All Chapters of MAFIA'S FATAL ATTRACTION: Chapter 1 - Chapter 10

Stefano's povHINDI ko na mabilang kung ilang beses akong nagpaputok ng baril. Ang asawa kong wala ng buhay ay nasa mga bisig ko. Duguan ito at kahit anong gawin kong pagpukaw ay hindi na ito magising pa. I checked her pulse repeatedly. Nababaliw na ako pero wala---wala na akong makapang na pagtibok sa pulso nito. Patay na ang aking mahal na asawa. We were invited to a dinner, and as we were driving home, the car was riddled with bullets. I knew I was the target of my enemies because my wife had no enemies who would wantto kill her, but it was my wife who was hit."Fuck! Wake up!" yugyog ko kay Silvia. "Don't do this please. Hindi ko kaya, Silvia. Please, gumising ka!" palahaw ko pa. Nagwawala na ako ng mga oras na iyon.Ang mga kasama kong tauhan ay nakatingin na lamang sa akin. Lahat ay takot na baka matamaan ng aking baril dahil sa aking pagwawala. Hindi na naabutan ng mga ito ang mga taong nanambang sa amin."You are all useless!" sigaw ko pa. "Fuck!"Muli akong nagpaulan ng putok

Stefano's povAng ngiti sa labi ni Sarah ay parang gumising sa aking matigas na puso. Kahit minsan ay hindi ko man lang naisip na gusto rin pala akong kasabay kumain ng aking anak at hindi ko man lang nakikita ang pangungulila niya sa akin. Likas na naging makasarili ako sa mga panahon na buhay ang aking asawa. Naisip ko kasi na naibibigay ko naman lahat ng pangangailangan nila kaya okay lang kahit na madalas ay hindi nila ako nakakasama.Wala akong nagawa nang yayain ako ni Sarah na sumama rito sa party nadadaluhan nito, birthday party iyon...Ayoko nga sanang pumayag dahil may yaya naman ito pero dahil sa nangyari kay Silvia ay gusto ko na lamang na samahan palagi ang aking anak sa takot na baka balikan kami ng mga kaaway. Isa pa, bihira naman kami magkaroon ng pagkakataon na magkasama. Gusto ko rin bumawi sa akin anak at alam kong kailangan ni Sarah ng oras para kahit papaano ay makalimutan nito ang nangyari sa ina. Sa loob ng sasakyan ay excited ito sa dadaluhang party. Naglalaro i

NAPAPAILING na lang ako sa babaeng kaharap. Ibang klase talaga! Wala akong masabi. Sabagay, hindi ko naman siya masisisi dahil hindi niya ako kilala. Kung nakilala niya ako, baka mababahag ang buntot niya at hindi na niya ako sasagot-sagutin ng ganoon.“Pumapayag ka bang maging personal clown ng anak ko, o hindi? Nasasayang ang oras ko sa pakikipag-usap sa’yo. Unang-una, ayaw ko sa’yo sa bahay ko, pero dahil gusto ng anak ko ay wala akong magagawa.”“Fifty thousand a month, malaking bagay ‘yun, Sir. Pero tulad ng sabi ko kanina, gusto ko lang linawin na walang kasamang extra service ang 50,000, okay? Hindi ako mababang babae para mag-alok ng extra service. Kaya ko pong paghirapan ‘yun.”Napaawang ang labi ko sa mga sinabi niya. Parang papatulan ko na talaga ito pero nagtimpi pa rin ako. Oo, may mga babae kami sa organisasyon, at hindi rin ako faithful kay Silvia pero ginagawa ko ang lahat para maging mabuting asawa. Sa paraan na alam ko.“Ito ang tandaan mo, Miss Clown,” wika ko sa ba

Pagkalabas ni Allegra ay napangiti ako. Simula nang mamatay ang aking asawa ay ngayon lang ulit ako napangiti, at sa clown pa. Hindi ko maintindihan kung bakit bigla akong na-curious kung ano ang itsura niya kapag hindi naka-costume.Sa halip na magtrabaho, lumabas ako ng opisina at bumaba. Nagising yata ako sa kapeng ininom ko at sa kakaisip sa clown kung ano ang itsura sa likod ng makapal nitong make-up. Naka-swimming trunks lang ako dahil plano kong mag-night swimming. Ugali ko nang magbabad sa pool kapag maraming iniisip habang umiinom. Mabilis akong lumusong sa pool pagkatapos kong ilagay sa gilid ng swimming pool ang alak na dala-dala ko. Salamat sa pinalagay kong solar heater sa pool para hindi ko maramdaman ang lamig. Pinagsawa ko ang katawan ko sa tubig. Gusto kong pagurin ang katawan ko sa paglangoy para paghiga ko ay matutulog na lamang ako. I grabbed a bottle of alcohol, poured some into a glass, and quickly drank it. Napapikit ako nang gumuhit sa lalamunan ko ang tapang n

Huli na para pigilan ko pa si Allegra dahil hinawakan na niya ang aking necktie para ayusin. Kanina ko pa kasi iyon inaayos, pero hindi ko magawa-gawa dahil sa pag-uusap namin. Napatitig na lamang ako sa kanyang mukha.“Huwag na po kayong magalit. Sanay naman po ako na ginagawa ko ito sa aking tatay. Ang totoo nga niyan, master ko na yata ang pag-aayos ng necktie,” nakangiting sagot sa akin ni Allegra. Ang distansya sa pagitan naming dalawa ay halos kalahating dangkal na lamang. Naamoy ko ang kanyang hininga, at alam kong naaamoy din niya ang akin, pero tila walang pakialam si Allegra. Para siyang inosenteng bata na hindi ko maintindihan. Ilang sandali pa, napatitig siya sa akin kaya hinawakan ko ang kanyang kamay. Bahagyan ko siyang inilayo sa mukha ko.“Hindi mo ako tatay para gawin mo ito sa akin. I'm your boss, Allegra, don't forget that.”“Tapos na po.”Hindi pinansin ni Allegra ang sinabi ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko noon. Ako na lamang ang tumalikod para umiwas sa kanya. P