Happy reading! Check my other stories too, I know you’ll love it! 🤍
"Z-Zai." Mahinang pagtawag ko at nanatiling nakatayo. "Farewell." Nakangising sabi ng lalake na 'yon habang walang boses. "Zai!" Malakas na sabi ko ngunit ng marinig ko ang pagputok ng baril ay kusa akong napapikit at niyakap ang sarili hanggang sa may tumayo sa mismong harapan ko. Nanlaki ang mata ko ng makita si Traise. "That was close," mahinahon niyang sabi ngunit kusa kong tinignan ang katawan niya ngunit nawalan siya ng balanse dahilan para maalisto ang ibang kasama habang si Kuya Luke ay hinabol yung lalake kanina. "Traise, Traise!" Pagtawag sa kaniya ni Zai. "Mia." Pagtawag ni Zai rito habang ako ay nakatulala lang sa kaniya. Traise.. "Oh my.." wala akong masabi, agad naman akong tinignan ni Zai ngunit dahil sa pagkabigla ay naramdaman ko ang paghilab ng tyan. "Lauren." Hinawakan ako ni Zai sa balikat. "Oh my goodness! Tara na tara na!" Mabilis na sabi ni Ate Mia at agaran ko namang naramdaman ang pag-angat ko sa buhangin dahil sa pagbuhat ni Zai sa a
"Gusto ko sana ng lugaw." Nangunot ang noo niya at tsaka huminga ng malalim."Sige, magluluto ako." Sagot niya lang at mukhang inaantok na siya dahil bagsak ang balikat niya. Sumunod naman ako sa kusina ngunit naabutan ko na siyang naghihiwa ng ginger, garlic and onion chives."Pork, beef or chicken?" He asked that made me gasped and think."Gusto ko chicken feet." Kagat labi kong sabi dahilan para masamid siya."Ha? Anong kakainin mo doon?" Nagtatakang sabi niya, ngumuso ako."Chicken feet." Huminga siya ng malalim."Wala tayong chicken feet," wika niya."Ayaw mo chicken wings?" Tanong niya kaya umiling ako."Chicken feet," wika ko."Woman, please try to think of other parts." Nauubusang pasensya niyang sabi."I really love chicken feet, wala naman silang kamay." Nakanguso kong sabi, sandali siyang sumandal sa kitchen sink at pinagkrus ang braso habang nakatitig sa akin."Chicken legs?" He suggested but I immediately said no."Baka naman magmukhang paa ng manok yung anak ko— mo." Pil
Isang linggo ay balik kami sa dati, pero tulad ng sinabi niya hindi na ako nagpuyat, hindi ko na rin siya hinintay dahil nagtiwala na lang ako nawala sa isip ko na baka katungkulan ang ginagawa niya. Hindi ako makapaniwalang tumagal kami sa ganitong set up, hanggang madaling araw ay nagising ako sa tunog ng cellphone ko kaya naman sinagot ko ito dahil number ni Zai. "Saan ka? Anong oras na—" "This is Traise, he's drunk. I'm sorry uminom kasi kami." "O-Oh, susunduin ko ba siya?" Tanong ko. "Nope, but you can open the door for me because he can't put the code. Kanina pa kami nandito." Huminga ako ng malalim bago ibinaba ang tawag at tsaka ko binuksan ang pinto sakto namang nandoon na sila. "Sorry, saan ko siya ilalagay?" Tanong ni Traise kaya naman tinuro ko yung sofa sa sala dahil ayokong may iba na pumapasok sa kwarto namin. "Okay." Sagot niya. Nang mailagay niya si Zai doon ay parang batang ngumuso si Zai at nagmulat kahit parang gustong gusto na niya matulog. "Good nigh
"Always remember missis, huwag ng paabutin na pumunta ng ospital sa mismong due date. Unahan niyo na okay?" Tumango ako na para bang isang masunurin na bata. "Tara na, thanks doc." Anyaya ni Zai kaya tumayo na ako at sumunod kay Zai ngunit siya ang sumabay sa akin dahil baka raw madulas. "After this, ihahatid na kita sa bahay. Okay?" Wika niya kaya tumango ako bilang sagot. "Don't do household chores, you can walk back and forth but be careful, don't carry heavy things, sa bathroom naglagay na ako ng carpet para hindi madulas yung lalakaran mo." Bilin niya kaya napangiti ako ngunit agad kong itinago 'yon ng lingunin niya ako. "Sa kitchen may dadaanan ka na para hindi madulas. Lahat secure sa bahay huwag kang aalis ng walang paalam sa akin, pag may masakit sa'yo call me instant. Pag hindi mo ako matawagan, call Luke, Saji, or Mia." Lumunok ako at tumango bilang sagot. "S-Si Aji ganoon pa rin ba?" Tanong ko. "Walang pagbabago, pero stable siya. Magigising rin siya huwag kan
"Tatlong pang-ibaba ang sinusuot ko dahil pinagnanasahan mo ako, brief, boxer shorts, pants. Nakakahiya naman," asar niya pa lalo kaya padabog akong naupo sa kama. "Kawawa naman yung magiging baby mo, walang milk na maiinom sa'yo—" "Zai!" Galit na galit kong sabi dahilan para tumawa siya. "Meron akong boobs! Hindi ako flat!" Masungit na sabi ko. "May nipple naman, pwede na—" "Sabing may boobs ako!" Tumawa siya at sumusukong tumango. "Okay sabi mo eh," ngising sabi niya. Isang linggo ang nakalipas mula ng gabing 'yon ay nanatili lang ako sa bahay dahil sa pamamanas ng paa ko, tamang lakad lakad lang. Hanggang sa isang gabi ay nagising ako dahil sa sunod sunod na pagtunog ng cellphone ko. Wala pa si Zai ah, ala una na ng madaling araw. Inabot ko ang cellphone ko at tinignan ang mga messages, pati emails ko meron kaya naman nagtataka kong binuksan ang mga 'yon. Sino na naman ba 'to? Ngunit nang makita ko ang files at video ay naalala ko ang bilin ni unknown c
Lumipas ang minuto ay hindi pa nila ako dinala sa delivery room dahil kulang pa raw ang lapit ng bata dahilan para sa labor room ako dalhin, panay ako daing dahil sobrang sakit talaga ng tyan ko. "L-Lauren." Nang marinig ang tinig ni Zai ay sinamaan ko siya ng tingin. "U-Umalis ka sa harapan ko." Masama ang loob na sabi ko sa kaniya dahilan para magulat ang ipakita niyang emosyon. He looked so tired, stress, exhausted but I saw how he enjoyed every night he goes home late. I cursed him for that, gumaganti ba siya sa akin? "What's the problem? Sorry hindi ko nasagot yung cal—" "Umalis ka sabi rito sa harapan ko!" Sigaw ko. "S-Simula ngayon h-hindi mo kailangang ipilit yung sarili mo sa akin." Mariing sabi ko ang luha sa mata ko ay derederetsong tumulo na kahit anong galit ko ay iyak pa rin ang mas nangingibabaw dahil nasasaktan ako. "Lauren, I'm sorry." Mahinahon na sabi niya. "Manganganak akong mag-isa, hindi kita kailangan." Malamig na sabi ko. "Nandito na ako, ku
"Bakit hindi mo nasagot ang tawag ko? Busy ka sige ayos lang." Mariing sabi ko. "Lauren ano ba nangyari? Did you fell? Did you slipped?" Ngumisi ako sa tanong niya at masama ang loob kong tinitigan siya habang pinapahid ang luha ko. "I fell." Mariing sabi ko. "I fell for your trap, and I'm hating you more than you did." Ngumisi ako muli ngunit niloko ko ang sarili ko nang sunod na mangyari ay derederetso akong humikbi at walang nagawa kundi humagulgol. Parehas kaming natahimik nang mga sandali na 'yon, at nang sandali rin na kumalma ako ay nagtawag ako ng nurse para dalhin ako sa anak ko. Nasa wheelchair ako habang nakasunod lang si Zai sa likuran namin. Nang makarating sa lagayan ng anak ko ay naluha ako ng makita ko kung gaano karaming apparatus ang nakakabit sa kaniya, gustong gusto ko siyang lapitan pero hindi kami pinayagan. "B-Baby," pagtawag ko rito. "I talked to them, pwede niyong lapitan pero huwag niyong hahawakan." Ate Mia came out of my son's room and helped m
"Kaya kong maglakad, magsama kayo." Pikon na pikon kong sabi at naglakad na nang bumukas ang elevator. "H-Huh?" "Lauren, mabibinat ka maupo ka nga." Sermon ni Zai at isinunod sa akin ang wheel chair kaya ngumiwi ako at patuloy na naglakad not until I felt the loss of my balance because he pushed the wheel chair with full force on the back of my knees. "Zai!" Galit na gitil ko lalo na ng bumagsak ako muli sa wheel chair. "Makinig ka na lang." Nauubusang pasensya niyang sabi. Nang makarating sa room ay ngumiwi ako, ngunit ng maabutan ko ang nurse na pinupunasan ang anak ko ay awtomatiko akong lumapit. "Ma'am hindi po pwede, distansya po dahil mahina ang resistensya ng bata." Mabilis akong umatras ng sabihin 'yon ng nurse. "Oh sorry." Bawi ko agad. "Is he okay?" Tanong ko. "Ma'am sa ngayon po doctor na po muna ang kakausap sa inyo sa lagay ng baby niyo ha," wika nitong nurse halatang kinakabahan. "H-Hindi ko rin po kasi alam dahil taga-alaga lang po ako sa nurse