KABANATA 25

Ilang oras bago kami natapos at nakita kong nagmamadali siyang magligpit sa kanyang gamit, halatang iniiwasan ako at ayaw akong kausapin. Bago siya makaalis nagsalita na ako.

"Sorry sir," mahinahong sabi ko. Tumigil siya sa paglalakad at tumingin sa akin. Nakita niya ang mukha kong seryoso parang natigilan pa siya pero hindi ko na siya tiningnan ulit at na una ng lumabas sa kanila.

Tumigil pa ako ng tinawag niya ang pangalan ko.

"Irriene," tawag niya sa akin. Huminto ako pero hindi lumingon sa kanya. Nasa labas na kami ng kwarto kaya makikita na kami ng mga kasambahay namin.

Hindi siya nagsalita kaya nagpatuloy ako sa paglalakad. Dumiretso na ako sa kwarto, humiga agad ako sa kama at niyakap ang human size na teddy bear na binigay nila mommy sa akin.

Nasasaktan ako kahit tama naman si sir. Hindi ko mapigilan umiyak kaya niyakap ko yun ng mahigpit para doon ilabas ang sakit na naramdaman. Ganun lang ginawa ko hanggang sa nakatulog ako dahil sa pag-iyak at sa mga inisip. Nagising ako