Kein’s POVNakatayo ako ngayon sa balkonahe. Ang mga tingin ko ay na kay Thrizel lamang. Pagkatapos naming mag-almusal, dumiretso agad ako rito para magpahangin. Mahangin naman sa baba, malakas nga lang dito kaya ito ang pinili ko. Nalibot ko naman na ang buong hacienda, hindi ko na kailangang maglakad-lakad pa. Sapat na ang aking mga nakita rito. Tumutulong kasi si Thrizel sa mga babaeng kawani. Nagdidilig sila ng mga halaman, nandoroon din ang kaniyang nanay. Halata namang hilig ni Tita Threa ang magtanim. Hindi maalis sa isip ko ang kaniyang mga ngiti. Sa pagtitig ko, kabisado ko na ang kaniyang pagkatao.“Hindi kaya matunaw iyan?” Nagulat ako sa boses na narinig ko sa aking likuran. Hindi ko inaasahan na kakausapin niya ako dahil siya ang lalaking galit na galit sa akin.“Link...” Pagbanggit ko nalang. Muli akong lumingon sa babaeng tinitingnan ko. Hanggang ngayon, may ngiti pa rin sa kaniyang labi. “Anong ginagawa mo rito? Nakakapagtaka lang. Hindi naman tayo malapit sa isa’t is
Thrizel’s POVPauwi na kami ngayon. Isang linggo rin kaming namalagi. Simula nang umuwi si Thrale, wala na akong gana. Halos magkulong na nga lang ako sa kwarto kung hindi pa ako yayayain ni Kein na lumabas. Nakakaburyo kapag hindi namin kasama si Thrale. May parte sa aking hinahanap ko ang presensya niya. Dahil ba nakasanayan ko siya?“Sana ay makabalik kayo.” Nakangiting turan sa amin ni Mang Boy.“Sige po, Mang Boy. Una na kami.”Matapos ang maayos na pamamaalam. Sumakay na kaming lahat sa van. Ang katabi ko ay Silas. Nakakapagtaka dahil hindi man lang siya kumikibo. Ang atensyon niya ay nasa aso lamang. Ni isa sa amin ay wala siyang pinapansin. Gusto ko sanang tanongin kung anong problema pero ‘gaya niya, wala rin akong gana makipag-usap sa iba. Tahimik ang buong biyahe. Ang mga maiingay ay tulog. Hindi ako nakatulog dahil sa pag-iisip. Nang malapit na kaming makauwi, nagkakaroon ng pagkasabik sa aking pagkatao. Para bang matutuwa ako kapag nakarating sa bahay. Ang unang hinatid
Thrizel's POV"Mom, aalis kami ng mga kaibigan ko. Magsasaya lang naman po, walang gagawin. We'll stay at the hotel, I don't know yet when we will go home." Napatingin ako kay Thrale na nakaharap sa salamin. Ang dami niyang dalang gamit. Hindi ko alam na aalis pala sila at saka sinong kaibigan? Hays, pakiramdam ko may iba pa itong kakilala.Napalingon sa kaniya si mom na abala sa pagsasaayos ng mga flower vase. Pinaghihiwalay-hiwalay ang mga bulaklak. "Ilang araw kayong nandoroon? Bilisan mo dahil dadating na sila Manang Perry. Mag-istay naman pala kayo sa hotel, bakit ang dami mo pang dala?" Pansin ko rin 'yon. "Uh, diretso po kaming hotel pero hindi ko pa po alam kung anong gagawin namin." Nang matapos niyang ayusin ang kaniyang buhok. Binuhat niya na ang bag niyang dala. "Hindi po yata kami magtatagal. Don't worry, I'll update kung anong mga ginagawa ko.""Osige na, mag-ingat ka. I-text mo ako kung nakarating ka na." Nagpagpag ng kamay si mom para halikan si kuya sa pisngi. Umang
Thrizel's POVNakarating na kaming party. Sa labas palang ay marami ng tao. Karamihan ay grupo-grupo sa p'westo. May umiinom, may sumasayaw sa dance floor at may kumakanta sa stage. Masyadong maingay. Kaming sampo ay sabay-sabay na pumasok. Nauna si Xia na sinasabi ni Rya na ito ang may kaarawan. Maraming sumasalubong sa kaniya para bumati. Ganitong event pala ang gusto niya, mayayaman nga naman."Tara, sa loob tayo." Nginitian niya kaming nasa kaniyang likuran.Nakahawak pa rin ako sa braso ni Thrale, naglalakad kami papasok. Naiilang ako dahil tinitingnan ako ng ibang lalaki. Sinulyapan ko ang aking kuya, nasa iisang direksyon lang ang kaniyang paningin. Ayaw ilibot ang paningin dahil sa mga babaeng pinagnanasahan siya. Oo, kung tingnan nila si Thrale, tila nila itong hinububaran. Mabuti at mahaba ang pasensya nito.Nang makapasok kami sa loob, dilim ang bumungad ngunit may ilaw naman, iba-iba nga lang ang kulay. Sobrang dami ring tao rito, karamihan ay kasing-edaran ni Thrale o nil
Thrizel’s POVNaiwan akong mag-isa rito sa kotse. Ilang minuto lang naman iyon dahil dumating si Thrale. Umurong ako sa upuan kung saan ang passenger seat dahil diretso siya sa driver seat. Hindi niya ako tinitingnan, iwas na iwas siya sa akin kaya wala akong ibang nagawa kun’di ang mapabuntong hininga. Sinara niya ang pinto at binuksan na ang mahina ng kotse. Bago siya magmaneho. Nagsalita ito habang nakatingin sa labas. “Uuwi na tayo.”“Bakit hindi mo man lang ako pinapansin? Nagsorry naman na ako.” Inilihis ko ang tingin ko sa kaniya. Tinuon ko sa labas dahil grabe ang kaniyang galit sa akin. Naramdaman ko ang kaniyang tingin na sinuyod ang aking kabuoan. “Tingnan mo nga ang hitsura mo. Sirang blazer, necktie nalang ang nakasuporta sa suot mo para matakpan ‘yang katawan mo. Look at your legs, hindi mo ba iyan tatakpan? Lalaki ang nagmamaneho.” Naibaba ko ang laylayan ng blazer. Napailing-iling siya. “Hindi nag-iingat. Isa pang pangbabastos ng lalaki sa ‘yo, lalabas kang nakapanja
Thrizel’s POVDUMATING ang gabi. Kakatapos lang namin kumain. Sa ngayon ay nag-aayos sila ng tent dahil magtatakip silim na. Nagsisindi na rin naman ng bonfire si Gio. Siya ang nag-asikaso niyon. Ako ay nakaupo lang dito sa tent, maayos naman na ang aking binti kaya nakakalakad na ako. Ika-ika nga lang, kailangan pa akong alalayan.Hinanap ng mga mata ko si Thrale dahil hindi ko makita. Nangunot ang noo ko dahil kulang kami ng dalawang kasama. Sina Thrale at Rya ang nawawala, saan nagpunta ang dalawa? Iisipin ko palang na magkasama sila parang sumisikip na ang dibdib ko. Tatayo sana nang magsalita sa aking tabi si Brooks. Kakapunta niya palang sa akin.“Saan ka pupunta? Binabantay ka sa akin ni Thrale.” Kinakain niya ang nilutong ulam ni Ryke kanina. Sumandok ito at tinapat sa aking bibig. “Tikman mo, masarap magluto ang lokong ‘yon.”Sinubo ko ang pagkain. Napatango-tango ako dahil masarap nga iyon. Uminom ako ng tubig at tumayo na. Nagtaka pa si Brooks. Hindi ko siya pinansin, nagla
Thrizel’s POVDalawang araw na ang nakalipas simula nang dumating sina Manang Lory. Alam niyo ba ang nakakapagtaka? Arella ang tawag niya sa akin pero ngayon ay Thrizel na. Pakiramdam ko talaga ay may tinatago sila sa amin. May alam na rin kami ni Thrale roon pero kailangan pa talaga ng patunay. Sa ngayon, hindi ko muna iniisip ‘yon. Ayokong sumakit lang ang ulo ko.“Thrizel, kanina ka pa hinahanap. Anong ginagawa mo sa pool?” Tiningnan ko ang nagsalita. Walang iba kun’di si Sittie. Ayos naman ang pakikitungo niya sa amin hindi ‘gaya noong pumunta kami sa kanila. Hindi rin siya paladikit kay Thrale, mas pinili niyang kausapin ako. Nag-uusap kami pero hindi usap magkaibigan. Kumbaga, magkakilala lang.“Punta na ako.” Kaswal kong sagot. Nauna na siyang pumasok kaya sumunod na ako. Papasok na sana ng pinto nang biglang may magdoorbell.“Pakibuksan ang pinto, hija.” Kahit nasa pagtatahi si Manang Lory, naramdaman niyang papasok ako ng pinto.“Opo.” Magalang kong tugon. Pumunta na akong
Thrizel’s POVNandidito ako ngayon sa isang resto. Umagang-umaga ay umalis ako sa bahay para makipagkita kay Chef Sanchez. Siya ang nagmensahe sa aking makipagkita. Agad akong sumang-ayon doon.Sumimsim ako ng kape. “Mabait ba ang bagong manager? Hindi ‘gaya ni Tita Celine na masungit?”Bahagya siyang natawa sa aking sinabi. “Sobrang bait. Si Celine lang naman ang kilala kong ubod ng sungit."Muli akong nang-usisa. “Hindi mo ba siya namimiss? Ang tagal niyo na ring magkasama.”Humalukipkip siya. “Siyempre namimiss, malapit kami sa isa’t isa kahit minsan lang nag-usap. May puso ang matandang ‘yon kahit masungit. Alam mo bang bago siya umalis ay pinuntahan niya muna si Urie sa puntod? Sobrang sungit niya sa batang ‘yon.” Naghiwa ako ng cake at tumango-tango sa kaniya. “Nga pala, Thrizel. May kilala ka bang Callum? Nakausap ko ang aking kaibigan. May kaparehas daw ang kuya mo, Callum ang pangalan kaso marumi raw kumilos. Minsan nga, iyon pa raw ang hinahanap ng mga pulis.”Natigilan ako
Third Person’s POVPuno ng kaba ang puso ni Thrale. Hindi niya alam kung anong irereaksyon, matutuwa ba dahil maipapanganak na ang kaniyang anak? O matatakot dahil alam niyang nahihirapan ang kaniyang asawa sa pagluwal nito? Dahil hindi siya makapili, pinaghalo niya ang dalawa. Panay tapik ang kaniyang tatay sa balikat nito para pakalmahin dahil kanina pa siya palakad-lakad. Hinihintay niyang lumabas ang doktor. “Calm down, Thrale. Ikalma mo ang sarili mo dahil kanina pa kami nahihilo sa ‘yo.” Hindi maibanat ang labi ni Link para sa ngiti. Mas lalo siyang nagiging seryoso kapag tumatanda. Magkasalungat talaga ang magpinsan.Agaran siyang bumaling sa pinsan na nanginginig pa rin sa kaba. “You don’t know the feeling like this, Link.” Napasabunot siya sa sarili bago umupo sa upuan. “Kanina ko pa gustong magkita ang mag-ina ko, dad. Ang tagal naman lumabas ng doktor.” Iisipin niya pa lang kung gaano nahihirapan ang asawa sa loob, hindi niya na kayang makita ‘yon. Atat na atat siyang pas
Thrale's POVPuno ang puso ko ng kaba. Lahat ay nakaabang sa kaniya. Ito ang isa sa pinakamasayang araw ko, ang pakasalanan ang babaeng matagal ko ng mahal. I could not lose my sight to the church door. We were all excited to see her. I looked at dad. He smiled at me. His eyes were happy because this is what he wanted to happen to me, to be happy.Lahat ay napatingin sa pintuan nang bumukas. Ang mga tingin ko ay nag-umpisa sa sahig, tinungo ang puting tela na ibaba ng kaniyang wedding gown. Mula paa hanggang ulo, sinuyod ko siya. I will never tire of admitting to myself that the woman I am going to marry today is so beautiful. Kahit hindi ko masyado maaninag ang kaniyang mukha dahil sa layo, alam kong masaya ang kaniyang mga tingin.Agad siyang nilapitan ni dad, kumapit siya sa braso nito para sabay maglakad. Sa kantang nangingibabaw, agad na nagtubig ang aking mga mata. Habang papalapit siya sa akin, hindi ko maiwasang tumingin sa kawalan dahil sunod-sunod ang pagtulo ng aking mga lu
Thrale's POVNagising ako nang kumalam ang aking tiyan. Tiningnan ko ang babaeng nakahiga sa kama. Hanggang ngayon ay natutulog pa rin siya. Imbes na bumaba ako para kumain, nakuha kong pumuntang banyo para maligo. Nakita ko rin naman ang naiwan kong damit dito, iyon na lang ang susuotin ko. Dahan-dahan akong pumasok sa loob para hindi siya magising. Halata sa malalim niyang paghinga ang pagod. Mukhang may ginawa na naman sila ni Amira.Pumasok na akong banyo. Huminga ako nang malalim nang magbagsakan ang tubig sa aking katawan. Habang naliligo, ang tanging nasa isip ko lang ang aming pagtatalik. Hindi ko inaasahang mangyayari 'yon. Tapos na pero ito ako ngayon, may humahaplos sa puso at kumukurba ang ngiti sa labi. Gustong-gusto ko na lang siyang mahalin lalo na't wala ng handlang sa amin. Gustong-gusto ko siyang mapasaakin.Natapos akong maligo. Humiga ako sa kaniyang tabi. Nakatalikod ako mula sa kaniya dahil sakop niya ang kaniyang buong kama. Papikit na sana muli nang kumalam na
Thrizel’s POVNagising ako sa sinag ng araw mula sa aking bintana nang tumapat ito sa aking mukha. Papikit-pikit pa ako na tila hinahanap ang sipag para sa pagbangon. Nang maramdaman kong may buhok na tumutusok sa aking balat, agad akong napabaling sa aking tabi. Imbes na magulat, ngiti agad ang sumilay. Mahimbing ang kaniyang tulog habang ginagawang unan ang aking braso. Nilapit ko ang mukha ko sa kaniya, inamoy ko ang kaniyang buhok.Gamit ang isang hintuturo, hinawakan ko siya sa kilay. Sunod ay sa ilong pababa sa labi. Kahit tulog siya, may ngiting nakakurba pa rin sa kaniyang labi. Halatang masaya ang kaniyang tulog. Ang sarap titigan ng kaniyang mukha. Hindi ako magsasawang sabihin na perpekto talaga ang sa kaniya. Makapal ang mga kilay, mahaba ang pilik mata, matamis ang ilong at pulang-pula ang labi. Tila buhok pa ng mais ang kulay ng kaniyang buhok. Sa pagtitig kong ‘yon, may humahaplos sa aking puso. Hindi makapaniwalang nasa bisig ko siya ngayon. Kaharap ko ang lalaking mah
A/N: WARNING!Thrizel’s POV“One tequila.”Mabilis na binigay ng bartender kaya agad kong ininom. Napatakip pa ako ng bibig dala ng antok. Dumadalawa na ang aking paningin dahil kanina pa kami nandirito ni Silas. Hindi ko makalimutan ang pinag-usapan namin kanina ni Thrale. Hindi ko matanggap na tinalikuran niya ako. Ito ang paraan ni Silas para hindi ako malunod sa pag-iyak. Agad siyang remesponde para makalimot sa pangyayari kanina. Nagtagumpay naman siya, imbes na umiyak ako animo akong nababaliw dito na natatawa mag-isa.“Naunang umuwi sa ‘yo si Thrale, ‘di ba? Nakita ko talagang nakasakay si Anissa sa kaniyang kotse.” Pagpapatuloy ni Silas sa kaniyang pagkukwento. Nang bumalik kasi ako sa loob, hindi ko na naktia si Ate Anissa. Mukhang nagkasalisi kami. “Bakit naman magkasama ang dalawang ‘yon? Nakakainis si Thrale. Kakatapos lang ng pag-uusap niyong iyon, dumidikit na sa ex-girlfriend.”“Ayos lang naman sa akin ‘yon.” Muli kong ininom ang nilapag ng bartender. “Alam ko namang hi
Thrizel’s POV“Ano nga bang nangyari sa loob ng sasakyan ni Callum? Bakit ganoon ang buhok mo?” Tinaasan pa ako ni Silas habang nakatayo sa aking harapan. Nandirito ako sa lamesa habang kumakain ng umagahan.“He tried to kiss me.” Diretso kong sagot para mangunot ang kaniyang noo. “Sa kaniya, wala lang ‘yon dahil alam kong pinaglalaruan niya lang ako. Bastos na lalaki.” Napadiin pa ang hawak ko sa kubyertos dahil sa inis na nararamdaman. Naalala ko na naman ang kalokohan niya.“He deserve your slaps.” Umupo si Silas sa harapang upuan na may seryosong mukha. “Huwag ka nang lumapit doon. Alam mo namang kapahamakan lang ang dala niya sa ‘yo. Hindi mapagkakatiwalaan ‘yon.”Tumingin ako sa kaniyang mukha. Nasa ibang direksyon ang kaniyang tingin. “Ano palang nangyari kina Thrale at Callum? Anong ginawa sa kanila ni dad?”Hinarap niya ako na may nanunuring tingin. “Kanino ka naman interesado, huh?” Tinaasan ko siya ng kanang kilay dahil beripakadong nagbibigay malisya. Napabuntong-hininga s
Thrizel’s POV“Do you like Ate Anissa?” Tanong ko nang mapansin kong nakatitig na naman si Silas kay Anissa. Kapag talaga titingin siya kay Anissa, napapako na agad ang titig niya.“Of course not.” Pagtanggi niya at inilihis na ang paningin. “May naalala lang ako.”Napatango-tango na lang ako. Ininom ang juice na sa aking harapan. “Huwag mo nang ituloy. Alam ko kung ano ‘yan.” Hindi ko siya tiningnan. Tumingin ako kina Thrale at Anissa na nag-uusap. Nanahimik na rin si Silas na halatang nalaman ang tinutukoy ko.“Kumusta na kaya ni Brooks, ‘no?” Pagtatanong niya. Hindi niya na talaga mapigilan ang pagiging madaldal niya simula nang umuwi ako.“Baka may anak na sila ni Isla.” Nilapag ko ang juice nang maubos ko. Humalukipkip ako. “Move on ka naman na kay Isla, ‘di ba? Kapag umuwi si Brooks, kailangan mong suportahan. Ayos na rin naman kayo.”“Alam ko ang mga gagawin ko.” Bahagya niya pa akong sinimangutan. “Himala, hindi ka panay, Thrale. Nagkakagusto na ba sa iba?”Sa tanong siya, nat
Thrale’s POVLahat kami ay nandirito sa korte, maging ibang pulis at detective. Sa argumentong ito, kasama ni Dominic ang aking kapatid. Kasama naman ni Thrizel sina Link at Blue. Natahimik kami nang mag-umpisa na ang argumento. Nailabas na rin naman ang ibang ebidensya.Ang unang bumida ay si Mr. Sanford. Mayor Valencia’s lawyer. “I call Mrs. Valencia for the stand.” Tumayo ang asawa ng alkalde. Agaran itong nagpaliwanag. “I’m the wife of Mayor Valencia.” Lahat kami ay nakikinig sa susunod nilang sasabihin.“So Mr. Valencia, what can you say about your husband’s case?” Mr. Sanford asked.“Hindi iyon magagawa ng asawa ko dahil malinis ang intensyon niya sa aming barangay.” Ang mga tingin niya ay na kay Mayor Valencia na seryoso lamang ang reaksyon. “Tuwing gabi, hindi umaalis ang asawa ko. Araw-araw siyang subsob sa trabaho kaya pagpatak ng takip-silim, agad na malalim ang tulog niya.”Napatango-tango si Mr. Sanford. “He never really go out at night? In all the evidence, there’s a mo
Thrale’s POVIlang araw na ang lumipas. Nandito kaming dalawa ni Dominic sa presinto habang kausap si Captain na kasama rin sa aming kaso. Gustong makausap ni Dominic ng harapan ang witness na baka may makuha siyang ibang ebidensya rito. Ngayon, dalawang video ang binigay. Pinanood namin ang dalawa, ang nauna ay nagtapos sa oras na isang minuto at labing tatlong segundo. Ang pumangalawa naman ay isang minuto at isang segundo. Hindi putol ang mga kuha dahil napanood namin ang pangyayari kung paano pinatay ang biktima.“Kaninang umaga, may lalaking patay na inaanod sa ilog.” Striktong sabi ni Captain. Iniisip kung anong susunod na sasabihin. “Sa pangatlong video, masasabi kong iyon ang lalaking pinatay kagabi. Wala pa tayong sapat na ebidensya. Tagong-tago ang mukha ng alkalde. Hindi natin p’wedeng arestuhin nalang iyon.”Nangunot ang noo ni Mr. Reyes sa wika ni Captain. Mukhang hindi sang-ayon sa desisyon. “May apat na tayong ebidensya! Kung hindi sila maniniwala, ididiin ko ang hayop