Kabanata 47

Inihatid ako ni Keron sa apartment pagkatapos. Ayaw ko sana dahil naabala ko pa siya sa pagdalo sa event but he strongly insisted kaya wala na akong nagawa nang pasakayin ako nito sa sasakyan niya. Magang maga na ang mga mata ko sa kakaiyak ngunit wala naman akong magawa para pigilan ang mga luha sa patuloy na pag agos nito. Hinang hina ako. I am so damn weak to speak.

Panay ang sulyap ni Keron sa rearview mirror habang nagmamaneho. Ramdam ko ang pag- aalala at ang maraming katanungan sa hitsura niya ngunit nanatili lang din siyang tahimik sa buong biyahe hanggang sa makarating kami sa apartment ko.

"Salamat sa paghatid." Garalgal ang boses na sambit ko. At akmang bababa na sana nang pigilan niya ako gamit ang isang kamay niya.

"Sandali Ze," Usal niya at rinig ko ang pinakawalan niyang malalim na buntong hininga kaya umayos ulit ako ng upo para pakinggan siya.

"Ayaw ko na sanang mangialam sa desisyon mo but just think about my offer last time. Bukas na bukas ang resto ko kung sakali ma