Thrizel’s POVPauwi na kami ngayon. Isang linggo rin kaming namalagi. Simula nang umuwi si Thrale, wala na akong gana. Halos magkulong na nga lang ako sa kwarto kung hindi pa ako yayayain ni Kein na lumabas. Nakakaburyo kapag hindi namin kasama si Thrale. May parte sa aking hinahanap ko ang presensya niya. Dahil ba nakasanayan ko siya?“Sana ay makabalik kayo.” Nakangiting turan sa amin ni Mang Boy.“Sige po, Mang Boy. Una na kami.”Matapos ang maayos na pamamaalam. Sumakay na kaming lahat sa van. Ang katabi ko ay Silas. Nakakapagtaka dahil hindi man lang siya kumikibo. Ang atensyon niya ay nasa aso lamang. Ni isa sa amin ay wala siyang pinapansin. Gusto ko sanang tanongin kung anong problema pero ‘gaya niya, wala rin akong gana makipag-usap sa iba. Tahimik ang buong biyahe. Ang mga maiingay ay tulog. Hindi ako nakatulog dahil sa pag-iisip. Nang malapit na kaming makauwi, nagkakaroon ng pagkasabik sa aking pagkatao. Para bang matutuwa ako kapag nakarating sa bahay. Ang unang hinatid
Thrizel's POV"Mom, aalis kami ng mga kaibigan ko. Magsasaya lang naman po, walang gagawin. We'll stay at the hotel, I don't know yet when we will go home." Napatingin ako kay Thrale na nakaharap sa salamin. Ang dami niyang dalang gamit. Hindi ko alam na aalis pala sila at saka sinong kaibigan? Hays, pakiramdam ko may iba pa itong kakilala.Napalingon sa kaniya si mom na abala sa pagsasaayos ng mga flower vase. Pinaghihiwalay-hiwalay ang mga bulaklak. "Ilang araw kayong nandoroon? Bilisan mo dahil dadating na sila Manang Perry. Mag-istay naman pala kayo sa hotel, bakit ang dami mo pang dala?" Pansin ko rin 'yon. "Uh, diretso po kaming hotel pero hindi ko pa po alam kung anong gagawin namin." Nang matapos niyang ayusin ang kaniyang buhok. Binuhat niya na ang bag niyang dala. "Hindi po yata kami magtatagal. Don't worry, I'll update kung anong mga ginagawa ko.""Osige na, mag-ingat ka. I-text mo ako kung nakarating ka na." Nagpagpag ng kamay si mom para halikan si kuya sa pisngi. Umang
Thrizel's POVNakarating na kaming party. Sa labas palang ay marami ng tao. Karamihan ay grupo-grupo sa p'westo. May umiinom, may sumasayaw sa dance floor at may kumakanta sa stage. Masyadong maingay. Kaming sampo ay sabay-sabay na pumasok. Nauna si Xia na sinasabi ni Rya na ito ang may kaarawan. Maraming sumasalubong sa kaniya para bumati. Ganitong event pala ang gusto niya, mayayaman nga naman."Tara, sa loob tayo." Nginitian niya kaming nasa kaniyang likuran.Nakahawak pa rin ako sa braso ni Thrale, naglalakad kami papasok. Naiilang ako dahil tinitingnan ako ng ibang lalaki. Sinulyapan ko ang aking kuya, nasa iisang direksyon lang ang kaniyang paningin. Ayaw ilibot ang paningin dahil sa mga babaeng pinagnanasahan siya. Oo, kung tingnan nila si Thrale, tila nila itong hinububaran. Mabuti at mahaba ang pasensya nito.Nang makapasok kami sa loob, dilim ang bumungad ngunit may ilaw naman, iba-iba nga lang ang kulay. Sobrang dami ring tao rito, karamihan ay kasing-edaran ni Thrale o nil
Thrizel’s POVNaiwan akong mag-isa rito sa kotse. Ilang minuto lang naman iyon dahil dumating si Thrale. Umurong ako sa upuan kung saan ang passenger seat dahil diretso siya sa driver seat. Hindi niya ako tinitingnan, iwas na iwas siya sa akin kaya wala akong ibang nagawa kun’di ang mapabuntong hininga. Sinara niya ang pinto at binuksan na ang mahina ng kotse. Bago siya magmaneho. Nagsalita ito habang nakatingin sa labas. “Uuwi na tayo.”“Bakit hindi mo man lang ako pinapansin? Nagsorry naman na ako.” Inilihis ko ang tingin ko sa kaniya. Tinuon ko sa labas dahil grabe ang kaniyang galit sa akin. Naramdaman ko ang kaniyang tingin na sinuyod ang aking kabuoan. “Tingnan mo nga ang hitsura mo. Sirang blazer, necktie nalang ang nakasuporta sa suot mo para matakpan ‘yang katawan mo. Look at your legs, hindi mo ba iyan tatakpan? Lalaki ang nagmamaneho.” Naibaba ko ang laylayan ng blazer. Napailing-iling siya. “Hindi nag-iingat. Isa pang pangbabastos ng lalaki sa ‘yo, lalabas kang nakapanja
Thrizel’s POVDUMATING ang gabi. Kakatapos lang namin kumain. Sa ngayon ay nag-aayos sila ng tent dahil magtatakip silim na. Nagsisindi na rin naman ng bonfire si Gio. Siya ang nag-asikaso niyon. Ako ay nakaupo lang dito sa tent, maayos naman na ang aking binti kaya nakakalakad na ako. Ika-ika nga lang, kailangan pa akong alalayan.Hinanap ng mga mata ko si Thrale dahil hindi ko makita. Nangunot ang noo ko dahil kulang kami ng dalawang kasama. Sina Thrale at Rya ang nawawala, saan nagpunta ang dalawa? Iisipin ko palang na magkasama sila parang sumisikip na ang dibdib ko. Tatayo sana nang magsalita sa aking tabi si Brooks. Kakapunta niya palang sa akin.“Saan ka pupunta? Binabantay ka sa akin ni Thrale.” Kinakain niya ang nilutong ulam ni Ryke kanina. Sumandok ito at tinapat sa aking bibig. “Tikman mo, masarap magluto ang lokong ‘yon.”Sinubo ko ang pagkain. Napatango-tango ako dahil masarap nga iyon. Uminom ako ng tubig at tumayo na. Nagtaka pa si Brooks. Hindi ko siya pinansin, nagla
Thrizel’s POVDalawang araw na ang nakalipas simula nang dumating sina Manang Lory. Alam niyo ba ang nakakapagtaka? Arella ang tawag niya sa akin pero ngayon ay Thrizel na. Pakiramdam ko talaga ay may tinatago sila sa amin. May alam na rin kami ni Thrale roon pero kailangan pa talaga ng patunay. Sa ngayon, hindi ko muna iniisip ‘yon. Ayokong sumakit lang ang ulo ko.“Thrizel, kanina ka pa hinahanap. Anong ginagawa mo sa pool?” Tiningnan ko ang nagsalita. Walang iba kun’di si Sittie. Ayos naman ang pakikitungo niya sa amin hindi ‘gaya noong pumunta kami sa kanila. Hindi rin siya paladikit kay Thrale, mas pinili niyang kausapin ako. Nag-uusap kami pero hindi usap magkaibigan. Kumbaga, magkakilala lang.“Punta na ako.” Kaswal kong sagot. Nauna na siyang pumasok kaya sumunod na ako. Papasok na sana ng pinto nang biglang may magdoorbell.“Pakibuksan ang pinto, hija.” Kahit nasa pagtatahi si Manang Lory, naramdaman niyang papasok ako ng pinto.“Opo.” Magalang kong tugon. Pumunta na akong
Thrizel’s POVNandidito ako ngayon sa isang resto. Umagang-umaga ay umalis ako sa bahay para makipagkita kay Chef Sanchez. Siya ang nagmensahe sa aking makipagkita. Agad akong sumang-ayon doon.Sumimsim ako ng kape. “Mabait ba ang bagong manager? Hindi ‘gaya ni Tita Celine na masungit?”Bahagya siyang natawa sa aking sinabi. “Sobrang bait. Si Celine lang naman ang kilala kong ubod ng sungit."Muli akong nang-usisa. “Hindi mo ba siya namimiss? Ang tagal niyo na ring magkasama.”Humalukipkip siya. “Siyempre namimiss, malapit kami sa isa’t isa kahit minsan lang nag-usap. May puso ang matandang ‘yon kahit masungit. Alam mo bang bago siya umalis ay pinuntahan niya muna si Urie sa puntod? Sobrang sungit niya sa batang ‘yon.” Naghiwa ako ng cake at tumango-tango sa kaniya. “Nga pala, Thrizel. May kilala ka bang Callum? Nakausap ko ang aking kaibigan. May kaparehas daw ang kuya mo, Callum ang pangalan kaso marumi raw kumilos. Minsan nga, iyon pa raw ang hinahanap ng mga pulis.”Natigilan ako
Thrizel's POVNakasunod kami kay Thrale papasok ng bahay. Sa pagbukas niya ng pinto, sabay kaming natigilan ni Sittie nang makita naming sampalin siya ni mom. Hindi nakatakas sa aming mga mata ang pangyayaring ‘yon. Gulat na gulat ako dahil iyon ang unang beses na sampal ng aking nanay sa kuya ko. Sa likod ni mom, nandoroon si dad na agad napatayo. Natahimik kaming lahat. Kahit nakatalikod mula sa akin si Thrale, alam kong gulat ang kaniyang mukha.“M-Mom...” Bumabawi pa siya sa pagkagulat. Maayos pa ang pananalita dahil hindi alam ang dahilan kung bakit iyon ginawa ng aming nanay.Pumasok kaming dalawa nina Sittie. Sa gilid kami pum’westo dahil mukhang may pag-uusapan sila. Nakaharap ako ngayon sa kanilang dalawa. Nag-aabang lang ng sasabihin ni mom.“Why do you think I slapped you?” Ngayon ko lang narinig ang pananalita ni mom na sobrang sungit. Kahit kailan, hindi niya kami tinrato ng ganito kaya nakakapagtaka.“Mom...” Hindi pa rin alam ni Thrale ang gagawin. Nananatiling nakatay