Kumunot ang noo ni Rachel matapos marinig ang sinabi ni Steven. Pinikit niya ang kanyang mga mata at tumingin sa lalaking ito na malinaw at dalisay ang mga mata.Napasimangot siya.Ang dating Luke na kilala niya ay isang gangster leader. Siya ay may isang pambihirang pagkakakilanlan, at ang kanyang paraan ng paglutas ng mga problema ay iba sa mga karaniwang tao. Siya ay may husay at kakayahang linlangin ang lahat ng tao sa Sea City at Merchant City. Siya ay may bisyo, malamig na mga mata; kayang tumingin sa lampas at higit pa kaysa sa iba.Gayunpaman, ang lalaking ito na nagngangalang Steven Hughes ay may malinaw, matingkad na mga mata, na katulad ng mga mata ng isang bata na hindi alam ang kasamaan sa mundo.Nag-alinlangan si Rachel nang makita ang pagmumukha ni Steven. Kumunot ang noo niya at tumingin sa mga mata nito. "Gusto mo ba talagang malaman kung ano ang nangyari?"Siya ay isang doktor. Naiintindihan niya na kapag nalaman ni Steven ang totoo, hindi na magiging mapayapa an
Ibinaba ni Rachel ang baso sa isang kalapit na mesa at sumulyap nang walang emosyon kay Steven, na nakatayo sa pintuan. "Ito ba ang mabait at mapagmahal mong girlfriend na sinasabi mo sa akin?"Saglit na napatigil si Kate sa nakitang nasa harapan niya. Kumunot ang noo niya at tinapunan ng nagtatakang tingin si Rachel. "Anong ginagawa mo dito?"Hindi ba si Gwen ang umuwi kasama si Steven?""Anong problema? Ayaw mo akong makita dito?" Napangiti si Rachel at humalukipkip. Pagkatapos, sumandal siya sa upuan at binigyan ng masamang tingin si Kate. "Nabigo ba kita? Sino ang inaasahan mong makikitang nakatayo dito, kung hindi ako? Kailangan mo ba ng tulong ko sa pakikipag-ugnayan sa kanya at papuntahin siya dito?"Nagdilim ang ekspresyon ni Kate sa narinig. Pinikit niya ang kanyang mga mata at pinandilatan si Rachel. "Huwag kang mangahas!""Bakit iniisip mong hindi ko gagawin?" Tumayo si Rachel, kinuha ang bag ng doktor, at pumunta sa direksyon ni Kate. "Kung isasaalang-alang ang katotoh
Natigilan si Kate nang marinig iyon.Makalipas ang ilang segundo, inangat niya ang kanyang ulo, tinitigan mismo sa naghahanap na tingin ni Steven, at kinakagat ang kanyang labi dahil sa kaba. "Ano ang ibig mong sabihin, Steven? Wala ka bang tiwala sa akin?"Tumawa si Steven nang makita niya kung paano sinubukang ilihis ni Kate ang responsibilidad. "Ikaw ang hindi nagtiwala sa akin sa una pa lang."Hindi akalain ni Steven na lihim na susubaybayan ng kanyang fiancee ang bawat galaw niya.Kung hindi nito ginawa, paano nito nalaman ang address ng kanyang pribadong tirahan, lalo na't alam nito na nagdala siya ng isang babae pauwi mula sa airport?Hindi gaanong naalala ni Steven ang kanyang unang impresyon kay Kate. Bagama't alam na niya mula pa noong bata pa siya na ang mga pamilyang Hughes at Miller ay malapit at may kasunduan sa kasal, hindi niya kailanman pinapansin ang mga kaugaliang ito.Gayunpaman, nang magising siya pagkatapos ng limang taon ng pagka-coma, sinabi sa kanya ng la
Baka ginawa ito lahat ni Kate para sa ikabubuti ni Steven. Gayunpaman… “Kate.” Hinawakan ni Steven ang mga kamay ni Kate. “Kung… Kung mahal at pinapahalagahan mo talaga ako tulad ng sinasabi mo, bakit hindi ka nag alala noong sinabi ko sayo na masakit ang ulo ko at may mga masasamang panaginip ako?” Nabigla si Kate nang marinig niya ito. Makalipas ang ilang sandali, kinagat niya ang labi niya at sumagot siya, “Kaya kong magpaliwanag. Makikinig ka ba sa akin, Steven?” … Sa hotel. Simula noong bumalik sila mula sa airport, nagkulong si Gwen sa kwarto dahil sa lungkot. Nagaalala si Luna na baka may masamang mangyari, kaya palihim siyang bumaba sa lobby para humingi ng isang kopya ng susi ni Gwen, pagkatapos ay palihim niyang binuksan ang pinto para makita kung ano ang ginagawa ni Gwen. Nakaupo si Gwen sa harap ng kanyang laptop, nagbabasa ng maraming pahina ng impormasyon tungkol kay Steven. Dahil lumaki si Steven sa Saigen City at galing siya sa isa sa mga pinakamayam
Pumikit si Joshua at nagbuntong hininga siya. “Luna, kumalma ka, at ipapaliwanag ko ang lahat.” Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito. Umupo siya sa lounge chair sa balkonahe at sumingkit ang mga mata niya at tumitig siya sa bayan na puno ng niyebe sa ibaba. “Sige, nakikinig ako.” Gusto niyang marinig kung ano ang sasabihin ni Joshua tungkol dito. Nagbuntong hininga si Joshua nang mapansin niya ang galit ni Luna at sinabi niya ng mabagal, “Alam ko na galit ka sa akin ngayon, pero pag isipan mo ito: Ano ang reaksyon ni Steven noong nakasalubong mo siya sa airport kanina? Umamin ba siya na siya si Luke, o nakinig siya sa pagbanggit mo ng mga alaala mo kay Luke?” “Tandaan mo kung ano ang reaksyon ni Gwen nang makita niya si Steven kanina at kung ano ang kinikilos niya sa mga nakalipas na araw… Kung ikaw ang nasa lugar ko, lalapit ka ba para sabihin ang katotohanan pagkatapos makita na masama ang kilos ni Gwen sa mga nakalipas na araw tuwing nababanggit si Luke?” Tumahi
Bago pa matapos magsalita si Luna, bumukas ang pinto sa kwarto ni Gwen. Lumabas ng kwarto si Gwen at desperado niyang hinawakan ang mga kamay ni Rachel. “Ano ang nangyari, Dr. Liddell? Si Steven ba ay…” Namuo ang mga luha sa kanyang mga mata at tumitig siya kay Rachel. “Siya… Siya ba ay si Luke?” Nang makita ni Rachel ang mga mata ni Gwen, kinagat niya ang labi niya at nagbuntong hininga siya. Pagkatapos, hinawakan niya ang kamay ni Gwen. “Gwen, bakit hindi mo muna sabihin sa akin kung kamusta ka na?” Kakatanggap lang ni Gwen ng heart transplant noong nakalipas na dalawang buwan, at nag aalala si Rachel na ang puso ni Gwen ay hindi kakayanin ang mga balita na ibabahagi niya. “Mabuti naman ang kalagayan ko.” Kinagat ni Gwen ang labi niya at tumulo ang luha sa kanyang mukha. “Pakiusap, sabihin mo sa akin ang totoo, Dr. Liddell. Pangako, kakayanin ko ito.” Kumirot ang puso ni Luna nang makita niya ito. Naglakad siya patungo sa kanila at kinuha niya ang tissue at pinunasan niya
Biglang tumahimik ang buong kwarto. Kumunot ang noo ni Rachel at lumingon siya para tumitig kay Gwen na para bang hindi siya makapaniwala. Si Rachel ay isang doctor na dalubhasa sa pag gamot ng mga pasyente na comatose, kaya’t marami na siyang nakita na ganito at kalmado siya sa mga nakakastress na sitwasyon. Sa totoo lang, ang unang impresyon ni Rachel kay Gwen ay hindi maganda. Naalala ni Rachel ang maraming beses na sinubukan ni Gwen na tumakas mula kay Luke habang nasa Merchant City. Hindi lang ‘yun, nasaksihan niya pa na sinubukan ni Gwen na kumbinsihin si Kate na tulungan si Gwen para alagaan si Luke kapag wala na si Gwen. Kaya naman, naisip ni Rachel na si Gwen isang emosyonal na taong mabilis magbago ang isip. Gayunpaman, ang babaeng ito ay kalmadong tinatanong siya tungkol sa pagkamatay ni Luke na kalmado at nagulat si Rachel. Tumingin ulit siya kay Gwen ng nakakunot ang noo. “Akala ko ay pagkatapos makausap si Steven, ang utak mo ay puno lang ng pag iisip kay L
Kung ito nga ang nangyari… maipapaliwanag nito kung bakit malamig ang ugali ni Steven. Kinagat ni Gwen ang labi niya at naramdaman niya na tila umiikot ang ulo niya. Kumirot ang kanyang puso, at napaatras siya. Mabilis na lumapit si Luna para saluhin siya at niyakap siya nito. Pagkatapos umupo sa sofa, lumingon si Luna para tumitig kay Rachel. “Dahil sinabi mo na ang utak ni Steven ay nasa katawan ni Luke ngayon… paano naman si Luke?” Kinagat niya ang labi niya dahil sa kaba at tumingin siya kay Rachel na parang humihingi ng sagot. “Paano pala ang utak ni Luke? Ano ang nangyari sa lahat ng isipan, nakaraan, at kabuuan niya?” Ito rin ang tanong ni Gwen, gusto niyang malaman ang sagot. Kinagat niya ang labi niya at tumitig siya ng puno ng pag asa kay Rachel, umaasa siya na marinig ang sagot na gusto niya, ngunit… Pumikit si Rachel at nagbuntong hininga siya. “Inalis siguro nila ito at inilibing nila ito kasama ang katawan ni Steven.” Pagkatapos, tumahimik siya ng matagal