"Ito na ang magiging opisina ko ngayon"Nanigas si Luna. Pagkatapos ng mahabang oras, nanlaki ang mga mata niya sa tuwa. "Nandito ka para magtrabaho?" Naiirita siyang tinignan ni Alice. "Syempre!" Hindi alam ni Alice kung bakit siya biglang pinadala ni Joshua na magtrabaho sa departamento ni Luna, at bilang assistant pa nga nito! Natutulog siya ng mahimbing kaninang umaga nang bigla na lang siyang ginising ni Joshua at sinabihan siyang pumasok ng trabaho. Syempre, nainis siya dahil doon, pero hindi siya nangahas na magreklamo. Ang bagay na lalong nagpainis kay Alice ay ang utos ni Joshua. Binilinan soya nito nung una pa lang na kahot anong mangyari ay kailangan niyang sundin kung ano ang ipag-uutos ni Joshua. Ang malala pa nga sa bagay na yun ay hindi siya pinayagan ni Joshua na kunin ang papuri sa gawa ni Luna kapag nakumpleto na ang proyekto. Hindi maunawaan ni Alice ang lahat ng ito. Siya ang asawa ng CEO, parang awa naman! Bakit siya magtatrabaho bilang isang hamak na as
Kaagad na sumugod si Luna at hinawi si Alice. Nagkabasag-basag ang salamin ng frame at mayroong malaking butas sa kung nasaan ang mukha ni Luna sa larawan kung saan ito tinapakan ni Alice gamit ng kanyang takong. Buti na lang, buo pa rin ang parte ni Nigel sa larawan. Ito ang huling larawan ni Luna kasama ni Nigel bago siya bumalik sa Banyan City. Sa tuwing napapagod siya, titignan niya lang ang larawang ito at magkakaroon na siya ng lakas ng loob na magsikap. Gayunpaman… Kumunot ang noo ni Luna at dinampot ang natitirang piraso ng larawan. Nahiwaan ng mga bubog ang mga daliri niya, pero para bang hindi siya nakaramdam ng kahit na anong sakit. Pinunasan niya ang dugo at binulsa ang larawan. "Director Luna…" Sama-sama ang mga empleyado sa pintuan nang may nag-aalalang mga mukha at pinag-iisipan kung tutulong sila o hindi. Kaagad na ngumisi si Alice nang nakita niya kung gaano nanlulumo si Luna. "Larawan lang naman iyan ninyong dalawa ni Niel. Bakit ka masyadong nagagalit, Lu
Lumapit si Joshua kay Luna at inabot ang kamay nito sa kanya. “Akin na yan.” Sumimangot si Luna at umatras sa halip na sumunod. Alam niyang maaaring gusto ni Joshua na tulungan siyang ayusin ang larawan para makabawi sa ginawa ni Alice, pero… Ito ang larawan nilang dalawa ni Nigel. Kahit na nakita na ito ni Joshua noon, hindi niya ito masyadong pinansin. Kapag binigay niya ito sa kanya, at pinaayos niya ito para sa kanya… Ikinakatakot ni Luna na baka matuklasan ni Joshua na ang batang lalaking nasa larawan ay hindi si Neil tulad ng nasa isip niya. Hindi pa alam ni Joshua ang tungkol kay Nigel. Sa sandaling malaman niya ang tunay na pagkatao ni Neil at Nellie, kaagad niyang kinuha ang mga ito mula sa kanya. Hindi niya kakayaning mawala rin sa kanya pati si Nigel. “Gusto lang kitang tulungan.” Sumimangot si Joshua at humakbang siya palapit dito. Kaagad na umiling si Luna. “Di na kailangan. Kaya ko na ito mag-isa…” “Luna!” Nagsalubong ang kilay ni Joshua. “Gusto mo bang
"Hindi… Syempre hindi." Kinagat ni Alice ang kanyang labi at tumingin siya kay Joshua ng may nakakaawang ekspresyon. "Hindi masama ang loob ko sayo. Yung totoo, masaya ako na makakapagtrabaho ako sa Lynch Group. Alam ko na ang dahilan kung bakit mo ako pinapagtrabaho dito ay dahil ayaw mong mabagot ako sa bahay, at gusto mo rin na masanay ako sa lugar na 'to para magtulungan tayo, pero…"Tumalim ang mga mata ni Joshua. "Pero ano?" Bumuntong hininga si Alice at tumingin siya kay Joshua. "Natatakot ako na kapag nagsimula ako sa pinakababa, bababa ang tingin sakin ng mga empleyado. Kahit na asawa ako ng CEO, kailangan ko pa ring magsimula sa pinakababa para maabot ko ang pinakataas…" Pinunasan ni Alice ang kanyang mga luha at nagpatuloy siya sa pagsasalita, "Joshua, alam mo na pinanganak ako sa isanh ordinaryong pamilya sa Sea City. Hindi mayaman ang pamilya ko, at hindi ako mapalagay dahil dun…" Nagsalubong ang mga kilay ni Joshua nang marinig niya iyon. Tumingin siya sa namumulang
Humarap si Alice at nagtataka siyang tumingin kay Joshua. "Dalawa lang ba… ang niluwal kong bata?" Ampon lang ba ang isa sa mga bata? Tumawa ng mapait si Joshua nang makita niya ang naguguluhang ekspresyon sa mukha ni Alice. Nagkamali siya. Muling tumingin sa kanya si Alice bago siya umalis sa opisina ni Joshua. Sa design department. Nakabalot ng benda ang daliri ni Luna. Sa sandaling iyon, nakatayo siya sa labas ng kanyang opisina habang inuutusan niya si Shannon at ang iba pa na humanap ng bakanteng mesa para kay Alice. Nang makita niyang nakabalik na si Alice, tumingin si Luna sa kanya at sinabing, "Dahil ayaw mo sa opisina ko, pinakiusapan ko ang staff na humanap sila ng maayos, at malaking mesa para sayo. Wala ka pang gagawin sa ngayon, kaya subukan mo munang alamin kung anong ginagawa namin sa design department araw-araw at kilalanin mo ang mga katrabaho natin."Umirap si Alice, tumalikod siya, at umupo siya. Pagkatapos, nginitian niya si Luna. "Maraming salamat sa p
Kahit na walang intensyon si Luna na hanapin si Joshua, umakyat pa rin siya at kumakot sa kwarto nito. “Pasok,” sabi ni Joshua ng walang emosyon sa boses nito mula sa kwarto. Huminga ng malalim si Luna, binuksan ang pinto, at pumasok, “Mr. Lynch.” Tinitigan lang ni Joshua si Luna bago sumenyas ang kanyang kamay. “Maupo ka.” “Hindi ako uupo.” Huminga ng malalim si Luna, at kalmado ang tingin nito. “Tanghalian na. Pakiusap at subukan mong paikliin mo lang ito, Mr. Lynch.”Syempre, nasabi lang niya yun dahil sa natatakot siya na baka malaman ni Joshua ang buong problema tungkol kay Nigel, pero gusto pa rin niyang bitinin ito. Sa puntong yun, nawalan na siya ng kapangyarihan para baguhin ang lahat.Kung talagang alam na ni Joshua ang tungkol kay Nigel, umaasa na lang siya na magiging mabilis na lang siyang harapin ito kaysa sa patagalin pa ito. Yun nga lang, para naman kay Joshua, mukha siyang nagwawala. Tinitigan niya si Luna gamit ng kanyang malalim na mga mata. “Galit k
Pagkatapos ng mga ilang sandali, huminga ng malalim si Luna at ngumiti. “Pinalaki ko lang ang bagay na to, yun lang.” Walang imik na umangat ang kilay ni Joshua habang pinagmamasdan ang ekspresyon ni Luna. Tumawa ng bahagya si Luna. “Nagdugo noon ang ilong ni Neil dahil sa sipon. Marami na akong nakitang mga taong na-diagnos ng leukemia dahil lang sa hindi matigil ang pagdurugo ng kanilang ilong, at nag-alala ako na baka magkaganun siya, kaya pinadala ko siya sa hematology department para mapatignan. Sa bandang huli, lumabas na meron lang siyang sipon. Nag-alala lang ako sa wala.” Nagpanggap si Luna na kalmado at nagkibit balikat. “Maraming tao ang naoospital dahil sa sipon sa taglamig, kaya sinabihan kami ng doktor na manatili sa may hematology department.”Naningkit ang mga mata ni Joshua. “Yun lang?” “Syempre. Ganun lang siya kasimple.” Bahagyang tumawa si Luna. Kinuha niya ang litrato kay Joshua, lumingon at umalis. Nanatili nakatayo sa kanyang pwesto si Joshua habang
Palihim na kinuyom ni Luna ang kanyang mga kamao. Hinamak siya ni Alice sa pamamagitan ng pagsabi—sa harapan nila Joseph at Natasha—na ang kanyang mga magulang ay bihira siyang alagaan, pero patuloy na sumasang-ayon ang mag-asawa sa kanya, habang sinasabi na nararapat lang kay Luna na hindi siya magustuhan ng kanyang mga magulang. Pakiramdam niya ay isang malaking kalokohan ang eksenang nangyayari sa kanyang harapan. Huminga siya ng malalim, nilagpasan sila, at diretsong tinungo ang kanyang opisina. Sa sandaling nahawakan niya ang doorknob, tumawa ng kaunti si Alice sa kanyang likuran. “Ms. Luna, hindi mo ba kami sasamahan? Nagluto ng maraming masarap na pagkain ang aking ina, at lahat sila ay mga paborito ko noon. Hindi ko mauubos ang lahat ng ito!” Parang mga kutsilyo na bayolenteng tumarak sa puso ni Luna ang mga salita ni Alice. Noon nung siya pa si Luna Gibson, may paborito sila Natasha at Joseph. Kahit na anong mangyari, palagi nilang hinahayaan na unang pumili si A