ang biktima?" sunod na tanong n
Sa palagay mo ba, si Jhoanna ang may pakana ng lahat?" tanong sa akin ni Trina, "ang lakas naman ng loob niya kung nagkataon." "Doctor yun, maraming alam sa mga gamot. Base sa nakita naming hitsura ni Drake, parang wala siyang lakas ng mga araw na iyon. Nanghihina siya." kwento ko sa kanya, "hindi normal na routine ni Drake yung nakita namin." 'Sa palagay ko, may ginamit si Jhoanna upang magkaganun si Drake. Ang ikinakatakot ko, baka mamaya, kung saan niya ito dinala. Alam mo naman ang tao kapag nawawala na sa sarili, hindi ba? Hindi na niya alam kung ano ang mga ginagawa niya." "Tama ka friend," sagot ni Trina sa akin, "ano ba ang balak ng tatay niya?" "Kakausapin niya ang mga pinsan ni Drake upang makahingi ng tulong. Hindi maaaring hindi namin matagpuan si Drake, ngayon pa bang alam niyang may anak kami na labis na nasasabik sa kanya, hindi ba?" tugon ko sa kanya, "sana, magkaroon agad ng lead kung nasaan na ang babaeng iyon." "Mahirap paniwalaan na kaya palang gawin ng b