"Anong wala? paanong wala?" tanong ni tito sa guard, "hindi niyo alam na wala ang anak ko dito?" "Umalis po kasi sila ni Mam Jhoanna. Mahigit isang linggo na po yun. May sakit po ata si sir nun, kasi po, nakasabay sa wheelchair. Sabi po ni mam, kakagaling lang po ni sir sa hospital," napapakamot sa ulo na sabi ng gwardiya. "Ibinilin nga rin po ni mam, na wag na munang palinisan ang kanilang unit, kasi daw po, nakakalat ang iba nilang gamit." "Saan daw sila pupunta?" tanong pa ni tito dito. "Parang magbabakasyon po ata. Hindi na po kami masyadong nag usisa, kasi mabilis pong magalit si Miss Jhoanna." sagot nito. "Nasaan ang CCTV dito?" nakisabat na ako sa usapan, "gusto ko lang malaman kung talagang kasama ni Jhoanna si Drake." "Kailangan po muna kayong magtungo sa pulis, kasi nasa policy po ng mga nakatira dito na kung hindi sila ang magpapaview, bawal po," napailing pa ang gwardiya pagkasabi niyon sa amin. "Pasensiya na po kayo, napag utusan lang po ako." Kailangan pa nam
Kagimbal gimbal ang nasa loob ng kwartong iyon. Sa totoo lang, kahit ipaamoy sa aso ay hindi makakaya ang sangsang na amoy na naroroon. Bangkay ng dalawang babae ang nasa silid na iyon, na napag alamang ang katulong na ibinigay nina tita, at ang doctor na si Liz. Labis ang lungkot na naramdaman ko, nang makita ko ang suot ng isang bangkay na naroroon. Paboritong damit iyon ng doctor ng aking anak. Masahol pa sa hayop ang nangyari sa mga biktima doon, at dalawa lang ang itinuturing salarin, si Jhoanna, o si Drake. Pero ano namang reason ni Drake upang gawin iyon sa mga biktima? "Kakilala niyo ba sila mam?" tanong ng imbestigador sa akin. "Yung isa, na nakadress na maroon, si Doctor Lizbeth de Vera. Nagtatrabaho siya sa ospital na pag aari ko. Huli ko siyang nakita doon, bago niya ihatid dito si Jhoanna," paliwanag ko sa kanila. Alam ko naman na itatanong din nila iyon kung saka sakali. "Sa palagay niyo ba, may alitan sina Jhoanna Ledesma, at ang biktima?" sunod na tanong n
Sa palagay mo ba, si Jhoanna ang may pakana ng lahat?" tanong sa akin ni Trina, "ang lakas naman ng loob niya kung nagkataon." "Doctor yun, maraming alam sa mga gamot. Base sa nakita naming hitsura ni Drake, parang wala siyang lakas ng mga araw na iyon. Nanghihina siya." kwento ko sa kanya, "hindi normal na routine ni Drake yung nakita namin." 'Sa palagay ko, may ginamit si Jhoanna upang magkaganun si Drake. Ang ikinakatakot ko, baka mamaya, kung saan niya ito dinala. Alam mo naman ang tao kapag nawawala na sa sarili, hindi ba? Hindi na niya alam kung ano ang mga ginagawa niya." "Tama ka friend," sagot ni Trina sa akin, "ano ba ang balak ng tatay niya?" "Kakausapin niya ang mga pinsan ni Drake upang makahingi ng tulong. Hindi maaaring hindi namin matagpuan si Drake, ngayon pa bang alam niyang may anak kami na labis na nasasabik sa kanya, hindi ba?" tugon ko sa kanya, "sana, magkaroon agad ng lead kung nasaan na ang babaeng iyon." "Mahirap paniwalaan na kaya palang gawin ng b
"Mommy, kailan po ako dadalawin ni daddy? parang matagal na siyang hindi nagagawi dito," sabi sa akin ni Blake. Halata ko ang lungkot sa kanyang tinig. Isa iyon sa nagpapabigat ng aking kalooban. "Anak, hindi ko pa alam eh. Baka busy pa ang daddy mo.." mahina kong sagot sa kanya. Hinagod ko ang kanyang buhok, bakit? ayaw mo na bang makita si mommy? hindi na ba ako sapat sayo?" "Mommy naman.. mahalaga po kayo sa akin. Pero di ba, ngayon pa lang kami nagkakalapit ni daddy, kaya dapat, magkasama ko rin siya." nakangiting sagot niya sa akin, "bakit po? ayaw na ba niya sa akin?" "Hindi naman anak. Alam mo naman kung gaano ka kamahal ng daddy mo, hindi ba? baka talagang marami lang siyang ginagawa ngayon." nilalaro ng kanyang daliri ang labi ng kanyang anak, "nakakatuwa, kamukhang kamukha ka niya..""Talaga po?" lumiwanag na ang mukha ni Blake pagkarinig sa kanyang sinabi. "Sana po, puntahan na ko ni daddy no? tawagan po kaya natin siya?"Napatingin ako kay Trina. Nalulungkot ang mukha
"Hindi rin kita masasagot, dahil hindi din namin alam," napakagat ako sa aking pang ibabang labi, ng sabihin ko iyon. Naaalala ko na naman ang mga bangkay na nakita namin sa unit ni Drake. "Bakit may yellow cautions sa unit? as if naman may namatay doon," natatawang tanong ni Bruno. Ngunit seryoso ko siyang tiningnan, kaya bigla siyang tumahimik pagtawa, "me-meron nga?" alanganin ang kanyang mga salitang tanong sa akin. Tumayo ako at nagtungo sa glass wall, at tinanaw ko ang mga sasakyan sa parking lot ng hospital, "yung katulong at doctor na kaibigan ni Jhoanna ang natagpuan doon.." "Si doctor Lizbeth?" nanlaki ang mga mata ni Bruno, "baby, siya yung doctor ko dito." "Siya nga.. may hinala ang mga pulis na pinatay ang mga iyon, maaaring ni Jhoanna, dahil kakagaling lang sa ospital ni Drake noong ilabas siya ni Jhoanna ng unit nila. Ngayon, hindi din namin makontak si Drake." paliwanag ko sa kanila. "Sabi ko na nga ba, may sayad ang Jhoanna na yun! kakaiba ang ikinikilos niy
AYON SA REPORT , NAWAWALA DAW ANG ACTOR NA SI DRAKE SANCHEZ NA NGAYON AY HINAHANAP NG KANYANG MGA KAMAG ANAK. WALANG MAKAPAGSABI KUNG NASAAN ANG BINATA. TIKOM ANG BIBIG NG KANYANG MGA KAMAG ANAK AT MGA KAIBIGAN. AYON SA SOURCE, ANG HULING KASAMA NI DRAKE AY ANG ACTRESS TURNED DOCTOR NA SI JHOANNA LEDESMA. HINDI-- "Bwesit!" naiinis na sabi ni Jhoanna. "Lintik na mga to, hindi pa mamatay lahat!" itinapon niya ang hawak na remote. Kinagat niya ang kanyang mga kuko. Ganito siya kapag natetense. Sinilip niya si Drake sa basement. Naroon ito at nakatulala na naman. "Hindi kaya mabaliw to kakasaksak ko sa kanya ng gamot?" napapaisip siya bigla, "pero deserve niya naman.. nakaratay ako dahil sa kanya.. pati kaibigan ko, napatayo ko rin. Nakakainis.." Narinig ni Mia, na nag uusap sila ng kaibigan niyang si Lizbeth tungkol sa tatay ng kanyang dinadala, yung isa niyang kasamahang doctor. Alam niyang isusumbong siya nito sa magulang ni Drake, kaya kinausap agad niya ang babae. "May
"Hindi pa rin namin malocate ang kinaroroonan ni Jhoanna. Nakabantay pa rin ang mga pulis sa kanilang tahanan," wika ni kuya Cris, habang inilatag niya ang isang papel na sa tingin ko ay mapa. "Wala siya sa kanilang bahay. Sinusundan namin ang kanyang mga magulang, ngunit tanging sa grocery store lang ang mga iyon nagtutungo." "Wala bang ibang bahay ang babaeng yan?" tanong ni tito Frank. "Ayun sa kanyang ama, pero hindi naman tayo naniniwala, wala na daw ibang bahay si Jhoanna. Sa kanila daw yun laging umuuwi." sagot ulit ni Cris. "Ang dami na ng pinagdadaanan ng pamilya natin. Wag mo na lang itong babanggitin sa papa.. hindi pa siya nakakamove on sa pagkawala ni Marcus. Ayokong magpatung patong pa ang kanyang dinadala. Tayo na lang ang rumesolba nito," tugon naman ni tito Frank kay Cris. Nakikinig lang kami ni tita Leona sa tabi. Ni isa sa amin ay walang mangahas na magsalita. Wala rin naman kaming maiiambag sa sitwasyong iyon kundi panalangin."Wala pa kaming lead kahit saan ti
"Nasaan ang anak ko? sino ang kumuha sa anak ko!" naghehestirikal na ako habang nasa lobby ng ospital. Ibinalita sa akin na may kumuha sa aking anak. Hindi ko malaman kung sino ang nagtraydor sa akin. Bakit may nakapasok doon ng hindi namamalayan ng gwardiya sa labas. "Ma'am, huminahon kayo," awat sa akin ng isang nurse. "Huminahon? putang ina! hihinahon ako? nawawala ang anak ko!" sigaw ko, "nasaan si Trina!!" sigaw ko pa sa kanila. "Ah.. eh.. ma'am.. " napayuko ang nurse sa aking harapan, "si--si ma'am Ti-Trina po- na-nasa operating room." "Bakit?" napamulagat siya ng malaman iyon. "Sa-sabi po ng gwardiya, si mam Trina ang nalabas sa bata, pero nakita po namin siya, nasa gilid ng kama ni Blake, may laslas po siya sa leeg, hubad po siya.. puro sugat po ang kanyang mga kamay at braso.. May saksak po siya sa likod. Nagmamadali kong tinakbo ang operating room. Halos liparin ko ang patungo doon. Hindi niya lubos maisip ang nangyari kay Trina. May isang doctor na lumabas buhat doon