Magkasabay kaming bumaba ni Sal upang magbreakfast. Naabutan namin sa dining hall ang pamilya ni Sal na nag-aalmusal pero may mga hindi pa ukupadong bangko. Tulog pa siguro ang iba.Napag-alaman ko kagabi na may isa pa silang pinsan na nasa abroad at ang mga magulang nila’y busy sa mga negosyo kaya hindi nakarating ang mga ito.“Good morning po sa inyong lahat.” bati ko sa kanilang lahat.Ipinaghila ako ni Sal ng upuan at umupo na rin siya sa tabi ko.“Naks‚ napakagentleman naman ata natin ngayon.” tukso ni Emrie na nakangising nakatingin sa aming dalawa.“You two had sex last night‚ right?” tanong ni Czarwen. Nasamid ako sa itinuran niyang iyon.“I guess I’m right.” ani na naman nito nang walang makuhang sagot sa aming dalawa at kumain ulit.“Was it good?” biglang tanong ni Rath na nakangisi rin.Ramdam ko ang init sa aking mga pisngi. This family is really weird.Lupa bumuka ka at lamunin mo ako. Bilis!“Stop putting her in the hot seat.” sabi ng isang matandang babae na hindi ko n
Pabagsak akong humiga sa aking kama. Kakauwi lang namin ni Sal mula Manila at hindi ko alam kung ano pero there’s something missing parang masaya ako na hindi. Siguro dahil hindi ko nakita si dad sa party or the confusions that I get dahil parang may ipinapahiwatig silang hindi ko alam kung ano. One thing is for sure‚ this shit is driving me crazy. “Are you okay?” napaigtad ako sa biglang nagtanong.“Ikaw talaga, hindi ka marunong kumatok.” inis kong sabi sa kaniya.“I’m not use to it.” tugon nito at sumandal sa pintuan.“Ano na lang purpose ng pinto kung ganiyan.” sambit ko.“To make sure no one enters when we’re making love.” nakangisi nitong usal at kinindatan ako.“Puro na lang kabulastugan ’yang iniisip mo.” iritado kong sabi “Umalis ka nga.”Tumawa ito at lumapit sa akin tsaka umupo sa gilid ng kama‚ “Pero ito... are you okay‚ wife?” tanong nito at may nababanaag akong pag-aalala sa kaniyang mga mata.Bumuntong-hininga ako‚ “I don’t know.” “Just like what I’ve thought.” anito
Magkasabay kaming bumaba ni Sal upang magbreakfast. Naabutan namin sa dining hall ang pamilya ni Sal na nag-aalmusal pero may mga hindi pa ukupadong bangko. Tulog pa siguro ang iba.Napag-alaman ko kagabi na may isa pa silang pinsan na nasa abroad at ang mga magulang nila’y busy sa mga negosyo kaya hindi nakarating ang mga ito.“Good morning po sa inyong lahat.” bati ko sa kanilang lahat.Ipinaghila ako ni Sal ng upuan at umupo na rin siya sa tabi ko.“Naks‚ napakagentleman naman ata natin ngayon.” tukso ni Emrie na nakangising nakatingin sa aming dalawa.“You two had sex last night‚ right?” tanong ni Czarwen. Nasamid ako sa itinuran niyang iyon.“I guess I’m right.” ani na naman nito nang walang makuhang sagot sa aming dalawa at kumain ulit.“Was it good?” biglang tanong ni Rath na nakangisi rin.Ramdam ko ang init sa aking mga pisngi. This family is really weird.Lupa bumuka ka at lamunin mo ako. Bilis!“Stop putting her in the hot seat.” sabi ng isang matandang babae na hindi ko n
Someone“ANG SIMPLE-SIMPLE NG PINAPAGAWA KO SA IYO PERO HINDI MO MAAYOS-AYOS!” galit kong bulyaw sa taong nakayukong nakatayo sa aking harap.“B-Boss‚ ang h-hirap ko kasi m-makatyempo. Ang higpit ng bantay sa kaniya.” nauutal na tugon nito habang nakayuko pa rin.“Itumba mo! Kasimple-simple niyan! I didn’t hired and pay you for nothing!” madiinan kong sumbat sa kaniya. Tumingin ito sa akin‚ “Alam ko. But give me some time... inaaral ko pa ang bawat galaw nila.” seryosong saad nito “Kaunti na lang... kaunti na lang at matutuloy na ang mga plano mo.” “Kung gano’n siguraduhin mo lang na hindi ka papalpak. I can’t stand losing any of my men anymore. Alam mo naman iyan‚ ’di ba?” Matalim ang mga tinging ipinukol ko sa kaniya.Tumango ito sa akin at sinenyasan ko ng umalis. Ang lahat ay nakaplano na pero kupad-kupad ng kilos nila. Pambihira! Nangangati na akong mapasakamay siya‚ kating-kati na!Napatingin ako sa pinto nang marinig na bumukas ito. Napangiti ako nang makita kung sino ang p
“Mag-iisang buwan na pero hindi pa rin umuuwi si Sal.” Nanghihina kong usal.Araw-araw akong naghihintay sa kaniya rito‚ but only the waves have reached the shore‚ only the birds returned to its nest. Bakit wala pa siya? Hindi ko alam kung ayos lang ba ang lagay niya roon‚ wala akong balita... sobrang pag-aalala ang nararamdaman ko. Nais kong umiyak‚ nais kong sumigaw... nakababaliw‚ nakatatampo!Naramdaman ko ang kamay na tumatapik sa aking balikat. Nilingon ko siya at mapait na ngumiti. “Maybe he don’t want me anymore.” Naiiyak kong sabi kay Nica. “Maybe he’s tired of having me with this kind of state.” Tumabi siya sa akin at tiningnan ako sa mga mata‚ “Kung naging pagod siya sa kalagayan mong iyan‚ hindi sana siya ganito kapursigido na pabalik-balik sa Manila upang asikasuhin ang mga bagay na naiwan mo roon.” seryosong usal nito.“Mag-iisang buwan na‚ Nica pero hindi siya nagpaparamdam sa akin. Para akong tanga rito na naghihintay sa kaniya araw-araw pero ni anino niya’y hindi lu
Nanginginig ang kaniyang mga kamay habang nakatingin sa hawak na mga litratong kuha sa inatasang secret agent ng kaniyang pinsan.Poot‚ galit‚ pagkamuhi— para siyang bulkan na kahit anumang oras ay puputok na. Kanina pa niya tinutunga ang bote ng alak‚ hindi pait ng alak ang kaniyang nalalasahan kundi pait ng pagkamuhi. Pahigpit nang pahigpit ang pagkakahawak niya sa bote habang nakatiim-bagang na nakatingin sa mga taong nasa litrato. Biglang nabasag ang bote sa sarili niyang kamay— ngunit hindi siya nakaramdam ng sakit kahit tumutulo na ang dugo mula sa kaniyang palad na nahiwa ng mga bubog.Nangungulila na siya sa kaniyang asawa ngunit magpahanggang ngayon ay wala pa rin siyang mahagilap na lead mula kay Czarwen.Mapait siyang napangiti nang maalala ang nangyari the day before nagpunta siya sa Manila.ΩI’VE been long contemplating about this. Tinitingnan ko kasi nang mabuti ang bawat angulo at kung anong mga maaaring mangyari o kahihinatnan nito. Actually‚ I really pity my wife
“Dad‚ why did you brought her here?” Naguguluhan niyang kompronta sa ama.“You don’t want to see and spend time with your daughter?” May pang-uusig ang tono ng boses ng kaniyang ama.“It’s not like that. I’ve been longing for my daughter too ngunit hindi muna sa ngayon kasi‚ things are way too complicated and I don’t want my daughter to get involved sa nangyayari. Kung matutunugan ng mga kalaban baka kunin siya sa akin. Mas lalong hindi ko kakayanin ’yon.” He wanted to cry but ayaw niyang mahalata ng kaniyang anak at baka magtaka ito. Bumuntong-hininga ang kaniyang ama at tinapik-tapik ang kaniyang balik. Magkatabi silang nakaupo sa bar counter habang ang kaniyang anak ay katabi si Rolex sa mini-couch. “I get it son. But huwag mong ipagkakait sa anak mo ’yong pangangalaga ng isang magulang ’cause my granddaughter needs it. Hindi pa magagawa ni Sephora ang obligasyon niya sa anak n’yo‚ kaya ikaw muna ang pumuno no’n... sa ngayon.” Nilingon niya ang bata na masayang nakikipagkuwentuha
Kanina niya pa pinupukpuk ang pintong gawa sa metal. Namumula‚ namamanhid at may kaunting gasgas na ang kaniyang mga kamay dahil sa ginawa.“Palabasin ninyo ako!” sigaw niya sa mga taong nasa labas nitong pinagkukulungan sa kaniya. Paos na paos na ang kaniyang boses pero pilit ko pa rin siyang lumaban. Gusto ko pang makita ang asawa ko. Sigaw ng isang bahagi ng utak niya.Hindi niya alam na ang simpleng pagsama niya sa taong iyon ay ito kinahihinatnan. Ang dami niyang taong pero hindiniya masagot-sagot. Naguguluminhan na siya ng sobra! Apart of her is regretting why she believed that person. Sana wala siya sa sitwasyong kinakaharap niya ngayon.ΩNagising siya dahil sa boses na tumatawag sa kaniya mula sa labas. Mabilis siyang bumangon at nagtungo sa may balkonahe nitong kuwarto niya upang silipin ang tumatawag sa kaniya. The is familiar. She thought.“Sephora.” wari nagliwanag ang mukha nito nang makita ang babae.“Bakit?” tanong niyang habang kinusot-kusot ang mga mata dahil sa ant
“Wait for my cue.” Czarwen commanded. Nasa mission siya ngayon together with her subordinates‚ and that is to rescue Sal and Sephora.Pasimple siyang lumipat sa pinagkukublihan ni Lorcan na kagaya niya ay nagmamasid din sa paligid ng warehouse. Hindi naman sila gaanong halata dahil gabi. She waited for one week para gawin ang naturang mission para maisahan niya ang big boss.“We’re all in position‚ chief.” Narinig niyang pag-inporma ni China mula sa kaniyang earpiece.“Okay‚ standby.” utos niya habang inaayos ang suot na bulletproof vest.“Thank you.” Napabaling siya kay Lorcan na siyang nagsalita. “For what?” matabang niyang tanong.“For doing this‚ saving Sal and Sephora. Alam kong galit ka pa but still‚ nais mo pa rin silang iligtas. So‚ thank you.” pahayag ni Lorcan at ngumiti.“You don’t have to be thankful. This is my job. Besides‚ I’m only saving the couple ’cause naaawa na ako kay Salmeria. She doesn’t deserve what she’s into right now.” seryoso niyang tugon kay Lorcan at n
Naalimpungatan si Sal sa pagyugyug ng kung sino sa kaniya‚ pagmulat niya ay bumungad sa kaniya ang mukha ni Emrie na siyang gumising pala sa kaniya.“8:30 na‚ we need to get ready.” sabi nito at naunang lumabas sa tent. Sumunod siya sa pinsan at naabutan niya si Rolex na nakatingin sa binoculars nito. “Anong mga nangyari while I’m asleep?” tanong niya kay Rolex at hiniram ang binoculars mula rito at siya naman ang sumilap.“Nothing exciting.” Naboboryong sabi ni at umupo sa nakausling malaking ugat.Maliwanag at malaki ang buwan kaya nababanaag niya ang mga galaw ng kasama. Ito lang ang tanging ilaw nila para hindi mahalata ng mga kalaban na nandoon sila’t nagmamanman. “Ready na kayo?” tanong niya sa dalawa na nakatingin sa kaniya.“Kanina pa. Hinihintay ka lang namin na magbigay ng go signal.” Nakangising usal ni Rolex habang inaayos ang suot nitong earpiece.Wala sa sariling napangiti siya‚ napakamaasahan talaga ng mga pinsan niya lalo na sa mga ganitong bagay.ALAS 8:45 NANG mag
Kanina niya pa pinupukpuk ang pintong gawa sa metal. Namumula‚ namamanhid at may kaunting gasgas na ang kaniyang mga kamay dahil sa ginawa.“Palabasin ninyo ako!” sigaw niya sa mga taong nasa labas nitong pinagkukulungan sa kaniya. Paos na paos na ang kaniyang boses pero pilit ko pa rin siyang lumaban. Gusto ko pang makita ang asawa ko. Sigaw ng isang bahagi ng utak niya.Hindi niya alam na ang simpleng pagsama niya sa taong iyon ay ito kinahihinatnan. Ang dami niyang taong pero hindiniya masagot-sagot. Naguguluminhan na siya ng sobra! Apart of her is regretting why she believed that person. Sana wala siya sa sitwasyong kinakaharap niya ngayon.ΩNagising siya dahil sa boses na tumatawag sa kaniya mula sa labas. Mabilis siyang bumangon at nagtungo sa may balkonahe nitong kuwarto niya upang silipin ang tumatawag sa kaniya. The is familiar. She thought.“Sephora.” wari nagliwanag ang mukha nito nang makita ang babae.“Bakit?” tanong niyang habang kinusot-kusot ang mga mata dahil sa ant
“Dad‚ why did you brought her here?” Naguguluhan niyang kompronta sa ama.“You don’t want to see and spend time with your daughter?” May pang-uusig ang tono ng boses ng kaniyang ama.“It’s not like that. I’ve been longing for my daughter too ngunit hindi muna sa ngayon kasi‚ things are way too complicated and I don’t want my daughter to get involved sa nangyayari. Kung matutunugan ng mga kalaban baka kunin siya sa akin. Mas lalong hindi ko kakayanin ’yon.” He wanted to cry but ayaw niyang mahalata ng kaniyang anak at baka magtaka ito. Bumuntong-hininga ang kaniyang ama at tinapik-tapik ang kaniyang balik. Magkatabi silang nakaupo sa bar counter habang ang kaniyang anak ay katabi si Rolex sa mini-couch. “I get it son. But huwag mong ipagkakait sa anak mo ’yong pangangalaga ng isang magulang ’cause my granddaughter needs it. Hindi pa magagawa ni Sephora ang obligasyon niya sa anak n’yo‚ kaya ikaw muna ang pumuno no’n... sa ngayon.” Nilingon niya ang bata na masayang nakikipagkuwentuha
Nanginginig ang kaniyang mga kamay habang nakatingin sa hawak na mga litratong kuha sa inatasang secret agent ng kaniyang pinsan.Poot‚ galit‚ pagkamuhi— para siyang bulkan na kahit anumang oras ay puputok na. Kanina pa niya tinutunga ang bote ng alak‚ hindi pait ng alak ang kaniyang nalalasahan kundi pait ng pagkamuhi. Pahigpit nang pahigpit ang pagkakahawak niya sa bote habang nakatiim-bagang na nakatingin sa mga taong nasa litrato. Biglang nabasag ang bote sa sarili niyang kamay— ngunit hindi siya nakaramdam ng sakit kahit tumutulo na ang dugo mula sa kaniyang palad na nahiwa ng mga bubog.Nangungulila na siya sa kaniyang asawa ngunit magpahanggang ngayon ay wala pa rin siyang mahagilap na lead mula kay Czarwen.Mapait siyang napangiti nang maalala ang nangyari the day before nagpunta siya sa Manila.ΩI’VE been long contemplating about this. Tinitingnan ko kasi nang mabuti ang bawat angulo at kung anong mga maaaring mangyari o kahihinatnan nito. Actually‚ I really pity my wife
“Mag-iisang buwan na pero hindi pa rin umuuwi si Sal.” Nanghihina kong usal.Araw-araw akong naghihintay sa kaniya rito‚ but only the waves have reached the shore‚ only the birds returned to its nest. Bakit wala pa siya? Hindi ko alam kung ayos lang ba ang lagay niya roon‚ wala akong balita... sobrang pag-aalala ang nararamdaman ko. Nais kong umiyak‚ nais kong sumigaw... nakababaliw‚ nakatatampo!Naramdaman ko ang kamay na tumatapik sa aking balikat. Nilingon ko siya at mapait na ngumiti. “Maybe he don’t want me anymore.” Naiiyak kong sabi kay Nica. “Maybe he’s tired of having me with this kind of state.” Tumabi siya sa akin at tiningnan ako sa mga mata‚ “Kung naging pagod siya sa kalagayan mong iyan‚ hindi sana siya ganito kapursigido na pabalik-balik sa Manila upang asikasuhin ang mga bagay na naiwan mo roon.” seryosong usal nito.“Mag-iisang buwan na‚ Nica pero hindi siya nagpaparamdam sa akin. Para akong tanga rito na naghihintay sa kaniya araw-araw pero ni anino niya’y hindi lu
Someone“ANG SIMPLE-SIMPLE NG PINAPAGAWA KO SA IYO PERO HINDI MO MAAYOS-AYOS!” galit kong bulyaw sa taong nakayukong nakatayo sa aking harap.“B-Boss‚ ang h-hirap ko kasi m-makatyempo. Ang higpit ng bantay sa kaniya.” nauutal na tugon nito habang nakayuko pa rin.“Itumba mo! Kasimple-simple niyan! I didn’t hired and pay you for nothing!” madiinan kong sumbat sa kaniya. Tumingin ito sa akin‚ “Alam ko. But give me some time... inaaral ko pa ang bawat galaw nila.” seryosong saad nito “Kaunti na lang... kaunti na lang at matutuloy na ang mga plano mo.” “Kung gano’n siguraduhin mo lang na hindi ka papalpak. I can’t stand losing any of my men anymore. Alam mo naman iyan‚ ’di ba?” Matalim ang mga tinging ipinukol ko sa kaniya.Tumango ito sa akin at sinenyasan ko ng umalis. Ang lahat ay nakaplano na pero kupad-kupad ng kilos nila. Pambihira! Nangangati na akong mapasakamay siya‚ kating-kati na!Napatingin ako sa pinto nang marinig na bumukas ito. Napangiti ako nang makita kung sino ang p
Magkasabay kaming bumaba ni Sal upang magbreakfast. Naabutan namin sa dining hall ang pamilya ni Sal na nag-aalmusal pero may mga hindi pa ukupadong bangko. Tulog pa siguro ang iba.Napag-alaman ko kagabi na may isa pa silang pinsan na nasa abroad at ang mga magulang nila’y busy sa mga negosyo kaya hindi nakarating ang mga ito.“Good morning po sa inyong lahat.” bati ko sa kanilang lahat.Ipinaghila ako ni Sal ng upuan at umupo na rin siya sa tabi ko.“Naks‚ napakagentleman naman ata natin ngayon.” tukso ni Emrie na nakangising nakatingin sa aming dalawa.“You two had sex last night‚ right?” tanong ni Czarwen. Nasamid ako sa itinuran niyang iyon.“I guess I’m right.” ani na naman nito nang walang makuhang sagot sa aming dalawa at kumain ulit.“Was it good?” biglang tanong ni Rath na nakangisi rin.Ramdam ko ang init sa aking mga pisngi. This family is really weird.Lupa bumuka ka at lamunin mo ako. Bilis!“Stop putting her in the hot seat.” sabi ng isang matandang babae na hindi ko n
Pabagsak akong humiga sa aking kama. Kakauwi lang namin ni Sal mula Manila at hindi ko alam kung ano pero there’s something missing parang masaya ako na hindi. Siguro dahil hindi ko nakita si dad sa party or the confusions that I get dahil parang may ipinapahiwatig silang hindi ko alam kung ano. One thing is for sure‚ this shit is driving me crazy. “Are you okay?” napaigtad ako sa biglang nagtanong.“Ikaw talaga, hindi ka marunong kumatok.” inis kong sabi sa kaniya.“I’m not use to it.” tugon nito at sumandal sa pintuan.“Ano na lang purpose ng pinto kung ganiyan.” sambit ko.“To make sure no one enters when we’re making love.” nakangisi nitong usal at kinindatan ako.“Puro na lang kabulastugan ’yang iniisip mo.” iritado kong sabi “Umalis ka nga.”Tumawa ito at lumapit sa akin tsaka umupo sa gilid ng kama‚ “Pero ito... are you okay‚ wife?” tanong nito at may nababanaag akong pag-aalala sa kaniyang mga mata.Bumuntong-hininga ako‚ “I don’t know.” “Just like what I’ve thought.” anito