Naningkit ang mata ni Luna nang makita ang imahe ni Sean, saka lumingon kay Thomas. "Ano sa impiyerno ang gusto mo?""Ang makatrabaho ka." Matikas na ipinatong ni Thomas ang isang kamay sa kanyang tuhod habang ang isa naman ay nanatiling naka-poised sa likod ng sofa at tinitigan siya pabalik ng walang pakialam. "Mukhang makatuwirang alok ito, di ba? Para makuha ang dalawang tao bilang kapalit sa pagpirma sa akin ng kontrata?”"Gayunpaman, mayroon kang isa pang pagpipilian - tanggihan ang aking alok at hayaan ang iyong asawa at kapatid na magpatuloy sa paghahanap sa aking mga hostage, pero..."Inalis niya ang kanyang kamay sa sofa, dinala ang tasa sa kanyang labi para humigop, pagkatapos ay sumulyap kay Luna. "Ang katotohanan na nabihag ko ang dalawang taong ito nang walang sinumang nakapansin ay nangangahulugan na ganap kong kayang gawin ang kabaligtaran: itago sila sa isang lugar na kubli na hindi sila mahahanap ng iyong asawa o kapatid sa loob ng tatlong araw."Sinulyapan niya a
Sa sandaling natapos nito ang kanyang pangungusap, likas na hinila ni Luna si Nellie palapit sa kanyang tagiliran, tinitigan si Thomas na may nagbabantay na tingin. "Huwag mong subukang saktan ang anak ko!"Hindi napigilan ni Thomas ang mapangiti nang makita ang pag-aalala ni Luna. Muli siyang humigop ng tsaa at iniwas ang tingin sa mukha ni Luna. "Hindi mo ba narinig ang sinabi ng anak mo kanina lang? Hindi naman ako interesado sa kanya."Pagkatapos, binigyan siya nito ng isang makahulugang tingin at idinagdag, "Gayunpaman, maaaring interesado ako sa ilan sa iba mo pang mga anak na babae, kung mayroon ka man."Tumunog ang warning bells sa isip ni Luna. Kinagat niya ang kanyang labi at pinaulanan ito ng nakamamatay na tingin. "Sa iyong panaginip!"Matagal siyang tinitigan ni Thomas, at pagkatapos, bigla na lang, isang malamig na pagngisi ang sumilay sa mukha nito.Makalipas ang ilang segundo, bumuntong-hininga ito at walang emosyong tumingin kay Nellie, na protektadong yakap ni Lu
Dahil dito, hindi na pinapansin ni Thomas ang mga sinasabi ni Nellie.Agad siyang bumalik sa kanyang malay, nanumbalik ang kahinahunan, at napangiti habang sumulyap kay Nellie. "Walang problema. Pirmahan na natin ang kontrata."Tapos, sinulyapan niya si Luna na nakanganga pa rin sa kanya. "Pirmahan na natin ang kontrata, Ms. Luna."Kumunot ang noo ni Luna at nagtataka siyang tinitigan. "Sa totoo lang wala akong ideya kung ano ang sinusubukan mong gawin."Ngumiti si Thomas at inihagis ang salansan ng mga dokumento sa mesa sa harapan niya. "Pagkatapos mong pirmahan ito, opisyal na tayong magiging business partners. Sa lahat ng oras na magkakasasama tayo, malalaman mo rin kung ano ang sinusubukan kong gawin.."Biglang hindi napigilan ni Luna na maramdaman na parang isang time bomb ang hawak niyang kontrata.Kung nandito lang si Joshua, pipigilan siya nitong pirmahan ang kontratang ito, ngunit...Napatigil ang hininga sa kanyang lalamunan nang iangat niya ang ulo para silipin ang im
Pinikit ni Joshua ang kanyang mga mata at itinaas ang kanyang braso para harangan ang daraanan ni Thomas.Binigyan niya si Thomas ng isang mabilisang pagsusuri, at isang malamig na pagngisi ang sumilay sa kanyang mukha. "Pumayag ba si Luna na maging ka-business partner mo?"Nang papunta na si Luna sa Bamboo House, sinabi nito sa kanya na hindi siya pipirma sa kontrata kung naramdaman niyang may nangyayaring hindi kapani-paniwala.Na-realize din ni Joshua na na-block off ang signal mula sa communication device ni Luna sa sandaling makatapak ito sa private booth ni Thomas.Ito ang dahilan kung bakit siya sumugod sa eksena kasama ang kanyang mga bodyguard.Alam niyang tiyak na natuklasan ni Luna na naka-block ang signal niya, at sa pagkakaalam niya, hinding-hindi ito papayag na pumirma ng kontrata kay Thomas."Oo siyempre." Itinaas ni Thomas ang kontrata sa kanyang kamay. "Lahat ay nakasulat na may patunay nito.. Kung mayroon kang anumang mga pagdududa, huwag mag-atubiling magtanong
“Sapat na po ngayon na nalaman mo ang kinaroroonan ng bata, pero ang paghahanap sa ina ay maaaring magdulot po sa iyo ng higit na gulo.”"Isang bagay po kung gusto niyang makuha ang kustodiya ng bata mula sa iyo, pero isa pang problema kung ipagpipilitan po niyang pakasalan ka. Hindi mo po pwedeng mapasok sa ganitong drama, kaya po..."Huminto sandali ang assistant bago tuluyang sinabing, "Sa tingin ko po mas mabuting itigil mo na ang paghahanap sa kanya."Hinubad ni Thomas ang kanyang sunglasses upang ipakita ang kanyang malamig at walang emosyong mga mata. "Sa tingin mo ba natatakot ako sa ganoong kahihinatnan? Nagtatrabaho ka ba para sa akin, o nagtatrabaho ako para sa iyo? Kailangan ko bang makinig sa bawat salita mo mula ngayon?"Ibinaba ng katulong ang kanyang ulo. "P...pasensya na po. Gagawin ko na po lahat ng sinabi nyo..."Sa sandaling natapos niya ang kanyang pangungusap, dumating ang elevator sa unang palapag.Nang bumukas ang mga pinto ng elevator nang walang babala,
Nang tanungin ng anak ni Mrs. Flores ang tungkol kay Thomas, naisip ni Luna na katulad din siya ng lahat ng mga babae na umapaw sa kalsada dahil sa paghanga nila kay Thomas.Kaya naman ngumiti siya kay Yannie. "Oo, nakapagtatag ako ng pangmatagalang pakikipagsosyo kay Thomas. Kung gusto mo siya, maaari kang magtrabaho sa aking bagong kumpanya, at makikita mo siya sa lahat ng oras. Interesado ka ba?"Nang gumuhit siya ng mga disenyo kasama si Nellie ngayon, sinabi sa kanya ni Nellie na pumunta si Yannie sa Europa bilang isang migranteng manggagawa noong nakaraang taon. Mula nang bumalik sa bansa si Yannie, wala pa siyang permanenteng trabaho.Nagkataon na nagsisimula pa lang ang bagong kumpanya ni Luna, at kailangan niya ng maraming empleyado.Maganda ang impression ni Luna kay Yannie nang makita niyang sinusundo ng 20-year-old ang kanyang ina gamit ang motor at kung paano ito nabagabag para lang maipadala ang design sketch kay Luna. Handa si Lunang mag-alok sa kanya ng pagkakataong
Hindi sinabi ni Luna kay Joshua kung paano siya binantaan ni Thomas na pirmahan ang kasunduan para sa kaligtasan nina Sean at Kate.Kumunot ang noo ni Joshua at umiling. "Hindi pa. Naghahanap pa sila Luke at Jim." Bumuntong hininga siya at hinawakan ang kamay ni Luna. "Hindi ko alam kung nasaan sila ngayon. Ang Merchant City ay nagkakagulo ngayon dahil kay Thomas, at naging kumplikado ang paghahanap kina Sean at Kate."Saglit na natahimik si Luna bago maingat na iniangat ang kanyang tingin para tingnan ang mukha ni Joshua. "Sa totoo lang…"Pero bago pa siya makatapos, tumawag si Lucas."Sir, nakita na namin sila! Natagpuan na namin sila! Tatlong minuto ang nakakalipas, nagpakita si Mr. Sean at Ms. Kate sa entrance ng Central Hospital! Tinignan ko yung surveillance camera at nakitang itinapon sila galing ng van. Wala silang malay sa ngayon, at ginagawa ng mga doktor ang kanilang makakaya para mapanatili sila. Gayunpaman, sinabi ng doktor na napatulog lang sila, at wala sila sa anuma
Sa ilang saglit, parang nasa panaginip si Luna habang kaharap ang mahinahon, matalas, at malinaw na pag-iisip ni Joshua.'Bakit... at paano nahinuha ng lalaking ito ang buong pangyayari batay sa kaunting impormasyon na mayroon siya?' Napabulalas pa siya sa gulat, "B...Bakit ang talino mo?"Naaliw si Joshua sa kaibig-ibig tignang si Luna. Inabot niya ang kamay nito para mahinang haplusin ang ulo niya habang nagsasalita sa mahinang boses, "Paano ko mapoprotektahan ang uto-utong tulad mo kung hindi ako matalino?"Walang kamalay-malay na tumango si Luna matapos marinig ang sagot ni Joshua, ngunit agad niyang napagtanto ang isang bagay na kahina-hinala sa mga linya. Iniangat niya ang ulo niya at galit na tumingin sa kanya. "Sino ang uto-uto?""Ikaw." Malumanay na ngumiti si Joshua at hinila siya sa kanyang mga bisig. "Magtapat ka: anong pinangako mo kay Thomas?""Wala, talaga..." Huminga ng malalim si Luna at ikinuwento kay Joshua ang lahat ng nangyari sa private room, kasama na kung p
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya