Chapter 22

Habang naglalakad sila Lirah sa hallway palapit sila sa kwarto kung saan naka-confine ang anak ni Matias. Mahigpit ang kapit niya sa braso ni Kiray na kanina pa salubong ang mga kilay. Pagkarating na pagkarating nila sa Italy ay agad na tinawagan ni Lirah si Jenia. Iniwan lang nila ang mga gamit sa hotel na kanilang inupahan at saka nagpunta na agad sa ospital na sinabi ni Jenia.

“Sigurado ka na ba, Bessy? Haharapin mo talaga sila?” hindi pa rin makapaniwalang tanong ni Kiray. Kanina pa nito kinukulit si Lirah na h’wag na lang ituloy ang binabalak.

“Kailangan ko ‘tong gawin, Kiray. Hindi lang para sa akin. Kung totoong anak ni Matias ang bata, kailangan kong malaman.”

“Hay naku! Basta naka-ready lang ako. Kapag sinabi mong sabunutan ko, gagawin ko agad!”

Natawa si Lirah. “Ano ka ba? Hindi tayo aabot sa ganiyan.”

Isa-isang tiningnan ni Lirah ang mga pintong kanilang nadadaanan. May iilang mga nurse at staff silang nasasalubong. May mga nag-uusa