Thank you everyone for reading my updates! đ€
Halos umawang ang labi ko ng makita ang opening mula sa tiles, parang basement ba? At binuksan niya ay may hagdan kaya naman bumaba kami doon, nang buksan niya ay nakita ko rin ang pin tapos pagkabukas no'n nakita ko yung dalawang lalake na nakatali gamit ang rehas sa dalawa nitong paa at sa dalawa nitong kamay. Nang makita nila ako ay awtomatiko silang ngumisi, ang mukha nila ay natitigan ko dahilan para mabilis na tumibok ang puso ko. "Hindi pa rin namin isusuplong yung puno't dulo nito." Mariing sabi ng isa. "Hindi ko tinatanong," prenteng sagot ni Zai. "Patayin niyo na lang kami! Kasi hanggang kamatayan hinding hindi kami kakanta!" Galit na sigaw ng isa. "Masarap naman ako hindi ba Lauren Garcia?" Kumuyom ang kamao ko ng sabihin niya 'yon sa akin. Nakakagigil. Narinig ko ang paghinga ng malalim ni Zai. "You guys are so happy huh? Even though you'll near hell?" Napalingon ako kay Zai ng makita ko siyang magkasa ng pistol, he was looking cool. "Hindi mo kami maga
Bigla ay naalala ko kung saan nagsimula ang lahat.. "Boss saan po namin dadalhin si ma'am?" Tanong ng isang gwardya ngunit pinahid ko muna ang luha ko bago sumagot. "Malayo sa amin." Mariimg sabi ko upang hindi mahalata ang tinig ko. Bago pa man nila mailayo si Lauren ay huling beses ko siyang nilingon bago ako naglakad papalayo sa lugar kanina at dumeretso sa hotel room namin at doon ako magmukmok na parang isang babae na iniwan ng mahal niya. Tangina. Lumipas ang isang araw ay hindi ako mapakali kung kaya't kinalkal ko ang buong gamit dito sa kwarto hanggang sa makita ko ang isang kahon at tsaka ko nakita ang kakaibang relos dahilan para maagap kong hawakan 'yon. Sa loob no'n ay may sulat, binabati ako ngunit binasa ko kung paano gumagana ang isang 'to at naintindihan kong gumagana siya sa tuwing hahawakan ang ibabaw nito ng tatlong beses ay ibig sabihin no'n I love you. Bumuntong hininga ako at sinuot ito bago ko inabot ang cellphone ko at tinawagan ang isa sa mga
Nang hanapin niya sa akin ang cellphone niya ng madaling araw ay kinaumagahan inayos ko kaagad, parehas kami ng cellphone type at dahil nga may laman raw ang bank account niya noon through online ay inayos ko na rin 'yon. Nang magising siya ay inabot ko sa kaniya 'yon. Nag-ayos naman na siya ngunit halos madulas ako sa sariling paa ng bumalik siya sa banyo nagmamadali, hindi ko napigilan ang sariling sumunod. "What's wrong?" Halos napahiya ako ng mautal pa, gulat niya naman ako na tinignan. "Morning sickness.." She answered that made me swallow hard, I diverted my gaze and left the bathroom. Calm down Zai, you're being too obvious. As she change clothes, Nag-alala ako kaagad dahil sobrang tagal niya. "What?" Kwestyon ko at tsaka ko inabot ang relos na napili bago isinuot 'yon sa sarili ko. At dahil nga wala siyang maisuot ay ngumiwi ako at dumampot sa part ng closet ko at inabot sa kaniya ang shirt. "Wear that first." Itinuro ko pa ang hawak niya bago ko siya tinalikuran at
After operation, dumeretso ako sa isang skin dermatologist dito sa ospital then I asked for her advice for chapped palms. "Do you prefer local brands or imported brands? If your wife loves flowery fragrances go to imported brands. If citrus local," she suggested that gave me hard time to think. "She likes everything that's a gift, but she's pregnant." Mahinahon na sabi ko, napaisip ang dermatologist at tsaka siya tumayo at pumunta siya sa cabinets where a lot of boxes was there and she came back with the two. "Pregnants love flower fragrances so I advice you to take this, safe and effective." Matipid akong ngumiti at tinignan 'yon. "Thanks doc." I stated before handing over my card and she handed me the paper bag, it was so plain that I don't like it. So after that I decided to go outside to find stationary so I could find beautiful paper bag. As I bought one, sinundo ko na din si Sierah sa bahay nila Luke at sabay kaming bumalik sa hotel. "Is that for mommy daddy?" Tanong
Zai's Point of View. Tahimik akong lumabas ng kwarto ngunit nanlaki ang mata ko ng makitang kakain na ng papaya si Lauren and I was carried away, "Are you stupid huh?" Galit na tanong ko at bahagyang tumaas ang boses ngunit ang tibok ng puso ko ay sobrang bilis. "O hindi ka talaga nag-iisip Lauren?" Hindi ko mapigilan ang sarili. Halata namang natakot siya but I was so worried. "Kumain ka na ba nito?" Pinaghawak niya ang kamay at napayuko, "yung totoo." Mariing sabi ko, nang sumagot siya ay nakahinga ako ng maluwag. "Wash your hands, and get inside the room." Gusto kong sapuin ang noo, "Now." I added and she immediately followed me kung kaya't nakahinga ako ng maluwag at napahilamos sa sariling mukha. It can make her baby away, at kung hindi ko man anak 'yung bata na 'yon? It's fine pero hindi ako mamamatay tao. Anak niya 'yon at kahit hindi galing sa akin nag-aalala ako. Naglakad na ako patungo sa kwarto at hindi siya kumibo, galit siya sa akin panigurado. Madamdamin
Everything went well, it's our calmest conversation this day. Nang makauwi ay sinabihan rin ako ni Shane kaya naman ng makaalis siya ay nilingon ko si Lauren. Sinabi ko sa kaniya na mawawala ako next week, at isang linggo rin. Dumating na ang araw ng pagpunta ko sa city hospital, I was about to enter the hospital but then I felt something off. Papasok na sana ako ngunit wala pa man ay naramdaman ko ang pagtama ng matulis na bagay sa leeg ko hanggang sa maramdaman ko ang sariling hilo. Naalimpungatan ako ng marinig ang mala-demonyong tawa dahilan para magmulat ako, I was about to move but I am tied. "What do you need?" Walang ano ano ay iyon kaagad ang itinanong ko. "Hindi mo man lang ba tatanungin kung nasaan ka? O hindi kaya bakit ka namin ginawang dakipin sa pinakamalalang paraan?" Nagbibirong sabi ng lalake kaya ngumiwi ako. "Wala akong oras, what do you want?" Inis na sabi ko. "You know that I can escape in this situation right? If you want my life, you should take i
They turned on the music but to my surprise, David Cook Always be my baby ang tumunog, maganda talaga yung kanta, natutuwa ako na naririnig ko siya pero hindi ako natutuwa na inaasar ako ni Luke dahil hindi ko mapigilang ngumiti. "Kita mo nga namanâ" "Tumahimik ka na lang, ang daldal mo gago." Inis na sabi ko dahilan para matawa siya. Nang marinig kong kantahin 'yon sa mahinang paraan ni Lauren ay gusto kong pumikit upang mas marinig ko pa siya, of course we're always one babe. After the teasing game, bumaba na rin kami dahil malapit na. Maganda nga yung site, worth the money dahil maganda din ang view na makikita mo. Habang busy akong tinitignan ang site ay nagulat ako ng biglang pasigaw na tawagin ni Lauren ang pangalan ko. Nilingon ko siya kaagad ngunit nakita ko ang isang hulma ng lalake sa kalayuan, nang mapansin ang baril ay hihilain ko na sana si Lauren ngunit mabilis na humarang si Traise. No, hindi dapat! Napakurap ako ng tumama na ang bala sa katawan niya
"Wala man lang peklat ang balat mo 'no? Nasaan na yung mga tama ng baril noon sa katawan mo?" Malakas na loob na tanong nito kaya ngumiwi ako. "Naalis na, hindi na muli akong tinamaan pa ng bala ng baril." Pagsasabi ko ng totoo. "Subukan natin?" Ngumisi ako sa hamon niya. "Bakit hindi mo subukan?" Kwestyon ko. "Hindi pwede, baka gusto mong simutin ka ni boss?" Bulong ng isa, nagpapaalala. Kaya naman ng simulan na nila ang bugbog sa akin ay daing daing na lang ang ginawa ko, nakakapanghina. "Gusto ko sanang bigyang ukit ang likod mo pwede ba?" Paalam pa lang niya ngunit bumaon na ang blade sa balat ko dahilan para mahina at pasimple akong dumaing. "Ah!" Sigaw ko ng mabilis na guhit ang ginawa niya. Maluha luha ko silang tinignan, tangina. Hanggang kailan ba nila gagawin 'to? Nang maligayahan sila ay ibinagsak nila ako sa sofa kaya naman mabilis kong kinuha ang cellphone ko at nakita ko ang missed call ni Lauren sa akin, kahit masakit ang katawan ay tumayo ako at