Cassidy drank some fresh water from the bottle. Pagkatapos ay pinunasan ang bibig na bahagyang nabasa ng tubig. Nilibot niya ang tingin sa paligid. Sobrang positive ng vibes niya ngayon. Masaya siyang talaga. Sumisilay ang ngiti sa kanyang mga labi habang nag-iisip ng kung ano-ano. Napansin naman ng kasama niya ang masaya niyang awra kaya binati siya nito. "You looks so happy, Cass. Did something happened?" tanong ni Maureen. "Uh, wala lang. Feeling ko kasi malapit ng mapasaakin si Davidson," sobra ang tuwang nadarama niya. Umaayon talaga sa kanya ang bawat plano niya. Tumango-tango lamang si Maureen at hindi masyadong nagpakita ng interes sa sinasabi ni Cassidy. Mula nang makalabas siya ng kulungan ay lalo siyang naging malapit kay Cassidy. Ito nga agad ang una niyang dinalaw eh. Naging magkaibigan na rin sila kahit papaano. Ang hindi lubos-maisip ni Maureen ay kung bakit gustong-gusto nito ang negosyanteng si Davidson Montevella. Gayong marami namang mayayamang la
“Aeron, yung tickets nas’an na? Mahuhuli na tayo sa flight!” Aligagang-aligaga sa pag-iimpake ng mga gamit sa maleta ang mag-asawang Melanie at Aeron. “Nasa backpack na, hon. Kumalma ka,” sagot ni Aeron na karga-karga na si Matmat. Baka maiwanan pa sa pagmamadali nila eh. Ngayon na ang flight ng dalawa para sa treat vacation nila sa Japan. Three months din silang mawawala kaya kailangan nila ng karagdagang gamit. Hindi naman nila poproblemahin ang paglalagi doon ng matagal dahil sagot na ni Davidson ang lahat. Natatawang naiiling na lang si Keirah habang ka-video call si Melanie. Pinagmamasdan niya lang ang dalawang natataranta. Mukhang hindi na siya makaka-usap pa ni Melanie kaya pinatay niya na lang ang video call. “Wow ha, ang swerte naman ng babaknitang ‘yan! Regaluhan ba naman ng trip to Japan? Ako kaya when?” nangalumbaba si Lorraine at aktong nangangarap sa hangin. “Kaya mo na ‘yan. Yayain mo yung jowa mong afam, haha,” aniya at tinawanan ang kaibigan. Magkasam
"Sir, are you sure about this?" "Yes," sagot ni Davidson kay Sandra habang sinusuot ang helmet sa ulo. Naka-racer suit na rin siya para sa mas komportableng mag-maneho. Si Davidson mismo ang mag-tetest drive ng mga sports and race cars niya. Akmang sasakay na sana siya sa race car nang may tumawag sa kanya mula sa likuran. Nang ito'y kanyang lingunin, si Leo pala. Nakangiting naglalakad papalapit sa kanila at may dala-dala rin na helmet. Naka-race car suit na asul din ang lalake. "Dave, what's up, Dude!" nakangiting bati nito na para bang walang nangyaring hindi pagkaka-unawaan sa kanilang dalawa nung nakaraan. "What are you doing here?" kunot-noong tanong niya. Hindi pa rin siya makapaniwala na pupunta si Leo dito sa clark, para makipag-karera sa kanya. Actually, noon pa naman nila ito ginagawa. Kapag parehong bored sa buhay, pupunta lang sila dito sa Clark Speedway para mag-race. "Hindi mo man lang sinabing pupunta ka rito," nasa boses ni Leo ang nagtatampo. Tampo
"You better not make her cry again, Dave," kuyom ang kamaong saad ni Leo habang mataman na nakatingin sa kanya. Bakas sa mukha ni Leo ang magkahhalong lungkot at poot dahil sa katotohanang hinding-hindi mapapa-sakanya ang dalagang minamahal. "...you know, I will always be there for her," Leo supplied, clenching his teeth. "Makakaasa ka, Leo," tanging tugon na lamang ni Davidson saka muling binuhay ang engine ng sasaķyan saka mabilis na pinaharurot palayo. 'I know, hindi kita pagmamay-ari. But, I will always claim that you're mine," kausap ni Davidson sa kanyang sarili. Mahal na mahal niyang talaga si Keirah. At hinding-hindi na ito masasaktan pa. ****** "DAD? Totoo ba 'to?!" nanlalaki ang mga matang bulalas ni Keirah habang kausap ang ama. "What? Do you not trust me?" tumikom ang mga labi ni Ador para hintayin ang sagot ng anak. Kinunsulta niya kasi si Keirah tungkol sa pag-yaya niyang magpakasal muli. Alam niya nang magugulat talaga ang anak niya. Mahigit limang tao
"CJ? Alam mo namang..." hindi maituloy ni Keirah ang gusto niyang sabihin sa binata. Gusto niyang i-comfort ito ngunit paano? Kapatid lang talaga ang kaya niyang ituring sa binata. Hanggang doon lang. Ngayon tuloy, hindi niya alam kung anong susunod na sasabihin niya rito para maintindihan nito ang sitwasyon. "...alam mong, kapatid lang ang turing ko sayo. I'm really inlove with Davidson. Alam mo 'yan." Humugot ng malalim na hininga ang dalaga. Sana'y maunawaan siya ni CJ. Ngunit sa halip na makinig ito sa sinabi niya, niyakap lamang ulit siya nito. Damang-dama niya ang sinseridad ni CJ sa nararamdaman para sa kanya. "Just let me love you, Keirah." **** Hanggang sa pagdating ng gabi, dala-dala pa rin ni Keirah ang huling sinabi ni CJ. Biling-baliktad sa higaan ang dalaga, kahit anong gawin niya ay hindi siya dapuan ng antok. Nang hindi talaga siya makatulog, bumangon na lang siya saka naglakad palabas ng kwarto. Tutungo sana siya sa kusina, nang madaanan niya ang
"Love, how are you? Sorry kung medyo busy ako ngayon ha, nagtatampo ka ba?" Maka-isang beses pang humugot ng malalim na hininga si Keirah. Halos isang araw din na hindi siya tinawagan ni Davidson. Kung kailan papunta siya ng meeting ngayon, with Stacy and Mrs. Liu, ngayon lang nito naisipan siyang tawagan. "Okay naman ako, Love. May meeting lang ako with Mrs. Liu," aniya habang ang telepono ay naka-ipit sa pagitan ng tenga at balikat. Hindi inalis ng dalaga ang tuon sa mga papeles na binabasa habang kausap ang nobyo. "O nga pala, okay na ba yung mga sasakyan?" naitanong niya sa binata. Alam niyang ang mga sasakyan ni Davidson ang aarangkada sa Drift sa Japan. "Yeah. Actually, nandito ako sa Clark ngayon. Nagte-test drive kami." Bahagyang nagulat si Keirah sa narinig. 'Hindi ba sa Pampanga yun?' "May gusto ka ba? I'll buy some souvenir." Napangiti siya. Ang sweet naman ng boyfriend niya. Inaalala siyang talaga. "Huwag na, Love. Presence mo lang, okay na ako, h
Naiwan na panay ang buntong-hininga si Keirah sa loob ng kanyang opisina. Hindi niya makeri ang kagagahan ni Stacey Hong! Talaga namang pinagseselosan siya nito? Ngayon alam niya ng talaga kung gaano siya kaganda. Muling humugot ng malalim na hininga ang dalaga. Panalangin niya lang na sana'y ang hindi nila pagkakaunawan ni Stacey, ay hindi makaapekto sa kanilang trabaho. Kaysa magmukmok sa loob ng office, naisipan na lang niyang lumabas. Naiinip na rin naman siya sa opisina niya. Silang dalawa lang naman kasi ng secretary niya roon. "Uh, Belle," tawag niya rito ng madaanan niya ito sa cubicle nito. "Ma'am? May kailangan po kayo?" halatang nabigla pa ang sekretarya ng makita siya. Mabilis itong tumayo. "Wala. Aalis na 'ko. Ikaw, kung wala ka ng trabaho pwede ka ng umuwi," aniya. Umaliwalas naman ang mukha ng sekratarya. "Talaga po? Thanks, Ma'am. Ang totoo po niyan, magpapaalam nga po sana ako eh. Birthday kasi ng nanang ko," nakangiti nitong kwento. "G
Makalipas ang ilang araw pagkatapos ng kaarawan.... "Anak! Anak!" sigaw ni Nanang Dolor habang tumatakbo palabas ng gate. Pupuntahan niya ang malaking truck na nakaparada sa tabi ng bakuran nila. "Belle! Bilisan mo anak..." Humahangos na lumabas ng bahay si Belle para puntahan ang Nanang niyang sumisigaw. Nagsalubong ang dalawang kilay ng dalaga nang matanaw ang truck na nakaparada. "Nang, bakit ho may truck r'yan?" kunot-noong tanong ni Belle. "Ewan ko ba, tatanungin ko nga eh," sabay lapit sa tabi ng bintana ng truck. Tumingala si Dolor sa bintana ng truck at siya namang dungaw ng isang pahinante. "Belle Soriano po?" magalang na tanong ng pahinante. Sa labis na pagtataka, lumapit na si Belle sa direksyon ng Nanang niya. "Nang, anong meron?" "Ah delivery lang po ma'am. Belle Soriano po ang magre-recieved." "Ha? Ako yun ah. Pero wala akong matandaan na may in-order ako," bulalas ni Belle. Kung ano mang laman ng truck na yun, kinakabahan siyang talaga!