His old Lover

♡ KABANATA 3 ♡

    What’s wrong with him hindi ako makaalis sa bisig niya, maging sa labi niya. Sinasabi ng utak ko na tumigil na dahil malapit na ako madala, inaamin ko na he's a good kisser kahit pa siya lang ang lalaking umangkin ng labi ko.

   Binibilang ko ang segundong tinagal ng pagkaka-ayos namin! At patuloy pa rin ako sa pag-iisip kong hanggang saan kami dadalhin ng mapusok niyang halik.

     Kalaunan tumigil siya, sinubsob muli niya ako sa bisig niya. Bumubulong siya ng mahina sa tainga ko at ang tanging tumatak sa akin ay ang pangalan ng isang babae.

    Selena!

    “Se…lena, I mi..ss yo..u!”

    Pagkasabi niya noon ay bumitaw na siya sa akin at natulog!

   Halos tatlong taun na ang lumipas, magmula ng maghiwalay sila ni Selena! Sinasabi sa balita, Selena cheated on him, yung iba sinasabing talagang hindi nila minahal ang isa’t isa kaya naghiwalay na sila ng tuluyan at sinasabi rin sa balita na tumagal lang sila para makaahon ang pamilya nila Selena sa malaking pagkakautang sa pamilya Lao na katulad ko. Naupo ako sa sofang nasa tapat ng kama, pinagmamasdan siyang nakaharap sa kisame, nakaawang ng bahagya ang bibig niya, habang ang noo niya ay nakakunot na kahit gising siya ay hindi natatanggal. Mukha siyang lugmok at hirap na hirap, hanggang sa nakita ko ang daliri niya! Ang daliring hindi niya pinakita sa akin kanina. Nakasuot pa rin sa kaliwang kamay niya ang satingin ko ay wedding ring nila ni Selena. Bakit hindi pa rin niya inaalis at nanatili itong nakalagay, kahit matagal na silang hiwalay!

     Napailing na lang ako, ano ba ang pakialam ko kung hindi niya tanggalin o kahit pa mahal niya pa si Selena, kailangan ko lang matapos ang dalawang taon katumbas ng dalawang milyon, tapos babalik na muli ako sa San Agustin para ipagpatuloy ang pag-aaral ko.

    Binangon ko sa sandalan ang likod ko. Nakaramdam ako ng gutom, lumabas muna ako ng kwarto at tungohin ang kusina. Masasarap ang nakita kong laman ng fridge, hindi ko alam alin ang unang kakainin ko. Sa rami ay lahat tinikman ko! Naupo ako sa sofa at sumandal! Busog na busog ako at hindi makagalaw. Hindi ko maimagine na para akong mayaman at pagmamay-ari ang unit na ito, tinaas ko pa ang paa ko sa sofa at kinuha ang unan. Pahiga na ako ng tuluyan ng marinig ko ang pag-ubo niya.

    Nagulat ako sa kalat ng makita ang suka niya sa sahig, sa kama at sa damit niyang suot! Lumapit ako para tignan siya. Nalukot ang mukha ko sa nakita ko, maging sa amoy nito.

   “Kalalaking tao ang hina uminom! Ang bagra pa!” napapailing na lang ako,  pinunasan ko muna ang mga sukang nagkalat sa sahig at kama sunod ay tinanggal ko ang butones ng white polo niya! Saka ako bumalik sa kusina at kumuha ng maligangam na tubig. Wala ako makitang tuwalya para ipunas sa kanya, kaya ang panyo ko na lang ang ginamit ko.

    Tinanggal ko lahat, maliban sa pang-ibaba niyang suot! Saka ko siya pinunasan paibaba, panay ungol lang siya at hawi sa akin. Muli kong pinalitan ang tubig na maligamgam para ipunas muli sa kanyang mukha. Napapaisip ako sa kalagayan niya, may ina naman siyang nagmamahal at nag-aalala sa kanya, ngunit bakit nais niyang mapag-isa. Ano ba ang kalungkutan ang tinatakasan niya? Hindi ba siya kuntento kung anong meron siya? At ano ba ang kulang ang hinahanap niya? Pera? Kung pera marami na siyang ganun! Negosyo? Marami na rin siya noon! Kung pag-ibig at kasiyahan maaring iyon ang kulang sa kanya.

     Tumabi ako sa gilid niya. Gumalaw siya at tumagilid din paharap sa akin. Tinanggal ko na rin ang panyong pinupunas ko sa kanyang mukha at binalik iyon sa maliit na palangganang nakapatong sa maliit na lamesa. Hinawi ko ang buhok niyang tumabing sa noo niya. Pinagmasdan pa siya at Tinapik ko ang likod niya, na parang nagpapatulog ng bata.

    “Hayaan mo! Hahanapin natin yung pag-ibig at kasiyahan mo!” Sabay pumikit na ako at patuloy na tinapik siya hanggang makatulog ako.

      Malakas na sigaw ang nagpagising sa akin, hindi ko minulat ang mata ko pero nahagip ng kamay ko ang malaking unan at binato.

   “Tumahimik ka natutulog pa ako!” sigaw ko din. Pero nanatili itong maingay kaya naghanap muli ang kamay ko ng unan para takpan ang tainga ko.

   “Hoy! Ano ginagawa mo rito ha!” Sigaw pa rin nito at yugyog sa likod ko, hindi ako nakapagigil at nasuntok ko siya, hindi ko alam kung saan tumama pero alam ko napuruhan ko siya.

    “Sabing huwag ka maingay Ellias eh!” Sigaw ko muli at bumalik sa pagkakatakip ng unan. Madalas akong gisingin ni Ellias kapag natutulog o kaya kulitin ako para maglaro. Dahil hindi ako mabait na ate minsan napapalo ko talaga siya.

        Narinig ko ang pagdaing niya, na parang may katunog na boses, napabangon ako para lingonin ito, sapo niya ang labi niyang namumula, saka ko naalalang nasa bahay pa pala ako ni Earniel, Tumakbo ako palabas ng kwarto lalo pa ng makita ko siyang nakaboxer short lang! Hindi ko na pala nagawang bihisan siya kagabi at nakatulugan ko na.

    Naupo ako sa sofa! At pupungaypungay pa. Lumabas siyang nakaligo at nakabihis na. Sa kitchen counter ang punta niya at nagpainit ng tubig, narinig ko rin na binuksan niya ang fridge. Napailing siya ng masilip ko.

    Matapos tumunog ang kettle naupo siya sa harap ko sabay humigop ng isang tasang kape. Hindi ‘man ako niya nagawang timplahan.

    “Wala ako ninakaw!” dahil nakatingin siya ng masama sa akin.

   “Alam ko dahil nandito ka pa rin! Pero bakit ka nga ba nandito ka?”

   “Wala ka ba naalala kagabi?” kumunot ang noo niya at parang nag-iisip.

   “Wala pang trainee ang nakapasok dito bakit ikaw narito?”

    “Ahh! Ganun ba? Akala ko gawain mo talagang manghalik, ako ba ang una sa lahat ng trainee mo?” Nandilat ang mga mata niyang singkit at napabagsak ng malakas ang tasa, tumingin siya ng pailalim!

   “Anong sinabi mo? Hinalikan kita?” bago ako sumagot ay napakagat ako ng labi at binasa ito. Napaatras siya papuntang sandalan at kinagat-kagat ang daliri niya. Halatang pilit niyang inaalala ang lahat. – “Iyon lang ba nangyari?” naningkit ang mata ko kahit hindi naman ako singkit, nag-iisip ako ng kasinungalingan, pero habang iniisip iyon ay hindi ko mapigilan matawa.— “Hoy! Ano nakakatawa?” inis niyang sabi.

   “Wala makikiligo na ako, ayoko kasing malala yung nangyari kagabi!” Nanakbo ako sa banyo niya, habang siya patuloy sa pagkatok at kalabog rito, pero hindi ko na pinansin iyon ng makita ko ang kabuuan ng banyo niya. Malaki, maganda at malinis! Hindi ganito ang banyo namin, wala kaming shower, bathtub o maayos na inidoro, at ang pinto ay gawa sa kawayan na sinasandal lang kapag may gagamit, pinakamahirap sa lahat kapag malakas ang ulan at may bagyo ay hindi kami makalabas para gumamit ng banyo.

   Binabad ko ang paa ko sa maligamgam na tubig ng bathtub, wala na rin ang ingay na nagmumula sa pinto at tanging lagaslas ng tubig sa gripo ang naririnig ko. Hindi ko na sinayang ang tsansa at naglublob na ako! Feel at home ang nararamdaman ko kahit pa hindi ako feel ng taong may-ari ng bahay na ito.

   Bumukas ng malakas ang pinto, nawindang ako dahil papalapit na siya sa akin.

    “Hanggang diyan kana lang!” pero lumapit pa rin siya papuntang bathtub. “Huwag kang titingin!” turo ko sa kanya.

  “Bahay ko ito, kaya bakit mo ako pinipigilan? Kung nakita ko na yan bakit mo pa tinatago?” Namewang pa siya at titig na titig. Malinaw ang tubig siguradong mapapansin niya ang hubad kong katawan, wala naman ako choice na hindi maghubad ng damit, dahil wala naman akong dalang extra.

  “Sabing huwag kang titingin. Wala akong suot na kahit ano!” bulyaw ko ng akma pa siya na lalapit, pero lumipat ang tingin niya sa undies kong nakasabit! “Hoy! Dito ka tumingin!” pukaw ko ng atensyon niya.

   “Sabi mo huwag ako tumingin sayo, ngayon gusto mo tignan kita!” humawak siya sa chin niya at hinagod-hagod iyon kahit wala naman siya balbas, naningkit rin ang mata niya lalo, habang tinitignan ang tubig.

  “Basta huwag ka titingin or pumikit ka - At dapat nga magpasalamat ka sa akin.”

    “At bakit naman dapat kita pasalamatan? Hindi porket may nangyari satin paninindigan kita!”

   “Huwag ka ngang assumero, walang nangyari satin at hindi iyon mangyayari dahil ayoko sa matanda!”

    “Anong matanda? Makakatikim ka talaga sa akin?”

   “Basta magpasalamat kana lang dahil inalagaan kita! Puro ka suka kahit tignan mo pa sa labahin mo!”

   “Okay Fine paniniwalaan kita kahit wala akong tiwala sayo! At pakibilisan nagugutom na ako,” lumabas na siya at sinara ang pinto, doon lang ako nakahinga ng husto.

    Sa isang restaurant kami nagpunta, malaking steak ang inorder niya para sa akin at parang iyon na rin ang pinakamahal, gusto kong magtaka ngunit mas ininda ko na lang gutom ko.

     Habang kumakain ako dumulas ang karne sa damit ko na puti pa naman, bago pa niya ako mapansin ay tumayo na agad ako para pumunta sa banyo at basain ito! Dahil puti ang suot ko ay nahirapan akong tanggalin ito! Hanggang may babaing nagbigay sa akin ng wipes, hindi na ako nag-atubili at kinuha ko na.

     Nang matanggal ay lumabas na ako ng banyo! Nawala si Earniel sa lamesa namin, pero nanatili ang mga order namin. Nanlumo ako na iniwan niya ako habang hindi pa ako natatapos kumain. Palapit na ako sa lamesa para maupo ng matanaw ko siya, may kasama siyang babae na satingin ko ay nakita ko na! At kung hindi ako nagkakamali ang babaing nagbigay sa akin ng wipes. Naglakad ako palapit sa kanila para ibalik sa babae ang wipes ng aksidente kong marinig ang pangalan niya.

  Selena

     His old lover and wife, seryoso ang usapan nila, nag-aalangan pa ako kung lalapit ba ako o hindi na, dahil wala naman ako kinalaman sa nakaraan nila.

   Lumipat ang tingin ko sa lalaking palapit at humalik sa labi ni Selena! Nag-ngitian pa ang mga ito at mukang masayang masaya. At kahit pa nakatagilid si Earniel nakita ko ang reaction niya. Bumaba ang tingin niya at kumuyom ang palad na nasa ibabaw ng lamesa.

   Tumalikod na ako at binalikan ang pagkain namin, pero habang nasa tinidor ko ang karne ay sumasagi naman sa isip ko si Earniel, ang reaksyion niya at kahit pa ang halik niya na alam kong hindi para sa akin.

     Nilingon ko sila patayo na ang dalawa, agad din ako tumayo at nilapitan sila. Wala sa isip ko at hindi ko pinalano pero nangyari. My eyes closed when I kissed him! Mabilis lang pero nag-iwan ng parehas sa ekspresyon sa tatlo.

      “Hello…Ms. Selena? I’m Doreena Salvador, Mr. Earniel Lao Fiancé!” Naglahad ako ng palad sa kanya, matapang ang mata kong tumitig sa kanya. Tumayo si Earniel at kinuha ang kamay ko para ibaba, napalingon ako sa kanya na parang ayaw niyang ipahawak ang kamay ng ex niya sa akin.

   “Aalis na kami!” hinila niya ako palabas bago niya pinakawalan ang kamay ko. Galit na galit ang mukha niya. At dire-diretso sa paglalakad. Hinila ko siya kahit pa parang bigat ng katawan niya, tumigil siya sa paglalakad. Ako na mismo ang lumipat at humarap sa kanya, tiningala ko siyang tinitigan.

    “May utang kana naman sa akin!”

   His eyes rolled up, hindi niya ako binigyan ng pansin. Nilampasan niya ako at pumasok siya sa kotse, sumakay na din ako. Nagseat belt siya at saka pinaandar ang kotse.

    “Hindi ka ba magpapasalamat, sinalba kita?”

   “Bakit ako magpapasalamat? Do I look pity? Hindi ko kailangan ng tulong mo!” singhal niya.

   “You have to!” salamat sa diksyonaryong binabasa ko kahit papaano ay may alam akong ingles.— “When I say, sasamahan kita hanggang dulo! Gagawin ko,” bigla siyang nagpreno ng malakas at napauntog ako sa headboard ng sasakyan.

    “Fuck! What are you talking about huh? Mas mauuna pa ako mamatay sayo, paano mo gagawin iyon?” huminga ako ng malalim, nag-iisip ng isasagot dahil hindi ko din alam ang gagawin.

   “Easy lang! Kung hanggang saan ka abutin ay iyon na ang dulo na sinasabi ko!” Nang tignan ko siya ay manghang mangha siya kaya sa isip ko napabilib ko siya.

   “I guess mauuna kang mamatay! Looked at yourself, duguan kana!” pinahid ko ang malagkit na likido na sumapaw na sa kanan kong mata, dugo nga pero his acting na parang wala lang at hindi nag-aalala. So cold-hearted heart. Then I closed my eyes to see what happened.

Gusto ko malaman kung makakaramdam ba siya ng pag-alala o hindi talaga!

 

•