Matapos kong malaman ang status naming dalawa ay hindi ko na siya muling nakita. It’s been two days since then. Hindi ko alam kung saan nagliliwaliw ang lalaking ’yon o baka nagkakasalisihan lang kaming dalawa.
Ang dami kong katanungan na nais kong sagutin niya. How did we ended up married using that blank oath? And how he know about it? These are crucial questions that I want to know. Gulong-gulo ng isipan ko ngayon‚ hindi ko alam ang aking gagawin.Is dad hiding something from me?I took a cold shower para maibsan ang iniisip ko‚ trying to relax myself. Pagkatapos kong ayusin ang aking sarili ay bumaba na ako. It’s 10 in the morning at ang tahimik dito‚ it’s driving me crazy. I planned to take stroll around para naman maaliw ko ang aking sarili and later on‚ I’m going for a swim.Binagtas ko ang daan na papunta sa likuran ng bahay. I am walking slowly kasi minamasdan ko ang paligid. This is the first time na napunta ako sa bahaging ito and I can say na ang ganda. There were wildflowers growing around and some native ones‚ this is so fascinating. There were also fruit trees like mangoes‚ star apple‚ duhat‚ and rambutan to mention some at may marami ring niyog.“Ineng!” Narinig kong biglang pagtawag sa akin‚ and I know it is Manang Lucing.“Magandang araw po!” bati ko sa kaniya.Nakangiti itong lumapit sa akin habang may dalang basket.“Mag-haharvest kami ngayon ng mga gulay‚ nais mo bang sumama?” magiliw nitong tanong.“S-Sige po.” pag-aalinlangan ko pero since wala akong magawa‚ why not try it?“Buti na lamang at nakapants ikaw‚ para hindi ka mangati.” ani nito “Tara na.”Nakangiti akong tumango sa kaniya. Sinusundan ko lamang si Manang Lucing. Hindi pa naman malayo ang nilakad namin nang magsabi siyang nakarating na kami. Hindi ko ikakailang namangha ako sa mga gulat na nandito‚ they’re fresh and really healthy base na rin sa laki nito.“Ang ganda po ng tubo nitong mga gulay n’yo.” Nasisiyahan kong sabi habang tinitingnan ang mga naturang tanim.“Salamat‚ Ineng.” nakangiting sabi nito.“Ano po ang ginagamit n’yong fertilizer?” tanong ko.“Animal manure lang‚ Ineng mas maganda kasi kong organic ’yong ginagamit para talaga masasabing healthy.” ani nito.“Kunsabagay po masama sa katawan ng tao at hayop ang chemical sa mga pesticides at inorganic fertilizer.” pag-sasang-ayon ko sa kaniya.Hindi kalauna’y tumulong na rin ako sa kaniya sa paghaharvest ng mga gulay. Tinatanong ko lamang siya if kung puwede na ba harvesin o hindi.“Nga pala‚ Ineng ngayon ang uwi ni Sir mula Maynila.” sabi nito ng lumapit ako sa kaniyang upang ilagay sa basket ang mga nakuha ko.“Umalis po pala siya?” tanong ko.Kaya pala hindi ko nakikita ang gago.“Ay hindi ba siya nagsabi sa iyo?” nagtataka nitong tanong.“Hindi po at hindi naman kailangan.” nakangiti kong tugon.“Alam mo‚ Ineng nagagandahan ako sa paraan ng pag-ngiti mo‚ ang buo.” puri nito sa akin na ikinangiti ko.“Salamat po.” Yes‚ I take that compliment. I should be grateful kasi minsan na lang ako nakatatanggap ng compliment.“Tama na siguro ito hano? Marami-rami na rin naman.” tanong nito sa akin.“Yes po.” sagot ko.“Mamayang mga alas kuwatro ng hapon‚ punta ka sa bahay namin.” itinuro nito ang bahay sa hindi kalayuan‚ “Iniimbitahan kita ng hapunan.”“Ah‚ sige-sige po... salamat.”“Mauna na ako sa iyo‚ Ineng at mamayang gabi na kita padadalhan nitong mga gulay.” Pagpapaalam nito sa akin at tumango lang ako sa kaniya.Mag-isa kong tinahak ang daan pauwi at kahit gano’y naeenjoy ko naman. Mabilis akong pumunta sa kusina upang uminom ng tubig‚ nakakauhaw ang ginawa namin kanina especially me na hindi sanay. Pabagsak akong umupo sa sofa at nakiramdam sa paligid‚ the deafening-silence in this house is making me crazy.After some minutes of resting‚ mabilis akong pumunta kuwarto para magpalit ng swimsuit buti na lang at hindi ko nakalimutang magdala kahit no’ng una ay hindi ko naman talaga alam na rito ako ipapadala ni dad. Pagkatapos kong makapalit ay pinailaliman ko ito ng isang see-through na t-shirt.When I got to the beach‚ I can smell the salty wind that driven my eagerness to swim. Matagal-tagal na rin akong hindi nakaligo sa dagat kaya I will gladly grab this opportunity. I apply some sunblock.“Sea‚ here I come!” masayang ani ko at patakbong tumungo sa dagat.Ninamnam ko nang sobra ang unang pagdive ko‚ this is so good. I couldn’t ask for more.“Maybe it is much better if nadala ko ’yong surfing board ko‚ pero hindi ko rin naman inakalang dine ako mapupunta.” sabi ko sa sarili.Hindi na ako masyadong lumayo sa dalampasigan ’cause maybe there’s a sudden change of the sea current‚ it’ll be a disaster kapag nagkataon at ako pa naman lang ang nandito.After doing some lapses ay hinayaan ko ang aking sarili na lumutang-lutang‚ I can see the birds flying in the blue sky— freely.“I envy those birds.” ani ko’t napabuntong-hininga.“And why is that?” Bigla akong nawalan ng balanse dahil sa gulat.I freaked out and forgot to swim buti na lang someone grab me. Pagkatunga ko’y nandilim ang paningin ko sa inis. Tangina talaga ng lalaking ito‚ pasulpot-sulpot.“Bitawan mo nga ako.” sabi ko at nagpupumiglas pero mas lalo lang nito hinigpitan ang paghawak sa beywang ko and he pulled me closer into his body.This is craaaazy! I can feel his skin into mine‚ his warmth! Damn.“I asked you why you envy those birds?” seryoso nitong tanong habang ang mukha niya ay dalawang inches lang layo mula sa akin.“It is none of your fvcking business!” madiinang sabi ko sa kaniya.Pero nabigla ako sa ginawa niya‚ again‚ he put his thumb finger into my lips‚ tracing it as if he wants to familiarize its shape.“Foul words shouldn’t come out from this beautiful lips of yours.” seryosong saad nito’t tumitig sa aking mata. “Just like what I’ve thought‚ you have a hazel brown eyes— fascinating.”Hindi ko alam ang gagawin ko sa mga oras na ito. I was supposed to be enjoying this swimming but damn this man‚ he ruined it already.I don’t know but unti-unti akong nahahalina sa dark brown eyes niya‚ this is my first time to see such eyes and up to this close. It seems that there’s a magnetic force that keeps on pulling me to match his gaze. Damn. Beneath my chest‚ there’s a racing heartbeats. What did he do?“You know‚ you shouldn’t envy those birds‚” he said while caressing my cheeks habang ang kaliwa niyang braso ay nakapulot pa rin sa beywang ko. “’cause you are more privilege than them‚ they may seems free— flying above‚ but you don’t know that they’re searching for worms and insects or fruits to feed their rumbling stomachs.” ani nito at inipit ang ilang gahibla ng buhok ko sa tainga.“So you should be grateful.” saad nito at inihiwalay ako sa kaniya.I stiffened in front of him‚ I don’t know what to react. It must be his words but no‚ maybe his gestures? I don’t know. This is crazy!“How are you‚ wife? You miss me?” tanong nito na may nakalolokong ngiti.Napangiwi ako sa itinuran niya‚ “as if.” mataray kong sabi.Maybe nawala ako sa huwestyo kanina ay magpapadala ako sa kaniya.“Oh you didn’t miss me‚ that’s sad.” ani nito na wala na namang ekspresyon na mababanaag sa kaniyang mga mata.Hindi ko na siya pinansin and I swim going back to the shore.“You look great in that two-piece‚ wife!” sigaw nito sa akin.I just raised my middle finger to him.Masaya kaming naghahapunan sa tahanan nina Mang Lucing nang biglang dumating si Sal‚ ani nito’y makikikain daw siya.“Ineng‚ kailan naman ang balik mo sa Maynila?” tanong ni Mang Kadyo na napakadaldal din.“Hindi ko pa po alam.” tanging sagot ko sa kaniya.“Ano ka ba naman‚ tsong. Kakarating nga lang niyan nitong mga nakaraang araw pinapabalik mo na.” sarkastikong saad ni Nica at ningitian ako ng peke.Wari ko’y hindi ito nasisiyahan sa pagdating ko. Unang tagpo pa lamang namin ngayon pero kung makapukol ng tingin ay masama.“Hindi naman iyon ang ipinupunto ko‚ Nica. Ang akin ay kung gaano siya katagal mamamalagi rito sa isla.” pagtatama ni Mang Kadyo sa pamangkin.She rolled her eyes‚ nakita ko ’yon.“Kung nais mo naman‚ Ineng ay ipapasyal ka namin dine.” Masayang suhestiyon nito.“Ako na po ang bahalang magpasyal sa kaniya‚ Manang.” nakangiti namang saad ni Sal.Ewan pero naaawkwardan ako kapag binabanggit o iniisip ang kaniyang pangalan.“Mas mabuti na rin kung gano’n‚ Sir para mas mapapasyal mo siya sa lahat ng magagandang spot dine sa isla.” pag-aagree ni Mang Kadyo kay Sal.Tumango lang ang gago at tinapos ang kaniyang pagkain.Kasalukuyan kaming nagpapahangin pagkatapos naming kumain sa labas ng bahay nina Manang Lucing. Maganda ang simoy ng hangin‚ malamig... it is chillin’.“Sir‚ may lambanog ako‚ nais n’yo? Pampa-init sa gabing malamig.” ani nito at kumindat kay Manang Lucing‚ kinurot naman ito ng huli kaya nagtawanan kami.“Sige po.” tango ni Sal.Pagkaraan ng ilang segundo ay lumabas si Mang Kadyo na dala-dala ang sinasabi nito at limang baso. Inilapag nito ang mga iyon sa lantay.“Ano po iyan?” tanong ko at tinuro ang sinasabi nilang lambanog.“Lambanog iyan‚ Ineng. Isang klase ng alak na mula sa niyog.” sagot naman ni Manang Lucing.“Kunsabagay mamahaling alak lang ang alam niyan.” Pagpaparinig ni Nica sa akin.Isang dada pa ng babaeng iyan sasakalin ko na talaga siya!“Kalma.” biglang bulong ni Sal sa akin na ikinagitla ko.“Can you read other’s mind?” curious kong bulong sa kaniya.Ngunit ngumiti lang ang loko at nagkibit-balikat.Halos maubos na namin ang alak and I feel a little bit dizzy. Nagpaalam na rin ang mag-asawa na mauna kaya kaming tatlo na lamang ang naiwan. Namumungay na ang mga mata ni Nica kaya alam kong lasing na ito‚ obviously.“Wala na tayong pulutan.” saad ni Sal pertaining to the peanuts.“Puwede mo akong gawing pulutan.” malanding sabi ni Nica kay Sal at hinawakan ang pisngi.Ikinangiwi ko ang naging aksyon niya.“What if katayin kita tapos gilingin and then gagawin kitang sisig‚ you want?” seryoso kong sabi kay Nica.I don’t know if tama ang nakita ko‚ but I saw amusement in Sal’s eyes at ngumiti ito. Habang si Nica ay tiningnan ako ng masama.“As if you can.” panghahamon nito sa akin.“Try me.” ani ko’t nakipagsukatan ng titig sa kaniya.I lean towards her and whispered‚ “Back off‚ he’s my husband and don’t you ever try to lay your hands on him.” tiim-bagang kong sabi sa kaniya.Nginitian ko siya pagkatapos at kita ko naman ang gulat sa kaniyang mga mata.“I guess we should go home. Nica is drunk and it’s getting late already.” sabi ko at tiningnan si Sal na natatawa‚ tinaasan ko siya ng kilay.“I guess we should get going.” ani ni Sal at nagpaalam kay Nica na tumango lang.Habang binabagtas namin ang daan papauwi ay panay naman kalabit sa akin si Sal. Nauna ako sa kaniyang maglakad‚ he’s a little bit tipsy kaya may pasuray-suray na ito kung maglakad.“Hey‚ stop it!” iritado kong saway sa kaniya.“What did you tell her?” tanong nito.“It is none of your business.” sabi ko sa kaniya at patuloy pa rin sa paglakad.Ngunit bigla niya akong hinila kaya napalapit ako sa kaniya nang sobra. I can hear his breathing.Mataman niya akong tinitigan‚ “anong sinabi mo sa kaniya?” ulit nitong tanong.“Something that can shut her fvcking mouth off.” sagot ko sa kaniya at napatiim-bagang.Sumilay ang isang nakalolokong ngiti sa kaniyang labi‚ “I told you already‚ foul words shouldn’t come out from this beautiful lips of yours.” sabi nito at siniil ako ng halik.I want to push him away pero ayaw makipag-cooperate ng katawan ko instead I slowly wrapped my arms around his neck. Banayad at maingat ang paraan ng halik niya‚ nakapanghahalina. Tinutugunan ko ang halik niya‚ hanggang sa dahan-dahang pumasok na ang kaniyang dila sa aking bibig. Our tongues are fighting and so does our lips. Little by little nagiging mapusok na siya‚ I responded his kiss at the same force‚ mas lalo niya akong niyakap at isinandal sa puno. He lift me up‚ my legs are wrapping into his waist. This is getting better and better. He suddenly sucked my lower lips and bite it.Pareho kaming hinihingal when our lips parted. Out of the blue‚ he licked my lips and put me down.He look at my eyes and parang biglang nagsilabasan ang lahat ng hiya ko sa katawan‚ I can’t even look at him. This is crazy.Hinawakan niya ang baba ko to look at him‚ “You look amazing under a summer moon.” ani nito at kinintilan ng halik ang aking noo.Buong araw akong hindi lumabas ng kuwarto‚ I am so ashamed of what had happened last night. Wala akong mukhang maihaharap sa kaniya at gutom na gutom na ako. Hindi ko nga nagawa ang morning routine ko that’s why my body is unenergized. Pasado alas nuwebe na and I think tulog na ang loko. This is may chance para kumain sa baba. Maingat akong lumabas sa kuwarto at sa pagbaba ng hagdanan. I’m trying not to make any sounds at baka makarinig siya‚ at kapag nagkataon... I’m doomed! Pero sa lagay kong ito‚ parang magnanakaw ako. Shit.Masaya ako nang makapasok sa kusina and I’m even more happier nang may bagong luto na adobong manok. Maybe he cooked for me dahil alam niyang wala akong kain buong araw. Inaya naman niya ako kanina pero tumanggi ako dahil sa hiya.Nagsimula na akong kumain.He’s thoughtful‚ I guess.“Of course I am‚ wife that’s why you should be grateful.” Muntik na akong nabilaukan dahil sa gulat. Bakit ba palagi na lang sumusulpot ang lalaking ito? Kabute ba siya? “Can you
That was very disturbing and inappropriate action. Hindi ko talaga alam that I just did that to her. I know it is the product of my impulsiveness and now‚ I am so ashamed of myself. Unbelievable. It looks like that I’d just taken an advantage to her while being unconscious... oh I despise myself for doing so.But I don’t know how to control myself and resist this strange urge whenever she’s around... kahit no’ng una pa kaming nagkita sa isang college reunion. There’s just this something in her that is so addictive.Napabuntong-hininga na lamang ako sa kawalan. Kasalukuyan akong nakaupo rito sa sala‚ contemplating of what I’ve done. Bigla akong napatingin sa may hagdanan when I heard some footsteps and I know sa kaniya iyon. Nakababa na ito at nagtungo sa kusina and she’s still wearing that nighties. After some minutes ay lumabas siya at nagtungo sa may gawi ko. Maybe she didn’t noticed or see me since the lights are off. I have a tan skin so that adds up that it seems I’m invisible‚
Kasalukuyan akong nagpapahangin sa labas ng bahay nang makaramdam akong may nakatingin sa akin. Luminga-linga ako sa paligid pero wala akong makita.What if multo iyon? O hindi kaya’y may masamang taong nakapasok sa islang ito?Kinabahan ako sa aking naisip kaya naglakad ako pabalik nang bigla namang magsalita ang kabute. Putragis talaga ito kahit kailan.“There’s no such thing as that here.” ani nito habang papalapit sa akin‚ ewan ko kung saan galing ito. “At kung mangyaring magkaroon man‚ walang buhay na papalutang-lutang sila sa malawak na karagatan. And what if it’s ghost? Then they’ll taste its sweet second death.” Hindi ko alam kong nagbibiro ba ito o hindi pero nais ko matawa.“You’re too serious.” I said while chucking.Nabigla na lamang ako nang bigla niya ang hinapit. “It is sound so sexy when you do that.” Diretso itong nakatingin sa aking mga mata.“I hate it when strangers just simply touch me as if we’re close.” pagpaparinig ko sa kaniya at nakipaglabanan ng titig.“Ngay
Tinahak namin ang daan papasok sa kuweba. Nakasunod lang din ako kay Sal‚ he’s lighting our way using the flashlight. Tanging yabag at tunog lang ng hangin ang naririnig ko. Hindi ko inakala na this is a way going to somewhere I don’t know. Unti-unti ko ng nababanaag ang silaw sa kabilang dulo.Inilagay ko sa ibabaw ng aking mga mata ang aking kaliwang kamay panangga sa silaw ng araw. Then naramdaman ko ang paghawak ni Sal sa isa kong kamay at iginiya sa gilid.“This is the entrance to my so called paradise‚ Sephora.” nakangiti nitong sabi at lumingon sa akin. “Kung may higit pang word sa salitang paraiso‚ I will call it that way.” namamangha kong tugon.Akala ko sa mga kuwento’t pelikula lang nag-eexist ang ganitong mga lugar. A hidden place where no one knows it existed... this is mesmerizing.Tinahak namin ang daan pababa‚ para kaming nagha-hike sa lagay na ito. May nakikita akong mga ibon na ngayon ko pa lang nakita gayon na rin ang ibang punong-kahoy.“Anong kahoy iyan?” I point
Patuloy lang ang pagsanib ng amin mga labi habang ang kaniyang mga kamay nagsimula ng gumapang sa aking katawan and it shivers me big time. Bigla siyang huminto at tinitigan ako‚ “Are you really sure about this? Kasi kung hindi‚ I’ll stop.” seryosong saad nito.Imbis na sumagot ay kinabig ko na lang ang kaniyang batok upang magsanib muli ang aming mga labi. His lips are addicting! Mas hinapit niya ako and I can feel this arousing heat between us.Napaliyad ako nang lumapat ang kaniyang kamay sa kaliwa kong dibdib at pinisil-pisil ’yon. Kahit may suot pa akong bra ay ramdam ko ang init ng kaniyang palad. He unclipped my bra‚ to give himself more access to my breast‚ at mas napaliyad pa ako when I feel the warmth of his hand. Nakababaliw. Naglakbay na ang kaniyang mga labi papunta sa aking tainga‚ he sucked my earlobe naikinaungol ko. This is fvcking insane! Bigla niyang ipinalit ang puwesto namin. Ipinaupo niya ako sa gilid ng pool‚ habang hinahalikan ang aking leeg... he left wet ki
Isang linggo na ang nakaraan simula nang may mangyari sa amin ni Sal at gaya pa rin sa dati kung patunguhan ko siya. Hindi ako maghahabol o mag-iiba dahil lang siya ang nakauna‚ wala rin namang nawala sa akin dahil wala siyang nakuha mula sa akin. Dumating ’yong anak nina Manang Lucing na si Samuel— ’yong naghatid sa akin dito sa isla na isa palang bombero sa Manila. Nagplano sila na magbeach volleyball para hindi raw kami mabuburyo. Tumutulong ako ngayon nina Nica at Manang Lucing sa paghahanda ng makakain na dadalhin doon sa tabing-dagat. “Hindi ka pa gaanong marunong magluto‚ Ineng hano?” Biglang tanong ni Manang Lucing sa akin. “Si Tiyang naman.” ani ni Nica sa tiyahin at siniko ito. “Nagtanong lang naman ako.” Gumanti naman ito ng siko sa pamangkin. Ngumiti ako sa kanila‚ “Lumaki po kasi akong walang ina at hindi po ako gaanong pinapatulong niya kapag nagluluto siya.” sabi ko sa kanila. “Saan ba ang ina mo‚ Ineng?” Puno kuryusidad ang mga mata nito. “Namatay po no’ng ip
“Ni minsan ba’y hindi kayo dinalaw ng signal dito?” tanong ko at pilit pang ihaba ang aking braso habang dala-dala ang cellphone.Kasalukuyan kaming nasa itaas ng punong mangga ni Nica‚ pero hindi talaga ako makahagilap ng punyawang signal.“Wala talaga.” Umiiling-iling na tugon nito. “Bakit naghahanap ka ng signal?”“Nais ko sanang kumustahin si dad.” sabi ko.Napansin ko ang lungkot sa mga mata nito at pagkaraa’y nagliwanag ang mukha.“Pero alam mo‚ may nasabi sa akin si Samuel no’n na may kaunting signal roon sa may pangpang.” masayang aniya.Tatlong araw na nang umalis si Samuel papuntang Manila at sumama si Sal sa kaniya na masama ang loob dahil sa ginawa kong pagbitin sa kaniya.“Sasamahan mo ba ako?” tanong ko sa kaniya.“Oo naman.” nakangiting anito at nauna nang bumaba.Kasalukuyan naming binabagtas ang daan sa naturang pangpang. I can smell and feel the salty air. This is relaxing. Malapit na kami sa aming pupuntahan nang may marinig kaming kaluskos at mga yabag. Maagap kong
Nag-aagahan kami ni Sal dito sa veranda ng kuwarto niya. This is the first time na makapasok ako sa lunggaan niyang ito.“Wife‚ I will bring you to Manila for two days.” saad nito at nabilaukan ako.“Really?” Alam kong masaya ako sa part na ito.“Yes. My grandparents will held a party and I want to take you there.” pag-inform nito sa akin.“Mamemeet ko ba si dad?” tanong ko.“Depende kung pupunta siya roon.” aniya at sumubo ng pagkain.“Aanhin ko naman ang pagpunta ron kung hindi ko alam kung makikita ko si dad.” nakanguso kong saad.“There’s a possibility na magkikita kayo ng ama and apart from that‚ you’ll meet my family.” nakangisi nitong turan.“Anong pake ko sa pamilya mo?” inis kong anas.Nakita kong kumunot ang noo nito‚ “they’re also your family. You’re my wife‚ remember?” aniya at iniemphasize ang salitang WIFE... ganiyan na lang siya palagi parang tanga lang. “Okay‚ sasama ako sa iyo.” sagot ko na ikinangiti naman niya. Tuso talaga ang langya. Huminto ang sasakyang minaman
“Wait for my cue.” Czarwen commanded. Nasa mission siya ngayon together with her subordinates‚ and that is to rescue Sal and Sephora.Pasimple siyang lumipat sa pinagkukublihan ni Lorcan na kagaya niya ay nagmamasid din sa paligid ng warehouse. Hindi naman sila gaanong halata dahil gabi. She waited for one week para gawin ang naturang mission para maisahan niya ang big boss.“We’re all in position‚ chief.” Narinig niyang pag-inporma ni China mula sa kaniyang earpiece.“Okay‚ standby.” utos niya habang inaayos ang suot na bulletproof vest.“Thank you.” Napabaling siya kay Lorcan na siyang nagsalita. “For what?” matabang niyang tanong.“For doing this‚ saving Sal and Sephora. Alam kong galit ka pa but still‚ nais mo pa rin silang iligtas. So‚ thank you.” pahayag ni Lorcan at ngumiti.“You don’t have to be thankful. This is my job. Besides‚ I’m only saving the couple ’cause naaawa na ako kay Salmeria. She doesn’t deserve what she’s into right now.” seryoso niyang tugon kay Lorcan at n
Naalimpungatan si Sal sa pagyugyug ng kung sino sa kaniya‚ pagmulat niya ay bumungad sa kaniya ang mukha ni Emrie na siyang gumising pala sa kaniya.“8:30 na‚ we need to get ready.” sabi nito at naunang lumabas sa tent. Sumunod siya sa pinsan at naabutan niya si Rolex na nakatingin sa binoculars nito. “Anong mga nangyari while I’m asleep?” tanong niya kay Rolex at hiniram ang binoculars mula rito at siya naman ang sumilap.“Nothing exciting.” Naboboryong sabi ni at umupo sa nakausling malaking ugat.Maliwanag at malaki ang buwan kaya nababanaag niya ang mga galaw ng kasama. Ito lang ang tanging ilaw nila para hindi mahalata ng mga kalaban na nandoon sila’t nagmamanman. “Ready na kayo?” tanong niya sa dalawa na nakatingin sa kaniya.“Kanina pa. Hinihintay ka lang namin na magbigay ng go signal.” Nakangising usal ni Rolex habang inaayos ang suot nitong earpiece.Wala sa sariling napangiti siya‚ napakamaasahan talaga ng mga pinsan niya lalo na sa mga ganitong bagay.ALAS 8:45 NANG mag
Kanina niya pa pinupukpuk ang pintong gawa sa metal. Namumula‚ namamanhid at may kaunting gasgas na ang kaniyang mga kamay dahil sa ginawa.“Palabasin ninyo ako!” sigaw niya sa mga taong nasa labas nitong pinagkukulungan sa kaniya. Paos na paos na ang kaniyang boses pero pilit ko pa rin siyang lumaban. Gusto ko pang makita ang asawa ko. Sigaw ng isang bahagi ng utak niya.Hindi niya alam na ang simpleng pagsama niya sa taong iyon ay ito kinahihinatnan. Ang dami niyang taong pero hindiniya masagot-sagot. Naguguluminhan na siya ng sobra! Apart of her is regretting why she believed that person. Sana wala siya sa sitwasyong kinakaharap niya ngayon.ΩNagising siya dahil sa boses na tumatawag sa kaniya mula sa labas. Mabilis siyang bumangon at nagtungo sa may balkonahe nitong kuwarto niya upang silipin ang tumatawag sa kaniya. The is familiar. She thought.“Sephora.” wari nagliwanag ang mukha nito nang makita ang babae.“Bakit?” tanong niyang habang kinusot-kusot ang mga mata dahil sa ant
“Dad‚ why did you brought her here?” Naguguluhan niyang kompronta sa ama.“You don’t want to see and spend time with your daughter?” May pang-uusig ang tono ng boses ng kaniyang ama.“It’s not like that. I’ve been longing for my daughter too ngunit hindi muna sa ngayon kasi‚ things are way too complicated and I don’t want my daughter to get involved sa nangyayari. Kung matutunugan ng mga kalaban baka kunin siya sa akin. Mas lalong hindi ko kakayanin ’yon.” He wanted to cry but ayaw niyang mahalata ng kaniyang anak at baka magtaka ito. Bumuntong-hininga ang kaniyang ama at tinapik-tapik ang kaniyang balik. Magkatabi silang nakaupo sa bar counter habang ang kaniyang anak ay katabi si Rolex sa mini-couch. “I get it son. But huwag mong ipagkakait sa anak mo ’yong pangangalaga ng isang magulang ’cause my granddaughter needs it. Hindi pa magagawa ni Sephora ang obligasyon niya sa anak n’yo‚ kaya ikaw muna ang pumuno no’n... sa ngayon.” Nilingon niya ang bata na masayang nakikipagkuwentuha
Nanginginig ang kaniyang mga kamay habang nakatingin sa hawak na mga litratong kuha sa inatasang secret agent ng kaniyang pinsan.Poot‚ galit‚ pagkamuhi— para siyang bulkan na kahit anumang oras ay puputok na. Kanina pa niya tinutunga ang bote ng alak‚ hindi pait ng alak ang kaniyang nalalasahan kundi pait ng pagkamuhi. Pahigpit nang pahigpit ang pagkakahawak niya sa bote habang nakatiim-bagang na nakatingin sa mga taong nasa litrato. Biglang nabasag ang bote sa sarili niyang kamay— ngunit hindi siya nakaramdam ng sakit kahit tumutulo na ang dugo mula sa kaniyang palad na nahiwa ng mga bubog.Nangungulila na siya sa kaniyang asawa ngunit magpahanggang ngayon ay wala pa rin siyang mahagilap na lead mula kay Czarwen.Mapait siyang napangiti nang maalala ang nangyari the day before nagpunta siya sa Manila.ΩI’VE been long contemplating about this. Tinitingnan ko kasi nang mabuti ang bawat angulo at kung anong mga maaaring mangyari o kahihinatnan nito. Actually‚ I really pity my wife
“Mag-iisang buwan na pero hindi pa rin umuuwi si Sal.” Nanghihina kong usal.Araw-araw akong naghihintay sa kaniya rito‚ but only the waves have reached the shore‚ only the birds returned to its nest. Bakit wala pa siya? Hindi ko alam kung ayos lang ba ang lagay niya roon‚ wala akong balita... sobrang pag-aalala ang nararamdaman ko. Nais kong umiyak‚ nais kong sumigaw... nakababaliw‚ nakatatampo!Naramdaman ko ang kamay na tumatapik sa aking balikat. Nilingon ko siya at mapait na ngumiti. “Maybe he don’t want me anymore.” Naiiyak kong sabi kay Nica. “Maybe he’s tired of having me with this kind of state.” Tumabi siya sa akin at tiningnan ako sa mga mata‚ “Kung naging pagod siya sa kalagayan mong iyan‚ hindi sana siya ganito kapursigido na pabalik-balik sa Manila upang asikasuhin ang mga bagay na naiwan mo roon.” seryosong usal nito.“Mag-iisang buwan na‚ Nica pero hindi siya nagpaparamdam sa akin. Para akong tanga rito na naghihintay sa kaniya araw-araw pero ni anino niya’y hindi lu
Someone“ANG SIMPLE-SIMPLE NG PINAPAGAWA KO SA IYO PERO HINDI MO MAAYOS-AYOS!” galit kong bulyaw sa taong nakayukong nakatayo sa aking harap.“B-Boss‚ ang h-hirap ko kasi m-makatyempo. Ang higpit ng bantay sa kaniya.” nauutal na tugon nito habang nakayuko pa rin.“Itumba mo! Kasimple-simple niyan! I didn’t hired and pay you for nothing!” madiinan kong sumbat sa kaniya. Tumingin ito sa akin‚ “Alam ko. But give me some time... inaaral ko pa ang bawat galaw nila.” seryosong saad nito “Kaunti na lang... kaunti na lang at matutuloy na ang mga plano mo.” “Kung gano’n siguraduhin mo lang na hindi ka papalpak. I can’t stand losing any of my men anymore. Alam mo naman iyan‚ ’di ba?” Matalim ang mga tinging ipinukol ko sa kaniya.Tumango ito sa akin at sinenyasan ko ng umalis. Ang lahat ay nakaplano na pero kupad-kupad ng kilos nila. Pambihira! Nangangati na akong mapasakamay siya‚ kating-kati na!Napatingin ako sa pinto nang marinig na bumukas ito. Napangiti ako nang makita kung sino ang p
Magkasabay kaming bumaba ni Sal upang magbreakfast. Naabutan namin sa dining hall ang pamilya ni Sal na nag-aalmusal pero may mga hindi pa ukupadong bangko. Tulog pa siguro ang iba.Napag-alaman ko kagabi na may isa pa silang pinsan na nasa abroad at ang mga magulang nila’y busy sa mga negosyo kaya hindi nakarating ang mga ito.“Good morning po sa inyong lahat.” bati ko sa kanilang lahat.Ipinaghila ako ni Sal ng upuan at umupo na rin siya sa tabi ko.“Naks‚ napakagentleman naman ata natin ngayon.” tukso ni Emrie na nakangising nakatingin sa aming dalawa.“You two had sex last night‚ right?” tanong ni Czarwen. Nasamid ako sa itinuran niyang iyon.“I guess I’m right.” ani na naman nito nang walang makuhang sagot sa aming dalawa at kumain ulit.“Was it good?” biglang tanong ni Rath na nakangisi rin.Ramdam ko ang init sa aking mga pisngi. This family is really weird.Lupa bumuka ka at lamunin mo ako. Bilis!“Stop putting her in the hot seat.” sabi ng isang matandang babae na hindi ko n
Pabagsak akong humiga sa aking kama. Kakauwi lang namin ni Sal mula Manila at hindi ko alam kung ano pero there’s something missing parang masaya ako na hindi. Siguro dahil hindi ko nakita si dad sa party or the confusions that I get dahil parang may ipinapahiwatig silang hindi ko alam kung ano. One thing is for sure‚ this shit is driving me crazy. “Are you okay?” napaigtad ako sa biglang nagtanong.“Ikaw talaga, hindi ka marunong kumatok.” inis kong sabi sa kaniya.“I’m not use to it.” tugon nito at sumandal sa pintuan.“Ano na lang purpose ng pinto kung ganiyan.” sambit ko.“To make sure no one enters when we’re making love.” nakangisi nitong usal at kinindatan ako.“Puro na lang kabulastugan ’yang iniisip mo.” iritado kong sabi “Umalis ka nga.”Tumawa ito at lumapit sa akin tsaka umupo sa gilid ng kama‚ “Pero ito... are you okay‚ wife?” tanong nito at may nababanaag akong pag-aalala sa kaniyang mga mata.Bumuntong-hininga ako‚ “I don’t know.” “Just like what I’ve thought.” anito