“Dad‚ why did you brought her here?” Naguguluhan niyang kompronta sa ama.“You don’t want to see and spend time with your daughter?” May pang-uusig ang tono ng boses ng kaniyang ama.“It’s not like that. I’ve been longing for my daughter too ngunit hindi muna sa ngayon kasi‚ things are way too complicated and I don’t want my daughter to get involved sa nangyayari. Kung matutunugan ng mga kalaban baka kunin siya sa akin. Mas lalong hindi ko kakayanin ’yon.” He wanted to cry but ayaw niyang mahalata ng kaniyang anak at baka magtaka ito. Bumuntong-hininga ang kaniyang ama at tinapik-tapik ang kaniyang balik. Magkatabi silang nakaupo sa bar counter habang ang kaniyang anak ay katabi si Rolex sa mini-couch. “I get it son. But huwag mong ipagkakait sa anak mo ’yong pangangalaga ng isang magulang ’cause my granddaughter needs it. Hindi pa magagawa ni Sephora ang obligasyon niya sa anak n’yo‚ kaya ikaw muna ang pumuno no’n... sa ngayon.” Nilingon niya ang bata na masayang nakikipagkuwentuha
Kanina niya pa pinupukpuk ang pintong gawa sa metal. Namumula‚ namamanhid at may kaunting gasgas na ang kaniyang mga kamay dahil sa ginawa.“Palabasin ninyo ako!” sigaw niya sa mga taong nasa labas nitong pinagkukulungan sa kaniya. Paos na paos na ang kaniyang boses pero pilit ko pa rin siyang lumaban. Gusto ko pang makita ang asawa ko. Sigaw ng isang bahagi ng utak niya.Hindi niya alam na ang simpleng pagsama niya sa taong iyon ay ito kinahihinatnan. Ang dami niyang taong pero hindiniya masagot-sagot. Naguguluminhan na siya ng sobra! Apart of her is regretting why she believed that person. Sana wala siya sa sitwasyong kinakaharap niya ngayon.ΩNagising siya dahil sa boses na tumatawag sa kaniya mula sa labas. Mabilis siyang bumangon at nagtungo sa may balkonahe nitong kuwarto niya upang silipin ang tumatawag sa kaniya. The is familiar. She thought.“Sephora.” wari nagliwanag ang mukha nito nang makita ang babae.“Bakit?” tanong niyang habang kinusot-kusot ang mga mata dahil sa ant
Naalimpungatan si Sal sa pagyugyug ng kung sino sa kaniya‚ pagmulat niya ay bumungad sa kaniya ang mukha ni Emrie na siyang gumising pala sa kaniya.“8:30 na‚ we need to get ready.” sabi nito at naunang lumabas sa tent. Sumunod siya sa pinsan at naabutan niya si Rolex na nakatingin sa binoculars nito. “Anong mga nangyari while I’m asleep?” tanong niya kay Rolex at hiniram ang binoculars mula rito at siya naman ang sumilap.“Nothing exciting.” Naboboryong sabi ni at umupo sa nakausling malaking ugat.Maliwanag at malaki ang buwan kaya nababanaag niya ang mga galaw ng kasama. Ito lang ang tanging ilaw nila para hindi mahalata ng mga kalaban na nandoon sila’t nagmamanman. “Ready na kayo?” tanong niya sa dalawa na nakatingin sa kaniya.“Kanina pa. Hinihintay ka lang namin na magbigay ng go signal.” Nakangising usal ni Rolex habang inaayos ang suot nitong earpiece.Wala sa sariling napangiti siya‚ napakamaasahan talaga ng mga pinsan niya lalo na sa mga ganitong bagay.ALAS 8:45 NANG mag
“Wait for my cue.” Czarwen commanded. Nasa mission siya ngayon together with her subordinates‚ and that is to rescue Sal and Sephora.Pasimple siyang lumipat sa pinagkukublihan ni Lorcan na kagaya niya ay nagmamasid din sa paligid ng warehouse. Hindi naman sila gaanong halata dahil gabi. She waited for one week para gawin ang naturang mission para maisahan niya ang big boss.“We’re all in position‚ chief.” Narinig niyang pag-inporma ni China mula sa kaniyang earpiece.“Okay‚ standby.” utos niya habang inaayos ang suot na bulletproof vest.“Thank you.” Napabaling siya kay Lorcan na siyang nagsalita. “For what?” matabang niyang tanong.“For doing this‚ saving Sal and Sephora. Alam kong galit ka pa but still‚ nais mo pa rin silang iligtas. So‚ thank you.” pahayag ni Lorcan at ngumiti.“You don’t have to be thankful. This is my job. Besides‚ I’m only saving the couple ’cause naaawa na ako kay Salmeria. She doesn’t deserve what she’s into right now.” seryoso niyang tugon kay Lorcan at n
“Dad! Pleaseee just hear me out.” She’s begging. Ayaw n’ya sa ideyang lumalabas ngayon sa bibig ng kaniyang ama. “Anong mapapala ko sa pagpapadala mo sa akin sa probinsya na kahit kailan ay hindi ko alam na nag-eexist!” Alam niya sa sarili niya na nag-aalburuto na siya sa galit ngunit pilit n’ya itong nilalabanan.Matamang tumingin sa kaniya ang kaniyang ama habang nakasalikop ang mga kamay. “You will learn a valuable lesson there‚ young lady!” madiinang ani ng kaniyang ama. Nagpahagalpak siya ng sarkastikong tawa‚ “Valuable lesson? Dad‚ wake up! Ano pang valuable lesson ang dapat kung matututunan aber? I know everything kaya kahit pagtagpi-tagpiin mo man ako ay ayaw kung sundin ang sinasabi mo.” matapang niyang tutol sa ama.“You may know something‚ but not everything and sometimes‚ you tend to forget what that something is! There are still things that you should learn and you should relearn‚ because it seems that you already forgot about those or you simply don’t want to practice it
Napahilamos ako sa mukha dahil sa sobrang inis at galit‚ hindi ko aakalaing sa isang islang malayo sa sebilisasyon ako dadalhin ng bangkang aking kinalulunan ngayon. When dad said province‚ I thought somewhere in the rural areas like mountains or villages kaya hindi ko lubos maisip ang sitwasyon hinaharap ko ngayon.Just what the hell is this?Tatlong oras na kaming lulan ng di kalakihang bangka at kanina pa ako mura nang mura sa aking isipan dahil sa sobrang init! Tanging sombrero lamang ang naging panangga ko under this schorching heat of the sun. “I just can’t endure this! Sana pinili ko na lang ang preposition niya kaysa magpakahirap ako rito.” bulong ko sa sarili.“Kuya‚ malayo pa ba?” tanong ko rito.“Ang totoo’y nadaanan na natin ’yong isla pero kasi sabi ng ama mo’y ipasyal ka na muna at nang maaliw ka raw sa unang araw mo sa Isla Lothario.” nakangiting sagot nito sa akin na ikinainis ko ng todo.Is dad messing up with me?“Well‚ I am not having fun here!” This is so fvcking
Alas kuwarto sa umaga ay gising na ako‚ well nakasanayan ko nang gumising sa ganitong oras kaya my body knows when to wake up like body alarm. I put on my jogging wear‚ shoes and airpods. I connect it sa phone ko and turn the music on. Nagmamadali akong bumaba and lumabas ng bahay. Nagtungo ako sa dalampasigan at nagsimulang magjogging. I love how the cold when envelopes my body as the morning dew started to lift up. Unti-unti ko na ring nasisinagan ang pagsikat ng araw‚ I bet maganda ang sunrise rito. After some minutes na pabalik-balik kong tinakbo ang dalampasigan na dinaungan namin kahapon‚ I looked at my wrist watch at napagtanto kong it’s already 5:07 am. Dahan-dahan akong nag-squat sa buhangin‚ it’s time to meditate... to release my worries away‚ to relax‚ and to have a proper breathing. Best way to calm my mind and body. Suddenly‚ I can feel the light in my face. I slowly open my eyes and there‚ I saw the captivating sunrise. I love how the different hues blasts in the sky‚
Matapos kong malaman ang status naming dalawa ay hindi ko na siya muling nakita. It’s been two days since then. Hindi ko alam kung saan nagliliwaliw ang lalaking ’yon o baka nagkakasalisihan lang kaming dalawa. Ang dami kong katanungan na nais kong sagutin niya. How did we ended up married using that blank oath? And how he know about it? These are crucial questions that I want to know. Gulong-gulo ng isipan ko ngayon‚ hindi ko alam ang aking gagawin.Is dad hiding something from me? I took a cold shower para maibsan ang iniisip ko‚ trying to relax myself. Pagkatapos kong ayusin ang aking sarili ay bumaba na ako. It’s 10 in the morning at ang tahimik dito‚ it’s driving me crazy. I planned to take stroll around para naman maaliw ko ang aking sarili and later on‚ I’m going for a swim. Binagtas ko ang daan na papunta sa likuran ng bahay. I am walking slowly kasi minamasdan ko ang paligid. This is the first time na napunta ako sa bahaging ito and I can say na ang ganda. There were wildf