Share

KABANATA 4

Juyeth POV

Inasahan ko ng hindi papayag si Dinnese kahit anong pilit ko. Ngayon pupunta ako sa mansyon ng Villiary. Namiss ko si Irriene dahil hindi ako pinapasok ng dalawang araw ni Mrs. Villiary para makapagpahinga si Irriene.

Nakarating ako sa mansyon, hanggang ngayon hindi parin ako sanay sa gate nilang sobrang taas. Automatic lang itong bumukas kong naka register iyun mukha mo. Apat na buwan lang ako dito, tatanggalin rin nila iyan pagkatapos kong turuan si Irriene.

Nakapasok pa ako at kailangan ko pang mahabang byahe bago makarating talaga sa mansyon nila. Noong unang beses ko dito, nagpahatid lang ako sa asawa ko. Ending naglakad lang ako sa mahabang bakuran nila. Nakakahiya iyun, first day ko pero sobrang late. Nagpaliwanag naman agad ako. Nag-alala pa si Irriene bakit daw hindi tinawagan ang driver nila.

Kaya kahit anong sabihin nilang baliw si Irriene, hindi ako naniwala. Kilalanin muna nila ang inosente kong studyante bago nila sabihan ng ganun.

Pinagmasdan ko ang malawak nilang bakuran na madaming bulaklak. Hindi naman kami mahirap dahil may magandang trabaho ang asawa ko pero pag nandito ako sa mga Villiary sinampal ako sa kahirapan. Napailing nalang ako at naalala si Irriene, hindi naman din ata masayang maging mayaman. Mukhang masaya tingnan si Irriene ngayon pero pag nakaisip iyun, tingnan natin kung hindi iyun magagalit sa parents niya.

Nakarating ako sa harap ng mansyon nila. Bumaba na ako sa sasakyan ko at may sumalubong agad sa akin na bodyguards para samahan akong papasok. Ito ang ayaw ko sa mansyon nila, isang galaw mo lang may bodyguard susunod sayo. Maging masaya lang siguro ako pag nasa loob na ako kasi wala na akong makitang nakaitim na nakasunod sa akin. Noong bago pa ako dito hindi ko mapigilang isipin na holdapers sila.

Pumasok ako sa mansyon, nakita ko kong gaano ka dami ang kanilang katulong, naglilinis. Dumating ang mayordoma ng mansyon. Agad silang huminto at pumunta sa harapan nito.

"Kakain na ang mga Villiary," formal nitong sabi sa mga katulong. Agad silang humiwalay sa isa't isa para pumunta sa headquarters and iba, habang ang iba hinanda na ang pagkain ng mga Villiary.

Kumurap ako sa nakita. Ngayon ko lang nasaksihan iyun sa apat na buwan ko dito. Jusko.

Tumingin sa akin at mayordoma at lumapit. Hindi kagaya ng palagi nating napanood na mayordoma ay pwede nating makausap pero itong papalapit sa akin parang papanis ang laway ko dito. Yumuko pa ito kaya awkward akong ngumiti sa kanya.

"Pwede kang umupo sa sofa ma'am Juyeth," formal nitong sabi habang tinuro ang sofa. Agad ko namang sinunod, ayaw kong makipagtalo.

Yumuko ulit ito sa akin bago umalis. Hindi parin ako sanay sa kanya. Yuyuko talaga ang mga katulong dito, parang nasa pelikula lang ang peg.

Narinig kong may yapak pababa sa hagdan. Agad akong tumayo at inaabangan kung sino man sa Villiary ang pababa. Pero base sa mabilis na yapak, kilala ko na kung sino ito kaya agad akong napangiti. Ilang sandali pa lumabas na ang ulo nito na may malaking ngiti sa labi.

"Ma'am Juyeth!" sigaw nito at agad tumakbo sa akin para yakapin ako. Natawa akong niyakap siya mabalik hinaplos ang ulo niya.

"How are you Irriene?" nakangiting tanong ko.

"Very very fine ma'am! I miss you," parang batang sabi niya.

"I miss you," nakangiting sabi ko. Ilang sandali pa narinig ulit namin ang yakap, parang dalawang tao ang baba. Alam ko na kung sino ito.

Umayos ako ng tayo habang si Irriene bumalik kung saan ang huli para salubungin ang parents niya. Malaki ang ngiti niya at niyakap ang dalawa at hinalikan sa kanilang pisngi.

"Mommy, nandiyan si ma'am Juyeth," masayang sabi nito. Sabay silang lumingon sa akin. Yumuko ako kunti, parang ginaya lang ang katulong nila. Niyaya nila akong kumain. Kahit busog hindi ako tumanggi. Nakakahiya silang tanggihan.

Habang nasa hapag panay kwento ni Irriene sa kanyang magulang sa cartoon na pinanuod niya. Nakikinig naman ang dalawa habang ako seryoso lang pinagmasdan si Irriene na masayang nagkwento.

Kung alam lang ng dalagitang ito ang kailangan niyang matutunan.

"Hon, kulang yung Engineer," sabi ni Mr. Villiary pagkatapos mag kwento si Irriene at tinanong siya ng kanyang asawa tungkol sa bagong itatayo nilang hotel sa bago nilang bili na island.

Bigla akong nabuhayan sa sinabi ni Mr. Villiary. Parang alam ko na kung paano ko mapapayag si Dinnese. Bad boy iyun tingnan pero magaling iyun na Engineer. Magna Cum laude yun noong grumaduate.

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status