Chapter 21

Lumipas ang mga araw at nakauwi na kami dito sa bahay namin.

Simula ng may aksidenteng nangyari pansin ko na laging wala sa bahay sila mama at papa.

Pansin ko din na hindi na lumalabas ng kwarto si Shawn at bukang-bibig niya ang mga katagang wala siyang kasalanan.

Ilang araw na ang lumipas pero ito parin siya takot na takot sa nangyari. Minsan nga nakikita ko siyang umiiyak ng mag isa.

Araw araw ganun nalang ang ikot ng buhay namin.

Uuwi lang sila mama para tignan kami at pagsabihan si Shawn.

Hindi ko alam kung nakakatulong ang ginagawa nila dahil palagi parin umiiyak si Shawn.

Hindi ko alam kung sinisisi din ba nila si Shawn o hindi.

Pinagbawalan din ako ni papa na lumapit kay Shawn ng hindi ko alam.

Minsang sumuway ako ay nakatikim ako sa kanya ng sakit ng katawan.

Hindi ko alam kung anong nangyayari pero isa lang ang sigurado ako.

Sinisisi nilang lahat si Shawn.

Dahil ang p