Chapter 137

Makalipas ang ilang oras ay dumating si Zai at may dala-dala na pagkain, tinignan ko lang ang hawak niya. "Kumain ka na muna, hindi ka pa kumakain simula kanina." Mahinahon na sabi niya, ang boses ay parang katatapos lang umiyak.

Wala namang gaanong tao ngayon dito sa pwesto ko sa harapan ng anak ko, dahil nasa loob sila ngayon ang bilang na bisita para magkape. "Umalis ka sa harapan ko, hindi ako gutom." Gitil ko at iniiwas ang tingin doon.

"Uminom ka ng tubig—"

"Ayaw ko nga 'di ba?!" Itinapon ko ang dala niya at sinamaan siya ng tingin, tumayo ako at iniwan siyang nakatayo doon.

Pumasok ako sa loob at nakita ko ang mga tao na nakatingin sa akin kaya iniiwas ko sa kanila ang tingin ay dumeretso sa kitchen. "Mommy, ipalabas niyo na lang yung foods and drinks. Ayokong nai-invade yung privacy sa bahay nila ate, sa labas na rin ang mga mesa maluwag." Suhestyon ko.

"Sige anak," tumikhim ako at dumeretso sa coffee machine. Kumuha ako ng cup at pinindot ang espresso sa choices bago ko hinin