Thrizel’s POVMatapos ang pagsasagutan ng dalawang magkapatid. Ito na naman ako, nag-iisa sa labas ng resort. Ayokong makisalamuha sa kanilang pinag-uusapan, mas gusto ko pang damahin ang lamig ng hangin. Hindi man lang ako inaantok dito habang nakaupo. May kape naman sa aking gilid, inabutan ako ni Link kanina. Hindi kalayuan, natanaw ko ang isang pigura ng lalaki habang nakaupo sa dalampasigan. May ilaw sa kaniyang inuupuan kaya kita ko ang buhok niya. Kulay asul, walang iba kun’di si Blue. Nag-iisa lamang ‘to.Huminga ako nang malalim bago siya puntahan. Nakaupo siya sa buhangin kaya umupo rin ako. I asked him. “Pagkatapos ng nangyari kanina, hinatak na ako ni Link. Susundan sana kita sa tubig dahil nag-aalala ako.” Nilingon ko siya. “Ayos ka na ba? Grabe, may hinanakit ka palang gano’n. Hindi halata sa iyo.”Ilang minuto pa bago siya sumagot. Ibang-iba ang Blue kanina habang sumasayaw. Ngayon ay napupuno ito kalungkutan. Nakasimangot ang mukha. “Dahil ayokong intindihin ang pinopr
Thrizel’s POVMatapos kong batuhin si Thrale ng unan sa mukha ay niyaya ako ni Brooks bumaba. Ngayon ay nandirito kami sa buhangin, nakaupo. Pinapanood ang mga taong naliligo na nagbabakasyon din ngayon dito. Sa aming gilid ay sila Arella na naglalaro. Hinihintay ko lang umimik ang aking katabi dahil kanina pa kami nandirito.“Sa tingin mo nagkaayos na kaya ‘yong dalawa?” Panimula niyang tanong habang nasa malayo ang tingin. Seryoso ang kaniyang mukha.“Sila Ryke at Blue ba?” Dahan-dahan siyang tumango.“Nasaan ba silang dalawa ngayon? Kanina ko pa hindi nakikita si Blue.” Naglagay ako ng buhangin sa aking tuhod. Pinaglalaruan ito.“Masarap maging kapatid si Blue, sobrang galang.” Parang may naisip siya kaya ito napangiti. “Minsan kasi may pagkakamali rin tayo, hindi maiiwasan ‘yon. Gusto kong magkaayos ‘yong magkapatid na ‘yon. Pasimpleng nagagalit si Blue sa kaniyang kuya. Kapag magkasama kami nagkukwento tungkol sa kanilang dalawa. Naalala nga raw niya noong bata pa sila, naihi si
Brooks POVNandito kaming lahat sa sala. Tahimik lang, walang nagbibitaw kahit isang salita sa amin. Napabuntong hininga ako dahil iniisip ang dahilan ng babaeng ‘yon kung bakit umalis. Kung aalis man siya, sigurado akong magpapaalam siya sa akin. E, ano ‘tong ngayon? Dinaanan lang kami kanina. Sinaltik na naman ba ‘yon? Malamang si Thrale ang kasama sa iisang mesa.Tinawagan ko na siya ng maraming beses ngunit hindi sinasagot. Kung silang dalawa ni Thrale ang may problema, bakit ako no’n dinadamay? Hays, kapag talaga sinaltik siya, damay ang lahat. Babae nga naman. “She won’t leave us if you didn’t do anything. What happened to you and her again? When we sat in the chair. We’re fine, aren’t you?” Ang mga tingin ko ay inuusisa ang kilos ni Thrale. Nabibisto naman minsan si Thrale sa kaniyang kilos pero ngayon ay walang bago. Kalmado lang siya na hindi nangangamba.“Hon, nag-away na naman ba kayo?” Mahinhing pakikipag-usap ng kaniyang nobya sa kaniya. Malamang ay nag-away na naman sil
Thrale’s POVNang maino kong tumigil na sa pag-iyak si Thrizel ay nilapitan ko siya. Inaantok ito na lasing. Binuhat ko siya sa paraang shoulder carry. Wala siyang naging reklamo, para itong patay dahil nakalaylay ang kaniyang mga braso sa aking likuran. Pasalampak ko siyang hininga sa backseat. Napailing-iling at saka sinarado ang pinto.Humarap ako kay Link na hindi pa rin nakakaalis sa kaniyang kinatatayuan. Mukhang hindi niya alam na may hinanakit ang kapatid ko sa kaniya. Alam ko naman na ang dahilan ni Link kung bakit siya umalis. Nasabi niya na sa aking kailangan ng magbabantay sa aking nanay dahil uuwing Pilipinas si dad. Nakausap ko na rin ang aking mga magulang tungkol doon. Si Thrizel nalang ang hindi pa.Pumasok na ako sa kotse. Hindi ko muna binuksan ang makina dahil hinihintay kong pumasok si Link. Halata namang malalim ang kaniyang iniisip. Nilinga ko ang front mirror para makita ang kalagayan ni Thrizel. Nakapikit pero alam kong gising.“We talked about Kein, bakit ka
Thrizel’s POV“Aray!” Daing ko nang diinan ni Brooks ang paggamot ng sugat sa gilid aking labi.Hanggang ngayon ramdam ko pa rin ang hapdi. Ang lapad-lapad ng kamay ni Cide, hindi kalakihan ang aking pisngi. Naalala ko pa nga nang sampalin niya ako, napatabingi pa ako ng ulo. Ganoon kalakas ang pagkakabuwelo niya.“Wala ka bang balak gantihan ang Cide na ‘yon?” Napatingin ako kay Isla na nagtitingin-tingin sa mga gamit ni Brooks. Ngayon lang sila nakapasok dito.“What revenge do you want?” Maselang pagtatanong ni Brooks habang dinadampian ng ointment ang gilid ng aking labi. “Revenge for Thrizel?” Napatigil siya sa paglalagay. Tiningnan si Isla. “Ubusin ang tauhan ni Cide saka siya isunod? Hindi ako patol nalang nang patol. Mga alagad ko lang kaya nang iyamutmot si Cide.”Narinig ko ang pagsinghal ni Nafe. Tinapon ang sigarilyo sa bintana. “Hindi titigilan ni Cide iyang lampa mong kasama.” Ako ang kaniyang tinutukoy ngunit wala lang sa akin kung mamaliitin ako nito. “Oh, ano nang gaga
Thrizel’s POVIsang linggo na akong nagtatrabaho. Minsan ako lang umuuwi mag-isa sa nirentahan kong apartment. Ngingiti lang ako kapag hindi abala sila Brooks at Blue na nabibisita ako rito. Iba pa rin talaga kapag kasama sila. Kapag uuwi ako, wala man lang akong makausap. Walang bubungad sa aking tao. Iyong pagod ka na, mag-isa ka pa.Ganito ba talaga ang buhay? Kapag nasa murang edad talaga, mahirap buhayin ang sarili. Ikaw mismo gagawa ng paraan para mabuhay ka. Hindi ko naman tinatanggap ang perang binibigay ni Brooks, kaya ko namang magbayad ng bayaran. Ginusto ko ‘to, para sa akin ang ginagawa kong ‘to. Ilang buwan nalang naman, alam kong uuwi na ang mga magulang namin. Sa isang iglap, babalik ang lahat.“Ms. Wrent, I called you many times.”Napatingin ako kay Chef Sanchez na nakatingin sa akin. Kung susukatin ko ang kaniyang edad, sa tingin ko ay twenty-four. Makisig ang kaniyang katawan kaya ang ibang babae sa resto na ‘to, kinakikiligan siya. Ako lang ang pinakabata. Wala na
Thrale’s POV“Kuya! Kuya!” Napalinga ako sa batang babaeng naghuhukay ng buhangin sa tabi ng dagat. Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang sa paglangoy kahit alam kong masakit sa mga mata ang tubig dagat. Kanina ko pa gustong umahon dito ngunit sigurado akong kapag tumapak ako sa buhangin, hahatakin ako ng batang babaeng ‘yon. Napatingin ako sa langit dahil palubog na ang araw. Napatingin din ako sa tubig dahil malalim na ang dagat. Masyado ng hapon kaya high tide pero ito kami ngayon, nandidito pa rin. Mukhang wala kaming balak umalis sa dagat. Bukod sa mahangin at malamig, kaming dalawa lang kaya natutuwa ako dahil masyadong tahimik. Masarap naman sa pandinig ang paghampas ng alon.“Kuya, bilis. May alimasag ditooooo!” Muling sigaw niya. Wala akong nagawa kun’di umahon. Nakaramdam ako ng lamig nang umihip ang hangin ng malakas. Hindi ko iyon ininda para makarating lang sa p’wedto ng babaeng ‘to. Sa aming dalawa, ako lang ang basa. Ako ang nasabik sa tubig.“Anong alimasag ba
Thrale’s POV“Arella!”Napahilamos ako ng mukha dahil maggagabi na ay wala pa rin si Anissa. Ilang beses ko na siyang tinawagan, hindi niya pa rin makuhang sagutin. Nag-aalala ako para sa aking nobya dahil ngayon lang siya naging ganito. Hindi napapa-abot ng takip silim ‘yon. Kila Aevie lang naman pumunta. Bakit ang tagal-tagal?“Yes, Kuya Thrale?” Inosente niyang pagtatanong habang nagguguhit sa kaniyang papel.“Wala man lang bang text sa ‘yo si Anissa? Anong oras na, hindi pa umuuwi. Paano kung may mangyari sa kaniya? Fuck it!” “Wala po.”Napahinga ako nang malalim. Napahilamos na rin ng mukha dahil naiinis na ako. Alam niyang may naghihintay sa kaniya, hindi man lang umuwi ng maaga. Ayaw din sagutin ang mga tawag ko.“Calm down, Thrale. Baka naman kasi traffic kaya natagalan umuwi si Anissa.” Napaharap ako kay Gio na kalmado lang na nakaupo.Hindi ko siya pinakinggan. Kinuha ko ang aking selpon at lumabas ng bahay. Dito ko siya hinintay. Tinatawagan ko pa rin ang kaniyang numero p
Third Person’s POVPuno ng kaba ang puso ni Thrale. Hindi niya alam kung anong irereaksyon, matutuwa ba dahil maipapanganak na ang kaniyang anak? O matatakot dahil alam niyang nahihirapan ang kaniyang asawa sa pagluwal nito? Dahil hindi siya makapili, pinaghalo niya ang dalawa. Panay tapik ang kaniyang tatay sa balikat nito para pakalmahin dahil kanina pa siya palakad-lakad. Hinihintay niyang lumabas ang doktor. “Calm down, Thrale. Ikalma mo ang sarili mo dahil kanina pa kami nahihilo sa ‘yo.” Hindi maibanat ang labi ni Link para sa ngiti. Mas lalo siyang nagiging seryoso kapag tumatanda. Magkasalungat talaga ang magpinsan.Agaran siyang bumaling sa pinsan na nanginginig pa rin sa kaba. “You don’t know the feeling like this, Link.” Napasabunot siya sa sarili bago umupo sa upuan. “Kanina ko pa gustong magkita ang mag-ina ko, dad. Ang tagal naman lumabas ng doktor.” Iisipin niya pa lang kung gaano nahihirapan ang asawa sa loob, hindi niya na kayang makita ‘yon. Atat na atat siyang pas
Thrale's POVPuno ang puso ko ng kaba. Lahat ay nakaabang sa kaniya. Ito ang isa sa pinakamasayang araw ko, ang pakasalanan ang babaeng matagal ko ng mahal. I could not lose my sight to the church door. We were all excited to see her. I looked at dad. He smiled at me. His eyes were happy because this is what he wanted to happen to me, to be happy.Lahat ay napatingin sa pintuan nang bumukas. Ang mga tingin ko ay nag-umpisa sa sahig, tinungo ang puting tela na ibaba ng kaniyang wedding gown. Mula paa hanggang ulo, sinuyod ko siya. I will never tire of admitting to myself that the woman I am going to marry today is so beautiful. Kahit hindi ko masyado maaninag ang kaniyang mukha dahil sa layo, alam kong masaya ang kaniyang mga tingin.Agad siyang nilapitan ni dad, kumapit siya sa braso nito para sabay maglakad. Sa kantang nangingibabaw, agad na nagtubig ang aking mga mata. Habang papalapit siya sa akin, hindi ko maiwasang tumingin sa kawalan dahil sunod-sunod ang pagtulo ng aking mga lu
Thrale's POVNagising ako nang kumalam ang aking tiyan. Tiningnan ko ang babaeng nakahiga sa kama. Hanggang ngayon ay natutulog pa rin siya. Imbes na bumaba ako para kumain, nakuha kong pumuntang banyo para maligo. Nakita ko rin naman ang naiwan kong damit dito, iyon na lang ang susuotin ko. Dahan-dahan akong pumasok sa loob para hindi siya magising. Halata sa malalim niyang paghinga ang pagod. Mukhang may ginawa na naman sila ni Amira.Pumasok na akong banyo. Huminga ako nang malalim nang magbagsakan ang tubig sa aking katawan. Habang naliligo, ang tanging nasa isip ko lang ang aming pagtatalik. Hindi ko inaasahang mangyayari 'yon. Tapos na pero ito ako ngayon, may humahaplos sa puso at kumukurba ang ngiti sa labi. Gustong-gusto ko na lang siyang mahalin lalo na't wala ng handlang sa amin. Gustong-gusto ko siyang mapasaakin.Natapos akong maligo. Humiga ako sa kaniyang tabi. Nakatalikod ako mula sa kaniya dahil sakop niya ang kaniyang buong kama. Papikit na sana muli nang kumalam na
Thrizel’s POVNagising ako sa sinag ng araw mula sa aking bintana nang tumapat ito sa aking mukha. Papikit-pikit pa ako na tila hinahanap ang sipag para sa pagbangon. Nang maramdaman kong may buhok na tumutusok sa aking balat, agad akong napabaling sa aking tabi. Imbes na magulat, ngiti agad ang sumilay. Mahimbing ang kaniyang tulog habang ginagawang unan ang aking braso. Nilapit ko ang mukha ko sa kaniya, inamoy ko ang kaniyang buhok.Gamit ang isang hintuturo, hinawakan ko siya sa kilay. Sunod ay sa ilong pababa sa labi. Kahit tulog siya, may ngiting nakakurba pa rin sa kaniyang labi. Halatang masaya ang kaniyang tulog. Ang sarap titigan ng kaniyang mukha. Hindi ako magsasawang sabihin na perpekto talaga ang sa kaniya. Makapal ang mga kilay, mahaba ang pilik mata, matamis ang ilong at pulang-pula ang labi. Tila buhok pa ng mais ang kulay ng kaniyang buhok. Sa pagtitig kong ‘yon, may humahaplos sa aking puso. Hindi makapaniwalang nasa bisig ko siya ngayon. Kaharap ko ang lalaking mah
A/N: WARNING!Thrizel’s POV“One tequila.”Mabilis na binigay ng bartender kaya agad kong ininom. Napatakip pa ako ng bibig dala ng antok. Dumadalawa na ang aking paningin dahil kanina pa kami nandirito ni Silas. Hindi ko makalimutan ang pinag-usapan namin kanina ni Thrale. Hindi ko matanggap na tinalikuran niya ako. Ito ang paraan ni Silas para hindi ako malunod sa pag-iyak. Agad siyang remesponde para makalimot sa pangyayari kanina. Nagtagumpay naman siya, imbes na umiyak ako animo akong nababaliw dito na natatawa mag-isa.“Naunang umuwi sa ‘yo si Thrale, ‘di ba? Nakita ko talagang nakasakay si Anissa sa kaniyang kotse.” Pagpapatuloy ni Silas sa kaniyang pagkukwento. Nang bumalik kasi ako sa loob, hindi ko na naktia si Ate Anissa. Mukhang nagkasalisi kami. “Bakit naman magkasama ang dalawang ‘yon? Nakakainis si Thrale. Kakatapos lang ng pag-uusap niyong iyon, dumidikit na sa ex-girlfriend.”“Ayos lang naman sa akin ‘yon.” Muli kong ininom ang nilapag ng bartender. “Alam ko namang hi
Thrizel’s POV“Ano nga bang nangyari sa loob ng sasakyan ni Callum? Bakit ganoon ang buhok mo?” Tinaasan pa ako ni Silas habang nakatayo sa aking harapan. Nandirito ako sa lamesa habang kumakain ng umagahan.“He tried to kiss me.” Diretso kong sagot para mangunot ang kaniyang noo. “Sa kaniya, wala lang ‘yon dahil alam kong pinaglalaruan niya lang ako. Bastos na lalaki.” Napadiin pa ang hawak ko sa kubyertos dahil sa inis na nararamdaman. Naalala ko na naman ang kalokohan niya.“He deserve your slaps.” Umupo si Silas sa harapang upuan na may seryosong mukha. “Huwag ka nang lumapit doon. Alam mo namang kapahamakan lang ang dala niya sa ‘yo. Hindi mapagkakatiwalaan ‘yon.”Tumingin ako sa kaniyang mukha. Nasa ibang direksyon ang kaniyang tingin. “Ano palang nangyari kina Thrale at Callum? Anong ginawa sa kanila ni dad?”Hinarap niya ako na may nanunuring tingin. “Kanino ka naman interesado, huh?” Tinaasan ko siya ng kanang kilay dahil beripakadong nagbibigay malisya. Napabuntong-hininga s
Thrizel’s POV“Do you like Ate Anissa?” Tanong ko nang mapansin kong nakatitig na naman si Silas kay Anissa. Kapag talaga titingin siya kay Anissa, napapako na agad ang titig niya.“Of course not.” Pagtanggi niya at inilihis na ang paningin. “May naalala lang ako.”Napatango-tango na lang ako. Ininom ang juice na sa aking harapan. “Huwag mo nang ituloy. Alam ko kung ano ‘yan.” Hindi ko siya tiningnan. Tumingin ako kina Thrale at Anissa na nag-uusap. Nanahimik na rin si Silas na halatang nalaman ang tinutukoy ko.“Kumusta na kaya ni Brooks, ‘no?” Pagtatanong niya. Hindi niya na talaga mapigilan ang pagiging madaldal niya simula nang umuwi ako.“Baka may anak na sila ni Isla.” Nilapag ko ang juice nang maubos ko. Humalukipkip ako. “Move on ka naman na kay Isla, ‘di ba? Kapag umuwi si Brooks, kailangan mong suportahan. Ayos na rin naman kayo.”“Alam ko ang mga gagawin ko.” Bahagya niya pa akong sinimangutan. “Himala, hindi ka panay, Thrale. Nagkakagusto na ba sa iba?”Sa tanong siya, nat
Thrale’s POVLahat kami ay nandirito sa korte, maging ibang pulis at detective. Sa argumentong ito, kasama ni Dominic ang aking kapatid. Kasama naman ni Thrizel sina Link at Blue. Natahimik kami nang mag-umpisa na ang argumento. Nailabas na rin naman ang ibang ebidensya.Ang unang bumida ay si Mr. Sanford. Mayor Valencia’s lawyer. “I call Mrs. Valencia for the stand.” Tumayo ang asawa ng alkalde. Agaran itong nagpaliwanag. “I’m the wife of Mayor Valencia.” Lahat kami ay nakikinig sa susunod nilang sasabihin.“So Mr. Valencia, what can you say about your husband’s case?” Mr. Sanford asked.“Hindi iyon magagawa ng asawa ko dahil malinis ang intensyon niya sa aming barangay.” Ang mga tingin niya ay na kay Mayor Valencia na seryoso lamang ang reaksyon. “Tuwing gabi, hindi umaalis ang asawa ko. Araw-araw siyang subsob sa trabaho kaya pagpatak ng takip-silim, agad na malalim ang tulog niya.”Napatango-tango si Mr. Sanford. “He never really go out at night? In all the evidence, there’s a mo
Thrale’s POVIlang araw na ang lumipas. Nandito kaming dalawa ni Dominic sa presinto habang kausap si Captain na kasama rin sa aming kaso. Gustong makausap ni Dominic ng harapan ang witness na baka may makuha siyang ibang ebidensya rito. Ngayon, dalawang video ang binigay. Pinanood namin ang dalawa, ang nauna ay nagtapos sa oras na isang minuto at labing tatlong segundo. Ang pumangalawa naman ay isang minuto at isang segundo. Hindi putol ang mga kuha dahil napanood namin ang pangyayari kung paano pinatay ang biktima.“Kaninang umaga, may lalaking patay na inaanod sa ilog.” Striktong sabi ni Captain. Iniisip kung anong susunod na sasabihin. “Sa pangatlong video, masasabi kong iyon ang lalaking pinatay kagabi. Wala pa tayong sapat na ebidensya. Tagong-tago ang mukha ng alkalde. Hindi natin p’wedeng arestuhin nalang iyon.”Nangunot ang noo ni Mr. Reyes sa wika ni Captain. Mukhang hindi sang-ayon sa desisyon. “May apat na tayong ebidensya! Kung hindi sila maniniwala, ididiin ko ang hayop