Stefano Sarti, a prominent mafia leader known for his brutality but also a loving husband and father, saw his empire and his very self irreversibly affected by his wife's death. Ang konting awa na natitira sa kanyang puso ay nawala. Naging isa siyang mabangis at mapanganib na nilalang. Walang ibang ginusto kung hindi ang patayin ang kanyang mga kaaway at ang mga taong sumira sa kanyang buhay na naging dahilan kung bakit nawalan ng ina ang kanyang anak. His heart had been hardened for a long time until he met Allegra, the woman who turn his life around. Wala siyang ibang alam gawin kundi ang pumatay ng tao at lalong wala siyang plano na palitan ang kanyang asawa sa tulad ni Allegra na isa lamang clown pero hindi niya namalayan na napapangiti na siya ng babae. Hindi lamang ang anak niya ang napapasaya nito kung hindi maging ang kanyang puso. The woman he thought would change his life turned out to be a manipulative and deceitful player... She was a woman who pretended to be his ally, but the truth is, she was a spy sent to bring him down. Si Allegra ay isa sa nagplano para patayin ang kanyang asawa. Paano niya mamahalin at pagkakatiwalaan ang babaeng sumira sa kanyang buhay at pumatay sa kanyang asawa?
View MoreXander's povNagtagis ang bagang ko dahil sa galit nang malaman ko ang ginawa ni Stefano Sarte sa aking ama. Labis akong nagalit nang tawagan ako ng aking ina para sabihin ang nangyari; si Stefano Sarte ang pumatay sa aking ama. Sino nga ba ang hindi makakakilala sa taong iyon? Hindi lang dahil sa pagiging mafia boss nito, kundi dahil ubod ito ng yabang. Pakiramdam nito sa sarili ay Diyos na makapangyarihan..Hindi ko maintindihan kung ano ang gusto niyang patunayan; lahat na lang yata ng negosyante sa Pilipinas ay kinukuha at pinapatay niya. Ayaw nito nang nalalamangan... Nabalitaan ko ring pinatay ang asawa nitong si Silvia Sarte, at wala itong nagawa dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin nito alam kung sino ang pumatay sa asawa nito.Pero ano naman ang kasalanan ng ama ko para patayin nito? Pinatay niya ang ama ko na parang baboy, at hindi ko iyon mapapalagpas. At wala akong pakialam kahit isang batalyon ang tauhan niya; wala akong pakialam kung sinasabing mabagsik siyang kalaban. B
Makalipas ang ilang oras, huminto ang van namin sa harap ng isang abandonadong gusali sa gitna ng kagubatan. Napatingin ako sa dalawang tauhan ni Katamura. Tumawag na rin ako ng ibang mga tauhan namin para maging handa kami kung sakaling may ibang tao sa lugar ni Katamura. Mabuti na ang maging handa kami para hindi kami mapasubo sa aming pagsugod. Ang hangad ko lang naman ay ang angkinin ang laboratoryo ng paggawaan ng droga at wala ng iba. Tiningnan ko ang dalawang tauhan ni Katamura."Huwag ninyong balakin na kalabanin ako dahil hindi ninyo magugustuhan ang gagawin ko," pagbabanta ko."Hindi po mangyayari iyon, Don Stefano. Nasa likod na po namin kayo," sagot ng isang tauhan ni Katamura."Marami kayang tauhan sa loob?" tanong ko."Tama lang po ang bilang ng tao sa loob. Ang mga gumagawa lamang ng droga at ilang nagbabantay. Dumadami lang ang tauhan kapag pumupunta si Mr. Katamura," sagot niya.Tumango ako. Kinausap ko ang aking mga tauhan, inihanda sila sa paglusob sa laboratoryo
Huli na para pigilan ko pa si Allegra dahil hinawakan na niya ang aking necktie para ayusin. Kanina ko pa kasi iyon inaayos, pero hindi ko magawa-gawa dahil sa pag-uusap namin. Napatitig na lamang ako sa kanyang mukha.“Huwag na po kayong magalit. Sanay naman po ako na ginagawa ko ito sa aking tatay. Ang totoo nga niyan, master ko na yata ang pag-aayos ng necktie,” nakangiting sagot sa akin ni Allegra. Ang distansya sa pagitan naming dalawa ay halos kalahating dangkal na lamang. Naamoy ko ang kanyang hininga, at alam kong naaamoy din niya ang akin, pero tila walang pakialam si Allegra. Para siyang inosenteng bata na hindi ko maintindihan. Ilang sandali pa, napatitig siya sa akin kaya hinawakan ko ang kanyang kamay. Bahagyan ko siyang inilayo sa mukha ko.“Hindi mo ako tatay para gawin mo ito sa akin. I'm your boss, Allegra, don't forget that.”“Tapos na po.”Hindi pinansin ni Allegra ang sinabi ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko noon. Ako na lamang ang tumalikod para umiwas sa kanya. P
Hindi ko alam kung ano ang tatakpan ko nang makita ko ang isang babae sa tapat ng pinto ng aking opisina. Hindi na ako nakabalik pa sa aking kwarto dahil madalas naman akong nasa opisina ko at doon na ako natutulog. Sabay pa kaming napasigaw ng babae dahil sa pagkagulat. Mabilis kong hinila ang kumot sa kama upang itakip sa aking katawan. Ang pagkalalaki ko ay mukhang nagulat din dahil sa babae."Fuck! What the hell??? You don't even know how to knock, and you just barge into my room?" bulalas ko sa babaeng nakatakip pa rin ang mukha at nakatalikod sa akin. Pakiramdam ko ay namula ang buong mukha ko dahil sa nangyari. "Allegra, right?" tanong ko pa."Kanina pa po kasi ako kumakatok, Sir, pero wala namang sumasagot sa akin kaya po binuksan ko na ang pinto at pumasok na po ako," sagot ni Allegra."Pwede ka nang humarap," sagot ko sa babae, kaya dahan-dahan itong humarap sa akin. Wala pa rin akong pang-itaas na damit, pero ang pang-ibaba ko ay nakatakip na ng kumot. Kanina ay hindi ko ma
Pagkalabas ni Allegra ay napangiti ako. Simula nang mamatay ang aking asawa ay ngayon lang ulit ako napangiti, at sa clown pa. Hindi ko maintindihan kung bakit bigla akong na-curious kung ano ang itsura niya kapag hindi naka-costume.Sa halip na magtrabaho, lumabas ako ng opisina at bumaba. Nagising yata ako sa kapeng ininom ko at sa kakaisip sa clown kung ano ang itsura sa likod ng makapal nitong make-up. Naka-swimming trunks lang ako dahil plano kong mag-night swimming. Ugali ko nang magbabad sa pool kapag maraming iniisip habang umiinom. Mabilis akong lumusong sa pool pagkatapos kong ilagay sa gilid ng swimming pool ang alak na dala-dala ko. Salamat sa pinalagay kong solar heater sa pool para hindi ko maramdaman ang lamig. Pinagsawa ko ang katawan ko sa tubig. Gusto kong pagurin ang katawan ko sa paglangoy para paghiga ko ay matutulog na lamang ako. I grabbed a bottle of alcohol, poured some into a glass, and quickly drank it. Napapikit ako nang gumuhit sa lalamunan ko ang tapang n
Napailing ako. Sa tulad naming mga illegal ang negosyo ay hindi mo masasabi ang tunay na dahilan kung bakit namatay. Kalokohan kung heart attack nga ang ikinamatay ni Mr. Agaton.“Hindi ba nila kilala ang Sarte Organization? Kung kilala nila, alam kong hindi sila magdadalawang-isip na ibaba ang presyo nila. Mukhang baguhan lang naman ang Catamora na yan sa negosyo at kaibigan pa kamo ni Agaton. Nakakapagtaka lang.”“Naisip ko rin yan, Don, pero wala naman na tayong pakialam sa mga ganyan. ““You're right, but if we can get Catamora's lab, everything will be easier. We'll have the largest drug supply in the Philippines. Sa tingin ko naman ay kilala nila ang mga Sarte.”“Sino ba naman ang hindi makakakilala sa Sarte? Kilala tayo dito sa Pilipinas, at walang pwedeng gumalaw sa atin. Walang pwedeng kumalaban.”“Yun nga, Larry. Walang pwedeng kumalaban sa atin. Pero ano’ng nangyari? Nasalisihan nila tayo. Mahina tayo dahil hindi natin iyon napaghandaan. Binalian nila ako ng pakpak kaya lah
NAPAPAILING na lang ako sa babaeng kaharap. Ibang klase talaga! Wala akong masabi. Sabagay, hindi ko naman siya masisisi dahil hindi niya ako kilala. Kung nakilala niya ako, baka mababahag ang buntot niya at hindi na niya ako sasagot-sagutin ng ganoon.“Pumapayag ka bang maging personal clown ng anak ko, o hindi? Nasasayang ang oras ko sa pakikipag-usap sa’yo. Unang-una, ayaw ko sa’yo sa bahay ko, pero dahil gusto ng anak ko ay wala akong magagawa.”“Fifty thousand a month, malaking bagay ‘yun, Sir. Pero tulad ng sabi ko kanina, gusto ko lang linawin na walang kasamang extra service ang 50,000, okay? Hindi ako mababang babae para mag-alok ng extra service. Kaya ko pong paghirapan ‘yun.”Napaawang ang labi ko sa mga sinabi niya. Parang papatulan ko na talaga ito pero nagtimpi pa rin ako. Oo, may mga babae kami sa organisasyon, at hindi rin ako faithful kay Silvia pero ginagawa ko ang lahat para maging mabuting asawa. Sa paraan na alam ko.“Ito ang tandaan mo, Miss Clown,” wika ko sa ba
Alam niyang maging ang clown na kanyang nakaharap ay naguguluhan sa mga nangyayari, tila kasi binibili ito ng kanyang anak.Sinenyasan niya ang yaya ng anak."Puntahan mo na muna ang yaya at kakausapin ko lang ang clown na gusto mo---yun ay kung papayag siya," sagot ko sa anak."Do everything, Daddy, to make her agree. Don't stop until we bring her home with us, okay?"Gusto kong mapailing dahil sa sinasabi ng aking anak. Hindi ko alam kung anong klaseng pag-iisip mayroon ito dahil sa dinami-dami ng gugustuhin nito ay ang ay mag-uwi ng clown sa aming bahay."Sure," sagot ko.Nang makalayo si Sarah sa aming dalawa ay napatitig ako sa clown sa kaharap ko."Narinig mo naman siguro ang sinabi ng anak ko, gusto niyang iuwi kita sa bahay namin. Name your price," diretsong wika niya sa babaeng clown."Sinagot niyo na rin po ang sagot sa tinatanong ninyo sa akin ngayon... Hindi po ako laruan, Sir at hindi po ako nagpapa-take home," diretso ang sagot sa kanya ng babae. Napatitig tuloy siya sa
Stefano's povAng ngiti sa labi ni Sarah ay parang gumising sa aking matigas na puso. Kahit minsan ay hindi ko man lang naisip na gusto rin pala akong kasabay kumain ng aking anak at hindi ko man lang nakikita ang pangungulila niya sa akin. Likas na naging makasarili ako sa mga panahon na buhay ang aking asawa. Naisip ko kasi na naibibigay ko naman lahat ng pangangailangan nila kaya okay lang kahit na madalas ay hindi nila ako nakakasama.Wala akong nagawa nang yayain ako ni Sarah na sumama rito sa party nadadaluhan nito, birthday party iyon...Ayoko nga sanang pumayag dahil may yaya naman ito pero dahil sa nangyari kay Silvia ay gusto ko na lamang na samahan palagi ang aking anak sa takot na baka balikan kami ng mga kaaway. Isa pa, bihira naman kami magkaroon ng pagkakataon na magkasama. Gusto ko rin bumawi sa akin anak at alam kong kailangan ni Sarah ng oras para kahit papaano ay makalimutan nito ang nangyari sa ina. Sa loob ng sasakyan ay excited ito sa dadaluhang party. Naglalaro i
Stefano's povHINDI ko na mabilang kung ilang beses akong nagpaputok ng baril. Ang asawa kong wala ng buhay ay nasa mga bisig ko. Duguan ito at kahit anong gawin kong pagpukaw ay hindi na ito magising pa. I checked her pulse repeatedly. Nababaliw na ako pero wala---wala na akong makapang na pagtibok sa pulso nito. Patay na ang aking mahal na asawa. We were invited to a dinner, and as we were driving home, the car was riddled with bullets. I knew I was the target of my enemies because my wife had no enemies who would wantto kill her, but it was my wife who was hit."Fuck! Wake up!" yugyog ko kay Silvia. "Don't do this please. Hindi ko kaya, Silvia. Please, gumising ka!" palahaw ko pa. Nagwawala na ako ng mga oras na iyon.Ang mga kasama kong tauhan ay nakatingin na lamang sa akin. Lahat ay takot na baka matamaan ng aking baril dahil sa aking pagwawala. Hindi na naabutan ng mga ito ang mga taong nanambang sa amin."You are all useless!" sigaw ko pa. "Fuck!"Muli akong nagpaulan ng putok...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments