Matagal na nagdalawang isip si Luna, ngunit sa suporta ng mga anak niya, nagdesisyon na siya na magpatuloy. Sa oras na nakapag desisyon na sila, tanghali na, at balak ni Thomas Howard na makipagkita sa kanya ng 1 p.m. Sa tulong ni Nellie, nag isip ng prototype si Luna ng jewelry design at gumawa siya ng simpleng draft design para kay Thomas Howard. Sa oras na natapos na sila, 20 minuto na lang ang natitira bago ang oras ng pagkikita nila. Nag aalala si Nellie na hindi magagamit ni Luna ang buong creative potential nito dahil sa mga pag aalala, kaya’t nagboluntaryo siya na sumama kay Luna para makipagkita kay Thomas Howard at umaasa siya na matutulungan na gumaan ang loob ng nanay niya. “Hindi ba’t magpapadala tayo ng mga guard para protektahan sila Mommy at nellie?” Sa sandali na umalis sina Luna at Nellie, kumunot ang noo ni Neil at tumingin siya kay Nigel, na nananatili na walang kibo sa sofa. “Sigurado ka bang magiging ligtas ito para sa kanila?” “Bakit naman hindi?” Sum
“Wala.” Nagbuntong hininga si Joshua. “Pero, nagawa kong makahanap ng maraming impormasyon tungkol sa assistant ni Luke. “Ang pangalan niya ay Kate Miller, at mula siya sa isang mayaman at makapangyarihang pamilya na mula sa Europa. Ang kapangyarihan at impluwensya ng pamilya niya ay hindi dapat maliitin. “Palihim siyang tinanggap ni Luke noong unang beses siyang dumating dito, pero, kailangan niya pa ring tawagan ang pamilya niya araw araw para masigurado ang kaligtasan niya. Kapag ang pamilya niya ay hindi nakatanggap ng impormasyon tungkol sa kanya sa loob ng dalawang araw, gagawin nila ang lahat para hanapin siya.” “Kung ang pamilya niya ay galit na pumunta sa Merchant City, hindi lang sa mapupunta sa isang malaking gulo si Luke, maaapektuhan din ang buong Merchant City.” Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito. “Ganito kaseryoso?” “Oo.” Nagbuntong hininga si Joshua. “Pareho ito ng… Kung pumunta sa ibang bansa si Nellie kapag lumaki na siya at bigla siyang nawala do
May bahid ng tuwa sa boses ng lalaki, ngunit sa hindi malamang rason, masama ang kutob ni Luna dito. Tutal, walang kahit sino—sa loob ng 20-taon na buhay niya—ang nagsabi sa kanya ng ganito habang pinupuri ang anak niya sa unang pagkikita. Kung tama ang pagkakaalala niya, ito ang unang pagkikita nila ni Thomas Howard ng personal, at hindi naman sila magkakilala. Gayunpaman, kahit na mabigat ang loob niya, ngumiti pa rin siya at tumingin siya sa lalaking nakatayo sa booth. “Isa kang nakakatawang lalaki, Mr. Howard. Sigurado ako na hindi biglang magugustuhan ng isang celebrity ang mga bata, hindi ba?” Nakasandal ang matangkad na lalaki sa sofa sa harap niya, nakahalukipkip habang sinusuri siya. May suot siyang itim na suot na bagay sa kanyang mahabang mga binti. Kahit na eleganteng nakadekwatro ang mga binti niya, mukha pa rin itong mas mahaba kumpara sa iba, sa punto na nakikita ang parte ng paa niya sa pantalon niya. Sa ilalim ng madilim at dilaw na ilaw, ang mukha ng lalaki
Ngumiti si Thomas at tumingin siya kay Nellie. “Ako rin, gusto ko magkaroon ng sariling anak na babae, pero sa kasamaang palad, hindi ako pwede dahil sa mga rason, kaya…” Hinawakan niya ang baba niya gamit ang isang kamay at tumingin siya sa mukha ni Luna. “Umaasa ako na pwede kong makilala ng mabuti si Nellie sa mga panahong ito, Ms. Luna. ‘Wag kang mag alala; kapag natapos na ang kontrata, aalis na ako sa buhay niyong mag-ina, at pangako na hindi ko na ulit kayo aabalahin.” Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito. Hindi siya pamilyar sa background ni Thomas Howard, at kung nalaman niya lang na gusto nito na makisama siya sa trabaho dahil kay Nellie, hindi sana siya nakipagkita dito! Kahit na isang karangalan na maging ambassador ng mga produkto niya ang isang sikat na celebrity, hindi niya gagamitin ang kanyang anak na babae! Habang iniisip ito, huminga ng malalim si Luna at tumayo siya. “Pasensya na, Mr. Howard, pero mahalaga sa amin ng asawa ko ang anak na babae nam
Sumingkit ang mga mata ni Luna nang marinig niya ito. Hinila niya ng malapit si Nellie at tumingin siya sa mukha ni Thomas, nakangisi. “Ang rason kung bakit mo kinausap si Joey para makapag meeting tayo ay… para insultuhin mo ako ng personal?”Alam ni Luna na basta basta lang ang pag uugali niya at napansin niya dapat ang naobserbahan ni Nellie, ngunit halos imposible para sa kanya na manatiling kalmado sa sitwasyon kung saan nasa panganib ang kaligtasan ng anak niya. Tinatanong niya ang mga motibo ni Thomas sa simula pa lamang, at nang ipakita ni Thomas ang kagustuhan nito na maging anak si Nellie at makilala pa ito ng mabuti… hindi niya mapigilan na mag ingat lalo. Wala na ang isang anak na babae niya; hindi niya hahayaan na mawala pa ulit ang isa. Ayaw niyang mawala ang isa pang anak niya—o ang kalungkutan na naranasan niya noong akala niya ay namatay si Neil. Ito ang rason kung bakit ang lahat ng atensyon niya ay ang pagprotekta kay Nellie at hindi niya napansin na hindi
Naningkit ang mata ni Luna nang makita ang imahe ni Sean, saka lumingon kay Thomas. "Ano sa impiyerno ang gusto mo?""Ang makatrabaho ka." Matikas na ipinatong ni Thomas ang isang kamay sa kanyang tuhod habang ang isa naman ay nanatiling naka-poised sa likod ng sofa at tinitigan siya pabalik ng walang pakialam. "Mukhang makatuwirang alok ito, di ba? Para makuha ang dalawang tao bilang kapalit sa pagpirma sa akin ng kontrata?”"Gayunpaman, mayroon kang isa pang pagpipilian - tanggihan ang aking alok at hayaan ang iyong asawa at kapatid na magpatuloy sa paghahanap sa aking mga hostage, pero..."Inalis niya ang kanyang kamay sa sofa, dinala ang tasa sa kanyang labi para humigop, pagkatapos ay sumulyap kay Luna. "Ang katotohanan na nabihag ko ang dalawang taong ito nang walang sinumang nakapansin ay nangangahulugan na ganap kong kayang gawin ang kabaligtaran: itago sila sa isang lugar na kubli na hindi sila mahahanap ng iyong asawa o kapatid sa loob ng tatlong araw."Sinulyapan niya a
Sa sandaling natapos nito ang kanyang pangungusap, likas na hinila ni Luna si Nellie palapit sa kanyang tagiliran, tinitigan si Thomas na may nagbabantay na tingin. "Huwag mong subukang saktan ang anak ko!"Hindi napigilan ni Thomas ang mapangiti nang makita ang pag-aalala ni Luna. Muli siyang humigop ng tsaa at iniwas ang tingin sa mukha ni Luna. "Hindi mo ba narinig ang sinabi ng anak mo kanina lang? Hindi naman ako interesado sa kanya."Pagkatapos, binigyan siya nito ng isang makahulugang tingin at idinagdag, "Gayunpaman, maaaring interesado ako sa ilan sa iba mo pang mga anak na babae, kung mayroon ka man."Tumunog ang warning bells sa isip ni Luna. Kinagat niya ang kanyang labi at pinaulanan ito ng nakamamatay na tingin. "Sa iyong panaginip!"Matagal siyang tinitigan ni Thomas, at pagkatapos, bigla na lang, isang malamig na pagngisi ang sumilay sa mukha nito.Makalipas ang ilang segundo, bumuntong-hininga ito at walang emosyong tumingin kay Nellie, na protektadong yakap ni Lu
Dahil dito, hindi na pinapansin ni Thomas ang mga sinasabi ni Nellie.Agad siyang bumalik sa kanyang malay, nanumbalik ang kahinahunan, at napangiti habang sumulyap kay Nellie. "Walang problema. Pirmahan na natin ang kontrata."Tapos, sinulyapan niya si Luna na nakanganga pa rin sa kanya. "Pirmahan na natin ang kontrata, Ms. Luna."Kumunot ang noo ni Luna at nagtataka siyang tinitigan. "Sa totoo lang wala akong ideya kung ano ang sinusubukan mong gawin."Ngumiti si Thomas at inihagis ang salansan ng mga dokumento sa mesa sa harapan niya. "Pagkatapos mong pirmahan ito, opisyal na tayong magiging business partners. Sa lahat ng oras na magkakasasama tayo, malalaman mo rin kung ano ang sinusubukan kong gawin.."Biglang hindi napigilan ni Luna na maramdaman na parang isang time bomb ang hawak niyang kontrata.Kung nandito lang si Joshua, pipigilan siya nitong pirmahan ang kontratang ito, ngunit...Napatigil ang hininga sa kanyang lalamunan nang iangat niya ang ulo para silipin ang im