Share

Five

last update Last Updated: 2023-10-30 14:26:18

Buong araw akong hindi lumabas ng kuwarto‚ I am so ashamed of what had happened last night. Wala akong mukhang maihaharap sa kaniya at gutom na gutom na ako. Hindi ko nga nagawa ang morning routine ko that’s why my body is unenergized. 

Pasado alas nuwebe na and I think tulog na ang loko. This is may chance para kumain sa baba. Maingat akong lumabas sa kuwarto at sa pagbaba ng hagdanan. I’m trying not to make any sounds at baka makarinig siya‚ at kapag nagkataon... I’m doomed! Pero sa lagay kong ito‚ parang magnanakaw ako. Shit.

Masaya ako nang makapasok sa kusina and I’m even more happier nang may bagong luto na adobong manok. Maybe he cooked for me dahil alam niyang wala akong kain buong araw. Inaya naman niya ako kanina pero tumanggi ako dahil sa hiya.

Nagsimula na akong kumain.

He’s thoughtful‚ I guess.

“Of course I am‚ wife that’s why you should be grateful.” 

Muntik na akong nabilaukan dahil sa gulat. Bakit ba palagi na lang sumusulpot ang lalaking ito? Kabute ba siya? 

“Can you just please stop doing that.” Iritadong sabi ko sa kaniya at nagmamadaling nginunguya ang kinain ko. 

Nahihiya ako pero nilalabanan ko. 

“Doing what?” tanong nito.

“Iyang pasulpot-sulpot mo. Kung may sakit lang ako sa puso‚ maybe inatake na ako.” reklamo ko sa kaniya.

“Chill‚ wife.” ani nito’t umupo sa kabilang silya.

Hindi ako tumingin sa kaniya at itinuloy lang ang pagkain. Right now ninanais ko na lang lamunin ng lupa‚ I can’t stand this. Alam kong nakatingin siya sa akin ngayon. 

“Akala ko talaga tulog ka na.” wala sa sariling sabi. Shit!

“Yet you sneak like a thief.” ani nito sa mapang-asar na tono.

“What?” bigla akong napatingin sa kaniya and there‚ our eyes meet again pero ako na ang unang nagbawi ng tingin.

“Nakita kita‚ sa pagbaba mo pa lang sa hagdanan until you entered here. I was watching at the sala.” saad nito. “Hinintay talaga kitang bumaba.”

“And why is that?” tanong ko at mabilisang tinapos ang pagkain. Nais ko pa sanang magdagdag pero epal ang lalaking ito. 

“’Cause I want to know the reason why you didn’t came out from your room the whole day.” I can sense seriousness in his voice.

“That is none of your business.” sabi ko’t tumayo para hugasan ang pinagkainan ko.

“Is it because of the amazing kiss we shared last night?” tanong nito at ngumiti ng nakaloloko.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa sinabi niyang iyon. 

“Of course not.” Pagtatanggi ko sa kaniya.

“Really?” mapanudyo nitong panghahamon sa akin.

“Yes really.” ani ko at sinimulang hugasan ang pinagkainan.

“Then why you can’t look me in the eyes?” tanong nito naikinakaba ko. This man is driving me crazy.

Pero what’s the point of being ashamed about it‚ right? Like we did it together and it’s just normal for people to do that stuff... like no hard feelings.

“Exactly my point.” bulong nito na ikinatayo ng mga balahibo ko sa batok.

Hindi ko man lang namalayan ang paglapit niya sa akin. “Except for the last phrase.” bulong ulit nito at niyakap ako mula sa likod.

Hindi ako nakagalaw dahil sa ginawa‚ I freeze. I need to get back to my composure and senses‚ this is really disturbing. I took a deep breath. 

“Tumabi ka nga.” mataray kong pagtataboy sa kaniya.

Mas lalo lang nito hinigpitan ang pagkakayakap sa akin‚ “besides‚ we both enjoyed it.” he said and licked my neck.

“Excuse me?” What just he did sends shivers through my spine.

“If you didn’t probably‚ you didn’t respond to me aggressively.” Alam kong may halong panunukso ang tono nito.

“Don’t me! Baka sipain ko iyang bayag mo.” pagbabanta ko sa kaniya at tumawa naman ito.

“Fiesty.” ani nito’t kumalas sa pagkakayakap sa akin. “Good night‚ wife!” 

That man is full of shit! Screw him! But why  does I can’t resist with his touch and gaze. Ghad!

It’s been a week since nakarating ako sa isla na ito and so far‚ it was good despite of the annoyance that I got from Sal. Buti na nga lang at bumalik ito sa Maynila‚ three days ago. 

Gusto ko sanang libutin ang isla pero natatakot ako na baka ako’y maligaw o mahulog sa bangin‚ then it will be the death of me. Of course ayaw kung mangyari iyon‚ sayang ang kagandahan kong ito. 

Hindi na rin naman ako gaanong naboboryo since Nica and I‚ we got along now and she’s fun to be with. Minsan tumutulong ako sa kanila sa pagtanim at paghaharvest ng mga punong-bunga and there’s this one time that I felt so human.

•••

Nagpapahangin ako sa labas ng bahay nang marinig ko si Mang Kadyo na tinatawag ako.

“Yes po?” tanong ko sa kaniya.

“Manghaharvest kami ngayon ng mangga‚ gusto mo bang sumama?” nakangiti nitong tanong sa akin.

Simula no’ng magstay ako rito‚ they treated me nicely and it really warms my heart. Something that I didn’t felt when I’m in Manila. I guess it’s right na‚ it’ll only take few people to make you feel belong and special.

“Sure po.” sagot ko at sumunod sa kaniya.

While I’m here‚ I’m trying to take every opportunity to grow and learn. Maybe this is the valuable lesson which Dad is pertaining to‚ that I need to learn. 

Nakarating kami sa taniman ng mga mangga  at nalula ako dahil hitik na hitik ito ng mga bunga. 

“Marunong ka bang umakyat?” tanong ni Nica sa akin.

“Hindi.” Pag-amin ko sa kaniya.

“Nais mo bang matuto?” nakangiti nitong tanong. 

Kanina pa kasi nakaakyat si Mang Kadyo at ang anak nitong si Samuel habang si Manang Lucing naman ang pumupulot sa mga nahuhulog na bunga.

“Oo‚” nahihiyang saad ko‚ “at baka kako mahirap.”

“Nako! Ano ka ba? Sa isip mo lang iyan mahirap pero ang totoo’y madali lang.” pang-aalo nito sa akin. “Kita mo sina tsong kanina‚ ’di ba mabilis lang nakaakyat? Natatakot ka ba?” tanong nito.

“Oo‚ pero baka kasi mahulog ako.” Pag-aalala ko sa maaaring mangyari.

“Alam mo‚ parte iyan sa pagkatuto. Hindi ka matututo kung hindi mo mararanasan ang paghihirap‚ hindi ka matututo if you hadn’t experienced to fail‚ at mas lalong hindi ka matututo if palagi kang uurong dahil sa takot.” litanya niya sa akin. 

“Alam kong alam mo ito that when you want to learn‚ you are aware of the failures that you might have upon learning‚ and while learning‚ dapat hindi mo iniisip na magfifail ka kasi what you think is what you portray. But the most important is‚ you’re still trying to learn it and since you’ve experienced to fail ay maiaaply mo na sa susunod na pagtry mo ang natutunan sa iyong previous failures like it will stand as a lesson for you‚ like alam mo na kung ano na ang dapat mong gawin.” nakangiti nito sabi sa akin “pero sana naintindihan mo kasi wari ko’y masyadong magulo ang pagkakasabi ko.” dagdag nito at napakamot sa kaniyang batok.

At some point‚ it hit hard as fvck. Parang nabunutan ng tinik ang buhay ko from being blinded by my earthly desires‚ that I do things with just a snap... without trying kasi I know that I'm afraid of failing— that failure represents weakness so I only use money to work things out. I never felt this stupid before‚ but at least I’ve learned something valuable.

“Naintindihan ko and thank you so much!” masayang sabi ko at niyakap siya.

“Ako na magtuturo sa iyo.” Boluntaryo niyang sabi. 

•••

Yes‚ she taught me how to climbed up on the trees. It was stressing at first kasi panay ako nadudulas and I even gained a wound on my left leg and some rashes since I was wearing shorts that time‚ but it was worth the try. That day we able to harvest 12 sacks of mangoes and I am so happy... I felt so productive‚ thanks to them especially‚ Nica and to myself— for trying.

Pumunta ako sa may dalampasigan kasi may hahanapin ako. I’ve noticed kasi that I lost one of my airpods and the last time I used it ay no’ng una kong pag-jogging sa rito. Hindi naman siguro mahirap hanapin iyon since it’s in the shade of black. 

Kanina pa ako pabalik-balik sa pinagtatakbuhan ko no’n but hindi ko talaga mahanap. Shit.

What if it was washed away by the waves? Since the other day ay malakas ang alon? Damn! This is so hopeless.

Wala akong nagawa kaya bumalik na lamang ako sa bahay. It’s already 3:50 pm kaya naisipan ko na lamang na magluto ng hapunan. Everytime na bumabalik si Sal sa Manila ay nagkukusa na akong magluto kahit hindi ako marunong‚ but I’m trying and it’s fun kahit napapaso ako pero ayos lang. 

Nang makapagluto ay kumain na rin ako since gutom na rin naman. Pagkatapos magligpit ay naglakad-lakad ako sa loob ng sala. Pagkaraan ay pumunta ako sa itaas para maligo‚ preparing myself before going to bed.

“This house is so quite.” ani ko sa sarili habang binoblower ang aking basang buhok.

“Not anymore.” Napaigtad ako dahil sa biglang pagsalita nitong kabute.

“I told you already to stop doing that.” inis kong sabi sa kaniya.

“Okay‚” sabi niya habang nakataas ang dalawang braso at tuluyang pumasok sa kuwarto ko.

“How long have you been there?” kunot-noong tanong ko sa kaniya.

“Ngayon lang.” sagot nito at pabagsak na humiga sa kama ko. The nerve of this man!

“Kakarating mo lang?” Nag-aalinlangan kong tanong sa kaniya at pumasok sa cr para ehanger ang ginamit kong tuwalya. 

“Kaninang hapon pa but I slept‚ kakagising ko lang.” narinig kong sagot niya. 

Lumabas ako sa cr‚ nakaupo na ito at ngumiti ng nakaloloko‚ “Why? Did you miss me?”

“Okay‚ maybe the why is more interesting.” seryoso kong sabi sa kaniya. 

Biglang nawala ang ekspresyon sa mukha nito at unti-unting lumapit sa akin. Todo urong naman ako hanggang sa nalapat na ako sa pader. This is not good. He cornered me.

“But you’re more interesting.” ani nito at tiningnan ako nang maigi.

“Tumabi ka nga kasi matutulog na ako.” iritado kong tulak sa kaniya pero gaya lang din sa dati‚ hindi ito natinag.

“Well‚ I’m still sleepy too.” saad nito at nakipagsukatan sa titig ko. 

Nagulat na lang ako nang bigla niya akong buhatin na parang bagong kasal and I am only wearing my nighties. This is so fvcking insane. Maingat niya akong inihiga sa kama‚ I freeze... it seems my entire system just went off. Tanging paghinga ko lang ang aking nagawa. Kinumutan niya ako at huminga sa aking tabi. Ano bang sira mayroon ang lalaking ito?

“Sleep now‚ wife.” ani nito.

Nilingon ko siya at nakapikit na ito. Hindi ko na lang siya kinibo. Tangina‚ paano ako nito makatutulog? 

Naalimpungatan ako dahil sa bigat na nakadagan sa may bandang hita ko. I slowly open my eyes just to see his legs on mine and his arms around my waist. Hindi ako makakilos sa lagay na ito. Marahan kong tinaggal ang braso niya but lalo lang itong humigpit at mas hinila ako palapit sa kaniya. This man is unbelievable‚ who give him the right though? 

Napansin kong medyo nakalilis ang aking suot na nighties at umabot na ito sa bandang puwetan ko and I am not wearing an underwear. Para akong pinipiga sa sitwasyon kong ito. Dahan-dahan kong ibinababa ang suot ko pero hindi ko inaasahan ang paghigpit ulit nito ng yakap sa akin kaya mas lalong tumaas at lantad na ang pwetan ko and aking hinaharap buti na lang at nakatalikod ako sa kaniya‚ but still not good since ’yong hinaharap niya ay nasa pwetan ko and worst nahulog ang comforter sa sahig. Kamalas-malas ko nga naman.

Hanggang sa naramdaman ko na lang ang mainit nitong palad sa may bandang hip bone ko.

“Damn!” bigla kong rinig na mura rito.

And for a moment‚ I freeze. This is so embarrassing. Naka-on pa naman ang ilaw so kitang-kita ang hindi nararapat na makita. 

Ibinaba niya ang suot ko at nagmamadaling pinulot ang comforter‚ he covered it up to me at lumabas. Para tuloy akong lumpia sa ginawa niya.

Ngunit bigla itong bumalik at sumandal sa pintuan‚ “I really want to hug you while sleeping but‚ I didn’t expect that... that it would happen. I’m so sorry.” ani nito at lumabas ulit.

That was close.

Related chapters

  • Lothario Series 1: Blank Oath   Six

    That was very disturbing and inappropriate action. Hindi ko talaga alam that I just did that to her. I know it is the product of my impulsiveness and now‚ I am so ashamed of myself. Unbelievable. It looks like that I’d just taken an advantage to her while being unconscious... oh I despise myself for doing so.But I don’t know how to control myself and resist this strange urge whenever she’s around... kahit no’ng una pa kaming nagkita sa isang college reunion. There’s just this something in her that is so addictive.Napabuntong-hininga na lamang ako sa kawalan. Kasalukuyan akong nakaupo rito sa sala‚ contemplating of what I’ve done. Bigla akong napatingin sa may hagdanan when I heard some footsteps and I know sa kaniya iyon. Nakababa na ito at nagtungo sa kusina and she’s still wearing that nighties. After some minutes ay lumabas siya at nagtungo sa may gawi ko. Maybe she didn’t noticed or see me since the lights are off. I have a tan skin so that adds up that it seems I’m invisible‚

    Last Updated : 2023-10-31
  • Lothario Series 1: Blank Oath   Seven

    Kasalukuyan akong nagpapahangin sa labas ng bahay nang makaramdam akong may nakatingin sa akin. Luminga-linga ako sa paligid pero wala akong makita.What if multo iyon? O hindi kaya’y may masamang taong nakapasok sa islang ito?Kinabahan ako sa aking naisip kaya naglakad ako pabalik nang bigla namang magsalita ang kabute. Putragis talaga ito kahit kailan.“There’s no such thing as that here.” ani nito habang papalapit sa akin‚ ewan ko kung saan galing ito. “At kung mangyaring magkaroon man‚ walang buhay na papalutang-lutang sila sa malawak na karagatan. And what if it’s ghost? Then they’ll taste its sweet second death.” Hindi ko alam kong nagbibiro ba ito o hindi pero nais ko matawa.“You’re too serious.” I said while chucking.Nabigla na lamang ako nang bigla niya ang hinapit. “It is sound so sexy when you do that.” Diretso itong nakatingin sa aking mga mata.“I hate it when strangers just simply touch me as if we’re close.” pagpaparinig ko sa kaniya at nakipaglabanan ng titig.“Ngay

    Last Updated : 2023-10-31
  • Lothario Series 1: Blank Oath   Eight

    Tinahak namin ang daan papasok sa kuweba. Nakasunod lang din ako kay Sal‚ he’s lighting our way using the flashlight. Tanging yabag at tunog lang ng hangin ang naririnig ko. Hindi ko inakala na this is a way going to somewhere I don’t know. Unti-unti ko ng nababanaag ang silaw sa kabilang dulo.Inilagay ko sa ibabaw ng aking mga mata ang aking kaliwang kamay panangga sa silaw ng araw. Then naramdaman ko ang paghawak ni Sal sa isa kong kamay at iginiya sa gilid.“This is the entrance to my so called paradise‚ Sephora.” nakangiti nitong sabi at lumingon sa akin. “Kung may higit pang word sa salitang paraiso‚ I will call it that way.” namamangha kong tugon.Akala ko sa mga kuwento’t pelikula lang nag-eexist ang ganitong mga lugar. A hidden place where no one knows it existed... this is mesmerizing.Tinahak namin ang daan pababa‚ para kaming nagha-hike sa lagay na ito. May nakikita akong mga ibon na ngayon ko pa lang nakita gayon na rin ang ibang punong-kahoy.“Anong kahoy iyan?” I point

    Last Updated : 2023-10-31
  • Lothario Series 1: Blank Oath   Nine

    Patuloy lang ang pagsanib ng amin mga labi habang ang kaniyang mga kamay nagsimula ng gumapang sa aking katawan and it shivers me big time. Bigla siyang huminto at tinitigan ako‚ “Are you really sure about this? Kasi kung hindi‚ I’ll stop.” seryosong saad nito.Imbis na sumagot ay kinabig ko na lang ang kaniyang batok upang magsanib muli ang aming mga labi. His lips are addicting! Mas hinapit niya ako and I can feel this arousing heat between us.Napaliyad ako nang lumapat ang kaniyang kamay sa kaliwa kong dibdib at pinisil-pisil ’yon. Kahit may suot pa akong bra ay ramdam ko ang init ng kaniyang palad. He unclipped my bra‚ to give himself more access to my breast‚ at mas napaliyad pa ako when I feel the warmth of his hand. Nakababaliw. Naglakbay na ang kaniyang mga labi papunta sa aking tainga‚ he sucked my earlobe naikinaungol ko. This is fvcking insane! Bigla niyang ipinalit ang puwesto namin. Ipinaupo niya ako sa gilid ng pool‚ habang hinahalikan ang aking leeg... he left wet ki

    Last Updated : 2023-10-31
  • Lothario Series 1: Blank Oath   Ten

    Isang linggo na ang nakaraan simula nang may mangyari sa amin ni Sal at gaya pa rin sa dati kung patunguhan ko siya. Hindi ako maghahabol o mag-iiba dahil lang siya ang nakauna‚ wala rin namang nawala sa akin dahil wala siyang nakuha mula sa akin. Dumating ’yong anak nina Manang Lucing na si Samuel— ’yong naghatid sa akin dito sa isla na isa palang bombero sa Manila. Nagplano sila na magbeach volleyball para hindi raw kami mabuburyo. Tumutulong ako ngayon nina Nica at Manang Lucing sa paghahanda ng makakain na dadalhin doon sa tabing-dagat. “Hindi ka pa gaanong marunong magluto‚ Ineng hano?” Biglang tanong ni Manang Lucing sa akin. “Si Tiyang naman.” ani ni Nica sa tiyahin at siniko ito. “Nagtanong lang naman ako.” Gumanti naman ito ng siko sa pamangkin. Ngumiti ako sa kanila‚ “Lumaki po kasi akong walang ina at hindi po ako gaanong pinapatulong niya kapag nagluluto siya.” sabi ko sa kanila. “Saan ba ang ina mo‚ Ineng?” Puno kuryusidad ang mga mata nito. “Namatay po no’ng ip

    Last Updated : 2023-11-01
  • Lothario Series 1: Blank Oath   Eleven

    “Ni minsan ba’y hindi kayo dinalaw ng signal dito?” tanong ko at pilit pang ihaba ang aking braso habang dala-dala ang cellphone.Kasalukuyan kaming nasa itaas ng punong mangga ni Nica‚ pero hindi talaga ako makahagilap ng punyawang signal.“Wala talaga.” Umiiling-iling na tugon nito. “Bakit naghahanap ka ng signal?”“Nais ko sanang kumustahin si dad.” sabi ko.Napansin ko ang lungkot sa mga mata nito at pagkaraa’y nagliwanag ang mukha.“Pero alam mo‚ may nasabi sa akin si Samuel no’n na may kaunting signal roon sa may pangpang.” masayang aniya.Tatlong araw na nang umalis si Samuel papuntang Manila at sumama si Sal sa kaniya na masama ang loob dahil sa ginawa kong pagbitin sa kaniya.“Sasamahan mo ba ako?” tanong ko sa kaniya.“Oo naman.” nakangiting anito at nauna nang bumaba.Kasalukuyan naming binabagtas ang daan sa naturang pangpang. I can smell and feel the salty air. This is relaxing. Malapit na kami sa aming pupuntahan nang may marinig kaming kaluskos at mga yabag. Maagap kong

    Last Updated : 2023-11-02
  • Lothario Series 1: Blank Oath   Twelve

    Nag-aagahan kami ni Sal dito sa veranda ng kuwarto niya. This is the first time na makapasok ako sa lunggaan niyang ito.“Wife‚ I will bring you to Manila for two days.” saad nito at nabilaukan ako.“Really?” Alam kong masaya ako sa part na ito.“Yes. My grandparents will held a party and I want to take you there.” pag-inform nito sa akin.“Mamemeet ko ba si dad?” tanong ko.“Depende kung pupunta siya roon.” aniya at sumubo ng pagkain.“Aanhin ko naman ang pagpunta ron kung hindi ko alam kung makikita ko si dad.” nakanguso kong saad.“There’s a possibility na magkikita kayo ng ama and apart from that‚ you’ll meet my family.” nakangisi nitong turan.“Anong pake ko sa pamilya mo?” inis kong anas.Nakita kong kumunot ang noo nito‚ “they’re also your family. You’re my wife‚ remember?” aniya at iniemphasize ang salitang WIFE... ganiyan na lang siya palagi parang tanga lang. “Okay‚ sasama ako sa iyo.” sagot ko na ikinangiti naman niya. Tuso talaga ang langya. Huminto ang sasakyang minaman

    Last Updated : 2023-11-02
  • Lothario Series 1: Blank Oath   Thirteen

    Nasa kuwarto pa ako habang nag-aayos sa aking sarili. Ako na lang ang nandito kasi pinauna ko ng bumaba si Sal sa party ’pagkat kakailanganin naman siya roon. Nagsusuot na ako ng hikaw nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa si Law.“Wow! You look great!” pagpupuri nito sa akin.I am wearing a silky red backless dress na may mahabang slit na hanggang hita paired with silver ankle strap heels.“Thank you. It’s been awhile since the last time I attended a party.” bulaslas ko sa kaniya at ipinagpatuloy ang ginawa.“It’s okay. I know you’ll do great.” nakangiti nitong saad at kinintilan ng halik ang buhok ko. “Let’s go.” aya niya nang matapos ako sa pag-aayos.Dumaan kami sa kuwarto ni Marcin bago dumulog sa party. Nagmamasid lang kami sa maraming bisitang narito nang namataan ko si Sal na may kausap ngunit may babaeng nakalingkis sa kaniya na ikinataas ng kilay ko. “She’s the ex-girlfriend.” biglang saad ni Rolex at inangkla niya ang kamay ko sa kaniyang braso. “Anyway‚ you look stunn

    Last Updated : 2023-11-02

Latest chapter

  • Lothario Series 1: Blank Oath   Twenty-Three

    “Wait for my cue.” Czarwen commanded. Nasa mission siya ngayon together with her subordinates‚ and that is to rescue Sal and Sephora.Pasimple siyang lumipat sa pinagkukublihan ni Lorcan na kagaya niya ay nagmamasid din sa paligid ng warehouse. Hindi naman sila gaanong halata dahil gabi. She waited for one week para gawin ang naturang mission para maisahan niya ang big boss.“We’re all in position‚ chief.” Narinig niyang pag-inporma ni China mula sa kaniyang earpiece.“Okay‚ standby.” utos niya habang inaayos ang suot na bulletproof vest.“Thank you.” Napabaling siya kay Lorcan na siyang nagsalita. “For what?” matabang niyang tanong.“For doing this‚ saving Sal and Sephora. Alam kong galit ka pa but still‚ nais mo pa rin silang iligtas. So‚ thank you.” pahayag ni Lorcan at ngumiti.“You don’t have to be thankful. This is my job. Besides‚ I’m only saving the couple ’cause naaawa na ako kay Salmeria. She doesn’t deserve what she’s into right now.” seryoso niyang tugon kay Lorcan at n

  • Lothario Series 1: Blank Oath   Twenty-Two

    Naalimpungatan si Sal sa pagyugyug ng kung sino sa kaniya‚ pagmulat niya ay bumungad sa kaniya ang mukha ni Emrie na siyang gumising pala sa kaniya.“8:30 na‚ we need to get ready.” sabi nito at naunang lumabas sa tent. Sumunod siya sa pinsan at naabutan niya si Rolex na nakatingin sa binoculars nito. “Anong mga nangyari while I’m asleep?” tanong niya kay Rolex at hiniram ang binoculars mula rito at siya naman ang sumilap.“Nothing exciting.” Naboboryong sabi ni at umupo sa nakausling malaking ugat.Maliwanag at malaki ang buwan kaya nababanaag niya ang mga galaw ng kasama. Ito lang ang tanging ilaw nila para hindi mahalata ng mga kalaban na nandoon sila’t nagmamanman. “Ready na kayo?” tanong niya sa dalawa na nakatingin sa kaniya.“Kanina pa. Hinihintay ka lang namin na magbigay ng go signal.” Nakangising usal ni Rolex habang inaayos ang suot nitong earpiece.Wala sa sariling napangiti siya‚ napakamaasahan talaga ng mga pinsan niya lalo na sa mga ganitong bagay.ALAS 8:45 NANG mag

  • Lothario Series 1: Blank Oath   Twenty-One

    Kanina niya pa pinupukpuk ang pintong gawa sa metal. Namumula‚ namamanhid at may kaunting gasgas na ang kaniyang mga kamay dahil sa ginawa.“Palabasin ninyo ako!” sigaw niya sa mga taong nasa labas nitong pinagkukulungan sa kaniya. Paos na paos na ang kaniyang boses pero pilit ko pa rin siyang lumaban. Gusto ko pang makita ang asawa ko. Sigaw ng isang bahagi ng utak niya.Hindi niya alam na ang simpleng pagsama niya sa taong iyon ay ito kinahihinatnan. Ang dami niyang taong pero hindiniya masagot-sagot. Naguguluminhan na siya ng sobra! Apart of her is regretting why she believed that person. Sana wala siya sa sitwasyong kinakaharap niya ngayon.ΩNagising siya dahil sa boses na tumatawag sa kaniya mula sa labas. Mabilis siyang bumangon at nagtungo sa may balkonahe nitong kuwarto niya upang silipin ang tumatawag sa kaniya. The is familiar. She thought.“Sephora.” wari nagliwanag ang mukha nito nang makita ang babae.“Bakit?” tanong niyang habang kinusot-kusot ang mga mata dahil sa ant

  • Lothario Series 1: Blank Oath   Twenty

    “Dad‚ why did you brought her here?” Naguguluhan niyang kompronta sa ama.“You don’t want to see and spend time with your daughter?” May pang-uusig ang tono ng boses ng kaniyang ama.“It’s not like that. I’ve been longing for my daughter too ngunit hindi muna sa ngayon kasi‚ things are way too complicated and I don’t want my daughter to get involved sa nangyayari. Kung matutunugan ng mga kalaban baka kunin siya sa akin. Mas lalong hindi ko kakayanin ’yon.” He wanted to cry but ayaw niyang mahalata ng kaniyang anak at baka magtaka ito. Bumuntong-hininga ang kaniyang ama at tinapik-tapik ang kaniyang balik. Magkatabi silang nakaupo sa bar counter habang ang kaniyang anak ay katabi si Rolex sa mini-couch. “I get it son. But huwag mong ipagkakait sa anak mo ’yong pangangalaga ng isang magulang ’cause my granddaughter needs it. Hindi pa magagawa ni Sephora ang obligasyon niya sa anak n’yo‚ kaya ikaw muna ang pumuno no’n... sa ngayon.” Nilingon niya ang bata na masayang nakikipagkuwentuha

  • Lothario Series 1: Blank Oath   Nineteen

    Nanginginig ang kaniyang mga kamay habang nakatingin sa hawak na mga litratong kuha sa inatasang secret agent ng kaniyang pinsan.Poot‚ galit‚ pagkamuhi— para siyang bulkan na kahit anumang oras ay puputok na. Kanina pa niya tinutunga ang bote ng alak‚ hindi pait ng alak ang kaniyang nalalasahan kundi pait ng pagkamuhi. Pahigpit nang pahigpit ang pagkakahawak niya sa bote habang nakatiim-bagang na nakatingin sa mga taong nasa litrato. Biglang nabasag ang bote sa sarili niyang kamay— ngunit hindi siya nakaramdam ng sakit kahit tumutulo na ang dugo mula sa kaniyang palad na nahiwa ng mga bubog.Nangungulila na siya sa kaniyang asawa ngunit magpahanggang ngayon ay wala pa rin siyang mahagilap na lead mula kay Czarwen.Mapait siyang napangiti nang maalala ang nangyari the day before nagpunta siya sa Manila.ΩI’VE been long contemplating about this. Tinitingnan ko kasi nang mabuti ang bawat angulo at kung anong mga maaaring mangyari o kahihinatnan nito. Actually‚ I really pity my wife

  • Lothario Series 1: Blank Oath   Eighteen

    “Mag-iisang buwan na pero hindi pa rin umuuwi si Sal.” Nanghihina kong usal.Araw-araw akong naghihintay sa kaniya rito‚ but only the waves have reached the shore‚ only the birds returned to its nest. Bakit wala pa siya? Hindi ko alam kung ayos lang ba ang lagay niya roon‚ wala akong balita... sobrang pag-aalala ang nararamdaman ko. Nais kong umiyak‚ nais kong sumigaw... nakababaliw‚ nakatatampo!Naramdaman ko ang kamay na tumatapik sa aking balikat. Nilingon ko siya at mapait na ngumiti. “Maybe he don’t want me anymore.” Naiiyak kong sabi kay Nica. “Maybe he’s tired of having me with this kind of state.” Tumabi siya sa akin at tiningnan ako sa mga mata‚ “Kung naging pagod siya sa kalagayan mong iyan‚ hindi sana siya ganito kapursigido na pabalik-balik sa Manila upang asikasuhin ang mga bagay na naiwan mo roon.” seryosong usal nito.“Mag-iisang buwan na‚ Nica pero hindi siya nagpaparamdam sa akin. Para akong tanga rito na naghihintay sa kaniya araw-araw pero ni anino niya’y hindi lu

  • Lothario Series 1: Blank Oath   Seventeen

    Someone“ANG SIMPLE-SIMPLE NG PINAPAGAWA KO SA IYO PERO HINDI MO MAAYOS-AYOS!” galit kong bulyaw sa taong nakayukong nakatayo sa aking harap.“B-Boss‚ ang h-hirap ko kasi m-makatyempo. Ang higpit ng bantay sa kaniya.” nauutal na tugon nito habang nakayuko pa rin.“Itumba mo! Kasimple-simple niyan! I didn’t hired and pay you for nothing!” madiinan kong sumbat sa kaniya. Tumingin ito sa akin‚ “Alam ko. But give me some time... inaaral ko pa ang bawat galaw nila.” seryosong saad nito “Kaunti na lang... kaunti na lang at matutuloy na ang mga plano mo.” “Kung gano’n siguraduhin mo lang na hindi ka papalpak. I can’t stand losing any of my men anymore. Alam mo naman iyan‚ ’di ba?” Matalim ang mga tinging ipinukol ko sa kaniya.Tumango ito sa akin at sinenyasan ko ng umalis. Ang lahat ay nakaplano na pero kupad-kupad ng kilos nila. Pambihira! Nangangati na akong mapasakamay siya‚ kating-kati na!Napatingin ako sa pinto nang marinig na bumukas ito. Napangiti ako nang makita kung sino ang p

  • Lothario Series 1: Blank Oath   Sixteen

    Magkasabay kaming bumaba ni Sal upang magbreakfast. Naabutan namin sa dining hall ang pamilya ni Sal na nag-aalmusal pero may mga hindi pa ukupadong bangko. Tulog pa siguro ang iba.Napag-alaman ko kagabi na may isa pa silang pinsan na nasa abroad at ang mga magulang nila’y busy sa mga negosyo kaya hindi nakarating ang mga ito.“Good morning po sa inyong lahat.” bati ko sa kanilang lahat.Ipinaghila ako ni Sal ng upuan at umupo na rin siya sa tabi ko.“Naks‚ napakagentleman naman ata natin ngayon.” tukso ni Emrie na nakangising nakatingin sa aming dalawa.“You two had sex last night‚ right?” tanong ni Czarwen. Nasamid ako sa itinuran niyang iyon.“I guess I’m right.” ani na naman nito nang walang makuhang sagot sa aming dalawa at kumain ulit.“Was it good?” biglang tanong ni Rath na nakangisi rin.Ramdam ko ang init sa aking mga pisngi. This family is really weird.Lupa bumuka ka at lamunin mo ako. Bilis!“Stop putting her in the hot seat.” sabi ng isang matandang babae na hindi ko n

  • Lothario Series 1: Blank Oath   Fifteen

    Pabagsak akong humiga sa aking kama. Kakauwi lang namin ni Sal mula Manila at hindi ko alam kung ano pero there’s something missing parang masaya ako na hindi. Siguro dahil hindi ko nakita si dad sa party or the confusions that I get dahil parang may ipinapahiwatig silang hindi ko alam kung ano. One thing is for sure‚ this shit is driving me crazy. “Are you okay?” napaigtad ako sa biglang nagtanong.“Ikaw talaga, hindi ka marunong kumatok.” inis kong sabi sa kaniya.“I’m not use to it.” tugon nito at sumandal sa pintuan.“Ano na lang purpose ng pinto kung ganiyan.” sambit ko.“To make sure no one enters when we’re making love.” nakangisi nitong usal at kinindatan ako.“Puro na lang kabulastugan ’yang iniisip mo.” iritado kong sabi “Umalis ka nga.”Tumawa ito at lumapit sa akin tsaka umupo sa gilid ng kama‚ “Pero ito... are you okay‚ wife?” tanong nito at may nababanaag akong pag-aalala sa kaniyang mga mata.Bumuntong-hininga ako‚ “I don’t know.” “Just like what I’ve thought.” anito

DMCA.com Protection Status