Chapter 3

Dahil sa nangyari nawala ang antok ko, parang naglaho ang alak sa tiyan ko. Hindi ko mawari pero nagsisi ako sa katangahan ko. Bakit ako pumayag sa madumi niyang laro.

Dapat kasi nanahimik nalang ako, dahil pag nagsawa na siyang gawin ang gusto niya sa akin. Iiwan nalang niya ko kung saan.

Nang nag umaga ay bumangon nako kahit gustong gusto kopang matulog. Hindi naman puwede dahil kailangan kong tumulong sa gawaing bahay. Ayaw man nila tito't tita wala na din silang nagawa. Araw araw panaman akong nangungulit na hayaan nalang ako sa gusto kong gawin.

"Good morning Shawn," malanding bati sakin ni Zildjian isang bisexual na lalaki.

Hanga din ako sa lalaking 'to. Kung puwede lang daw araw araw, liligawan niya ko para lang masabi niya na talagang may gusto siya sakin.

May itsura naman si Zildjian. Sa katunayan gwapo 'tong lalaking ito, magmula sa matatangos niyang ilong na bumagay sa mga labi niyang mamula mula at ang kilay niyang ang ayos ng pagkakatubo. Ang bilugan niyang mukha na bumagay din sa katawan niyang katamtaman ang ganda tingin ko malapit na siyang maging 6 footer.

Ewan nga ba dito bat sakin may gusto.

Sa sobrang daldal nga niya minsan pag walang trabaho. Nakuwento na niya lahat ng dapat ikuwento magmula pagkabata niya hanggang sa pano siya nagtrabaho dito.

Pero ang gusto ko talaga sa kuwento niya is di siya tulad ng ibang mga gay/bisexual na hindi naaayon sa panahon. Hindi siya mahilig sa gamit pambabae 'yung tipong natawag lang siyang bisexual dahil nagkagusto siya sa lalaki at babae. Ganun kasimple.

Pero wala pa daw siyang karanasan sa pakikipag relasyon sa lalaki. Dahil takot daw siyang sumugal. Pero pag ako na daw ang magiging boyfriend niya payag na payag daw siya.

Sabi ko nga kay Branden nalang siya. May crush daw siya dun pero ako daw ang gusto niya. Ang gulo niya bahala nga siya.

"Good morning din," sabay kindat ko sakanya. As always kinilig nanaman siya, ewan sabi niya pagdating daw sakin ang rupok rupok niya. Kung hihiling nga daw ako ng kahit ano gagawin niya basta sa akin galing at utos ko daw.

Dumiretso nalang ako sa hardin sa labas at dun ko itinuon ang lahat ng aking atensyon.

Nang lumipas ang oras madami nadin akong nagawa. Nadiligan at naputol ko na din ang ilang mga bagong sibol na mga dahon. Pinapantay ko kasi 'to na pabilog. Kaya ayan kailangan araw araw putulan para hindi na humaba pa.

"Shawn! Meryenda ka muna," malayo palang pero humihiyaw na sa lakas ang boses niya

"Yup! Pababa nalang jan. Salamat Zildjian," nakangiting sambit ko dito.

"Oo nga pala. Kauuwi lang nila ate Liza at kuya Mico. Gusto ka daw makita," namumulang tugon pa niya sakin. Nang hindi ako nagsalita ay patakbo itong umalis sa harapan ko.

'Huh?' Anyare doon? Kunot noong naitanong ko na lamang sa sarili.

Natatawa nalang ako sa nangyari.

"Anong tinatawa mo?" Maangas na tanong ng bagong dating na si Branden.

"Wala," sabay iwas ko ng tingin ng magsalubong ang mga mata namin.

"Wala pala e, ano nababaliw kana? Umalis ka na nga lang dito," sabay kuha ng meryenda na nakalaan para sakin. "Nga pala aalis ako mamaya, alam mona kung anong gagawin," ngumunguyang saad niya pa sakin.

Ano nga bang kailangan kong gawin, edi samahan siya na magpakalasing. Kumbaga alalay niya ko pag lasing na siya ako ang mag uuwi sakanya.

Nang iangat ko ang paningin ko sakanya. Ibang epekto nanaman ang naramdaman ko sa sarili ko. Hindi ko mapaliwanag tuwing nagtatama ang mga mata namin, nagwawala 'tong puso ko.

Habang kumakain ay nakatayo lang ako malapit sakanya. Tinitignan ang bawat kilos niya, bawat pag nguya ng kanyang panga, at ang paggalaw ng adams apple na talagang nakakabighani pagmasdan. Isama mo pa ang umiigting niyang panga. Lalong lalo na ang mapupula niyang mga labi na lagi akong inaakit.

Hanep, ano nanaman nangyayari sakin?

Ilang taon naba simula ng maramdaman koto? Tanda kopa nagsimula ang lahat ng ito ng minsang kinausap niya ko.

---

"Hoy iyakin, lumapit kanga dito hilutin mo 'tong likod ko," sabay hilot niya sa sentido. "S-Sige po kuya," nabibigla man dahil ngayon niya lang ako kinausap ng matino kahit pautos pa ito ay tuwang tuwa nako.

Maamo naman ang mukha ni kuya Branden lalo na ngayong nakapikit siya. Para siyang walang problema kahit bihira lang siyang ngumiti.

"Bilisan mo dito banda 'yung masakit. Loko kasing Clark nayon may araw din siya," turo nito sakin kung saan masakit habang galit na nakatingin kong saan.

Nang hawakan ko na ang balikat ni kuya para masimulan ko ng hilutin ay para akong na paso sa init ng kanyang katawan. Hiniwalay ko agad ang kamay ko sa balikat niya dahil nakaramdam din ako ng kaunting kuryente na dumaloy sa katawan ko ng magdikit ang kamay ko sa balikat niya.

Para akong tuod na nakatayo lang dahil ang lakas ng tambol ng puso ko. Habang tinitignan ang likod ni kuya Branden na kasalukuyang naka pikit na, na naka subsob sa lamesa dito sa kanilang garden.

Nalilito man sa nangyayari sa aking katawan ay sinubukan ko na ulit hawakan ang balikat ni kuya Branden. Nang magdampi na ang mga balat namin ay wala naman akong naramdamang kakaiba.

Patuloy ko lang na hinihilot si kuya ng bigla itong umungol, "S-Shit.. sige pa diinan mo," ungol na bigkas niya sa akin.

Bumilis nanaman ang tambol ng puso ko. Paiba iba ang nararamdamang ko tuwing katabi ko siya. Lalo na ngayong iba ang epekto sakin habang patuloy kong hinihilot si kuya Branden.

Hindi ko mapaliwanag pero natutuwa akong marinig ang ungol niya habang nakapikit na naka paskil sa kanyang mukha ang sarap.

Dahil sa tuwa ay mas pinagbuti ko ang paghilot sa balikat niya.

Bumaba ang hilot ko sa mga braso niyang matikas na sumasabay sa pagbibinata niya.

Nang bigla akong matigilan dahil sumandal siya sa upuan kaya kitang kita ko na ang mga nag uumpisang mahulmang katawan niya. Dahil tanging boxer lang ang suot niya kaya kitang kita ko ang katawan niya. Malaya ko lang itong nakikita habang patuloy ko siyang hinihilot dahil nakapikit naman siya.

"Enjoying the view?" Natatawang tanong niya habang nakapikit. "Kuya?" Nalilitong tanong ko.

"Nahh nothing, I didn't expect that he's a gay," aniya pa.

"Yung Clark poba kuya?" Pagtatanong ko rito.

"Nope. It's you," sabay baling sakin na may mapaglarong ngiti.

Napayuko nalang ako dahil hindi ko alam ang sasabihin ko. Dahil hindi ko naman talaga alam ang sinasabi niya.

"Don't worry, I'm just kidding," natatawang saad nito sabay hawak sa kamay ko. "Stop, ok na," pagpapahinto niya sakin ng hahawakan ko na sana ang hita niya para hilutin.

Natutuwa man dahil para kaming close sa isa't isa ay hindi ko nalang pinansin ang mga sinabi niya. Susulitin ko nalang ang bawat minuto na mabait siya sakin.

"Kuya Branden," nahihiyang tawag ko dito. "Hmm.." nakapikit na usal naman niya.

"Hindi mo na po ako aawayin?" Pagtatanong ko sakanya.

Napamulat ito ng mata sabay tingin sakin ng seryoso, "Alam mo bang inis na inis ako sayo pero wala akong magawa? Ayoko sayo dahil ginugulo motong isip ko, ginugulo mo ang pagkatao ko," seryosong pahayag niya sakin habang seryoso parin na nakatingin sakin.

"Pero wala po akong ginagawa kuya," nalilitong usal ko sakanya sabay yuko.

"Iyon na nga Shawn, wala kang ginagawa pero binabaliw moko," galit na sambit nito sabay tayo at tinalikuran ako.

---

Hanggang ngayon ganito parin ang nararamdaman ko. Walang nagbago.

Ilang beses naba itong nangyare sakin? Hindi kona alam dahil sakanya ko lang naman nararamdaman lahat ng ito.

Anong klaseng sumpa ba ang kinabit niya sakin? Ganoon nalang ba ang galit niya kaya nilagyan niya ako ng sumpa.

"Tinitingin mo?" Mariing tanong niya sakin habang umiinom.

"W-Wala.. sige alis nako," namumulang sambit ko sabay talikod sakanya. Dahil naaakit nanaman ako the way ng pag inom niya.

Habang papasok sa pintuan ay natanaw ko sila tito at tita kasama ng dalawa niyang anak na masayang nagkukuwentuhan sa may sala.

Nakakatuwa na kahit may anak silang sumpungin at pinaglihi sa sama ng loob. Hindi mo mapagkakaila na mababait ang pamilyang ito.

Mabait din naman si Branden. Oo sa iba pero sakin hindi. Kita ko 'yon lalo na sa school. Mayabang nga lang akala mo sakanya ang school. Hindi naman, oo nga share holder ang mga magulang niya pero hindi parin tama ang mga katarantaduhan pinag gagawa niya.

Lalo na pag ako ang nakikita niya. Kaya sa University todo ang iwas ko sakanya dahil kung hindi niya ko papahiyain pagtri-tripan naman niya ko.

Sikat 'yang si Branden sa University. Maliban sa may mga sports siyang sinasalihan madami ding nahuhumaling sakanya. Sikat din siya sa katarantaduhan kahit mga Professor tinatalo niya.

Alam naman ng lahat na sakanila ko nakatira. Kaya ilag din sakin ang mga tao dito sa University dahil takot sila kay Branden.

"Tinatanga mo jan? Tabi nga," naiiritang baling niya sakin sabay bungko pa ng kaniyang balikat.

Naiinis man sa ugaling pinapakita niya ay hinayaan ko nalang.

Kung makakapaghiganti ko sakanya sisiguraduhin kong mag eenjoy ako, at siya naman ang magdudusa.

Hanggang sa may naisip ako na gawin sakanya.

"Tignan lang natin kung tatagal kang hambog ka," mahinang bigkas ko na may nakausling ngiti sa aking mga labi habang tinitignan ang papalayong pigura niya.

"Humanda ka sa akin Branden, dahil sa pagkakataon na ito, hindi laging ikaw ang masusunod dahil ngayong gabi, sisiguraduhin kong ako ang masusunod."