Tinitigan siya ng masama ni Shannon at hinablot ang phone ni Courtney. Tinignan niya ang unang draft na pinakita ni Luna sa malaking screen bago sinuri ang draft ni Mo Sam. Natahimik siya. Masyado itong… pareho. Parehong pareho ang mga ito. At sa oras din na iyon, ang iba pang mga tao na nasa conference room ay nagsimulang hanapin si Mo Sam, ang talentadong henyo, sa kani-kanilang mga phone. Sa sandaling nakita nila ito, natahimik ang lahat. Tinaggap ni Luna ang phone ng kanyang assistant na si Arianna na katabi niya. Nagsalubong ang kanyang mga kilay. Kapareho ng kanyang mga rough draft ang mga disenyong nakapaskil. Kahit ang mga ditalye ay pareho. Ilang taon na rin siyang isang designer. Maraming beses na rin siyang naka-engkwentro ng mga kumopya ng kanyang mga gawa. Gayun pa man, ito ang unang beses na ang kinopyang draft niya ay pinaskil isang araw bago sa kanya, at sa kung saan makikita pa nga ng publiko. Naningkit ang kanyang mga mata. Malinaw ang intensyon n
Kasalukuyang tinitignan ni Joshua ang mga ginuhit ni Nellie nung tinawagan siya ni Luna. Aminado siya na may talento si Nellie, pero hindi sapat ang talento. Kung hindi nagabayan ng maayos ni Luna si Nellie, hindi siya sana makakagawa ng kamangha-manghang mga disenyo sa edad na anim na taong gulang.Pero, kahit na maganda ang mga disenyo ni Nellie, kulang pa rin ito ng panghalina na katulad ng kay Luna. Nung tumunog ang kanyang phone, sinilip niya muna ang pangalan ng tumatawag. Sinagot niya ang tawag ng may magandang pakiramdam. “Tapos ka na ba sa meeting? Sabi ni Nellie—”“Mr. Lynch,” masyadong seryoso ang boses ni Luna. “Pakiusap pumunta kayo kaagad ngayon dito sa design department.”Nagsalubong ang kilay ni Joshua sa sandaling napansin niya ang pagmamadali ni Luna. “Anong nangyari?” Sabi niya ng may mababang tono. “May nangyari.” Huminga ng malalim si Luna. “May nanggaya ng mga disenyo ko.” Nanginig ng bahagya si Joshua. Pagkalipas ng ilang sandali, pinatay niya ang ka
Nakatingin ang lahat sa screen, gustong mahuli ang mukha ng salarin. Paano naging siya ang gumawa nun?Umupo si Luna sa kanyang upuan habang naninigas ang buo niyang katawan. Para bang naingas siya sa pwesto niya. Hindi niya na kailangan na lumapit pa na katulad ng iba para malaman kung sino ang lalake na nasa footage. “Ito ay ang tatay ni Mrs. Lynch, si Mr. Gibson!” Si Shannon ang unang nakakilala sa lalake na nasa footage. Pinalo niya ang kanyang hita. “Pumupunta dito si Mr. Gibson kasama ang kanyang aawa para dalhan ng pagkain si Mrs. Lynch! At isa pa, hindi siya natutuwa kay Director Luna!” Walang malay na napatingin si Shannon kay Arianna, na katabi lang niya. “Narinig ko pa nga siya na pinagsasalitaan niya ng masama si Director una. Narinig mo rin yun, tama?” Kaagad na tumango si Arianna. “Oo! Palaging nilalalit ni Mr. Gibson si director Luna, tinatawag pa nga niya ito na p*ta o kung ano pa.” Nagsalubong ang kilay ni Joshua habang nililingon niya si Alice. Ka
Nagpanggap na nag-aalala si Alice. "Joshua, sa tingin ko dapat… mag-report ka pa rin sa pulis." Hinawakan niya ang kanyang dibdib at namula ang kanyang mga mata. "Nadurog ang puso ko nang magagawa pala ito ng sarili kong ama. Kung alam ko lang na gagawin niya ito, napigilan ko sana siya." Makahulugang tinignan ni Alice si Luna. "Alam mo na matagal nang may problema sa'kin si Director Luna." Habang humihikbi ay nagdagdag siya nang may nanginginig na boses, "Noong unang lumabas ang insidente ng plagiarism, kaduda-duda akong tinitignan ni Director Luna." Tumingin si Alice kay Joshua nang may luhaang mga mata. "Natatakot ako na baka gustong makita ni Director Luna ang ama ko nang mag-isa para madamay niya ang ibang taong walang kinalaman sa insidenteng ito." Sa huli, huminga nang malalim si Alice. "Sa tingin ko dapat nating hayaan na lang sa mga pulis ang bagay na ito kaagad. Ano sa tingin mo?" Walang sinabi si Joshua. Pagkaupo niya, tinignan niya si Alice gamit ng kanyang ma
Malinaw na si Luna and biktima habang si Alice ang anak ni Joseph. Bakit baliktad ang sitwasyon nila sa sandaling iyon? Naningkit ang mga mata ni Joshua sa paalis na anyo ni Luna, ang kanyang paningin ay puno ng pagtataka. "Joshua…" Bumuntong-hininga si Alice. Lumapit siya at hinawakan ang kanyang kamay. "Bakit masyadong nag-aalala si Luna sa problema ng pamilya natin? Kailan pa siya nagkaroon ng pakialam sa'tin?" "Nagulat din ako." Nilihis ni Joshua ang kanyang tingin at walang emosyon ang boses niya nang magsalita siya. "Palaging propesyonal si Luna sa trabaho niya. Hindi ako sanay na bigla niyang ipapasok ang pamilya bilang dahilan." Pagkatapos, tinignan niya si Alice. "Kagaya kung paanong nag-aalala ka dati tungkol sa pamilya mo, pero bigla mong pinili na parusahan sila. Nakakapagtaka." Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Alice. Pagkatapos ng ilang sandali, kinagat niya ang kanyang labi at mukhang medyo nahihiya. "Ginagawa ko to para lang sa'yo." Maingat niyang tini
Hindi nagpunta si Luna sa ospital para bisitahin si Natasha. Sa halip, sumakay siya ng taxi papunta sa istasyon ng pulis. Hindi siya pinayagan ng pulis sa makatwirang paraan. "Tinatanong pa ang suspek, at walang pwedeng makipagkita sa kanya." "Kailan ko pala siya pwedeng makita?" Tinignan ng pulis ang kanyang relo. "Mga tatlo o apat na oras pa." "Tatlo o apat na oras, di ba?" Umupo si Luna sa upuan. "Maghihintay ako." Tinignan siya ng pulis sa gulat pero wala siyang sinabi sabay umalis. Umupo si Luna mula hapon hanggang sa sumapit ang gabi. Bandang alas sais ng gabi, sa wakas ay nilapitan na siya ng pulis. "Pwede mo na siyang makita." Pinasalamatan ni Luna ang opisyal at sumunod papunta sa visitation room, halatang nagulat si Joseph. "Narinig ko na may isang babaeng gusto akong makita buong hapon. Hindi ko naisip na ikaw pala yun." Pagkatapos, ngumisi si Joseph. "Director Luna, bakit masyado kang nagmamadali na makita ako? Nandito ka ba para pagtawanan ako?" Nang
Nasasabik na tinignan ni Joseph si Luna. "Kung ganun, Ms. Luna, hahayaan mo ba akong makaalis?" "Sige," pumikit si Luna. "Pero kailangan mong sagutin ang dalawang tanong ko." "Una." Huminga nang malalim si Luna at tinignan ang lalaking medyo may edad at maputi ang buhok na nakaupo sa kanyang harapan. "Bago nangibang bansa si Aura, may sinabi siya sa'kin. Sinabi niya na hindi siya anak ni Natasha. Anak mo raw siya sa ibang babae. Pinadala mo ang anak mo kay Natasha sa ampunan at pinalit mo si Aura. Totoo ba to?" Kaagad na nanahimik ang kwarto. Tinaas ni Joseph ang kanyang ulo at tumingin kay Luna sa gulat. Binukas-sara niya ang kanyang bibig nang maraming beses pero hindi siya makapagsalita. Pagkatapos nang mahabang oras, nagsalita siya nang may paos na boses, "Bakit niya sinabi to sa'yo?" Pinikit ni Luna ang kanyang mga mata at huminga nang malalim. "Kailangan mo lang sumagot kung totoo ba o hindi. Kapag sinabi ko to kay Alice, base sa pagkatao niya at kung gaano siya kab
Nahihilo ang isipan ni Luna habang lumabas siya ng istasyon ng pulis, ngunit bumabagabag pa rin sa kanyang tainga ang mga salita ni Joseph. "Sobra kaming nagsisisi. Simula noon, akala namin hindi kailangan ni Luna na mag-alala kami sa kanya dahil sa pag-iisip niya at sa kung gaano siya kagaling. "Gusto naming makabawi sa kanya. Ang pagnakaw ko sa mga disenyo mo ngayon ay ginawa ko lang para subukan siyang mapasaya. "Tinanong mo ko noon kung bakit ginawa ko pa rin kahit alam ko ang kahihinatnan nito. Iyon ay dahil kaya kong ibuwis ang lahat para sa kanya. Kung gusto ni Alice ang mga bituin at langit, gagawin namin ang lahat para maibigay ito sa kanya, lalo na kung paano namin siya pinabayaan noon…" …Tumingin si Luna sa madilim na langit. Bigla na lang, pakiramdam niya ay gusto niyang umiyak. Bakit? Bakit wala sa mga magulang niya o kay Joshua ang nag-alala o nagpakita man lang ng kahit na kaunting lambing sa kanya noong siya pa si Luna Gibson? Bakit nagsimula lang silang