Chapter 130

Isang linggo ay balik kami sa dati, pero tulad ng sinabi niya hindi na ako nagpuyat, hindi ko na rin siya hinintay dahil nagtiwala na lang ako nawala sa isip ko na baka katungkulan ang ginagawa niya.

Hindi ako makapaniwalang tumagal kami sa ganitong set up, hanggang madaling araw ay nagising ako sa tunog ng cellphone ko kaya naman sinagot ko ito dahil number ni Zai. "Saan ka? Anong oras na—"

"This is Traise, he's drunk. I'm sorry uminom kasi kami."

"O-Oh, susunduin ko ba siya?" Tanong ko.

"Nope, but you can open the door for me because he can't put the code. Kanina pa kami nandito." Huminga ako ng malalim bago ibinaba ang tawag at tsaka ko binuksan ang pinto sakto namang nandoon na sila.

"Sorry, saan ko siya ilalagay?" Tanong ni Traise kaya naman tinuro ko yung sofa sa sala dahil ayokong may iba na pumapasok sa kwarto namin.

"Okay." Sagot niya.

Nang mailagay niya si Zai doon ay parang batang ngumuso si Zai at nagmulat kahit parang gustong gusto na niya matulog. "Good night parehhhh."